• جون جانسون، سینتیا کاب
• ترجمه هستی فراست‌فر
پوست روغنی هنگامی ایجاد می‌شود که غدههای سباسئوس درون پوست مقدار بیش از حدی سبوم تولید میکنند. سبوم یک مادۀ مومی و روغنی است که به سیراب ماندن و محافظت از پوست کمک میکند.
سبوم برای سالم ماندن پوست نقش حیاتی دارد. به هر جهت، مقدار بیش از حد سبوم میتواند به بروز پوست روغنی یا پوست چرب، انسداد منافذ پوست، و آکنه منجر شود. مدیریت پوست روغنی اغلب نیاز به آن دارد که فرد دچار این وضعیت مراقبت منظم از پوست را به عنوان یک عادت دنبال کند.
[مطالب این مقاله:]
• علایم
• درمان
• پیشگیری
• دورنما
علایم
پوست روغنی اغلب به صورت لطمه میزند. علایم روغنی بودن پوست عبارت است از:
• نمای صیقلی یا روغنی
• وجود پرزهای بزرگ یا آشکار روی پوست
• پوست دارای نمای ظاهری متراکم یا خشن
• جوش یا کورکهای گهگاهی یا دایمی روی پوست
• انسداد منافذ پوست و جوش‌های سرسیاه
مردم دارای پوست روغنی ممکن است برای آرایش چهرۀ خود با مشکل مواجه باشند زیرا مواد آرایشی ممکن است با سبوم مخلوط شده، قوام و ظاهر متفاوتی پیدا کنند.
علایم پوست روغنی و شدت آن در بین افراد مختلف یکسان نیست. این احتمال وجود دارد که ژنتیک در میزان روغنی بودن پوست مؤثر باشد.
تغییرات هورمونی یا میزان بالای استرس میتواند تولید سبوم روغنی توسط بدن را افزایش دهد.
درمان
در ادامه شش راهی که توسط آنها مردم میتوانند علایم پوست روغنی را در صورت مسألهدار بودن آن برای خود کاهش دهند،تشریح می‌شود.
1. شستشوی منظم
شستشوی منظم میتواند مقدار روغن روی پوست را کاهش دهد. راههای زیر برای شستشوی پوست روغنی قابل توصیه هستند:
• پوست را با استفاده از آب گرم و صابون ملایم شستشو دهید.
• از کاربرد صابونهای معطر، دارای مرطوب کننده یا مواد شیمیایی قوی خودداری کنید چون این نوع صابونها میتوانند پوست را در راستای خشک شدن تحریک کنند که این در پاسخ، به ایجاد سبوم بیشتری منجر می‌شود.
• از کاربرد لیف و کیسۀ حمام خشن خودداری کنید زیرا سایش اضافی میتواند پوست را در راستای تولید روغن بیشتر تحریک کند.
اگر این روشها مؤثر نباشند، برخی فرآوردههای طبی مخصوص مراقبت از آکنه میتوانند مفید باشند. این فرآورده‌ها که در زیر مورد اشاره قرار گرفتهاند دارای اسیدهایی برای از بین بردن روغن پوست هستند:
• اسید سالیسیلیک
• اسید گلیکولیک
• اسید بتا هیدروکسی
• پراکسید بنزویل
این اسیدها ممکن است برای برخی پوستها تحریک کننده باشند. وقتی مردم مصرف یک فرآوردۀ جدید را شروع میکنند بهتر است برای امتحان نوع کارآیی آن در بدن ابتدا مقدار کمی از آن را در قسمت کوچکی از بدن تست کنند.
استفاده از پاک کنندههای مناسب برای صورت ممکن است در مورد برخی از مردم کارآیی داشته باشد. یک مطالعه در سال 2015 پی برد که یک پاک کنندۀ ملایم صورت حاوی سدیم لورت کربوکسیلات و اکیل کربوکسیلات برای از بین بردن آکنۀ با شدت متوسط صورت مؤثر بوده است، اگرچه این ماده باعث افزایش تولید سبوم در برخی نواحی صورت شد.
برای برخی از مردم که صرفاً دارای پوست روغنی بوده و دچار آکنه ولگاریس نیستند، صابونهای فاقد گلیسیرین و آب گرم ممکن است مفید باشند.
