مصرف طولانی مدت ایبوپروفن می‌تواند خطر خونریزی و زخم‌های معده و روده را افزایش دهد. اگر کسی منظماً ایبوپروفن مصرف می‌کند می‌تواند گام‌هایی را در راستای پیشگیری از زخم‌های معده و محافظت از سلامت آن بردارد. اولسرهای پپتیک زخم‌هایی با روند التیام کند هستند که در جدار معده، قسمت فوقانی روده کوچک (دودنوم) یا مری ایجاد می‌شوند. اگر کسی دچار اولسر پپتیک باشد به طور معمول درجاتی از درد شکم را تحمل می‌کند. این درد ممکن است در طیفی از خفیف تا شدید ظاهر شود و گرایشی به قطع و وصل در آن وجود دارد. 

در این مقاله:
- آیا ایبوپروفن باعث زخم معده می‌شود؟
- داروهایی که به پیشگیری از اولسر پپتیک کمک می‌کنند
- جایگزین‌های ایبوپروفن
- خلاصه

مصرف طولانی مدت ایبوپروفن می‌تواند خطر خونریزی و زخم‌های معده و روده را افزایش دهد. اگر کسی منظماً ایبوپروفن مصرف می‌کند می‌تواند گام‌هایی را در راستای پیشگیری از زخم‌های معده و محافظت از سلامت آن بردارد.
اولسرهای پپتیک زخم‌هایی با روند التیام کند هستند که در جدار معده، قسمت فوقانی روده کوچک (دودنوم) یا مری ایجاد می‌شوند.
اگر کسی دچار اولسر پپتیک باشد به طور معمول درجاتی از درد شکم را تحمل می‌کند. این درد ممکن است در طیفی از خفیف تا شدید ظاهر شود و گرایشی به قطع و وصل در آن وجود دارد. برخی افراد این درد را به عنوان دردی مبهم تصویر می‌کنند حال آنکه دیگران معتقدند این درد چیزی بیش از حس سوزش است. شخص ممکن است این درد را در هر قسمتی از سوراخ ناف گرفته تا قفسه سینه احساس کند.
دیگر علایم عبارتند از:
• سوءهاضمه
• احساس پُری ناراحت کننده یا ناگهانی در زمان غذا خوردن
• نفخ
• افزایش آروغ زدن
• تهوع و استفراغ
• دفع مدفوع حاوی خون، به رنگ بسیار تیره، یا شبیه به قیر
• دشواری خواب به علت درد، بدگواری و انواع ناراحتی
اولسرهای پپتیک به دلایل مختلفی ممکن است بروز کنند. یک علت شایع استفاده مکرر از داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی شامل ایبوپروفن (ادویل)، ناپروکسن (الیو) و آسپیرین است.

آیا ایبوپروفن باعث زخم معده می‌شود؟
بدن ما هورمون‌هایی به نام پروستاگلاندین‌ها تولید می‌کند که به التیام بافت‌های آسیب دیده و دچار جراحت کمک کرده، نقشی در تخمک‌گذاری و وضع حمل ایفا می‌کنند و به انقباض و شل شدن عضلات کمک می‌نمایند.
این هورمون‌ها همچنین از دو راه برای معده مفیدند. آنها به التیام هر صدمه وارد شده به جدار داخلی معده یاری می‌دهند. آنها همچنین معده را از طریق تولید مخاط معده، که به مهار اثرات اسید معده که در تجزیه غذا نقش دارند، محافظت می‌کنند.
اسید معده بسیار قوی است – آنقدر قوی که بتواند دندان‌ها و استخوان‌های ما را دچار فرسایش کند. اگر بدن کسی به قدر کافی پروستاگلاندین تولید نکند، اسید مزبور به آسانی خواهد توانست تا به جدار معده آسیب برساند.
دلیل آنکه چرا ایبوپروفن و سایر داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی می‌توانند عامل خطر باشند همین است.
اگر کسی دچار عفونت یا جراحت باشد، بدن برای کمک به التیام وی پروستاگلاندین تولید می‌کند. با وجود این در بعضی موارد بدن به میزان بیش از حد هورمون‌های مزبور را تولید می‌کند. میزان بالای پروستاگلاندین‌ها می‌تواند به درد، ورم، و دیگر مشکلات التهابی منجر گردد.
ایبوپروفن از طریق کاهش مقدار پروستاگلاندین‌های تولید شده توسط بدن به تخفیف علایم مزبور کمک می‌کند. اما به مرور زمان افت میزان پروستاگلاندین‌ها می‌تواند معده را در برابر صدمات آسیب‌پذیرتر کند.

