سرطان پستان - آناتومی و نشانه‌های هشدار دهندۀ اولیه

• تام سیمور، کریستینا کیون
• ترجمه نادر اکبری سراوانی

برخی تغییرات در پستان می‌تواند نشانه‌های اولیۀ بروز سرطان باشد. دانستن اینکه این تغییرات کدامند و چگونه به نظر می‌رسند می‌تواند به مردم در دسترسی به درمان درست و فوری، کمک کند.
درک قسمت‌های مختلف پستان و عملکرد آنها می‌تواند به مردم در آگاهی بیشتر در مورد تغییرات یا ناهنجاری‌ها یاری برساند.

مطالب این مقاله:
• آناتومی پستان و نشانه‌های سرطان پستان
• علایم اولیه و نشانه‌های هشدار دهنده
• در صورت مشاهدۀ علایم چه باید کرد
• دکتر چه کاری انجام می‎دهد

آناتومی پستان و نشانه‌های سرطان پستان
این موضوع مهم است که با هدف درک بهتر از چگونگی شکل‌گیری سرطان و نشانه‌های آن در مورد قسمت‌های مختلف پستان آگاهی داشته باشیم.
پستان زنان از قسمت‌های مختلفی شامل موارد زیر ساخته شده است:
• چربی بدن (بافت ادیپوز)
• لوب‌ها
• لوبول‌ها
• مجراهای شیر
• گره‌های لنفی
• رگ‌های خونی

بافت ادیپوز
بخش بیشتر پستان زنان از بافت ادیپوز ساخته شده است که بیشتر به عنوان چربی شناخته می‎شود. چربی نه فقط در خود پستان بلکه از استخوان سینه گرفته تا زیر بغل و در اطراف قفسۀ دنده‎ها گسترش دارد.
بافت ادیپوز همچنین شامل سلول‌های عصبی و رگ‌های خونی است. بافت ادیپوز برای ذخیره و رهاسازی انرژی مهم است.

لوب‌ها، لوبول‌ها، و مجاری شیر
پستان یک زن به طور معمول بین 12 تا 20 بخش موسوم به لوب دارد. هر یک از این لوب‌ها از نواحی کوچک‌تری به نام لوبول‌ها ساخته شده است که غده‎های شیر محسوب می‎شوند.
لوب‌ها و لوبول‌ها به مجاری شیر متصلند که شیر را به نوک پستان منتقل می‎کنند. احتمال شکل‌گیری سرطان در لوب‌ها، لوبول‌ها و مجاری شیر بیشتر است.

سیستم لنفاوی و عروقی
یک شبکۀ لنفاوی و عروقی در پستان وجود دارد. سیستم عروقی شبکه‌ای از رگ‌های خونی است در حالی که شبکۀ مجاری لنفی سیستم لنفاوی نامیده می‎شود. این شبکه کمک می‎کند تا خون و مایعات به بافت پستان و از آنجا به بقیۀ بدن حمل شود.
سرطان پستان می‌تواند از طریق رگ‌های خونی یا کانال‌هال لنفی به این سیستم‎ها وارد شود. این موضوع سبب افزایش شانس گسترش سرطان به سراسر بدن یا برگشت سرطان می‎شود.
خوشه‌های سلول‌های لوبیا شکل موسوم به گره‌های لنفی در سراسر سیستم لنفاوی وجود دارد. اینها سلول‌های ایمنی هستند که به عنوان فیلتر عمل می‎کنند. اینها نخستین جاهایی هستند که ممکن است سرطان پستان در آن گسترش یابد.

علایم اولیه و نشانه‌های هشدار دهنده
نشانه‌ها و علایم هشدار دهندۀ سرطان می‌تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد اما برخی نشانه‌های شایع وجود دارد:
• ایجاد برآمدگی یا توده در داخل پستان یا زیر بغل
• تغییر اندازه و شکل پستان
• بروز درد در یک ناحیۀ خاص که برطرف نمی‎شود.
• ایجاد وریدهای برجسته در ناحیۀ سطح پستان
• ترشح نوک پستان که به صورت ناگهانی شروع می‎شود
• زخم یا راش روی نوک پستان
• ورم، سرخی، یا تیره رنگ شدن پستان
• کمرنگ شدن پوست روی پستان
• تورفتگی نوک پستان یا دیگر بخش‌های پستان
به هر جهت اگر هر یک از علایم بروز کنند، بروز آن لزوماً به معنی ابتلا به سرطان نیست. این تغییرات اغلب اوقات نتیجۀ وضعیت‌های خوش‌خیم پستان هستند.
خوش‌خیم به معنی غیر سرطانی بودن است و تغییرات پستان ممکن است بر اثر طیفی از عوامل در سراسر طول عمر زنان بروز کند. برای مثال بلوغ، بارداری و یائسگی می‎توانند بر اثر تفاوت سطوح هورمون‎های استروژن و پروژسترون در بدن سبب ایجاد تغییراتی در پستان شوند.
دیگر نشانه‌های هشدار دهنده می‎توانند حاکی از وضعیت‌های خوش‌خیم باشند.

