• تیم نیومن
• ترجمة نادر اکبری
بر مبنای یک مطالعة تازه که در نشریة گات / Gut منتشر شده است، مصرف درازمدت آنتی‌بیوتیک‌ها در طول دوران بزرگسالی خطر احتمال توسعة پیش‌نیازهای سرطان روده را افزایش می‌دهد. این تحقیق بار دیگر بر نقش حیاتی میکرب‌های روده تأکید می‌کند.
تخمین زده می‌شود که در سال 2017، در حدود 95520 مورد جدید سرطان رودة بزرگ و 39910 مورد تازه از سرطان مقعد در ایالات متحد آمریکا رخ خواهد داد.
با چشم‌پوشی از سرطان‌های پوست، سرطان روده سومین سرطان رایج در ایالات متحد آمریکا است.
ریسک‌‌فاکتورهای این سرطان شامل فقدان فعالیت جسمانی، مصرف کم میوه‌ها و سبزیجات، داشتن اضافه وزن یا چاقی، و مصرف الکل است. یک تحیقیق جدید استفادة درازمدت از آنتی‌بیوتیک‌ها را به این فهرست اضافه می‌کند.
ارتباط میان آنتی‌بیوتیک‌ها و طیفی از اختلالات شامل بیماری رودة تحریک‌پذیر، بیماری سلیاک و حتی چاقی در سال‌های اخیر در مد نظر قرار گرفته است.
گمان می‌رود که ارتباط میان آنتی‌بیوتیک‌ها و بیماری ناشی از اثرات آنتی‌بیوتیک‌ها بر ساختار باکتری روده (میکروبیوم) باشد که از طریق دگرگون کردن تعداد و انواع باکتری موجود در روده، فرآیندهای متابولیک یا پاتولوژیک می‌تواند تحریک شود.
آنتی‌بیوتیک‌ها و سرطان روده
برخی مطالعات حتی به این موضوع مظنون هستند که استفاده از آنتی‌بیوتیک می‌تواند با سرطان روده مرتبط باشد، اما مطالعات پیشین صرفاً شامل پایش‌های نسبتاً کوتاه مدت بوده‌اند.
گروهی از محققان اخیراً در صدد برآمدند به فعل و انفعال مورد اشاره به صورت دقیق بپردازند. آنها داده‌های "مطالعة بهداشت پرستاران"، پروژه‌ای را که 121799 پرستار آمریکایی را از سال 1976 مورد پایش قرار داده است، مورد استفاده قرار دادند. زنان مورد مطالعه در زمان آغاز بررسی در سنین بین 30 و 55 سال بودند.
نمونه‌ها هر دو سال یک بار پرسشنامه‌هایی را که اطلاعات دموگرافیک کلی، عوامل مربوط به سبک زندگی (نظیر سیگار کشیدن و ورزش)، تاریخچة پزشکی، و ابتلاء به بیماری را مستند می‌کرد، پر کردند. هر 4 سال یک بار، نمونه‌ها پرسشنامه‌ای مرتبط به عادات غذایی را کامل کردند.
در مطالعة حاضر، محققان داده‌های مربوط به 16642 نفر از این زنان را که در سال 2004 شصت ساله یا مسن‌تر بودند، مورد استفاده قرار دادند. این گروه زنان می‌توانستند اطلاعاتی در مورد مصرف آنتی‌بیوتیک در سنین 20 تا 59 سال و قرار گرفتن در معرض حداقل یک مورد کولونوسکپی در فاصلة سال‌های 2004 تا 2010 را در اختیار محققان قرار دهند.
در طول دورة انجام تحقیق، 1195 مورد ادنوم در این گروه تشخیص داده شد. ادنوم‌ها که همچنین به نام پولیپ نیز شناخته می‌شوند تومورهای خوش‌خیم هستند که پیش‌قراول اغلب انواع سرطان روده محسوب می‌شوند.
آنتی‌بیوتیک‌ها خطر ادنوم را افزایش می‌دهند
وقتی داده‌ها تجزیه و تحلیل شدند، تیم تحقیق مشاهده کرد که مصرف آنتی‌بیوتیک در طول دوره‌ای 4 ساله با سرطان روده مرتبط نیست، "اما استفادة درازمدت از این داروها در این مورد مرتبط است." افرادی که در دهه‌های 20 و 30 زندگی به مدت 2 ماه یا بیشتر آنتی‌بیوتیک مصرف کرده بودند در مقایسه با افرادی که در طول چنین دورة طولانی آنتی‌بیوتیک مصرف نکرده بودند، 36 درصد بیشتر در معرض تشخیص ابتلاء به ادنوم قرار داشتند.
