ژیاردیازیس [جایاردایاسیس یا عفونت ژیاردیا] یک عفونت رودهای است که با کرامپ شکم، نفخ، تهوع و دورههای طغیان اسهال آبکی مشخص میشود. عفونت ژیاردیا توسط یک انگل (پارازیت) میکروسکپی ایجاد میگردد که در سراسر جهان به ویژه در نواحی دچار فقر بهداشتی و فاقد آب سالم، یافت میشود. عفونت ژیاردیا یکی از شایعترین علل بیماری قابل انتقال توسط آب در سطح ایالات متحد آمریکا است. این انگلها در آبراهههای مناطق روستایی و دریاچهها یافت میشوند اما در عین حال در سیستم آبرسانی شهر، استخرهای شنا، تالابها و چاهها نیز وجود دارند. عفونت ژیاردیا میتواند از طریق غذا و تماس شخص به شخص منتقل شود.
انگلشناسی
عفونت انگلی توکسوپلاسموسیس [توکسوپلاسموز] و گربه
توکسوپلاسموسیس [توکسوپلاسموز] نوعی بیماری است که بر اثر عفونت با انگل توکسوپلاسما گوندی، یکی از فراوانترین انگلها در سطح جهان، ایجاد میشود. عفونت به طور معمول بر اثر خوردن گوشت آلوده نیمپز، تماس با مدفوع گربه عفونی شده یا از طریق انتقال از مادر به فرزند در طول بارداری ایجاد میگردد. توکسوپلاسموز ممکن است در برخی از مبتلایان علایم شبه آنفولانزا ایجاد کند اما بیشتر مردم آلوده شده هرگز علامت یا نشانهای را تجربه نمیکنند. در مورد نوزادان متولد شده از مادر دچار عفونت و مردم دچار ضعف سیستم ایمنی، توکسوپلاسموز میتواند به عواقب جدی منجر شود. اگر شخص از نظر کلی سالم بوده و مبتلاء به توکسوپلاسموز تشخیص داده شود، احتمالاً نیازی به درمانی جز مدیریت محافظهکارانه وضعیت نخواهد داشت.
آسکاریس [اسکارایسیس]، شایعترین عفونت کرم حلقوی

کودکان سنین 3 تا 8 سال در معرض بیشترین احتمال ابتلاء به آلودگی مورد بحث قرار دارند زیرا آنان در هنگام بازی با خاک و خل تماس پیدا میکنند.
آسکاریس [اسکارایسیس] یک عفونت روده کوچک است که توسط اسکاریس لومریکوئیدس (ای. لوبریکوئیدس) یک گونه از کرم حلقوی ایجاد میشود. کرمهای حلقوی نوعی کرم انگلی محسوب میشوند. عفونتهای ناشی از کرمهای حلقوی نسبتاً شایع است. آسکاریس شایعترین نوع عفونت کرم حلقوی محسوب میشود. بر مبنای اعلام WHO در حدود ده درصد مردم در کشورهای در حال توسعه دچار کرمهای رودهای هستند. آسکاریس در جاهایی بیشترین شیوع را دارد که از امکانات بهداشتی دنیای مدرن محرومند. مردم از طریق مصرف آب و غذای ناسالم دچار این عفونت میشوند. عفونت مزبور به طور معمول باعث ایجاد هیچ علامتی نمیشود اما افزایش تعداد کرمهای حلقوی (هجوم سنگینتر) میتواند به مشکلاتی در ریهها یا رودهها منجر شود.
عفونت کرم قلابدار - آنچه دانستنش نیاز است

