دکتر کاترین پادوک
ترجمة هامیک رادیان
رشد جهانی خطر مقاومت آنتوبیوتیکی، سازمان بهداشت جهانی (WHO) را بر آن داشت تا دستورالعمل درمان سه بیماری واگیردار جنسی (STDs) را مورد تجدید نظر قرار دهد: سوزاک / gonorrhea، سیفلیس / syphilis و کلامیدیا / chlamydia.
سازمان بهداشت جهانی میگوید که در مجموع آنتیبیوتیکها هر سه بیماری واگیردار جنسی (STD) را که بر اثر باکتری ایجاد میشوند، با موفقیت درمان میکنند.
در هر حال سازمان بهداشت جهانی مینویسد این سه بیماری اغلب تشخیص داده نمیشوند و به شکل فزایندهای درمان آنها مشکل میشود، و حالا، بر اثر استفادة نادرست و بیش از حد، برخی از آنتیبیوتیکها از اساس بیاثر شدهاند.
آژانس بهداشت سازمان ملل تخمین میزند که سالانه 131 میلیون نفر به کلامیدیا، 78 میلیون نفر به سوزاک و 5.6 میلیون نفر به سیفلیس مبتلا میشوند.
دکتر ایان اسکیو / Ian Askew، مدیر بهداشت و پژوهش مسایل تناسلی میگوید:
"کلامیدیا، سوزاک و سیفلیس در سراسر جهان مشکلات عمدة بهداشت عمومی محسوب میشوند، که به کیفیت زندگی میلیونها نفر آسیب میزنند و سبب بیماریهای جدی و برخی اوقات باعث مرگ میشوند."
سازمان بهداشت جهانی میگوید، بیشترین نگرانی از ناحیة سوزاک است – و سوزاک یکی از بیماریهایی است که دستورالعمل جدید درمانی برای آن از سال 2003 میلادی به روز نشده و این به روز رسانی به صورت عاجل مورد نیاز است.
گونههای سوزاک مقاوم در برابر چند دارو که به هیچکدام از آنتیبیوتیکهای موجود پاسخ نمیدهند تاکنون مشخص شدهاند و غیر قابل درمان تلقی میشوند.
گزارش اخیر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) در ایالات متحد آمریکا میگوید که رشد تهدید سوزاک غیر قابل درمان، همراه افزایش موارد بیماری، به این معنی است که پیشگیری از عفونتهای جدید از همیشه مهمتر است.
"کاندوم مؤثرترین محافظ علیه بیماریهای جنسی واگیردار است"
سازمان بهداشت جهانی مینویسد، با وجودی که مقاومت آنتیبیوتیکی کلامیدیا و سیفلیس هنوز کمتر شایع است، هنوز چنین مقاومتی وجود دارد و موضوع پیشگیری و مداوای آنها کماکان مسألة حادی محسوب میشود.
سازمان بهداشت جهانی می گوید در صورت استفادة درست و مداوم، کاندوم یکی از مؤثرترین راههای پیشگیری از بیماریهای جنسی واگیردار است.
اگر بیماریهای سوزاک، کلامیدیا و سیفلیس تشخیص داده نشده و درمان نشوند، میتوانند سبب مشکلات جدی برای سلامت و عوارضی برای زنان شوند، شامل: بیماری التهاب لگنی، حاملگی خارج رحمی و سقط جنین.
در مورد زنان باردار، عفونت سوزاک، سیفلیس و کلامیدیا شانس مردهزایی و مرگ نوزاد را افزایش میدهند.
هر سه بیماری میتوانند ریسک فرد برای ابتلاء به عفونت HIV را دو تا سه برابر افزایش دهند و کلامیدیا همچنین میتواند هم در مورد مردان و هم در مورد زنان سبب ناباروری شود. دستورالعمل جدید سازمان بهداشت جهانی برای این سه بیماری جنسی واگیردار بر اساس آخرین شواهد مربوط به مؤثرترین درمانهای در دسترس، صادر شده است.
