شیمی درمانی

شیمی درمانی / Chemotherapy درمانی است که از مواد شیمیایی قوی که با تقسیم سلولی فعل و انفعال ایجاد می‎کنند و به پروتئین‎ها یا DNA آسیب می‎زنند استفاده می‎کند، به شکلی که سلول‎های سرطانی محکوم به خودکشی می‎شوند. این درمان‎ها همۀ تقسیمات سریع سلولی و نه فقط سلول‎های سرطانی را هدف قرار می‎دهند، اما سلول‎های نرمال معمولاً می‎توانند از صدمات ناشی از القاء مواد شیمیایی بهبود یابند در حالی که این امکان برای سلول‎های سرطانی وجود ندارد. شیمی درمانی  نوعی درمان سیستمیک محسوب می‎شود زیرا داروهای این نوع درمان در سراسر بدن به حرکت درمی‎آیند و سلول‎های تومور اولیه و همچنین سلول‎های سرطانی گسترش یافته در سراسر بدن را از بین می‎برند. پزشک انکولوژیست معمولاً توصیه می‎کند که داروهای شیمی درمانی برای سرطان ریه از طریق داخل وریدی مورد استفاده قرار گیرد، اما این داروها در اشکال قرص، کپسول، و مایع نیز در دسترس قرار دارند. درمان توسط شیمی درمانی به شکل فاصله‎دار انجام می‎شود تا بدن فرصت ترمیم خود را در فاصلۀ دریافت دوزهای درمانی داشته باشد، و نیز مقدار دوز داروها بر مبنای نوع سرطان ریه، نوع دارو، و نوع پاسخ دادن بیمار به درمان، تعیین می‎شود. داروها ممکن است به صورت روزانه، هفتگی یا ماهانه به بیمار داده شوند و امکان ادامۀ درمان در طول چند ماه یا حتی چند سال وجود دارد. درمان‎های ترکیبی اغلب شامل چند نوع شیمی درمانی است، و نیز امکان دارد که شیمی درمانی به عنوان مکملی برای جراحی یا اشعه درمانی استفاده شود. درمان تزریقی برای کاهش ریسک بازگشت سرطان پس از انجام جراحی و کشتن سلول‎های سرطانی به جا مانده پس از جراحی طراحی شده‌ است. امکان انجام شیمی درمانی پیش از انجام جراحی نیز وجود دارد که باعث کوچک شدن تومورها و بالا رفتن ضریب موفقیت جراحی می‎شود. شیمی درمانی چندین عارضۀ جانبی شایع دارد، اما آنها به نوع شیمی درمانی و نیز سلامت کلی بیمار بستگی دارند. این عوارض جانبی استفراغ، فقدان اشتها، اسهال، ریزش مو، خستگی مزمن، یا آنمی، انواع عفونت، خونریزی، و زخم دهان را شامل می‎شود. بسیاری از این عوارض جانبی صرفاً به صورت موقت در طول درمان احساس می‎شوند، و داروهایی برای کمک به مقابله با این علایم وجود دارد.

برای مطالعه دقیق شیمی درمانی روی همین سطر کلیک کنید