بیدار شدن از خواب با قلب پُرتپش می‌تواند گیج کننده و ترسناک باشد اما به ندرت علتی برای نگرانی محسوب می‌شود. عوامل بسیاری شامل رژیم غذایی، استرس، محرومیت از خواب، و آریتمی می‌توانند باعث پرتپشی قلب شوند. گاهی از اوقات در زمان بیدار شدن از خواب ممکن است اینطور احساس شود که انگار قلب بسیار تند می‌تپد یا خود را به قفسه سینه می‌کوبد. شخص ممکن است همچنین در هنگام چنین اتفاقی احساس لرز یا اضطراب داشته باشد. پرتپشی قلب ممکن است احساسی مشابه تپش قلب یا آریتمی ایجاد کند. اگرچه این مورد ممکن است نگران کننده باشد به طور معمول به عوامل مرتبط به زندگی روزمره مثل اضطراب و رژیم غذایی مرتبط است و معمولاً حالت صرفاً موقتی دارد.

هیماتوکروماتوسیس [هماتوکروماتوزیس، هماتوکروماتوز] اختلالی است که باعث انباشت بیش از حد آهن در بدن می‌شود. برخی از اوقات این اختلال را "بیش‌بار آهن" می‌نامند. در حالت نرمال روده‌ها فقط مقدار لازمی از آهن موجود در غذایی را که می‌خوریم جذب می‌کنند. اما در هماتوکروماتوزیس بدن آهن بیش از حدی جذب می‌کند و بدن هیچ راهی برای خلاص شدن از آن نمی‌یابد. بنابراین بدن این آهن اضافی را در مفصل‌ها و دستگاه‌هایی مثل کبد، قلب، و لوزالمعده ذخیره می‌کند. این کار به آسیب دیدن دستگاه‌های مورد اشاره منجر می‌شود. در صورت عدم درمان هماتوکروماتوزیس می‌تواند باعث از کار افتادن ارگان‌های مورد اشاره شود.

دیفالیا [دو آلتی بودن در جنس نر] یک اختلال ژنتیکی است که در زمان تولد وجود دارد و در آن نوزاد پسر دارای دو آلت تناسلی است. در مورد این اختلال نادر برای نخستین پزشک سوئیسی جوناس یاکوب وکر بود که گزارشی در مورد آن در کوران یک مراسم تشریح اختلال مزبور در 1609 میلادی ارائه داد. دیفالیا در میان یک نفر از هر 5 تا 6 میلیون نفر نوزاد پسر دیده می‌شود. در واقع تنها 100 مورد از این اختلال در طول بیش از 400 سال گذشته، یعنی از زمان نخستین مورد شناسایی پزشکی آن، ثبت شده است. اختلال داشتن دو آلت تناسلی مردانه به تنهایی خطرناک نیست. به هر حال دیفالیا با بسیاری از اختلالات دیگر که سبب ایجاد مشکلات پزشکی می‌شوند همراه است.

نوتروپیک‌ها یا "داروهای هوشمند" یک کلاس از موادی هستند که می‌توانند عملکرد مغز را تقویت کنند. این داروها برخی اوقات مواد تقویت‌ کننده‌های شناخت یا تقویت‌ کننده‌های حافظه ‌نامیده می‌شوند. نوتروپیک‌های نسخه‌ای داروهایی هستند که اثرات محرک یا تهییجی دارند. این داروها می‌توانند با علایم اختلالات پزشکی مثل اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه (ADHD)، نارکولپسی یا بیماری آلزایمر مقابله کنند. مواد غیر نسخه‌ای که می‌توانند عملکرد مغز یا تمرکز را تقویت کنند - موادی مثل کافئین و کراتین - نیز نوتروپیک تلقی می‌شوند. این داروها بیماری‌ها را درمان نمی‌کنند اما ممکن است برخی اثرات بر روند تفکر، حافظه یا دیگر عملکردهای ذهنی داشته باشند.

