ترجمه هامیک رادیان
بر مبنای تحقیق منتشر شده در جورنال آو نوروسائنس مراقبة تمرکز حواس می‌تواند بیش از دارونما درد را تسکین دهد.
به نظر می‌رسد که مراقبة تمرکز حواس به طرقی که مغز را در مسیر کاهش درد قرار می‌دهد بر آن تأثیر می‌گذارد.
یافته‌ها، به وسیلة دانشمندان در مرکز پزشکی ویک فارست باپتیست در وینستون – سالم، نخستین نمونه‌هایی هستند که تفاوت فعالیت مغز با مراقبة تمرکز حواس را از آنهایی که توسط کرم‌های دارونما ارائه می‌شود تمیز می‌دهند. رُهبانان گزارش‌های بسیاری در مورد مزایای مراقبة تمرکز حواس روی درد به دست داده‌اند و تکنولوژی تصویری در مورد ساز و کارهای دخیل در این مورد چیزهای بسیاری را آشکار کرده‌اند. اما این نکته که آیا مزایای مزبور از اعمال مذهبی یا خود تمرکز حواس نشأت می‌گیرد هنوز نامکشوف باقی مانده است.
مراقبة مرتبط با کاهش درد اکنون به سرعت عرصه‌ای در حال ظهور است اما شواهد آزمایشی خاص بیشتری برای پیشرفت آن مورد نیاز است.
نویسندة ارشد دکتر فادل زیدان و همکاران پیشتر در مورد اثرات انتظار، حواس پرتی، توجه، اعتقادات، دارونما، هیپنوتیزم، استرس، نگرانی، خُلق و وضعیت عاطفی بر درد نوشته‌اند. نشان داده شده است که پیشرفت شناخت و کنترل احساسات به کاهش درد کمک می‌کنند؛ تمرکز حواس نیز می‌تواند نقشی ایفا کند.
تمرکز حواس چیست؟
تمرکز حواس چنین تعریف شده است:
توجه مداوم و منظم به کیفیت لحظه به لحظه وقایع حسی، عاطفی و شناختی وقایع
بازشناسی چنین اتفاقاتی به عنوان وقایع لحظه‌ای، گذرا و تغییرپذیر
عدم نتیجه‌گیری احساسی یا ارزیابی شناختی و /یا واکنش به چنین وقایعی انسان‌ها به طور خودکار تمایل دارند تجربه‌های لحظه‌ای را ماندگار تلقی کنند؛ با تجدید قالب این دریافت‌ها، تمرکز حواس می‌تواند به کاهش ناآرامی کمک کند.
تمرینات مراقبه‌ای متفاوتی می‌توانند به عنوان "تمرکز حواس" تلقی شوند، اما دو عرصة گسترده آنها را شامل می‌شود: تمرکز توجه و پایش باز. تمرکز توجه تمرکز روی یک شیء خاص، گفتار، جریان تنفس یا موضوع خارجی را همراهی می‌کند. پایش باز با با اذعان حسی غیر مستقیم، اتفاقات شناختی یا عاطفی همانند مراقبة ذن، که در ذهن ایجاد می‌گردد درگیر می‌شود.
تمرکز حواس و سلامت
این مورد شناخته شده است که مراقبة تمرکز حواس شماری از برون‌ده‌های شناختی و سلامت شامل نگرانی، افسردگی و استرس را بهبود می‌بخشد. این با افزایش کنترل شناختی، تنظیم عواطف، خلق و خوی مثبت و پذیرش، که با مدولاسیون درد پیوستگی دارند همکاری می‌کند.
مطالعة حاضر گامی به سوی جداسازی "عناصر فعال" مراقبه برمی‌دارد، با کاربرد نرخ‌های درد و تصویر مغز برای تصمیم‌گیری در این مورد که مراقبة تمرکز حواس صرفاً یک دارونمای فعال است.
75 نمونه (مشارکت کنندة) سالم فاقد درد به صورت تصادفی به یکی از چهار گروه مراقبة تمرکز حواس، مراقبة دارونما (ریلاکسیشن)، کرم دارونمای آنالژزیک (ژل پترولیوم) یا کنترل تقسیم شدند.
درد با کاربرد یک پروب حرارتی برای گرم کردن سطح کوچکی از پوست تا 49 درجة سانتی‌گراد – میزانی از حرارت که بیشتر مردم آن را خیلی دردناک می‌یابند – ایجاد شد.
بیشترین کاهش درد در گروه تمرکز حواس بود
نمونه‌های مطالعه سپس شدت درد (احساس فیزیکی) و ناخوشایندی آن (پاسخ عاطفی) به درد را درجه‌بندی کردند.
در گروه مراقبة تمرکز حواس شدت درد به وسیلة 27٪ و جنبة عاطفی درد به وسیلة 44٪ نمونه‌ها احساس شد.
کرم دارونما حس درد را 11٪ و جنبة عاطفی آن را 13٪ کاهش داد.
اسکن‌های مغزی نشان داد که مراقبة تمرکز حواس نسبت به آنچه توسط دارونما ایجاد می‌شود نمونه‌های بسیار متفاوتی در مورد کاهش درد ایجاد کرد.
در مراقبة دارونما، 9٪ کاهش درد و 24٪ ناخوشایندی آن ثبت شد، که احتمالاً به علت اثر تمدد اعصاب همراهی شده با تنفس آرام‌تر بود.
در مطالعات پیشین در مورد تأثیر تمرین تمرکز حواس، سه روز تمرین هر روز به مدت 20 دقیقه به شکل معنی‌داری نرخ درد را در مقایسه با فعالیت‌های انحراف حواس یا تمدد اعصاب کاهش می‌دهد.
آیا زمان آن فرا رسیده است که تمرین تمرکز حواس به یک انتخاب درمانی برای دردهای شدید و مزمن تبدیل شود؟/
نظرات (0)