بر مبنای اعلام CDC تقریباً 576 تا 740 میلیون نفر در سطح جهان به عفونت کرم قلابدار آلوده هستند. این بیماری عمدتاً در کشورهای در حال توسعه مناطق استوایی و تحت استوایی مشاهده میشود و علت آن فقر بهداشتی است.
احتمال بروز عفونتهای کرم قلابدار در حیوانات خانگی به ویژه توله سگها و بچه گربهها وجود دارد. اگر حیوان خانگی کسی دچار عفونتی شود صاحب حیوان ممکن است به طور غیر مستقیم به آن عفونت مبتلاء گردد. مردم از طریق نگهداری سگ یا گربه دچار این انگل نمیشوند. تخمکها از طریق مدفوع دفع شده و به لارو تبدیل میشوند. تخمکها و لارو در کثافتی که در آن مدفوع حیوان خانگی هست یافت میشود. مردم ممکن است از طریق لمس کثافت آلوده با دست یا پای برهنه دچار عفونت کرم قلابدار شوند. در عین حال امکان ابتلاء به عفونت در صورت خوردن اتفاقی خاک آلوده به لارو انگل وجود دارد. برای کاهش خطر ابتلاء مردم باید حیوانات خانگی خود را به طور کامل واکسینه و توسط دامپزشک کرمزدایی کنند. همچنین، مردم باید در جاهایی که حیوانات خانگی مدفوع میکنند از راه رفتن با پای برهنه خودداری نمایند. این موضوع به ویژه در هنگامی مهم است که فرد ممکن است با مدفوع حیوانی آلوده شود که وضعیت سلامت آن مشخص نیست، مثل مواردی که فرد در پارکها با آنها مواجه میشود.
انگل یا پارازیت - آنچه باید بدانیم

در حدود 70 درصد کل انگلها برای چشم انسان قابل مشاهده نیستند، اما برخی کرمهای انگلی ممکن است تا 30 متر طول داشته باشند.
پارازیت [انگل] اندامگان [ارگانیسمی] است که در ارگانیسم دیگری به نام میزبان زندگی میکند و اغلب برای آن مضر است. انگل برای ادامه حیات به میزبان خود وابسته است. بدون وجود میزبان انگل قادر به ادامه بقاء، رشد و تکثیر نیست. به همین دلیل انگل به ندرت میزبان خود را از بین میبرد اما میتواند باعث گسترش بیماریهایی شود که برخی از آنها ممکن است کُشنده باشند. انگلها خلاف درندگان به طور معمول بسیار کوچکتر از طعمه خود هستند و تولید مثل آنها به مراتب سریعتر صورت میگیرد.
عفونت کرمک [انتروبایاسیس یا اکسییوریاسیس]

عفونتهای کرمک به آسانی گسترش پیدا میکنند. بیشترین شیوع آنها در کودکان سنین 5 تا 10 سال، مردم ساکن در مجتمعهای پرجمعیت، و افراد دارای تماس نزدیک با این گروه از افراد مشاهده میشود.
عفونت کرمک بسیار مسری است. فرد ممکن است بر اثر خوردن یا استنشاق ناخواسته تخمک کرمک دچار آن شود. این تخمکها به طور معمول توسط فرد آلوده به کرمک روی یک سطح یا شیء جمع میشوند. چرخه عفونت با خوردن این تخمکهای میکروسکپی آغاز میشود. وقتی تخمکها وارد بدن میشوند تا زمان از تخم درآمدن و بالغ شدن در روده باقی میمانند. در بزرگسالان کرم ماده به داخل کولون میرود و در طول شب از راه مقعد از بدن خارج میشود. کرمکهای ماده در چین و شکن پوست اطراف سوراخ مقعد تخمکگذاری میکنند و خود دوباره به روده بزرگ برمیگردند. وجود این تخمکها در اطراف مقعد علت بروز خارش و آزردگی تشریح شده است.
کرمهای روده یا کرمهای انگلی - علایم، علل، تشخیص، و درمان

بر مبنای اعلام سازمان بهداشت جهانی، در حدود 10 درصد مردم در کشورهای در حال توسعه دچار کرمهای رودهای هستند.
بچهها به ویژه در مورد ابتلاء به کرمهای روده آسیب پذیر هستند. دلیلش آن است که بچهها ممکن است در خاک آلوده مثل محوطههای شنی و زمین مدرسه بازی کنند. سالمندان نیز به علت ضعف سیستم ایمنی با افزایش خطر ابتلاء به کرمهای روده مواجه هستند. بر مبنای اعلام سازمان بهداشت جهانی، در حدود 10 درصد مردم در کشورهای در حال توسعه دچار کرمهای رودهای هستند. بیشترین خطر متوجه مردم کشورهای مزبور از ناحیه منابع آبهای آلوده و نیز بر اثر فقر بهداشتی است. کرم روده که به نام کرم انگلی نیز شناخته میشود یکی از انواع اصلی انگلهای روده محسوب میشود.