• دکتر کاترین پادوک
• ترجمة محمدقاسم رافعی
تخمین زده می‌شود که در حدود یک‌سوم بیماران سرطانی بر اثر کاچکسی / cachexia می‌میرند– سندرمی که با تضعیف عضلات، کاهش وزن، و تغییرات متابولیکی مشخص می‌شود و نمی‌توان آن را صرفاً با افزایش مصرف غذا درمان کرد. اکنون محققان ابزاری تشخیصی را معرفی کرده‌اند که شامل مقیاس‌ها و تست‌های در دسترس است که می‌تواند با کمک به تشخیص کاچکسی در مراحل اولیة آن و پیش از برگشت‌ناپذیر شدنش، به طور بالقوه باعث افزایش میزان بقاء در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته شود.
دکتر آنتونیو وایگانو / Antonio Vigano، مدیر برنامة توانبخشی سرطان و کلینیک کاچکسی در مرکز بهداشت دانشگاه مک‌گیل (MUHC) مونترال کانادا و همکاران، یافته‌های خود را در نشریة تغذیة بالینی / Clinical Nutrition گزارش داده‌اند.
دکتر وایگانو که نویسندة رهبر مقاله است، می‌نویسد:
"ما بیماران سرطانی بسیاری را نه به دلیل خود سرطان بلکه به دلیل اینکه بدن آنها دچار تغییرات متابولیک مهمی شده است، از دست می‌دهیم. به عبارت دیگر، بدن بیماران صاف و ساده از عملکرد صحیح بازمی‌ماند."
دلیل این وضعیت اختلالی است که کاچکسی نامیده می‌شود و در حدود 9 میلیون نفر در کل جهان دچار آن هستند، که شامل 80 درصد افراد دچار سرطان پیشرفته است.
کاچکسی مشخصاً با کاهش شدید وزن و اتلاف عضلات مشخص می‌شود. همچنان که این عارضه پیشرفت می‌کند، بسیاری از جنبه‌های کیفی زندگی را از بین می‌برد و ریسک عفونت و دیگر عوارض بالقوه کشنده را در بیمار افزایش می‌دهد.
دکتر وایگانو توضیح می‌دهد، وقتی این عارضه تشدید می‌شود، افزایش مصرف مواد غذایی قادر به معکوس کردن روند آن نیست. بیمار سرطانی دیگر قادر به جذب مواد غذایی یا استفاده از آنها نخواهد بود.
فقط در دوره‌های اخیر بوده است که دانشمندان توجه نسبت به کاچکسی را به عنوان یک اختلال متمایز و قابل درمان آغاز کرده‌اند. پیشتر تمرکز دانشمندان مشخصاً بر بیماری اولیه بود.
محققان می‌نویسند که در مورد کاچکسی سرطانی به دلیل مشخصات ناپایدار عارضه، تشخیص آن بسیار دشوار است. دکتر وایگانو اضافه می‌کند:
"با هدف نجات زندگی‌های بیشتر ما نیازمند داشتن ابزارهایی عملی و در دسترس هستیم که کلینیسین‌ها بتوانند به طور مؤثر از آنها در عملکرد معمول خود برای شناسایی بیماران دچار کاچکسی استفاده کنند."
ابزار جدید شامل پنج مقیاس سهل‌الوصول است
در مقالة خود، محققان تشریح می‌کنند که چگونه ابزار خود را برای "بیماران سرطانی در مرحلة کاچکسی و پیش‌بینی پیامدهای مهم بالینی، تغذیه‌ای و عملکردی آن" گردآوری و آزمایش کرده‌اند.
ابزار مزبور شامل پنج مقیاس است – که می‌توان آنها را از مقیاس‌های بالینی در دسترس و تست‌های آزمایشگاهی به دست آورد.
این مقیاس‌ها شامل این موارد است: نتایج آنالیزهای بیوشیمی؛ اندازه‌گیری مصرف غذا و کاهش وزن؛ و ارزیابی عملکرد بیمار یا وضعیت عملکردی وی.
تیم تحقیق امیدوار است که این ابزار در طول چند سال آینده برای کاربردهای بالینی در دسترس خواهد بود. پیش از آن، در هر حال، مطالعات بیشتر برای اعتباربخشی به یافته‌های جدید مورد نیاز است.
محققان امیدوارند که این ابزار در نهایت بتواند هم‌اندازة کاچکسی در مورد کاهش وزن و اتلاف عضلانی که مشخصاً در مراحل نهایی بسیاری از بیماری‌های اصلی دیده می‌شود مورد استفاده قرار گیرد. این بیماری‌ها عبارتند از: نارسایی قلبی، اختلال انسداد ریوی مزمن، بیماری کلیوی، ایدز، مالتیپل اسکلروزیس و سل.
دکتر وایگانو می‌نویسد، در هر حال درمان فقط وقتی مفید خواهند بود که دکترها بتوانند کاچکسی را تشخیص دهند و شدت هر مورد را بفهمند.
دکتر آنتونیو وایگانو می‌گوید:
"تحقیق هنوز نیازمند فهم تمام علل کاچکسی است. تا ما نتوانیم به زبان واحدی در مورد نوع بیمارانی که درمان می‌کنیم و شدت بیماری آنها برسیم، اغلب اوقات انجام پیشرفت اساسی بسیار دشوار خواهد بود."/
نظرات (0)