چشم‌پزشکی

اماروسیس فوگاکس یا کاهش بینایی بر اثر فقدان خون در چشم

اماروسیس فوگاکس، کاهش بینایی، کوری مونوکولار گذرا، کاهش بینایی مونوکولار گذرا، حمله ایسکمیک گذرا، تومور مغزی، صدمه به سر، مالتیپل اسکلروزیس (MS)، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، سردردهای میگرن، نوریت اپتیک، پلی‌ارتریت نودوسا

وقتی کسی دچار اماروسیس فوگاکس می‌شود، دید وی ممکن است به شکل ناگهانی تار شود

اماروسیس فوگاکس [آماروزیس فوگاس] اختلالی است که در آن شخص به علت فقدان جریان خون به چشم(ها) نمی‌تواند با یک چشم یا هر دو فضای بیرون را ببیند. این اختلال یک علامت مشکلی زیربنایی مثل لخته شدن خون یا ناکافی بودن جریان خون در رگ‌های خونی تغذیه کننده چشم است. دیگر نام‌های اماروسیس فوگاکس شامل کوری مونوکولار گذرا، کاهش بینایی مونوکولار گذرا یا از بین رفتن موقتی بینایی است. در بسیاری موارد اماروسیس فوگاکس یک علامت حمله ایسکمیک گذرا (TIA) است. حمله ایسکمیک گذرا یک پیش‌زمینه استروک است. حملات ایسکمیک گذرا ممکن است باعث علایم شبه استروک موقتی شوند.

کوری (نابینایی) در کودکان و بزرگسالان

کوری، نابینایی، گلوکوم، تباهی لکه زرد، کاتاراکت، تنبلی چشم، نوریت اپتیک، رتینیت پیگمنتوسا، تومور، امبلیوپی، پتوزیس، گلوکوم مادرزادی، رتینوپاتی پیش‌رسی، خط بریل

بسته به علت کوری، درمان فوری ممکن است به افزایش شانس برگشت بینایی منجر شود

نابینایی قانونی اشاره به بینایی بسیار مختل شده دارد. وقتی کسی دارای بینایی معمول باشد می‌تواند از فاصله حدود 70 متری ببیند، اما در کوری قانونی شخص فقط می‌تواند چیزها را در فاصله حدود 7 متری ببیند. اگر قوه بینایی کسی به شکل ناگهانی کاهش یابد باید بلافاصله تحت مراقبت پزشکی قرار گیرد. در چنین شرایطی مردم نباید منتظر برگشت بینایی بمانند و از مراجعه به اورژانس خودداری کنند. بسته به علت کوری، درمان فوری ممکن است به افزایش شانس برگشت بینایی منجر شود. درمان می‌توانند شامل عمل جراحی یا دارودرمانی باشد.

کوری موقتی یک چشم چه عللی دارد؟

کوری موقتی یک چشم، کوری ناگهانی، اماروسیس فوگاکس، کوری اپیزودیک، کاهش بینایی مونوکولار گذرا، کوری مونوکولار گذرا، توده‌های چربی، آنمی سلول داسی شکل، گلوکوم حاد زاویه بسته، پاپیلیدیما، وارفارین، کومادین، آسپیرین

کاهش ناگهانی نیروی بینایی ممکن است نشانه هشدار یک مشکل جدی مثل استروک باشد

کوری ناگهانی (از دست دادن قوه بینایی به طور کامل یا نزدیک به کامل) یک چشم یک فوریت پزشکی است. در بسیاری موارد، شخص برای تشخیص علت و درمان برای پیشگیری از کوری دایمی فرصت محدودی دارد. کاهش ناگهانی نیروی بینایی ممکن است یک نشانه هشدار دهنده از یک مشکل جدی مثل استروک باشد. از دست دادن بینایی ممکن است از چند ثانیه تا چند دقیقه متفاوت باشد. این وضعیت به اصطلاحات پزشکی مثل موارد فهرست شده در زیر ارجاع داده می‌شود: اماروسیس فوگاکس، از دست دادن موقتی بینایی، کوری اپیزودیک، کاهش بینایی مونوکولار گذرا، کوری مونوکولار گذرا، کوری موقتی در یک چشم

نیستاگموس یا چشم رقصان - حرکات غیر ارادی و سریع چشم

نیستاگموس، چشم رقصان، نیستاگموس افقی، نیستاگموس عمودی، نیستاگموس چرخشی، سندرم نیستاگموس خردسالان، نیستاگموس اکتسابی، تست انکساری، نیستاگموس مادرزادی، تنوتومی

نیستاگموس هرگز به طور کامل برطرف نمی‌شود

نیستاگموس اختلالی است که باعث ایجاد حرکات غیر ارادی و سریع در یکی از چشم‌ها یا هر دو می‌شود. نیستاگموس اغلب با مشکلات بینایی شامل تاری دید بروز می‌کند. نیستاگموس گاهی از اوقات "چشم رقصان" نامیده می‌شود. علایم نیستاگموس شامل حرکات سریع و غیر قابل کنترل چشم است. راستای حرکت چشم نوع نیستاگموس را مشخص می‌کند: نیستاگموس افقی شامل حرکات چشم به طرفین (چپ و راست) است، نیستاگموس عمودی شامل حرکات چشم به سمت بالا و پایین است، نیستاگموس چرخشی یا پیچشی شامل حرکات دایره‌وار چشم است، بسته به علت، حرکات چشم ممکن است یکی از آنها یا هر دو را درگیر کند.