سازمان بهداشت جهانی اصرار دارد که دستورالعمل جدید بی درنگ مورد استفاده قرار گیرد
سازمان بهداشت جهانی اصرار دارد که کشورها بلافاصله دستورالعمل به روز شده را – که مطابق با برنامة جهانی عمل در مورد مقاومت آنتیبیوتیکی است و در نشست بهداشت جهانی در می 2015 مورد تصویب دولتها قرار گرفت - به کار ببندند.
سوزاک بر اثر باکتری نیسیریا گونورهآ / Neisseria gonorrhoeae ایجاد میشود که به واژن، مقعد و گلو آسیب میرساند. گسترش مقاومت آنتیبیوتیکی به این معنی است که داروهای قدیمیتر و نازلتر دیگر قادر به کشتن باکتری نیستند.
در میان سایر موارد، دستورالعمل جدید اصرار دارد مقامات بهداشتی به پزشکان توصیه کنند که بسته به الگوهای مقاومت دارویی در منطقه، به تجویز آنتیبیوتیکهایی اقدام کنند که دارای بیشترین تأثیر هستند.
سازمان بهداشت جهانی بر مبنای میزان بالای مقاومت آنتیبیوتیکی موجود، کینولونها / quinolones را برای درمان سوزاک توصیه نمیکند.
سفیلیس بر اثر باکتری تریپونما پالیدوم / Treponema pallidum ایجاد میشود، که بر اثر تماس با زخم روی اندامهای تناسلی، سوراخ مقعد، راستروده، لب یا دهان گسترش مییابد.
دستورالعمل جدید WHO یک دوز واحد پنیسیلین بنزاتین را برای درمان سیفلیس توصیه میکند. این آنتیبیوتیک – که به صورت تزریق در کفل یا ران داده میشود – مؤثرترین دارو علیه سیفلیس تلقی میگردد. این روش بهتر و ارزانتر از آتیبیوتیکهای خوراکی است.
WHO مینویسد گزارشهایی در مورد ناکارآمدی پنیسیلین بنزاتین در مناطقی که دارای موارد زیاد سیفلیس هستند وجود دارد و میگوید که سازمان بهداشت جهانی با همکاران خود در صدد حل مشکل است.
کلامیدیا شایعترین بیماری واگیردار تناسلی است که توسط عفونت کلامیدیا تراکوماتیس / Chlamydia trachomatis ایجاد میشود. افراد دچار این عفونت اغلب به عفونت سوزاک نیز آلوده میشوند. در حالی که اکثر افراد مبتلاء به کلامیدیا دچار علایم خفیف میشوند یا اصلاً فاقد علامت هستند، دیگران در هنگام دفع ادرار احساس سوزش میکنند. حتی اگر هیچ علامتی بروز نکند، بیماری میتواند به سیستم تناسلی آسیب برساند.
WHO مینویسد در حال حاضر گزارشهایی در مورد عدم پاسخ به درمان توسط تتراسایکلین و ماکرولیدها وجود دارد. دستورالعمل جدید شامل توصیههایی برای خط مقدم و خط ثانوی درمان است. این توصیهها شامل 9 مورد برای عفونتهای واژن و لنفوگرانولوما ونروم / lymphogranuloma venereum است – شکلی از بیماری که میتواند به گرههای لنفی حملهور شود.
دکتر ایان اسکیو میگوید: "دستورالعمل جدید WHO به نیاز به درمان عفونتهای واگیردار جنسی با آنتیبیوتیکهای درست، با دوز صحیح و زمان صحیح برای کاهش گسترش این بیماریها و بهبود سلامت جنسی و تناسلی تأکید میکند. برای انجام این امر، سرویسهای خدمات بهداشتی ملی باید به پایش الگوهای مقاومت آنتیبیوتیکی در مورد این عفونتها در کشورهای خود اقدام کنند."/
نظرات (0)