2. استفاده از تونر
تونرهای قابض حاوی الکل، گرایشی به خشک کردن پوست از خود نشان میدهند. به هر جهت، بر مبنای یک مطالعۀ مربوط به سال 2014 قابضهای طبیعی مثل نارون کوهی میتوانند دارای ترکیبات نرم کنندۀ پوست باشند.
نارون کوهی دارای محتوی تانین بالایی است که آن را به یک قابض طبیعی و نیز یک مادۀ ضد التهابی تبدیل میکند. بسیاری از مردم دچار پوست روغنی نارون طبیعی را به عنوان تنها تونر مورد استفادۀ خود به کار میبرند.
در برخی از مردم تونرهای قابض طبیعی میتوانند باعث شوند تا منافذ بزرگ پوستی کوچکتر به نظر برسند و نیز قطعات کوچک محصولات مورد استفاده یا مواد آرایشی را که میتوانند باعث انسداد منافذ مزبور شوند از بین ببرند.
در هر حال این احتمال هست که این فرآورده‌ها برای همۀ مردم کارآیی نداشته باشند. برخی از افراد ممکن است با استفاده از این تونرهای قابض دچار مور مور یا خارش پوست شوند. اگر چنین اتفاقی رخ دهد این میتواند نشانهای از تحریک پوست باشد که میتواند به تولید سبوم بیشتر منجر گردد.
مردم برای پیشگیری از بروز هر گونه تحریک پوستی باید محصولات جدید را ابتدا در ناحیۀ کوچکی از پوست تست کنند.
3. خشک کردن صورت
در هنگام خشک کردن صورت پس از شستشو و کاربرد تونر، مردم باید خشک کردن صورت را با یک حولۀ نرم انجام دهند.
به هر جهت این کار باید با مراقبت و دقت انجام شود. کشیدن پوست به سمت پایین با حوله یا استفاده از پارچههای زبر توصیه نمیشود زیرا این کار میتواند به تحریک پوست برای تولید سبوم بیشتر منجر شود.
4. استفاده از کاغذهای جاذب و پدهای پزشکی
بسیاری از کمپانیها کاغذهاب جاذبی میسازند که به صورت اختصاصی به عنوان جاذب برای بیرون کشیدن روغن پوست طراحی شدهاند.
کاغذهای جاذب تولید سبوم در پوست را درمان نمیکنند اما میتوانند در سراسر روز روغن اضافی را از پوست بگیرند که این باعث می‌شود تا پوست کمتر حالت صیقلی و براق داشته باشد.
افراد در عین حال میتوانند از پدهای پارچهای پزشکی با ترکیبات پاک کنندۀ آشنا مثل اسید سالیسیلیک یا اسید گلیکولیک استفاده کنند. این محصولات به جمع کردن روغن اضافی پوست در طول روز کمک میکنند و در عین حال باعث پاکسازی منافذ و پوست میشوند.
5. استفاده از ماسک صورت
برخی ماسکهای صورت ممکن است برای مدوای پوست روغنی مفید باشند. این ماسکها ترکیباتی مثل موارد نام برده در زیر دارند:
• خاک رس. ماسکهای حاوی مواد معدنی مثل اسمکتیت یا بنتونیت میتوانند روغن پوست را جذب کنند و میزان براق بودن پوست و سبوم را بدون تحریک پوست کاهش دهند. مردم باید برای پیشگیری از خشک شدن پوست این محصولات را به صورت گهگاهی مورد استفاده قرار دهند و پس از استفاده از آنها مرطوب کننده به کار ببرند.
• عسل. یک مطالعه مربوط به سال 2011 گزارش می‌دهد که عسل طبیعی دارای کیفیت ضد باکتریایی و ضد عفونی کننده است. استفاده از ماسک عسل به مدت 10 دقیقه به روی صورت میتواند آکنه و روغنی بودن پوست را در عین نرم نگه داشتن پوست کاهش دهد.
• بلغور جو. بر مبنای اعلام یک مطالعه در 2014، ماسکهای حاوی بلغور جوی کولوئیدی میتوانند در پاکسازی پوست مفید باشند. جوها حاوی ساپونینها، آنتیاکسیدانها و ترکیبات ضد التهابی ملایمی هستند که میتوانند به تسکین تحریک پوستی کمک کنند.