ترشح نوک پستان
اگرچه ترشح از نوک پستان می‌تواند نامطبوع و مشکل‌ساز باشد، اکثر اوقات علتی برای نگرانی نیست. این ترشح ممکن است به سادگی و بر اثر فشردن نوک پستان ایجاد شده یا نتیجۀ وجود یک عفونت در بدن باشد.
علایم جدی‎تر شامل موارد زیرند:
• ترشحی که بدون فشردن نوک پستان ایجاد می‎شود
• ترشح در یک پستان و نه در هر دو پستان
• ترشح نوک پستان که در آن خون وجود دارد
هر فردی که دچار ترشح از نوک پستان می‎شود باید بلافاصله به پزشک مراجعه کند.

عفونت پستان -
علایم، انواع، علل، تشخیص، و درمان

توده‌ها
بسیاری از زنان ممکن است متوجه بروز توده‌هایی در پستان خود شوند. دلیلش در اکثر اوقات این است که پستان از بافتی ساخته شده است که از نظر بافتار دارای برآمدگی است تا توده.
حالت توده شدن یا قلنبگی در زنان طیف وسیعی دارد. به طور معمول این حالت دلیلی برای نگرانی نیست و مشخصاً در سراسر پستان احساس مشابهی به دست می‎دهد.
موقعیت‎های دیگری وجود دارد که بهترین کار این است که توده‌های پستان مورد بررسی قرار کیرد. این وضعیت‌ها شامل موارد زیر است:
• توده‌ای سفت‎تر که متفاوت از دیگر توده‌های پستانی احساس می‎شود
• توده‎ای که متفاوت از مابقی پستان به نظر می‎رسد
• وجود چیزی که نوع لمس آن باعث بروز حس متفاوتی می‎شود
اغلب اوقات این وضعیت‌ها خوش‌خیم و ناشی از چیزهایی مثل کیست یا فیبروادنوما هستند که توموری متشکل از بافت گلاندولر و بافت متصل است. فیبروادنوماها در سال‎های دهۀ 20 و 30 زندگی زنان بیش از دوره‌های دیگر شایعند.

در صورت مشاهدۀ علایم چه باید کرد
"انجمن سرطان آمریکا" دستورالعمل‌هایی برای غربالگری سرطان در بزرگسالان ارائه می‎دهد. اغلب موارد سرطان پستان در ایالات متحد آمریکا در مراحل اولیه و پیش از بروز علایم کشف می‎شود، که این را باید مدیون انجام تست‌های ماموگرام بود. ماموگرام یک عکسبرداری اشعۀ ایکس پستان است که برای بررسی علایم وجود سرطان انجام می‎شود.
دستورالعمل‌ها شامل موارد زیر است:
• زنان در سنین 40 تا 44 سال باید در صورت تمایل مورد ماموگرافی قرار گیرند.
• زنان در سنین 45 تا 54 سال باید به صورت سالانه تحت بررسی ماموگرام قرار گیرند.
• زنان در سنین بالای 55 سال باید هر 2 سال یک بار ماموگرام انجام دهند، اما در صورت تمایل می‎توانند این تست را سالانه انجام دهند.
به هر جهت، ماموگرافی قادر به یافتن تمامی سرطان‌های پستان نیست. بنابراین زنان باید برای شناسایی بهترین فرآیند غربالگری در مورد خود با پزشک مشورت کنند.
هر کسی که در معرض نگرانی ناشی از خطر ابتلا خود به سرطان پستان قرار دارد باید به پزشک مراجعه کند.

دکتر چه کاری انجام می‏‌دهد
زنان بزرگسال در هر سنی تشویق می‎شوند که معاینات شخصی در مورد پستان خود را انجام دهند. این کار باید با هدف یافتن هر علامت نامعمول دستکم ماهی یک بار انجام شود.
اگر کسی به هر دلیل دچار نگرانی است باید به پزشک مراجعه کند تا بررسی لازم در مورد وی انجام شود.

آزمون بالینی پستان
دکتر دارای خبرگی در مورد علایم هشدار دهندۀ سرطان در پستان، زن را در مطب مورد معاینه قرار می‎دهد. این معاینه شامل موارد زیر است:
• بررسی چشمی: از زنــــان خواسته می‎شود تا دست‎های خود را بلند کرده روی پهلویشان قرار دهند و با دست به ناحیۀ لگن فشار بیاورند. این کار باعث می‎شود تا تغییرات احتمالی در اندازه و شکل پستان مشخص شود. پزشک در عین حال نشانه‌های مربوط به راش، ایجاد توده یا ترشح نوک پستان را جستجو می‎کند.
• بررسی دستی: دکتر از نوک انگشتان خود برای بررسی کل پستان، زیر بغل، و استخوان قفسۀ سینه برای کاوش وجود هر گونه ناهنجاری و توده‌های مشکوک استفاده می‎کند. پزشک در عین حال اگر گره‌های لنفی بزرگ شده باشند آنها را نیز بررسی می‎کند.
• ارزیابی: اگر پزشک به توده‎ای برخورد کند اندازه، شکل و بافت آن را ثبت می‎کند. پزشک به بررسی این موضوع می‎پردازد که آیا این توده علایمی از سرطان در خود دارد یا آنکه بیشتر محتمل است که یک تودۀ خوش‎خیم یا کیست باشد.

تست‌های دیگر
اگر توده‎ای در پستان کشف شود فرد تحت بررسی روش‌های تشخیصی دیگر شامل موارد زیر قرار خواهد گرفت:
• ماموگرام
• اولتراسوند
• MRI
• بیوپسی/

Source:
Medical News Today
Breast cancer: Anatomy and early warning signs
Last reviewed Tue 18 April 2017
By Tom Seymour
Reviewed by Christina Chun, MPH