زخم‌ها ‌یک‌شبه ایجاد نمی‌شوند
احتمالاً کسی بر اثر مصرف ایبوپروفن برای چند روز متوالی دچار اولسر نمی‌شود.
با وجود این مصرف منظم ایبوپروفن برای هفته‌ها یا ماه‌ها شانس ایجاد اولسر پپتیک را در ما افزایش خواهد داد.
شما بیشتر در معرض دچار شدن به زخم در زمان مصرف ایبوپروفن خواهید بود اگر:
• ایبوپروفن را به همراه سایر داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی (SNRIs) مصرف کنید
• ایبوپروفن را به همراه برخی داروهای دیگر مثل کورتیکواستروئیدها، داروهای رقیق کننده خون، مهار کننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی‌نفرین، یا مهارکننده‌های بازجذب انتخابی سروتونین مصرف کنید.
• دارای تاریخچه ابتلا به زخم معده باشید
• دچار عفونت هلیکوباکتر پیلوری (اچ. پیلوری) باشید
• در سنین بالای 65 سال باشید
• روزانه بیش از سه پیک الکل مصرف کنید
• سیگارت (سیگار) مصرف کنید

کاهش ریسک
اکثر افراد می‌توانند ایبوپروفن را در شرایط ایمن برای تسکین علایم کوتاه مدت مثل تب، کرامپ‌های قاعدگی یا درد و رنجوری جسمانی استفاده کنند.
در زمان استفاده از ایبوپروفن یا هر داروی دیگری شخص می‌تواند ریسک عوارض جانبی ناخواسته را با خواندن برچسب دارو و دنبال کردن دستورات مربوط به مصرف دارو کاهش دهد.
نکات زیر نیز می‌توانند شانس ایجاد اولسر را پایین بیاورند:
• از کمترین دوز ممکن استفاده کنید. آنچه را دستورالعمل مصرف دارو می‌گوید دنبال کنید، "هر 4 تا 6 ساعت یک تا دو قرص مصرف نمایید"؟ هرگز آغاز مصرف دارو با یک قرص و پیگیری علایم ایجاد پیش از مصرف تعداد بیشتری قرص ضرری نخواهد داشت.
• از مصرف دوزهای زیاد خودداری کنید. در زمان گرفتن ایبوپروفن سر ساعت برای تسکین دردی که چند روز باقی می‌ماند، مثل کرامپ‌های عادت ماهانه، ممکن است زمان‌بندی برای هر دوز کمک کننده باشد. اگر کسی دوز بعدی دارو را بیش از حد زود مصرف کند، ممکن است بیش از میزان توصیه شده و در نتیجه به مقدار اضافی دارو مصرف نماید.
• در هر بازه زمانی بیش از چند روز ایبوپروفن مصرف نکنید. اگر کسی دچار تب، درد، یا سایر علایم به شکل ادامه‌دار باشد، موضوع ارزش آن را دارد که شخص از پزشک خود در مورد گزینه‌های جایگزین برای درمان درد سؤال کند. همچنین به خاطر داشته باشید که داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی برای درمان درد میگرن و دیگر انواع سردرد می‌توانند به سردرد مصرف بیش از حد دارو منجر شوند.

