خشکی گوش - علل، درمان، و پیشگیری

• کِنا اینگلسون، دکتر سوزان فالک
• ترجمه نادر اکبری

خشکی گوش اغلب توسط ایجاد لایه‌های پوست مردۀ خشک و بروز خارش در مجرای گوش مشخص می‎شود.
خشکی گوش می‎تواند علل متعددی داشته باشد. علت می‎تواند به سادگی عدم تولید موم کافی در گوش یا تمیز کردن بیش از حد گوش باشد. خشکی گوش در عین حال ممکن است ناشی از انواع آلرژی و دیگر اختلالات موجب خشکی پوست مثل اگزما، پسوریازیس، و درماتیت باشد. در اغلب مواد خشکی گوش به سادگی قابل درمان است.
برخی از مردم ممکن است نگران بروز لایه‎دار شدن پوست در داخل و اطراف گوش باشند. به هر جهت، خشکی گوش‏ها با خارش همراه است و می‎تواند سبب ایجاد ناراحتی شدید شود.
مطالب این مقاله:
• علل
• درمان
• نکاتی برای پیشگیری
• چه هنگامی باید به دکتر مراجعه کرد
• دورنما

علل
خشکی گوش می‎تواند نتیجۀ اختلالات موجب خشکی پوست و نیز صدمات وارد شده به دیگر نقاط بدن باشد. این اختلالات موارد زیر را شامل می‎شود:
• اگزما: اگزما می‎تواند در مجرای گوش بروز کند و بیش از حد خارش‌آور باشد. اگر اگزما در گوش ایجاد شود، احتمال آسیب زدن به بینی و جمجمه نیز وجود دارد.
• پسوریازیس: پسوریازیس نوعی اختلال خودایمنی است که سبب می‎شود سلول‎های پوست سریع‎تر از ریزش خود رشد کنند. نتیجۀ این روند خشکی، لایه‎دار شدن پوست و سرخی نهفته است که باعث آسیب دیدن گوش خارجی، جمجمه، و گردن می‎شود. پسوریازیس نیز می‎تواند سبب خارش پوست شود.
• درماتیت: درماتیت التهاب پوست است. انواع مختلف درماتیت ممکن است بر اثر واکنش آلرژیک به شامپوها یا محصولات تمیز کنندۀ پوست بروز کنند. در عین حال امکان بروز درماتیت بدون هر علت شناخته شده وجود دارد، مثل موردی که درماتیت به عنوان شوره در مو ظاهر می‎شود.
تحریک گوش می‎تواند سبب بروز خشکی گوش شود. مردمی که از وسایل کمک شنوایی استفاده می‎کنند ممکن است بر اثر تحریک ناشی از دستگاه‎های مزبور از طریق سایش دستگاه با پوست حساس و ظریف داخل گوش و اطراف آن دچار خشکی گوش شوند.
در عین حال جنس وسایل کمک شنوایی نیز می‎تواند سبب بروز واکنش آلرژیک شود.
خشکی گوش در عین حال ممکن است ناشی از نظافت بیش از حد گوش باشد. این کار باعث خارج شدن موم گوش و روغن‌های طبیعی موجود در گوش می‌شود که هر دو برای حفظ سلامت گوش اهمیت دارند.

درمان
هدف هر برناممۀ درمان خشکی گوش اغلب متوقف کردن خارش گوش در وهلۀ اول و سپس ایجاد مجدد رطوبت متعادل فضای داخل گوش است.
انتخاب درمان معمولاً به علت اصلی بروز خشکی گوش بستگی دارد. اگزما، پسوریازیس و درماتیت در ناحیۀ گوش به همان طریق معمول در درمان آنها در دیگر نقاط بدن مورد معالجه قرار می‎گیرند.
کرم‌‏های استروئیدی غیر نسخه‎ای در ترکیب با ترکیبات روغنی حاوی استروئیدهای ضد التهابی در این مورد کاربرد دارند. در ترکیب با یکدیگر این داروها می‎توانند مانع از خارش گوش شده و در مواردی که گوش‎ها عفونی نشده‎اند به تجدید توازن محیط مرطوب داخل گوش کمک کنند.
کرم‎ها یا قطره‎های استروئیدی صرفاً باید در کوتاه مدت برای درمان استفاده شوند، زیرا استفادۀ درازمدت از این داروها می‎تواند سبب نازک شدن پوست و شکنندگی آن شود.
بسته به علت اصلی بروز خشکی گوش، دکتر ممکن است آنتی‎بیوتیک یا قطره‎های گوش ضد قارچ تجویز کند.
نظافت ملایم گوش می‎تواند در مورد خشکی گوش مفید باشد اگر خشکی گوش بر اثر وزش باد یا خشکی هوا ایجاد شده باشد. هدف برداشتن مواد محرک مثل گرد و غبار و در عین حال حفظ رطوبت طبیعی محیط داخل گوش است.
در محیط‎های دارای آب و هوای خشن، چه سرد و چه گرم، ژله نفتی می‎تواند به نرم و مرطوب کردن گوش دچار خشکی کمک کند.
فرآورده‌های شامل الکل، پراکسید هیدروژن یا سرکه معمولاً برای رفع خشکی گوش مفید نیستند اما می‎توانند در تسکین خارش گوش کمک کننده باشند.
بهترین کار این است که برای نظافت داخل گوش از گوش‌پاک‌کن‌های پنبه‎ای (سواب پنبه‎ای) استفاده نشود زیرا آنها باعث تمیز شدن بیش از حد داخل گوش می‎شوند. همچنین آنها باعث می‌شوند تا زایدات موم داخل گوش به بخش‌های زیرین مجرای گوش رانده شود که این باعث بروز تحریک و عفونت می‎شود.
گوش سالم یک دستگاه خودتمیز کننده است و به طور طبیعی نیازی به نظافت دستی یا تهاجمی ندارد.

