مونولورین یا گلیسریل لورات - فواید، مقدار مصرف، و اثرات جانبی

• جین لئونارد، دکتر دِبرا رُز ویلسون
• ترجمۀ فرهنگ راد

مونولورین یک مادۀ شیمیایی مشتق از اسید لوریک است، ترکیبی که در چربی نارگیل و شیر پستان وجود دارد.
مونولورین که به نام گلیسرول مونولورات یا گلسیریل لورات نیز شناخته می‎شود، در محصولات بهداشتی آرایشی و نیز به عنوان مکمل غذایی کاربرد دارد. مردم می‎توانند آن را به عنوان مکمل رژیم غذایی نیز تهیه کنند.
مونولورین در تست‎های آزمایشگاهی و نیز ظروف کشت اثرات ضد باکتریایی و ضد ویروسی بسیاری از خود نشان داده است. محققان اکنون در حال بررسی کارآیی مونولورین در تنظیمات بالینی هستند.
این مقاله به فواید بالقوه و اثرات جانبی مونولورین اختصاص دارد.
مطالب این مقاله:
• فواید مونولورین
• کاربردهای بالقوه مونولورین
• اشکال و مقدار مصرف
• ریسک‎ها و عوارض جانبی
• پیام همراه

فواید مونولورین
تحقیقات در مورد مونولورین محدود است. تا زمان حاضر اثرات آن صرفاً در محیط آزمایشگاهی یا مدل‎های حیوانی مورد آزمایش قرار گرفته است.
علی‎رغم این موضوع شواهد موجود عنوان کنندۀ این موضوع هستند که این ترکیب می‎تواند دارای کیفیات زیر باشد:

ضد باکتریایی
مونولورین اثرات ضد باکتریایی بر علیه طیفی از باکتری‎ها شامل باکتری مقاوم در برابر آنتی‎بیوتیک استافیلوکوکوس ارئوس (استاف) نشان می‎دهد.
بر مبنای یک مطالعه در سال 2013، مونولورین هم در محیط آزمایشگاهی و هم در موجودات زنده برای مقابله با برخی گونه‎های عفونت استاف مؤثر است.
اگرچه مطالعۀ مزبور از نمونه‎های انسانی استفاده نکرده است، اثربخشی مونولورین را در کشتن عفونت باکتریایی در موش‌ها نشان داد.
تحقیق دیگری نشان می‎دهد که مونولورین می‎تواند فعالیت دیگر انواع باکتری مثل اشیرشیا کولی و باسیلوس سوبتیلیس را مهار کند.
در سال  2007 "ژورنال داروهای درماتولوژی" مطالعه‎ای را منتشر کرد که به مقایسۀ مونولورین و شش آنتی‎بیوتیک رایج در درمان عفونت‎های پوست می‎پرداخت.
آنتی‎بیوتیک‎های مورد بررسی در   این مطالعه شامل پنی‎سیلین، اگزاسیلین و وانکومایسین بود.
مطالعۀ مزبور به این جمع‎بندی رسیده است که مونولورین "از نظر آماری در محیط آزمایشگاهی حساسیتی در طیف وسیع" علیه باکتری‎های مسؤول عفونت‎های پوست نشان می‎دهد.
اغلب باکتری‎ها نیز هیچ مقاومتی در برابر مونولورین از خود نشان ندادند.
بسیاری از باکتری‎های مقاوم در برابر آنتی‎بیوتیک هستند که دیگر به داروها پاسخ نمی‎دهند. مونولورین ممکن است مفید بوده، دارای عوارض جانبی اندکی باشد و کاربرد آن مقرون به صرفه به نظر می‎رسد.