داروهایی که به پیشگیری از اولسر پپتیک کمک می‌کنند
بسیاری از افراد برای درمان ارتریت و دیگر اختلالات موجب درد مزمن و التهاب منظماً ایبوپروفن مصرف می‌کنند.
اگر کسی برای درازمدت به یک داروی غیر استروئیدی ضد التهابی نیاز داشته باشد باید در مورد گرفتن دارویی برای کمک به محافظت در برابر اولسرهای پپتیک با پزشک مشورت کند.
داروهای زیر می‌توانند در این مورد ایجادگر تغییر باشند:
• مهار کننده‌های پمپ پروتون که تولید اسید معده را کاهش می‌دهند
• بلوک کننده‌های H2 که آنها نیز تولید اسید معده را کاهش می‌دهند
• میزوپروستول که به تقویت تولید مخاط معده کمک می‌کند
این داروها ممکن است در مورد همه افراد کارآیی مثبت نداشته باشند و باعث برخی عوارض جانبی شامل یبوست و اسهال شوند. همچنین مصرف طولانی مدت مهار کننده‌های پمپ پروتون ممکن است خطر شکستگی‌ها و عفونت را افزایش دهد.
تیم مراقبت پزشکی بیماران می‌توانند راهنمایی بیشتری در مورد فایده‌مندی احتمالی این داروها ارائه دهد.

جایگزین‌های ایبوپروفن
اگر کسی در خطر اولسر باشد ایبوپروفن احتمالاً بهترین گزینه برای تخفیف درد وی نخواهد بود.
در عوض شخص می‌تواند استامینوفن (تاینلول) را امتحان کند. این داروی غیر نسخه‌ای از گروه داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی نیست بنابراین می‌تواند بدون وجود خطر بروز اولسر تب و درد را کاهش دهد.
کماکان لیبل دارو را با دقت بخوانید و دستورات مربوط به دوز دارو را دنبال کنید. اگر شخص از دوز توصیه شده تبعیت کند احتمالاً با عوارض جانبی جدی مواجه نخواهد شد. اما مصرف بیش از حد استامینوفن می‌تواند باعث آسیب کبد، نارسایی کبد و مرگ گردد.
در عین حال افراد می‌توانند از رویکردهای طبیعی برای فروکش درد و التهاب استفاده کنند.
بسته به نوع تجربه هر کسی راهکارهای مفید در این مورد عبارتند از:
• یوگا
• طب سوزنی
• سرمادرمانی یا گرمادرمانی
• ماساژ درمانی
• ورزش سبک
• فیزیوتراپی
• هیپنوتراپی
• CBD

خلاصه
اکثر مردم در صورت مصرف گهگاهی ایبوپروفن دچار اولسر نمی‌شوند، به ویژه اگر از دوز توصیه شده در لیبل دارو تبعیت کرده باشند.
مصرف چند دوز ایبوپروفن در روز برای چند هفته یا بیشتر ممکن ریسک ابتلا به اولسر پپتیک را افزایش دهد، به ویژه اگر شخص داروی دیگری از همین گروه دارویی را نیز همزمان مصرف کند.
اگر کسی از ایبوپروفن برای مدیریت درد و التهاب مزمن استفاده می‌کند گام بعدی مناسب مراجعه به پزشک برای تجویز دارویی است بتواند خطر اولسر پپتیک را کاهش دهد. پزشک همچنین می‌تواند راهنمایی بیشتری در مورد گزینه‌های مرتبط به تخفیف درد را ارائه دهد./

چه ارتباطی بین مصرف ایبوپروفن و زخم‌های طولانی مدت وجود دارد؟
دکتر آلن کارتر، کریستال ریپال
ترجمه فرهنگ راد

Source:
Healthline
The Link Between Ibuprofen and Ulcers
Medically reviewed by Alan Carter, Pharm.D. —
By Crystal Raypole
on January 13, 2023