چگونه دچار آلرژی می‎شویم؟

• دکتر ییلا هیووینگ – مارتین
• ترجمه نادر اکبری

در سطح جهانی آلرژی‎ها به شکل هشدار دهنده‎ای در حال افزایش هستند. چگونه بدن ما مواد بی‌ضرر از جهات دیگر را به اشتباه خطرات بالقوه قلمداد می‎کند و سبب علایم ناخوشایند، و گاهی از اوقات کشندۀ آلرژی می‎شود؟
از اضطراب مادر در هنگام دیدن نشانه‌های خس خس سینه در اولین بار خوردن کره بادام زمینی در فرزندش تا واکنش ناگهانی یک فرد پیر در برابر خوردن صدف، آلرژی‌ها می‎توانند در هر نقطه از زندگی ضربه زننده باشند.
در سطح جهانی 400 میلیون نفر دچار تب یونجه (زکام بهاری)، 300 میلیون نفر دچار آسم، 200 تا 250 میلیون نفر مبتلا به آلرژی غذایی هستند و آلرژی دارویی در حدود 10 درصد کل جمعیت جهان را رنج می‎دهد.
سازمان آلرژی جهانی (WAO) هشدار می‎دهد که "شیوع بیماری‎های آلرژیک به شکل چشمگیری در سطح دنیا، هم در کشورهای توسعه یافته و هم در کشورهای در حال توسعه، در حال افزایش است."
مواد آلرژی‌زا یا مولکول‎های دارای پتانسیل ایجاد آلرژی همه جا در محیط پیرامون ما هستند. آنها به شکل گرده درختان، غذا، اجرام، داست مایت‎ها (هیره‎ها)، نیش مار یا حشره، و حیواناتی مثل گربه و سگ و سوسک ظاهر می‎شوند.
وقتی بدن یکی از این مواد را به عنوان تهدید تلقی کرده و به واسطۀ سیستم ایمنی واکنش نشان می‎دهد، ما دچار آلرژی می‎شویم. هیچ‌کس با آلرژی به دنیا نمی‎آید. در عوض، 50 میلیون نفر از مردم ایالات متحد آمریکا که از انواع آلرژی رنج می‎برند، فقط وقتی دچار این اختلال شده‎اند که سیستم ایمنی بدن آنها با یک عامل خطاکار بروز آلرژی تماس پیدا کرده است.
اما چطور می‌شود که بدن ما دوست را با دشمن اشتباه می‎گیرد؟ و چه چیز سبب بروز واکنش‌هایی می‎شود که آنقدر برای ما آشنا هستند؟

نظارت سیستم ایمنی
آلرژی واکنش نامناسب سیستم ایمنی به ماده‎ای در محیط است که از جهات دیگر بی‌ضرر تلقی می‎شود.
لیزا ای. رینولدز / Lisa A. Reynolds، و بی. برت فاینالی / B. Brett Finlay از آزمایشگاه‎های مایکل اسمیت در دانشگاه بریتیش کلمبیا در وانکوور، در مقاله‎ای که در نشریۀ "نیچر مرور ایمونولوژی" منتشر شده است توضیح می‌دهند که چگونه سیستم ایمنی به مواد بیگانه واکنش نشان می‎دهد.
سلول‎های ما همیشۀ ایام در مورد خطرات مختلف مثل باکتری‎ها، ویروس‎ها، انگل‏‌ها و مواد سمی در حال آماده‌باش بسر می‎برند. وقتی این مولکول‎ها وارد بدن می‎شوند - از طریق ریه‎ها، دهان، روده یا پوست - سیستم ایمنی با زدن برچسب بی‌ضرر یا خطرناک در مقابل آنها واکنش نشان می‎دهد.
در اغلب موارد بدن ما قبول می‎کند که حضور مواد آلرژی‌زا را تحمل کند.
این نوع واکنش به نام پاسخ ایمنی نوع 1 شناخته می‎شود، و نوع سلول حاضر در قلب این فرآیند سلول T تنظیم کننده است.

وقتی دوست به دشمن تبدیل می‎شود
گفته می‌شود که در برخی افراد سلول‎های ایمنی مواد آلرژی‌زا را یک تهدید تلقی می‎کنند و در نتیجه در مقام واکنش، پاسخ‎های التهابی بروز می‎یابد. این نوع واکنش زیر عنوان پاسخ ایمنی نوع 2 شناخته می‎شود، و در اینجا گونۀ متفاوتی از سلول T وارد صحنه می‎شود: سلول‎های T کمکی نوع 2.
این سلول‎ها باعث تحریک تولید مولکول‎های ایمنوگلوبولین E یا IgE در اغلب موارد آلرژی می‌شوند.
نخستین تماس با یک مادۀ آلرژن (آلرژی‌زا) که باعث پاسخ ایمنی نوع 2 می‎شود حساسیت‌زایی آلرژیک نام دارد.
نکتۀ مهم این است که وقتی بدن دچار حساسیت شده باشد، مادۀ حساس کننده را در حافظۀ خود حفظ می‎کند. و سپس وقتی برای بار بعد در تماس با همان مادۀ مقصر حساسیت‎زایی قرار می‎گیرد مولکول‎های IgE آماده‎اند تا یک حفاظ التهابی مثل هیستامین را ترشح کنند که سبب بروز علایم ناخوشایند و بالقوه کشندۀ آلرژی می‎شود.

پاسخ‎های آلرژیک
آلرژی‎ها می‎توانند به چندین روش مختلف بروز کنند و تجربۀ هر کس در این مورد منحصر به فرد است. بدن ما ممکن است با ایجاد اگزما (درماتیت اتوپیک)، تب یونجه (رینیت آلرژیک)، آسم آلرژیک، آلرژی‎های غذایی یا آنافیلاکسی (که یک واکنش آلرژیک شدید و بالقوه مرگ‎آور است) واکنش نشان دهد.
آلرژی‎ها همدم‎هایی مادام‏العمر هستند، و درمان آنها اغلب اوقات بر کنترل و مدیریت علایم محدود می‎شود.
اما همچنان که دانشمندان به شکل مداوم در حال حرکت به سمت قعر آن چیزی هستند که سیستم ایمنی ما را وامی‎دارد تا از پاسخ‎های نوع 1 به پاسخ‎های نوع 2 چرخش کند، در آنجا سلولی هست که بر پیشگیری آلرژی‎ها از بروز در مکان اولیه تمرکز می‎کند.
با در نظر گرفتن حساس بودن 50 درصد بچه‎های مدرسه‎رو در سطح جهان نسبت به یک مورد آلرژن یا بیشتر، پیشگیری از آلرژی در آینده احتمالاً تأثیری عظیم بر سلامت در سطح جهانی خواهد داشت.

Source:
How do your allergies develop?
By Yella Hewings-Martin PhD
Published: Tue 10 October 2017