ضد ویروسی
گزارش شده است که مونولورین چند ویروس شامل موارد زیر دارای پوشش چربی را که به حیوانات و انسان آسیب می‎زنند، مهار می‎کند:
• سیتومگالوویروس
• سرخک
• هرپس سیمپلکس - 1
• هرپس سیمپلکس - 2
• HIV
• ویروس ویسنا
• ویروس اپشتین - بار
• آنفولانزا
• پنومونوویروس
تحقیقات اخیر روی نخستی‎های ماده نشان می‎دهد که استفادۀ روزانه از مونولورین به صورت ژل واژینال می‏تواند ریسک ابتلا به SIV یا فرم جانوری HIV را کاهش دهد.

ضد قارچی
هم مونولورین و هم روغن نارگیل، که حاوی اسید لوریک است، به خاطر اثرات ضد قارچی خود بیشترین شهرت را دارند.
قارچ شایع کاندیدا البیکانس (سی. البیکانس) می‌‏تواند به پوست، ناحیۀ تناسلی، گلو و دهان انسان آسیب برساند.
مونولورین در فرآیند تحقیقات انجام شده نشان داده است که می‎تواند عفونت ناشی از سی. البیکانس را مداوا کند، و در عین حال پاسخ التهابی بدن به این قارچ را کنترل نماید.
همچنین ممکن است برخی از دیگر انواع قارچ و ارگانیسم‎های میکروسکپی توسط مونولورین غیر فعال یا نابود شوند. این موارد شامل برخی نمونه‎های کرم حلقوی و انگل ژیاردیا لامبلیا می‎شود.

کاربردهای بالقوۀ مونولورین
بر اساس کیفیت‎های پایش شده در بالا مونولورین می‎تواند چندین کاربرد داشته باشد.
اگرچه تحقیقات در مورد اثرات مونولورین در انسان محدود است، این ماده ممکن است برای موارد زیر مفید باشد:
• پیشگیری و درمان عفونت‎های باکتریایی، قارچی، یا ویروسی
• مداوای چند نوع اختلالات پوستی
• درمان عفونت‌های مقاوم در برابر آنتی‎بیوتیک مثل استافیلوکوک ارئوس
• تقویت سیستم ایمنی
مونولورین همچنین در فرآورده‎های غذایی و محصولات دیگر کاربرد دارد. در حال حاضر مردم مونولورین را در محصولاتی شامل فهرست زیر مصرف می‎کنند:
• مارگارین
• پاستا
• دئودورانت
• مواد آرایشی بهداشتی
• شوینده‎ها
• حشره‎کش‌ها

اشکال و مقدار مصرف
مونولورین به صورت مکمل‎های غذایی در دسترس است.
به علاوه، بدن قادر است تا اسید لوریک را به مونولورین تبدیل کند. غنی‎ترین منبع غذایی اسید لوریک روغن نارگیل است، و برخی فرآورده‎های نارگیل حاوی تقریباً 50 درصد اسید لوریک هستند.
به هر جهت، کارشناسان در مورد چگونگی تبدیل اسید لوریک به مونولورین مطمئن نیستند و نیز اینکه این تبدیل به چه سرعتی انجام می‌شود، مشخص نیست.
در نتیجه هنوز امکان آن وجود ندارد که بتوان گفت چه مقدار نارگیل باید مصرف شود تا مقدار کافی مونولورین برای درمان یا پیشگیری از برخی بیماری‎ها وارد بدن گردد.
منابع اصلی اسید لوریک عبارتند از:
• مکمل‌های رژیم غذایی
• روغن نارگیل
• کرم نارگیل
• نارگیل تازه
• شیر نارگیل
• شیر پستان زنان
اگرچه مونولورین دارای وضعیت GRAS (شناسایی کلی به عنوان ایمن) از سوی FDA است، هنوز برای درمان هیچ‎یک از بیماری‎ها به عنوان دارو مورد ارزیابی قرار نگرفته است.
در نتیجه در حال حاضر دستورالعملی در مورد میزان مصرف آن وجود ندارد و محدودیت‎ پژوهش در این مورد به دانشمندان اجازه نمی‎دهد تا طیفی از دوزهای مناسب برای مصرف را فرموله کنند.
احتمالاً دوز مناسب برای مصرف مونولورین بستگی به چند عامل شامل موارد زیر دارد:
• سن
• وضعیت سلامت فرد
• وجود اختلالات یا بیماری‎های دیگر
اگر فردی به مصرف روغن نارگیل به عنوان منبع تأمین مونولورین نگاه می‎کند، دوز مصرفی ایده‎آل به توانایی بدن در تبدیل این اسید به مونولورین بستگی دارد.

