هانر وایتمن
ترجمة هامیک رادیان
تنها والدین یا مراقبان بچههای خردسال به خوبی از دشواری تشویق آنها برای تقسیم اسباببازیها و رعایت نوبت در طول بازی آگاهی دارند. اما بر اساس یک مطالعة جدید، بعید است که کودکان تا پیش از 5 سالگی ارزش رعایت نوبت را درک کنند.
نویسندة همکار پژوهش، دکتر الیسیا ملیس / Alicia Melis، استادیار علم رفتارشناسی در دانشگاه وارویک بریتانیا، و همکاران، اخیراً یافتههای خود را در نشریة پسیکولوجیکال سائنس / Psychological Science منتشر کردند.
رعابت نوبت نوعی مهارت اجتماعی است که افراد بشر در سنین کم میآموزند و آن را در سناریوی روزانة تمام زندگی خود به کار میبرند.
در بنیاد، گرفتن نوبت یک رفتار اجتماعی است؛ نیازمند وجود فهم متقابل بین دو تن یا تعداد بیشتری از افراد است که هر چرخة نوبت گرفتن همیشه به سود منافع فرد نخواهد بود، اما در کل این کار میتواند تضاد علایق را رفع کند.
برای مطالعة خود، دکتر ملیس و همکاران بر آن شدند تا تحقیق کنند در چه سنی افراد انسانی به فهم ارزش گرفتن نوبت دست مییابند.
برای دستیابی به یافتههایشان، محققان یک آزمایش ویژة نوبتگیری را توسعه دادند، که روی 96 کودک در سنین سه و نیم ساله و 12 شمپانزه تست شد.
سوژههای آزمایش به صورت جفتی کنار هم قرار میگرفتند. آنها مجبور بودند برای دسترسی به پاداش جاگذاری شده در سینیها نوبت بگیرند؛ وقتی یکی از آزمون شوندگان یک سینی را برای رسیدن به پاداش میکشید، پاداش قرار گرفته در سینی دیگر از دست میرفت.
هر جفت از کودکان در 24 نوبت آزمایش نوبتگیری شرکت میکردند. هر شمپانزه در 48 آزمایش نوبتگیری با یک شریک شرکت میکرد، و در 48 آزمایش بعدی با یک مشارکت کنندة دیگر.
بچههای خردسال از حل تضاد علایق ناتوان بودند
محققان دریافتند که بچههای 5 ساله در 5/99 درصد موارد به یک پاداش در آزمایش نوبت گرفتن دست مییافتند، در حالی که بچههای سه و نیم ساله در 3/62 درصد آزمایشها به یک پاداش میرسیدند.
به علاوه، در کل بچههای 5 ساله نسبت به بچههای سه و نیم ساله در موارد بیشتری از نوبت گرفتن نامزد میشدند، و فرکانس نوبت گرفتن آنها بر اساس آزمایشهای بیشتری که به پایان میبردند افزایش مییافت.
در حالی که بچههای سه و نیم ساله مآلاً یک استراتژی نوبتگیری را توسعه میدادند، تیم تحقیق اشاره میکند که انجام دوبارة همان کار برای آنها زمان زیادی به طول میانجامید.
دکتر ملیس میگوید: "با وجودی که بچههای خردسال برای نوبتگیری در بسیاری از موقعیتهای متفاوت همانند تعامل با بزرگسالان و هنگام تقسیم داشتهها با دیگر بچهها، تشویق میشوند، یافتههای ما نشان میدهد که فقط از سن 5 سالگی بچهها قادرند برای حل تضاد علایق به صورت خودبخودی رعایت نوبت را بیاموزند.
مهارتهای شناختی پیچیدهتر نیازمند نوبتگیری است
پژوهشگران گزارش میدهند که با 64 درصد، شمپانزهها نرخ دستیابی به پاداش مشابهی با بچههای سه و نیم ساله داشتند.
در حالی که حیوانات قادر بودند به صورت جفتی برای چندین آزمایش اجرایی کار کنند، آنها قادر به اتخاذ استراتژی پایداری برای نوبت گرفتن نبودند.
محققان میگویند که این یافتهها نشان میدهد که انسانها ارزش نوبت گرفتن را به مرور زمان میآموزند – نشانهای از اینکه این رفتار اجتماعی نیازمند عملکرد شناختی فراگیرتری است. در هر حال این موضوع ممکن است برای شمپانزهها مسألهای نباشد./
نظرات (0)