• لورا دارلینگ، استیسی آر. سیمسپون
• ترجمه هستی فراست‌فر
بسیاری از مردم در مقطعی از زندگی دچار لکه‌های سفید روی پوست صورت خود میشوند. نواحی آسیب دیده ممکن است فقط محدود به پوست صورت باقی بماند یا اینکه صدمات روی قفسۀ سینه یا بازوها نیز بروز کنند.
لکه‌های سفید ممکن است شکلهای مختلفی داشته باشند. آنها ممکن است به صورت پچ‌های رنگباخته روی صورت یا به شکل تودههای سفت ریز ظاهر شوند.
در این مقاله ما پنج علت اصلی بروز لکه‌های سفید بر روی صورت را بررسی خواهیم کرد.
مطالب این مقاله:
• میلیا
• پیتیریازیس آلبا
• ویتیلیگو
• پیتیریازیس ورسیکالر (تاینیا ورسیکالر نیز نامیده می‌شود)
• هیپوملانوزیس گوتات بدون علامت
• دورنما
1. میلیا
میلیا برجستگی کوچک، گرد، سفت و سفیدرنگی روی صورت است که اغلب اوقات با جوش سرسفید اشتباه گرفته می‌شود. میلیاها هنگامی شکل میگیرند که کراتین - پروتئینی که در لایۀ رویی پوست یافت می‌شود - و دیگر اجزاء سلولهای مردۀ پوست زیر سطح پوست به دام میافتند.
میلیاها بیشتر در نواحی اطراف چشم، گونه و بینی بروز میکنند.
میلیا می‌تواند در تمامی سنین و در هر دو جنس مرد و زن ظاهر شود. آنها اغلب اوقات در نوزادان بسیار خردسال بروز میکنند و لکه‌های شیر نیز نامیده میشوند.
علل میلیا
میلیا ممکن است بر اثر یک واکنش آلرژیک نسبت به فرآوردههای تند، توسط کرم‌های تحریک کنندۀ پوست، و صدمات ناشی از آفتاب ایجاد شود.
درمان
میلیا معمولاً در طول چند هفته بدون درمان بهبود پیدا میکند. توصیۀ درماتولوژیستها این است که در محیط خانه آنها فشرده نشوند و برای تخلیه تحت فشار قرار نگیرند.
تغییر کرم صورت یا دیگر فرآوردههایی که احتمالاً مسبب تحریک پوست بوده‌اند ممکن است مفید باشد. رعایت بهداشت مناسب پوست شامل برداشتن پوست مرده توسط مواد لایهبرداری پوست و استفاده از کرم ضد آفتاب نیز گزینههایی است که در دسترس بزرگسالان است.
اگر میلیا به خودی خود رفع نشود، پزشک یا متخصص پوست می‌تواند میلیا را به روشهای مختلف درمان کند:
• سوزنکاری. دکتر یا درماتولوژیست از یک سوزن پزشکی مناسب برای بیرون کشیدن کراتین استفاده میکند.
• استفاده از کرم رتینوئید. مردم میتوانند از این کرمها برای صورت خود استفاده کنند اما استفاده از آنها در اطراف چشم مجاز نیست.
• میکرودرمابراسیون. این اقدامی پزشکی است که در آن بالاترین لایۀ ناحیۀ آسیب دیده برداشته می‌شود.
• برداشتن پوست. درمانی است که در آن لایۀ رویی پوست برداشته می‌شود و میتوان از آن برای برداشتن میلیا استفاده کرد.
میلیا اختلال خطرناکی نیست و سبب بروز درد و ناراحتی و سوزش نمیشود.
اگر لکه‌های سفید به خودی خود از بین نروند یا اگر فرد وجود آنها را ناخوشایند بیابد، باید با پزشک برای برداشتن آنها مشورت کند.
برای مطالعه دقیق میلیا لینک زیر پیشنهاد می‌شود:
انواع، علایم، و درمان میلیا
2. پیتیریازیس آلبا
این اختلال پوستی نوعی اگزما تلقی می‌شود. پیتیریازیس آلبا به صورت نواحی لکهدار صورتی یا قرمز کمرنگ روی پوست بروز میکند که به شکل لکه‌های سفید صیقلی درمیآید.
ممکن است تا 20 لکه روی پوست ظاهر شود و اغلب در ناحیۀ صورت و بازوها شکل میگیرد. پیتیریازیس آلبا بیشتر در مردم دارای پوست تیره یا پس از قرار گرفتن در معرض تابش آفتاب شکل قابل توجهی به خود میگیرد.
این اختلال بیشتر مواقع در کودکان و نوجوانان به چشم میخورد و 5 درصد کودکان در سطح جهان در مقطعی از زندگی به آن مبتلا میشوند.