ریسک‎ها و عوارض جانبی
مونولورین برای مصرف در مقادیری که در منابع غذایی یافت می‎شود ایمن تلقی می‎گردد. هنوز مشخص نیست که مقادیر دارویی مونولورین ایمن هستند یا خیر.
ریسک اصلی همراه با خوردن یا مصرف موضعی مونولورین به وجود آلرژی نسبت به نارگیل مرتبط است.
هر کسی که دچار آلرژی نسبت به نارگیل باشد باید از خوردن روغن نارگیل یا مونولورینی که از فرآورده‎های نارگیل ساخته شده است خودداری کند.
در حال حاضر، هیچ ریسک شناخته شدۀ دیگر یا عوارضی در مورد مصرف مونولورین به شکل مکمل وجود ندارد، اما این موضوع ثابت نمی‎کند که مکمل‎ها ایمن نیز هستند. در عین حال این نیز مشخص نیست که آیا مونولورین با برخی داروها دارای فعل و انفعال می‎شود یا خیر.
برای رعایت احتیاط مردم باید پیش از مصرف مونولورین با پزشک یا داروساز مشورت کنند، به ویژه اگر دارای شرایط زیر باشند:
• باردار
• مادر شیرده
• مصرف کنندۀ داروهای دیگر
• در صورتی که مبتلا به هر نوع اختلال پزشکی تشخیص داده شده باشند
کسانی که از مکمل‌های مونولورین استفاده می‎کنند باید دستورالعمل مربوط به دوز مصرفی روی بسته‎بندی مکمل را به دقت مطالعه کنند.

پیام همراه
تحقیقات علمی فعلی در مورد مونولورین محدود است.
اکثر مطالعات به بررسی اثرات مونولورین روی ویروس‎ها، باکتری‎ها و قارچ‎ها در محیط آزمایشگاهی و ظروف کشت پرداخته‎اند. با وجود این نتایج مطالعات امیدبخش بوده‏اند و پژوهش در این عرصه روی انسان و حیوان ادامه دارد.
با در نظر گرفتن نگرانی جهانی مربوط به مقاومت آنتی‎بیوتیکی، این ممکن است به این معنی باشد که مونولورین یا اسید لوریک می‎تواند گزینۀ درمانی در دسترسی برای آینده باشد.
در حال حاضر، شواهد روایی عنوان می‎کنند که مکمل‎های مونولورین یا اسید لوریک برگرفته از روغن نارگیل می‎توانند از برخی اختلالات مرتبط با سلامت پیشگیری یا آنها را درمان کنند. از لحاظ نظری، اثرات ضد میکربی مونولورین می‎تواند به عنوان حمایت کنندۀ سیستم ایمنی عمل کند.
از آنجا که  خطرات مرتبط به هضم مونولورین اندک است، ریسک‎های معدودی در زمینۀ افزودن مونولورین طبیعی به رژیم غذایی وجود دارد. به هر جهت، از آنجا که FDA مکمل‎ها را مورد پایش قرار نمی‎دهد، ریسک‎های مورد اشاره ممکن است در صورت استفاده از مکمل‎های فرآوری شده افزایش یابد.

Source:
Monolaurin: Benefits, dosage, and side effects
Last reviewed Mon 2 October 2017
By Jayne Leonard
Reviewed by Debra Rose Wilson, PhD, MSN, RN, IBCLC, AHN-BC, CHT