ولویت یا التهاب پوست اندام تناسلی زنان - علل، علایم، و درمان

• کِنا اینگلسون، دکتر دِبرا رُز ویلسون
• ترجمه هستی فراست‎فر

وُلویت التهاب پوست نرم ناحیۀ بیرونی اندام تناسلی زنان است. این ناحیه والوا نامیده می‎شود. محیط گرم و مرطوبی که بخشی از الزامات والوا است آن را به ویژه در برابر ابتلا به ولویت آسیب‌پذیر می‎کند.
هر زنی امکان دارد که به ولویت مبتلا شود، به ویژه اگر دچار آلرژی، حساسیت، عفونت، یا بیماری‎هایی باشد که وی را در این مورد آسیب‌پذیرتر می‎کنند.
دختران در دورۀ پیش از بلوغ و زنان پس از دوران یائسگی در معرض ریسک بالاتری از ابتلا به این بیماری قرار دارند زیرا گرایشی به کاهش و کمبود تولید استروژن در آنها وجود دارد.
در صورت مشاهدۀ علایمی مثل ترشحات واژینال یا زخم‎های پوستی در ناحیۀ والوا مراجعه به پزشک حائز اهمیت است.

مطالب این مقاله:
• علل ولویت
• علایم ولویت
• تشخیص ولویت
• گزینه‌های درمانی ولویت
• پیشگیری از ولویت
• دورنما در ولویت

علل ولویت
آلرژی یا داشتن حساسیت نسبت به برخی محصولات، اقلام مصرفی یا عادت‌ها معمولاً محرک ایجاد ولویت است. هر یک از موارد زیر می‎تواند علت بروز این بیماری باشد:
برخی محصولات بهداشتی شامل:
• دستمال توالت‎های رنگی یا معطر
• اسپری یا دوش واژینال
• شامپوها و حالت دهنده‎های مو
• مواد شویندۀ رختشویی
• داروها و کرم‎های موضعی

واکنش آلرژیک به:
• حمام کف و حباب یا صابون مورد استفاده برای ناحیۀ واژینال
• اسپرم‎کش‎ها
• نوار بهداشتی

تحریک‎پذیری به سبب:
• دوش گرفتن
• عفونت مخمری
• کلر موجود در آب استخر شنا یا وان حمام
• زیرپوش‌ها یا لباس زیر تهیه شده از مواد سنتتیک
• پوشیدن سوئیت حمام خیس برای مدت طولانی
• دوچرخه‎سواری یا اسب‎سواری
• بی‎اختیاری ادراری
• بهداشت شخصی نامناسب

دیگر عوامل مثل:
• دیابت
• گال یا شپش زهاری
• هرپس (تبخال تناسلی)
• اگزما یا درماتیت
زنان در دورۀ پس از یائسگی به طور مشخص در معرض ریسک قرار دارند. از آنجا که سطح استروژن در زنان دچار افت می‎شود، بافت‎های والوار باریک‎تر، خشک‎تر و غیر منعطف‌تر می‎شوند. این وضعیت زنان را در برابر تحریک و عفونت مستعدتر می‎کند.

در زمینه مسائل زنان بیشتر بخوانیم:

میتلشمرز (میتل‌اشمرز) یا درد یک طرفه زیر شکم در هنگام تخمک‌گذاری

علایم ولویت
علایم ولویت می‎تواند به اشکال مختلفی بروز یابد. برخی از شایع‌ترین اشکال آن عبارتند از:
• خارش، سرخی، سوزش، و ورم
• زخم، و لکه‎های سفت یا سفید
• ترشحات واژینال
علایم زیر می‎توانند بر پوست ناحیۀ ولوا آسیب برسانند:
• تاول‎های شفاف پر از مایع
• ظاهر پوسته پوسته شده
• خارش شدید و طولانی مدت
• حس سوزش
• ترک‎ها و شکاف‌های باریک در پوست ناحیه
نظافت بیش از حد ناحیه می‎تواند باعث تشدید علایم شود. بهترین کار شستشوی آن یک بار در روز است و این کار فقط باید با استفاده از آب گرم انجام شود.
علایم ولویت می‎تواند نشانگر وجود اختلالات دیگری مثل انواع آلرژی، عفونت و آسیب دیدگی باشد.