در سال 2019 تیمی از پژوهشگران یک مرور سیستماتیک بر روی تحقیقات صورت گرفته در مورد استفاده از PRP برای درمان ریزش مو انجام دادند. یافته‌های آنان در نشریه "جراحی پلاستیک زیبایی" منتشر شد. تجزیه و تحلیل مورد اشاره در نهایت بر روی 11 مقاله تحقیقی که شامل 262 نمونه دچار آلوپسی اندروژنتیک بود متمرکز شد. بر مبنای نظر نویسندگان مطالعه، اغلب مطالعات به این نتیجه رسیده‌اند که تزریق PRP باعث کاهش ریزش مو و افزایش قطر تارهای مو و تراکم رویش مو می‌شود. به هر حال پژوهشگران هشدار می‌د‎هند که درمان مورد بحث مناقشه‌برانگیز است، و می‌نویسند کوچکی تعداد نمونه و کیفیت پایین تحقیقات از عوامل محدود کننده تحقیق آنها محسوب می‌شوند.

یک مطالعه در "ژورنال آموزش و ارتقاء سلامت" پی برده است زنانی که سه روز در هفته هر بار حداقل به مدت 30 دقیقه در طول 8 هفته به ورزش پرداخته‌ بودند در مقایسه با زنانی که به این کار اقدام نکرده بودند درد عادت ماهانه کمتری داشتند. نویسندگان مطالعه به این جمع‌بندی رسیده‌اند که اقدام به ورزش در طول پریود و پیش از آن می‌تواند علایم مورد اشاره را کاهش دهد. نیازی نیست که فعالیت فیزیکی سنگین بوده یا برای مدت طولانی ادامه پیدا کند. حتی 15 دقیقه پیاده‌روی در هر روز می‌تواند فوایدی داشته باشد. همچنین، ورزش در کل، انتخاب مفیدی است. ورزش به مردم در حفظ وزن در محدوده سالم کمک کرده و قلب و ریه‌ها را در شرایط سالم نگه می‌دارد.

درمان ناباروری به علت آن، سن زن، مدت زمان ناباروری شخص و ترجیحات شخصی بستگی دارد. از آنجا که ناباروری اختلال بغرنجی است، درمان مستلزم هزینه، نیروی جسمانی، و صرف زمان و جنبه‌های روان‌شناختی قابل ملاحظه‌ای است. اگرچه برخی زنان برای تجدید توان باروری به یک یا دو درمان نیاز دارند این احتمال وجود دارد که به چند نوع مختلف درمان در این مورد نیاز باشد. درمان را می‌توان یا از طریق تجدید باروری به واسطه مصرف دارو یا عمل جراحی پیگیری کرد یا به بارور شدن زن از طریق توسل به تکنیک‌های پیچیده این کار را انجام داد.

ناباروری به عنوان ناموفق بودن تلاش برای باردار شدن (علی‌رغم مقاربت جنسی مکرر) به مدت یک سال تعریف می‌شود. ناباروری زنان، ناباروری مردان یا ترکیبی از این دو مبتلابه میلیون‌ها زن و مرد در سطح جهان است. تخمین زده شده که 10 تا 18 درصد زوج‌ها در باردار شدن یا وضع حمل موفق دچار مشکل هستند. ناباروری در یک‌سوم موارد ناشی از عوامل مربوط به زن و در یک‌‌سوم موارد نتیجه عوامل مرتبط به مرد است. در مابقی موارد علت ناباروری یا ناشناخته بوده یا نتیجه ترکیبی از عوامل مربوط به زن و مرد است. تشخیص علل ناباروری زنان ممکن است دشوار باشد. درمان‌های متعددی در دسترس است، که استفاده از آنها به علت ناباروری بستگی دارد. 

شواهد مربوط به امکان یا میزان کمک مکمل‌ها یا گیاهان دارویی برای افزایش ناباروری مردان هنوز محدود است. هیچ‌یک از این مکمل‌ها هیچ اختلال زیربنایی خاصی، مثل نقص مجرای اسپرم یا اختلال کروموزومی را درمان نمی‌کند. برخی مکمل‌ها ممکن است فقط در صورتی که شخص دچار کمبودی باشد مفید واقع شوند. مکمل‌های دارای پشتوانه تحقیق که نشان دهنده فواید بالقوه در بهبود تعداد یا کیفیت اسپرم بوده‌اند عبارتند از: دانه سیاه (نیگلا ساتیوا)، کوآنزیم Q10، فولیک اسید، شاه‌بلوط هندی (اِیسکین)، ال-کارنیتین، جینسنگ پاناکس، زینک.