این ارتباط فارغ از این موضوع که ادنوم در کلاس ریسک پایین یا بالا برای سرطان روده طبقه‌بندی شود، به قوت خود باقی بود. در هر حال، این ارتباط برای ایجاد ادنوم در ناحیة پروگزیمال قوی‌تر از ناحیة دیستال رودة بزرگ بود.
رودة بزرگ پروگزیمال نخستین بخش رودة بزرگ است، که به رودة کوچک متصل می‌شود، و شامل کاکوم، رودة بزرگ صعودی، پیچش کبدی، رودة بزرگ عرضی، و شاکلة طحال است. کولون دیستال بخشی از رودة بزرگ است که به مقعد متصل است و شامل بخش نزولی رودة بزرگ و کولون سیگموئید است.
داده‌ها هچنین نشان دادند زنانی که دوره‌ای از مصرف آنتی‌بیوتیک به مدت حداقل دو ماه در طول سال‌های 40 و 50 زندگی داشتند در مقایسه با افرادی که برای دوره‌های طولانی آنتی‌بیوتیک مصرف نکرده بودند، 69 درصد بیشتر احتمال داشت که با تشخیص ادنوم مواجه شوند.
در حالت اخیر نیز، ارتباط موجود قطع نظر از اینکه ادنوم در گروه ریسک بالا یا پایین قرار گیرد به قوت خود باقی و این ارتباط در ناحیة رودة پروگزیمال قوی‌تر بود.
مشابهاً وقتی زنانی که در طول دوران 20 تا 50 سالگی آنتی‌بیوتیک مصرف نکرده بودند با افرادی مقایسه شدند که در سنین 20 تا 59 سالگی بیش از 15 روز آنتی‌بیوتیک مصرف کرده بودند، ریسک تشخیص ادنوم 73 درصد افزایش نشان می‌داد.
البته مطالعات بیشتر برای تأیید نتایج این مطالعه مورد نیاز است؛ اگرچه مطالعه از نوع بزرگ‌مقیاس است برخی کمبودها در آن مشاهده می‌شود. مطالعه از نوع مشاهده‌ای است که جمع‌بندی در مورد علت و معلول را دشوار می‌کند. به علاوه برخی از ادنوم‌ها ممکن است که پیش از دورة مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها وجود می‌داشته‌اند. این موضوع نیز اهمیت دارد که به یاد داشته باشیم میکرب‌هایی که به آنتی‌بیوتیک نیاز دارند اغلب سبب التهاب روده می‌شوند، که خود یک ریسک فاکتور شناخته شده برای سرطان روده است.
اگرچه به کار بیشتری در این مورد نیاز است، یک توضیح بیولوژیک قابل قبول در مورد ارتباط بالقوه میان آنتی‌بیوتیک‌ها و سرطان روده وجود دارد. آنتی‌بیوتیک‌ها میکروبیوم روده را با حذف برخی انواع باکتری و تغییر نقشة کلی فلور روده دگرگون می‌کنند.
این نظریه با تحقیقات پیشین که میزان کمتری از برخی باکتری‌ها و میزان بیشتری از برخی دیگر از آنها را در بیماران دچار سرطان روده مشاهده کرده‌اند پشتیبانی می‌شود.
همچنان که نویسندگان مطالعه جمع‌بندی می‌کنند: "یافته‌ها که با مطالعات دیگر تأیید می‌شود، نیاز بالقوه به محدود کردن مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و منابع ایجاد التهاب را که می‌توانند باعث تشکیل تومور شوند، عنوان می‌کند." از آنجا که مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در ایالات متحد آمریکا در حال افزایش است، این حیطه از مطالعه بسیار حیاتی است. اثرات منفی این داروها باید به طور کامل مورد کاوش قرار گیرد.
Source:
medicalnewstoday.com
Antibiotics may increase the risk of bowel cancer
Written by Tim Newman
Published: 5 April 2017
نظرات (0)