6. مرطوب کنندهها
در حالی که بسیاری از مردم دارای پوست روغنی از ترس اینکه پوست آنان روغنیتر به نظر برسد از مرطوب کنندهها چشمپوشی میکنند استفاده از مرطوب کنندههای باکیفیت میتواند در مورد این نوع پوست مفید باشد.
در مورد مردم دارای پوست بسیار روغنی استفاده از مرطوب کنندههای فاقد روغن میتواند بدون ایجاد حس روغنی شدن پوست به محافظت از پوست و مرطوب نگه داشتن آن کمک کند.
یک مطالعه در سال 2014 عنوان میکند که آلو ورا میتواند مرطوب کنندۀ مناسبی برای درمان آکنه و پوست روغنی باشد.
برخی از ترکیبات آلو ورا میتواند یک اثر تسکین دهندۀ طبیعی بر روی پوست ایجاد کند. مطالعۀ مورد اشاره مینویسد که محصول مورد استفاده باید حاوی دستکم 10 درصد آلو در خود باشد تا بتواند به عنوان یک مرطوب کنندۀ مؤثر عمل کند.
برخی از مردم از ژل خالص آلو به عنوان مرطوب کننده استفاده میکنند اما آنها باید از ترکیبات پنهان این محصولات به ویژه الکل تغییر ماهیت داده که میتواند سبب خشکی و تحریک پوست شود، مطلع باشند.
پیشگیری
در صورتی که روغنی بودن پوست مربوط به عوامل ژنتیکی باشد پیشگیری از موضوع دشوار خواهد بود. حتی کنترل پوستهایی که روغنی بودن آنها ریشه در تغییرات هورمونی دارد مشکل است.
بهترین راه پیشگیری از پوست روغنی برای افراد یافتن یک روش مراقبت منظم از پوست است که کارآیی داشته باشد.
وقتی میزان روغنی بودن پوست افزایش مییابد وسوسۀ پنهان کردن آن با آرایش مطرح می‌شود. به هر جهت، برخی محصولات مشخصاً فرآوردههای مبنی بر روغن میتوانند علایم را بدتر کرده یا باعث انسداد پرزهای پوست شوند.
محصولات آرایشی بر پایۀ آب ممکن است برای برخیها گزینۀ بهتری باشد در حالی که دیگران متوجه میشوند که هیچ نوع مواد آرایشی برای پوست آنها کارکرد مناسبی ندارد.
بسیاری از مردم نیز میگویند که رژیم غذایی آنها عاملی است که پوست آنان را از افزایش عکسالعمل بازمیدارد. رژیم غذایی میتواند به سیراب نگه داشتن پوست کمک کند. مردم باید از مصرف غذاهای روغنی و چربیهای ترانس اجتناب.
دورنما
بسیاری از مداواهای خانگی برای پوست روغنی به خوبی مورد بررسی قرار نگرفتهاند در حالی که برخی شواهد علمی در پشتیبانی از اثربخشی آنها وجود دارد.
اقلیم آزمون اثربخشی، یک تجربۀ شخصی است. فرد دچار پوست روغنی باید روالی را که برای وی کارآیی دارد پیدا کند و به آن پایبند بماند.
بهترین نوع واکنش در این مورد مشاوره با یک درماتولوژیست و کار با وی برای ثبت فعالیتهای روزانه و عوامل مؤثر بر پوست روغنی است.
تست مواد مورد استفادۀ جدید در مقادیر کم پیش از استفاده گسترده از آنها و ثبت واکنشهای احتمالی به این مواد ضروری است. اگر واکنش نسبت به برخی مواد شدید باشد فرد باید از تکرار مصرف آن مواد خودداری کند، و برای یافتن یک گزینۀ مصرفی مناسب با متخصص پوست مشورت نماید.
افراد دچار آکنه شدید و علایم پوست روغنی باید با درماتولوژیست برای یافتن بهترین راه محافظت از پوست و پیشگیری از عوارض جدی یا ایجاد جای زخم مشورت کنند./
Source:
Top six home treatments for oily skin
Last reviewed Thu 1 March 2018
By Jon Johnson
Reviewed by Cynthia Cobb, APRN
نظرات (0)