نکاتی برای پیشگیری
مردم با اعمال برخی تغییرات کوچک در سبک زندگی روزانه و معمول خود می‎توانند خطر خشکی گوش را کاهش دهند.
گرما یک علت شایع بروز خشکی گوش است، بنابراین این موضوع اغلب کمک کننده خواهد بود که در زمستان دمای هوا متعادل نگه داشته شود و از گرفتن دوش یا حمام خیلی گرم خودداری گردد. در عین حال دور نگه داشتن گوش از پرتوهای آفتاب نیز کمک کننده است.
یک دستگاه مرطوب کننده ممکن است برای مردمی که در مقابل خشکی گوش آسیب‌پذیر هستند مفید باشد، مخصوصاً اگر آنها در اقلیم‎های خشک زندگی می‎کنند و به طور مداوم در معرض جریان دستگاه‎های تهویۀ هوا قرار دارند.
صابون‎ها و فرآورده‎های نظافت ملایم می‎توانند از التهاب که در مراحل بعد می‎تواند به خشکی گوش منجر شود پیشگیری کنند.

چه هنگامی باید به دکتر مراجعه کرد
در صورت ادامۀ خشکی گوش پس از انجام مداوای خانگی و استفاده از داروهای غیر نسخه‌ای، فرد دچار خشکی گوش باید به پزشک مراجعه کند.
در صورتی که تکه‎های پوست خشک در گوش دارای هر یک از موارد زیر باشند استفاده از کمک‎های پزشکی ضروری است:
• تشکیل کهیر
• شروع نشت خون، چرک یا مایعات
• قرمز شدن گوش
• آزار دهنده شدن خشکی گوش
اگر خشکی گوش نتیجۀ نظافت بیش از حد باشد یا بر اثر این کار تشدید شود، برای مردم این امکان هست که از دکتر بخواهند تا گوش‌ها را برایشان تمیز کند. این کار معمولاً از طریق پاشیدن با ملایمت آب گرم و استریل به داخل گوش انجام می‎شود.

دورنما
دورنما در خشکی گوش عمدتاً وابسته به علت بروز خشکی گوش است.
اگر خشکی گوش ناشی از شوره باشد، این احتمال هست که به صورت مشکل مادام‌‏العمر درآید و هر از گاه از بین برود و دوباره برگردد. کنترل شوره از طریق درمان کار آسانی است، و مواظبت از گوش می‎تواند ریسک برگشت خشکی گوش را کاهش دهد.
شایع‌ترین علت صدمۀ گوش در موارد خشکی گوش استفاده از ابزارهای گوشی یا سایر اشیاء مثل کلیپس و خلال دندان است. این اشیاء اغلب برای خراش دادن گوش و تحویل مواد لیز کننده مورد استفاده قرار می‎گیرند.
این اشیاء می‎توانند سبب بریدگی و خراش مجرای گوش شوند و به پـرده صماخ آسیب برسانند. حتی یک پارگی کوچک در گوش می‏‌تواند باعث شود تا باکتری‎ها از سدهای دفاعی طبیعی گوش بگذرند و باعث بروز عفونت شوند.
اگرچه خشکی گوش می‎تواند سبب بروز خارش و ناراحتی شود؛ آنها معمولاً باعث ایجاد صدمات درازمدت نمی‎شوند.

Source:
Dry ears: Causes, treatment, and prevention
Last reviewed Mon 4 September 2017
By Kanna Ingleson
Reviewed by Suzanne Falck, MD, FACP