تشخیص ولویت
ولویت ممکن است به دلایل متعددی ایجاد شود و یافتن علت دقیق بروز آن کار پیچیده‎ای است. ارزیابی بالینی در این مورد معمولاً با موارد زیر شروع می‎شود:
• گرفتن شرح حال پزشکی
• معاینۀ ناحیۀ لگنی
هدف از این کار بررسی وضعیت سرخی پوست، تاول‎ها، یا هر چیز دیگری است که ممکن است حمایتی از تشخیص ولویت باشند. هر ترشح واژنی موجود باید برای بررسی وجود عفونت مورد آزمایش قرار گیرد.
معاینۀ تشخیصی ممکن است شامل بررسی عفونت‌های واگیردار جنسی (STIs) و آنالیز نمونۀ ادرار باشد. این دو بررسی معمولاً برای از تشخیص خارج کردن دیگر مشکلات دارای علایم مشابه ولویت انجام می‎شود.  
ابزارهای تشخیصی ممکن است شامل تست‎های خون پاپ اسمیر نیز باشد. تست‎های موسوم به پاپ شامل تست‎های آزمایشگاهی سلول‎های ناحیۀ گردن رحم هستند.
این آزمایش‎ها می‌‏توانند تغییرات سلول‎ها را که ممکن است با عفونت، التهاب یا سرطان مرتبط باشند، آشکار کند.

گزینه‌های درمانی ولویت
ولویت می‎تواند علل بسیار متفاوتی داشته باشد و این موضوع برخی از اوقات کار تشخیص آن را با مشکل روبرو می‎کند.
به هر جهت وقتی علت اصلی بروز ولویت به دقت تشخیص داده شود، درمان آن به راحتی انجام‌پذیر است. خارش و دیگر علایم معمول را معمولاً می‌‏توان در طول هفته‎های پس از تشخیص و درمان برطرف کرد.
اگر تشخیص بر آن باشد که التهاب ایجاد شده ناشی از کاهش سطح استروژن به علت یائسگی است، امکان تجویز کرم موضعی حاوی استروژن از سوی دکتر وجود دارد.

فرآورده‌های تسکین علایم
برای تسکین علایم ولویت استفاده از کرم‎های هیدروکورتیزون، ضد قارچ و استروژن می‎تواند مفید باشد. خوددرمانی در این مورد شامل کمپرس گرم، شستشوی ملایم و استفاده از لوسیون کالامین است.
درمان جداگانۀ دیگر اختلالات مثل عفونت واژینال یا هرپس (تبخال تناسلی) ضروری است زیرا این بیماری‎ها مسبب بروز علایم ولویت هستند.
اگر این موارد سبب کاهش تحریک نشوند، یا اگر علایم ولویت تشدید یابد، نیاز به انجام تست‎های بیشتر وجود دارد. این تست‎ها بیوپسی پوست برای از تشخیص خارج کردن تودۀ پوستی غیر نرمال روی ولوا را که دیستروفی والوار و دیسپلازی والوار نامیده می‎شوند و هر یک از آنها را می‏توان وضعیت‎های پیش سرطانی تلقی کرد، شامل می‌شود.
مشابهاً انجام بیوپسی پوست در صورت وجود زخم در ناحیۀ ولوا مورد نیاز است.

پیشگیری از ولویت
مواد تحریک کننده یک عامل شایع بروز ولویت هستند، اما در عین حال این بیماری با STIs نیز می‎تواند مرتبط باشد. پیشگیری از ابتلا به STIs با استفاده از کاندوم امکان‌پذیر است.
در اینجا  این موضوع ‎ارزش اشاره دارد که در مورد برخی از زنان کاندوم و لوبریکانت‌های مرتبط خود می‎توانند نقش تحریک کننده داشته باشند، و بنابراین استفاده از آنها به عنوان مقیاس‎های پیشگیری از ولویت به سبب STIs کارآیی ندارد.
برای بسیاری از زنان، شانس عود ولویت را می‎توان با برخی خوددرمانی‎های پایه‌ای کاهش داد. کاهش استرس، داشتن خواب کافی و تغذیۀ مناسب، و استفاده از غذاهای سالم همگی در این مورد مفیدند.
اگر ولویت برگشت‌پذیر یا مکرر باشد، زنان باید استفاده از نوار بهداشتی‌های نخی و توجه خاص به بهداشت ناحیۀ تناسلی خود را مد نظر قرار دهند.
درمان کامل عفونت‎های مخمری یا دیگر انواع عفونت نیز به همین اندازه اهمیت دارد، و نیز مشورت با پزشک برای آشنایی با دیگر راه‌های اجتناب از ابتلا به ولویت مهم است.

دورنما در ولویت
ولویت بیماری نسبتاً شایعی است و به طور معمول در اکثر موارد خطرناک نیست. علایم شامل خارش و حالت تحریک‎پذیری این بیماری را معمولاً می‎توان به سرعت رفع کرد.
از طرف دیگر، ولویت گاهی از اوقات نشانه‌‏ای از وجود اختلالات اصلی و پنهان است که برخی از آنها در صورت عدم درمان می‌توانند جدی باشند. بنابراین در صورت بروز هر گونه علایم مربوط به ولویت مراجعه به پزشک برای بررسی و تشخیص علت بروز ولویت ضروری است.

Source:
Vulvitis: Causes, symptoms, and treatment
Last reviewed Tue 8 August 2017
By Kanna Ingleson
Reviewed by Debra Rose Wilson, PhD, MSN, RN, IBCLC, AHN-BC, CHT