علل
علت بروز پیتیریازیس آلبا برای پزشکان مشخص نیست.
درمان
لکه‌ها به طور معمول در طول چند ماه از بین میروند اما ممکن است تا چند سال نیز باقی بمانند. هیچ درمان خاصی برای این اختلال وجود ندارد اما پزشکان میتوانند خارش یا ناراحتی ناشی از آن را با استفاده از کرم‌های غیر استروئیدی درمان کنند.
اگر لکه‌ها شروع به خارش کرده یا به شکل ناراحت کنندهای خشک شوند، فرد مبتلا باید به پزشک مراجعه کند.
3. ویتیلیگو
ویتیلیگو به صورت لکه‌های پوستی بروز میکند که رنگدانۀ خود را از دست دادهاند. ویتیلیگو ممکن است در هر نقطه از بدن ظاهر شود که صورت را نیز شامل می‌شود. ویتیلیگو مبتلابه یک درصد کل جمعیت جهان است.
لکه‌های سفید ممکن است در ابعاد کوچک ظاهر شوند و به همین شکل باقی بمانند، اما در عین حال ممکن است گسترش پیدا کنند و سطح وسیعی از بدن را مبتلا سازند. برخی از اوقات مقداری رنگ به ناحیۀ آسیب دیده برمیگردد اما این روند به ندرت کامل می‌شود.
ویتیلیگو در هر سنی امکان بروز دارد اما در حدود نیمی از مردم دچار این اختلال در سنین پیش از بیست سالگی دچار آن میشوند.
علل
هر کسی ممکن است دچار ویتیلیگو شود اما شانس ابتلا به آن در فردی که یکی دیگر از اعضاء خانواده‌اش مبتلا به این بیماری است، بیشتر خواهد بود. فهم نقش عامل وراثت در این مورد هنوز جای بررسی بیشتر دارد، بنابراین کودکان فردی که مبتلا به ویتیلیگو است لزوماً خود نیز به آن مبتلا نمیشوند.
ویتیلیگو در تمامی گونه‌های رنگ پوست بروز میکند اما بیشتر در افراد تیره پوست مشهود است. ویتیلیگو مسری نیست.
سلولهای پوست رنگدانهای به نام ملانین میسازند، که عامل ایجاد رنگ خاص پوست است. برخی از دانشمندان معتقدند که پوست آسیب دیده بر اثر ابتلا به ویتیلیگو یک آنتیبادی بر علیه ملانین ایجاد کرده و آن را نابود میکند.
درمان
چند درمان محتمل برای این بیماری وجود دارد. نوع درمان به میزان شدت اختلال بستگی دارد.
مردم دچار ویتیلیگو باید در تمام مواقع از ضد آفتاب استفاده کنند و ناحیۀ آسیب دیدۀ پوست خود را بپوشانند زیرا آفتاب سوختگی در این نواحی آسیب دیدۀ پوست به آسانی رخ میدهد.
در صورت تمایل افراد میتوانند برای پنهان نگه داشتن نواحی آسیب دیده توسط ویتیلیگو از کرم‌های رنگی پوست استفاده کنند، و در این مورد پزشک می‌تواند بهترین گزینۀ ممکن را برای بیمار توصیه کند.
دکتر همچنین ممکن است استفاده از کرم‌های ضد التهابی مثل کورتیکوستروئیدهای قویتر را برای کمک به تجدید ذخیرۀ رنگدانۀ از دست رفته توصیه نماید.
به هر جهت استفادۀ طولانی مدت از کورتیکوستروئیدها می‌تواند عوارض جانبی ناخواستهای مثل نازک شدن پوست به همراه داشته باشد، بنابراین پزشکان ممکن است دیگر انواع کرم‌های ضد التهابی را برای فرد تجویز کنند.
برای مطالعه دقیق ویتیلیگو لینک زیر در وبسایت مهرین - اخبار سلامت را مطالعه فرمایید:
ویتیلیگو یا برص - علایم، علل، تشخیص، و درمان
درمان نور UV مصنوعی یا نوردرمانی ممکن است مورد استفاده قرار گیرد، که اغلب در یک دورۀ چند ماهه انجام می‌شود. درمان با لیزر نیز برای مداوای برخی نواحی پوست در دسترس است.
درمانهای جراحی نیز در مورد ویتیلیگو توسعه یافتهاند اما هنوز کاربرد عمومی ندارند.
4. پیتیریازیس ورسیکالر
پیتیریازیس ورسیکالر اختلال شایعی است که به علت عفونت مخمری بروز میکند و سبب ایجاد لکه‌های روشن یا تیره رنگ روی پوست می‌شود. این اختلال در هر نقطه از بدن امکان بروز دارد و ممکن است ایجاد خارش کرده یا خشک و پوستهدار ظاهر شود.
