پارکینسون ممکن است در شکم شروع ‌شود

• هانا نیکولز
• ترجمة هامیک رادیان

در حدود نیم میلیون نفر در ایالات متحد آمریکا دچار بیماری پارکینسون هستند، که یک اختلال تباه‌کنندة سیستم عصبی است. تحقیق تازه‌ای که در "نورولوژی" منتشر شده است روشن می‌کند که ممکن است روده نقشی در این بیماری داشته باشد، و بیشتر آنکه احتمال دارد این بیماری در روده شروع شود.
نویسندة مطالعه بوئینگ لیو / Bojing Liu، از انستیتو کارولینسکا در استکهلم سوئد، و همکارانش پی برده‌اند که بیماری پارکینسون ممکن است در روده شروع شود و از طریق عصب واگ به مغز برسد.
عصب واگ دهمین عصب مغزی است که از ساقة مغز تا شکم امتداد دارد. این عصب فیبرهای عصبی را به گلو، حنجره، نای، ریه‌ها، قلب، مری، و دستگاه گوارش می‌رساند، و فرآیندهای غیر ارادی نظیر ضربان قلب و هضم غذا را کنترل می‌کند.
تحقیقات پیشین مکانیسم‌هایی را در ارتباط میان روده و عصب واگ با بیماری پارکینسون یافته‌اند. در هر حال، محققان می‌گویند که شواهد تجربی تاکنون اندک و متناقض بوده‌اند.
محققان در تحقیق جدید بر آن بودند که بررسی کنند قطع شاخه‌های عصب واگ – از طریق یک اقدام جراحی به نام واگوتومی – ریسک بیماری پارکینسون را کاهش می‌‌دهد. واگوتومی به طور معمول با هدف کاهش ترشح اسید معده برای درمان و پیشگیری از زخم‌های دستگاه گوارش انجام می‌شود.
داده‌های ثبت نام سوئدی‌ها در مورد 9430 نفر که در فاصلة سال‌های 1970 و 2010 عمل واگوتومی انجام داده ‌بودند، با 377.200 نفر از جمعیت عمومی مقایسه شد. پیگیری مطالعه شامل 40 سال از زمان انجام واگوتومی تا تشخیص بیماری پارکینسون، مرگ و میر یا مهاجرت به خارج از سوئد بود.

کاهش ریسک بیماری پارکینسون با واگوتومی ترونکال
در طول دورة انجام مطالعه، 101 نفر (1.07 درصد) از کسانی که واگوتومی انجام داده بودند دچار بیماری پارکینسون شدند، در مقایسه با 4829 نفر در گروه کنترل (1.28 درصد). تفاوت میان گروه واگوتومی و جمعیت عمومی "قابل ملاحظه" نبود.
در هر حال، وقتی دو نوع واگوتومی – ترونکال و انتخابی – در آنالیز مطالعه مقایسه شدند، تیم تحقیق کاهش ریسکی را در بیماری پارکینسون در بین افرادی که واگوتومی ترونکال انجام داده بودند مشاهده کرد. واگوتومی ترونکال قطع کامل تنة اصلی عصب واگ را شامل می‌شود، در حالی که در واگوتومی انتخابی، فقط برخی از شاخه‌های عصب واگ قطع می‌شود.
در مقایسه با افرادی که واگوتومی ترونکال انجام نداده بودند، از افرادی که واگوتومی ترونکال انجام داده و دستکم به مدت 5 سال پیگیری شده بودند، 19 نفر (0.78 درصد) دچار بیماری پارکینسون شدند. در مجموع 60 نفر (یا 1.08 درصد) از کسانی که واگوتومی انتخابی انجام داده و دستکم به مدت 5 سال مورد پیگیری قرار داشتند، دچار بیماری پارکینسون شدند.
پس از تنظیم مطالعه برای اختلالاتی نظیر بیماری انسدادی ریه، دیابت، بیماری‌های عروقی، بیماری‌های روماتولوژیک و استئوارتریت، لیو و تیم تحقیق پی بردند، افرادی که دستکم 5 سال پیش از پیگیری واگوتومی انجام داده بودند "40 درصد کمتر از کسانی که واگوتومی انجام نداده بودند در معرض ابتلاء به پارکینسون قرار داشتند."
بوئینگ لیو می‌گوید: "نتایج مطالعه شواهد اولیه‌ای در این مورد به دست می‌دهد که شاید آغاز پارکینسون در روده باشد. شواهد دیگر در مورد این فرضیه این است که افراد مبتلاء به بیماری پارکینسون اغلب دچار مشکلات دستگاه گوارش نظیر یبوست هستند، که می‌تواند دهه‌ها پیش از توسعة بیماری شروع شود. به علاوه، مطالعات دیگری نشان داده‌اند، افرادی که بعدها دچار بیماری پارکینسون می‌شوند پروتئینی در رودة خود دارند که باور بر آن است که نقشی کلیدی در بیماری پارکینسون بازی می‌کند."
دانشمندان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که این پروتئین‌ها در مسیر خطا تا خورده و اینکه این خطا سلول به سلول منتقل می‌شود. لیو می‌گوید، "تحقیقات بسیار بیشتری برای بررسی این نظریه و کمک به فهم ما در مورد نقشی که در توسعة پارکینسون بازی می‌کند مورد نیاز است." به علاوه از آنجا که پارکینسون به عنوان سندرم طبقه‌بندی می‌شود، "ممکن است چندین علل و مسیر" در پشت این اختلال وجود داشته باشد.
محدودیت‌های مطالعه شامل این واقعیت نیز است که اگرچه مطالعه در مقیاس بزرگ انجام شد، تعداد نمونه‌ها در برخی زیرگروه‌های مطالعه اندک بود. به علاوه، عواملی شامل ژنتیک، سیگار، یا نوشیدن قهوه که بر ریسک بیماری پارکینسون تأثیر می‌گذارند در این مطالعه کنترل نشدند.

Source:
medicalnewstoday.com
Parkinson's disease may begin in the gut
Written by Hannah Nichols
Published: 27 April 2017