اسیلوپسیا، حس حرکت مداوم در محیط ساکن

اسیلوپسیا، مخچه، مالتیپل اسکلروزیس، میوکیمیای اریب بالایی، بیماری مانیر، نیستاگموس، گاما امنیوبوتیریک اسید، کلونازپام، گاباپنتین، نورونتین، استروک، تشنج

اسیلوپسیا اغلب با انواع نیستاگموس مرتبط می‌شود

اسیلوپسیا حس وجود حرکت مداوم در محیط پیرامون خود است حال آنکه در واقعیت این محیط ساکن است. اسیلوپسیا معمولاً یک علامت اختلالاتی است که بر حرکت چشم‌ها یا توانایی آنها آنها برای ایجاد تصویرهای باثبات، به ویژه در طول حرکت، تأثیر منفی می‌گذارند. اسیلوپسیا معمولاً بر اثر اختلالاتی ایجاد می‌شود که بر حرکت چشم تأثیر می‌گذارند یا چگونگی عمل قسمت‌هایی از چشم، گوش داخلی، و مغز را برای ثبات تصاویر و حفظ تعادل دگرگون می‌کنند. اسیلوپسیا اغلب با انواع نیستاگموس مرتبط می‌شود، اختلالی که باعث ایجاد حرکات غیر نرمال یا غیر ارادی در چشم می‌گردد.

پاپیلیدیما یا ورم عصب بینایی

پاپیلیدیما، ورم عصب بینایی، تومور مغزی، هموراژ، خونریزی، فشار داخل جمجمه، کورتیکوستروئید، ایزوتریتینوئین، هیپرتانسیون داخل جمجمه‌ای ایدیوپاتیک، MRI، پانکچر لومبار، آنتی‌بیوتیک، قرص آب، توپیرامات

در صورت عدم درمان پاپیلیدیما می‌تواند به کوری منجر شود

پاپیلیدیما ورم عصب بینایی است، که چشم و مغز را به یکدیگر متصل می‌کند. این ورم واکنشی به فشار موجود در مغز یا پیرامون آن است که ممکن است به علل متعدد ایجاد گردد. اغلب مواقع پاپیلیدیما نشانۀ هشدار دهنده‌ای در مورد یک اختلال پزشکی جدی مثل تومور مغزی یا هموراژ (خونریزی) مغزی است. اما گاهی از اوقات فشار و ورم مزبور را نمی‌توان به یک مشکل خاص مرتبط کرد. در چنین موردی راه‌های دیگری برای فروکش ورم مورد بحث وجود دارد. در صورت عدم درمان پاپیلیدیما می‌تواند به کوری منجر شود. شبکه عصب‌ها، خون و مایع مغزی همگی به شکلی ساختارمند درون جمجمه ساماندهی شده‌اند.

بسته شدن مجرای اشک - علل، علایم و درمان

بسته شدن مجرای اشک، پونکتا، عفونت چشم، ورم اطراف چشم، تومور، داکریوسیستورینوستومی، کانجانکتیووداکریوسیستورینوستمی، آب کلردار، سینوزیت، ناهنجاری‌های صورتی-جمجمه‌ای

علایم بسته شدن مجرای اشک می‌توانند آزار دهنده باشند

اگر یک مجرای اشک بسته شود، اشک انباشته شده و چشم‌ها را تحریک می‌کند. این تحریک باعث ورم دردناک می‌شود، که باعث می‌گردد چشم‌ها مداوماً نمناک به نظر برسند و خطر عفونت افزایش می‌یابد. وقتی مجراهای اشک به درستی کار می‌کنند، اشک‌ها از غدد لاکریمال - که بالای بخش خارجی هر چشم قرار دارند - فرو می‌غلتند و از عرض سطح چشم می‌گذرند. آنها سپس از طریق حفره‌هایی در پلک چشم‌ها (پونکتا) به داخل مجاری تخلیه می‌شوند، که آنها را به یک کیسک (کیسک لاکریمال) روی پهلوی بینی منتقل می‌کنند. از این نقطه به بعد آنها به داخل یک مجرا وارد می‌شوند که اشک را به داخل بینی تخلیه می‌کند. این مجرا همان مجرای اشک یا مجرای نازولاکریمال است.