برخی از اوقات لکه‌ها کوچک هستند و گاهی از اوقات فقط وقتی قابل رویتند که فرد حمام آفتاب گرفته و خود را برنزه کرده باشد.
این اختلال بیشتر در نوجوانان و بزرگسالان جوان یافت می‌شود و بیشترین میزان بروز آن در نواحی استوایی و تحت استوایی است. در اقلیمهای دارای آب و هوای معتدل امکان ناپدید شدن لکه‌ها در طول ماه‌های خنکتر سال وجود دارد.
علل
بیش از 90 درصد افراد بزرگسال دارای مخمری به نام مالاسزیا هستند که روی پوست زندگی میکند. این موردی طبیعی است و به طور معمول هیچ مشکلی برای مردم ایجاد نمیکند.
به هر جهت گاهی از اوقات این مخمر دچار رشد بیش از حد می‌شود. وقتی چنین اتفاقی رخ میدهد، رنگ پوست تغییر پیدا میکند و در نتیجه سبب پیتیریازیس ورسیکالر می‌شود. این اتفاق ممکن است بر اثر چندین عامل شامل موارد زیر رخ دهد:
• آب و هوای گرم و مرطوب
• چرب بودن پوست
• ضعف سیستم ایمنی
• تغییرات هورمونی
پیتیریازیس ورسیکالر ممکن است در طول حاملگی زنان بروز یابد اما هیچ خطری در پی ندارد. یک مطالعه نشان داد که مخمر مسبب پیتیریازیس ورسیکالر در طول مراحل پایانی بارداری و درست پس از زایمان فراوانتر است.
درمان
طیفی از راه‌های مختلف برای درمان موفق تاینیا ورسیکالر وجود دارد. لکه‌ها ممکن است برای بازگشت به رنگ پیشین خود به چند ماه زمان نیاز داشته باشند، و برای محافظت از پوست در برابر نور آفتاب استفاده از کرم ضد آفتاب الزامی است.
داروهای کمک کننده در این مورد شامل موارد زیر است:
• کرمها و لوسیونهای ضد قارچ که به پوست مالیده میشوند
• پاک کنندۀ ضد قارچی دارویی که به مقابله با رشد خارج از کنترل مخمر کمک میکند
• قرصهای ضد قارچ تجویز شده توسط پزشک در صورتی که این اختلال سطح وسیعی از بدن را مبتلا کرده باشد.
امکان برگشت مجدد پیتیریازیس ورسیکالر حتی پس از درمان نیز وجود دارد، به ویژه اگر فرد به نواحی گرم و مرطوب سفر کرده باشد.
5. هیپوملانوزیس گوتات فاقد علامت
این اختلال که به نام لکه‌های سفید آفتاب نیز شناخته می‌شود باعث بروز لکه‌های تخت میگردد که ممکن است از 1 تا 10 میلیمتر قطر داشته باشند.
لکه‌ها ممکن است روی صورت، بازوها، کمر و ساق پا ظاهر شوند. اگرچه در اغلب موارد آنها در افراد دارای پوست روشن بروز میکنند، امکان ابتلا افراد دارای پوست تیره نیز وجود دارد.
لکه‌های اختلال مزبور مضر یا خطرناک نیستند.
علل
این اختلال بر اثر مجاورت درازمدت با نور آفتاب به مرور زمان بروز میکند. به هر جهت، علت اینکه چرا کاهشی در میزان ملانین در سطوح آسیب دیده پدید میآید هنوز روشن نیست.
این اختلال پوستی بیشتر در مردم دارای سنین بالای چهل سال بروز میکند، اما این موضوع ممکن است به گسترۀ زمانی مورد نیاز برای گسترش این اختلال مرتبط باشد.
درمان
درمانی برای این اختلال وجود ندارد و در عین حال به درمان نیازی نیست.
کرم‌های استروئیدی، کرم‌های استتار کننده و کرم‌های لایهبردار میتوانند نمای ظاهری لکه‌ها را کاهش دهند.
دورنما
بسیاری از این اختلالات شایع به راحتی قابل مداوا هستند. اغلب اختلالات مسبب لکه‌های پوستی روی صورت در عین حال بی‌ضررند.
اگر کسی از بابت نمای ناخوشایند این لکه‌ها روی صورت خویش به دلایل بهداشتی آرایشی نگران است، می‌تواند با متخصصان مراقبت‌های پزشکی مشورت کند. پزشکان میتوانند در صورت نیاز درمانهای مطمئن و توصیه‌های ضروری را در اختیار فرد قرار دهند./
Source:
Medical News Today
What are these white spots on my face?
Last reviewed Sun 22 October 2017
By Laura Darling
Reviewed by Stacey R. Sampson, DO
نظرات (1)