• ماریا کوهوت
• ترجمه محمدقاسم رافعی
تحقیق تازهای در دانشگاه جرجتاون، واشینگتن دی. سی. در این مورد تحقیق می‌کند که چگونه پاپیلوماویروس انسانی باعث تقویت سرطان می‌شود. یافتهها نشانههای بالقوۀ یک راهکار بهبود یافته برای درمان هدفمند را در خود دارند.
پاپیلوماویروس انسانی (HPV) به گروهی از ویروسها اشاره دارد که از طریق تماس جنسی منتقل میشوند. برخی از انواع HPV سبب بروز اشکال مختلف سرطان شامل سرطان دهان، مقعد و سرطان دهانۀ رحم می‌شود.
بر مبنای اعلام CDC در حدود یکچهارم مردم ایالات متحد آمریکا دچار HPV هستند.
اگرچه درمانهایی برای اختلالات مرتبط به HPV وجود دارد، این درمانها یا فرجامهای غیر سرطانی (مثل زگیلهای تناسلی) را هدف قرار میدهند یا بر پیشگیری از سرطان از طریق غربالگری فعالیت غیر نرمال سلول تمرکز میکنند.
درمانهای سرطانهای ناشی از HPV شامل مداخلات جراحی و شیمی درمانی است، اما در حال حاضر هیچیک از این گزینهها به طور مشخص منبع ویروسی را هدف قرار نمیدهند.
تحقیق تازه مکانیسم حیاتی را آشکار می‌کند
محققان مرکز پزشکی دانشگاه جرجتاون در واشینگتن دی. سی. اکنون ساز و کار تقویت کنندۀ بقاء سلولهای سرطانی ناشی از HPV را شناسایی کردهاند.
مطالعه که از سوی دکتر ژیوفنگ لیو / Xuefeng Liu رهبری شد، یک دستگاه مولکولی را توصیف می‌کند که باعث "نامیرایی" سلولهای سرطانی می‌شود. به گفتۀ محققان درک نحوۀ کارکرد این دستگاه به ایجاد درمانهای هدفمند بهتر در آینده منجر خواهد شد.
دکتر لیو میگوید، "از زمان کشف این موضوع توسط ویروس‌شناس آلمانی دکتر هرالد زور هاسن / Harald zur Hausen در سال 1983 که HPV میتواند سبب سرطان دهانۀ رحم شود هیچ نوع درمان هدفمند برای این بیماری وجود نداشته است."
وی اضافه می‌کند، "اخیراً تعداد سرطانهای مرتبط به HPV در نواحی سر و گردن در ایالات متحد آمریکا افزایش یافته است. اکنون ما شانسی برای توسعه و تست یک روش خیلی خاص و به طور بالقوه غیر سمی برای متوقف کردن این سرطانها در اختیار داریم."
یافتههای محققان در نشریۀ "اُنکوتارگت / Oncotarget" منتشر خواهد شد.
انکوپروتئین HPV بقاء سلولهای سرطان را تقویت می‌کند
تحقیق پیشین دکتر لیو و همکارانش نقش یک انکوپروتئین HPV به نام E6 را آشکار کرد که از تومورهای سرطان حمایت می‌کند. انکوپروتئین نوعی پروتئین است که توسط یک انکوژن یا ژنی که میتواند باعث سرطان شود کدگذاری میگردد.
محققان ثبت کردند که HPV E6 با یک پروتئین سرکوب کنندۀ تومور به نام p53 دچار فعل و انفعال شده باعث افزایش فعالیت تلومراز در سلولهای سرطان می‌شود.
تلومراز آنزیمی است که نقشی در بقاء و مرگ سلول بازی می‌کند. در سلولهای کوچک، تلومراز معمولاً غیر فعال است، که این بدان معنی است که سلولهای مزبور در نهایت خواهند مرد.
در سلولهای سرطانی تلومراز در مقادیر زیاد موجود است. وقتی تلومراز "روشن" و فعال می‌شود، باعث طول عمر سلولهای عفونی شده میگردد، که این بدین معنی است که سلولهای مزبور به مرگ طبیعی از بین نمیروند.
از طریق فعل و انفعال با p53، انکوپروتئین HPV E6 فعالیت تلومراز را در سلولهای سرطانی تقویت می‌کند، نرخ بقاء را در آنها افزایش میدهد و بنابراین رشد تومور را تقویت مینماید.
فعل و انفعال پروتئین کلید ماجرا را به دست میدهد
در این مطالعه دکتر لیو و همکارانش فعل و انفعال کلیدی دیگری را آشکار کردند. آنها ثبت کردند که HPV E6 در عین حال بر پروتئینی به نام myc نیز مؤثر است - که توسط ژن Myc کدگذاری می‌شود - که این ژن نقشی در مرگ سلولی، یا آپوپتوزیز و تنظیم تقسیم سلولی بر عهده دارد.
محققان پی بردند که فعالیت تلومراز در سلولهای سرطانی وقتی مولکول‌های E6 به مولکول‌های myc متصل میشوند، تقویت میگردد.
آنچه این موضوع عنوان می‌کند آن است که با طراحی مولکولی که بتواند با برهم‌کنش E6-myc وارد فعل و انفعال شود، محققان خواهند توانست تا از افزایش فعالیت تلومراز در سلولهای سرطانی پیشگیری کنند، و بنابراین این سلولها وادار خواهند شد تا بیشتر به فرآیند مرگ سلولی تن در دهند.
دکتر لیو توضیح میدهد که مولکول‌های جدید باید به جای myc به E6 متصل شوند یا برعکس، بنابراین هر گونه فعل و انفعال بین این دو بلوک می‌شود.
دکتر ژیوفنگ لیو میگوید:
"این مولکول کوچک برای تمامی سلولهای سالم سمی نخواهد بود، یا موضوع مهمتر برای سلولهای بنیادی ارشد، زیرا myc دچار آسیب نمیشود. این میتواند درمانی بیهمتا، و به طور خاص هدفمند برای سرطانهای HPV باشد."
Source:
HPV and cancer: Key mechanism may suggest treatment
By Maria Cohut
Published: Mon 2 October 2017
نظرات (0)