زگیل تناسلی یا زگیل آمیزشی در زنان و مردان - آنچه دانستنش نیاز است

• کریستین نوردکویست، دکتر دانیل میورل
• ترجمه فرهنگ راد

زگیل تناسلی توده‌ای گوشتی و واگیردار است که در ناحیۀ تناسلی یا مقعدی رشد می‌کند. زگیل‌های تناسلی یکی از شایع‌ترین انواع عفونت‌های مُسری جنسی محسوب می‌گردند. آنها همچنین زیر عنوان زگیل‌‌های آمیزشی یا کاندیلوماتا آکومیناتا شناخته می‌شوند. این زگیل‌ها توسط پاپیلوماویروس انسانی (HPV) ایجاد شده و یکی از علایم HPV به حساب می‌آیند.
زگیل‌های تناسلی شامل رشد بیش از حد بافت فیبروزی پوشیده با یک لایۀ خارجی متراکم یا ضخیم هستند. این زگیل‌ها ممکن است در اطراف کیسۀ بیضه، مقعد و آلت تناسلی در مردان یا در ناحیۀ ولوا، گردن رحم، واژن یا مقعد زنان ایجاد شوند.
این زگیل‌ها معمولاً خوش‌خیم یا غیر سرطانی هستند؛ اما برخی از انواع آنها در عین حال ممکن است سرطانی یا بدخیم باشند.
از نظر ظاهری زگیل‌های تناسلی اغلب اوقات به رنگ گوشت یا به صورت تودۀ متورمی به رنگ خاکستری هستند. اگر چند خوشه از آنها با هم ظاهر شوند، ممکن است حالت گل کلم به خود بگیرند. برخی از این زگیل‌ها ممکن است کوچک‌تر از آن باشند که با چشم غیر مسلح دیده شوند.
در حدود 1 نفر از هر 100 نفر مردم فعال از نظر جنسی در سطح ایالات متحد آمریکا دچار زگیل تناسلی هستند. در فاصلۀ سال‌های 2011 تا 2014، میزان شیوع HPV در میان جمعیت بزرگسالان 18 تا 69 ساله 7.3 درصد بود.
این احتمال وجود دارد ک فرد دچار HPV بدون علامت باشد. زگیل‌های تناسلی اغلب در فاصلۀ 3 ماه پس از ایجاد عفونت بروز می‌کنند. به هر جهت، در برخی موارد این احتمال وجود دارد که آنها برای سال‌ها بدون علامت باقی بمانند.

مطالب این مقاله:
• درمان
• علل
• عوارض
• ریسک فاکتورها
• تشخیص
• دورنما

درمان
یک کرم موضعی می‌تواند اغلب زگیل‌های تناسلی را از بین ببرد. کرم موضعی به معنی دارویی است که مستقیماً روی پوست استعمال می‌شود.
دکترها فقط بیماران دارای زگیل‌های تناسلی قابل رویت را درمان می‌کنند. نوع درمان بستگی دارد به:
• محل بروز زگیل
• تعداد زگیل‌ها
• نمای ظاهری زگیل‌ها
درمان‌های فهرست شده در زیر برای رفع زگیل‏ها مؤثر هستند:
• داروهای موضعی: یک کرم یا مایع به طور مستقیم روی زگیل‌ها مالیده می‌شود که این کار در طول چند روز در هر هفته انجام می‌گردد. این کار را می‌توان هم در محیط خانه و هم در مطب پزشک انجام داد. درمان ممکن است به مدت چندین هفته ادامه پیدا کند.
• کرایوتراپی: زگیل‌ها منجمد می‌شــوند، که این کار اغلب با استفاده از نیتروژن مایع انجام می‌گردد. وقتی پوست التیام پیدا کرد، ضایعات از بین می‌روند که این به رشد پوست تازه مجال بروز می‌دهد. گاهی از اوقات به تکرار درمان نیاز است.
• الکتروکوتری: از یک جریـــان الکتریکی برای انهدام زگیل استفاده می‌شود، و این کار معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌گردد.
• جراحی: زگیل قطع شده یا بریده می‌شود. برای انجام عمل بی‌حسی موضعی قابل استفاده است.
• لیزردرمانی: یک پرتو نور متمرکز و شدید زگیل را از بین می‌برد.
این امکان وجود دارد که پزشکان برای درمان زگیل‌های تناسلی در آن واحد از رویکردهای درمانی متفاوتی استفاده کنند.
هیچ‌یک از درمان‌های مزبور دردناک نیست اما گاهی از اوقات امکان بروز درد و حالت تحریک‌پذیری وجود دارد که برای یک تا دو روز ادامه دارند. مردمی که پس از درمان احساس ناراحتی می‌کنند می‌تواند برای تسکین درد از داروهای ضد درد غیر نسخه‌ای استفاده کنند.
مردمی که دچـار جراحت می‌شوند می‌توانند از حمام آب گرم برای کمک به تسکین ناراحتی خود استفاده کنند. پس از حمام ناحیۀ آسیب دیده باید به صورت کامل خشک شود. بیماران در طول مدت انجام درمان باید از حمام کردن با روغن‌ها، صابون‌ها یا کرم‌های شستشو خودداری کنند.
داروهای غیر نسخه‌ای مخصوص زگیل‌های غیر تناسلی برای درمان زگیل‌های تناسلی مناسب نیستند.
زگیل‌های تناسلی عموماً بدون درمان از بین می‌روند. به هر جهت، در برخی موارد زگیل‌های تناسلی رشد می‌کنند و در صورت رها شدن به حال خود تکثیر می‌شوند.
درمان زگیل‌های تناسلی به میزان زیادی خطر انتقال آنها به دیگران را کاهش می‌دهد.
برای اجتناب از ابتلا به زگیل‌های تناسلی یا انتقال آنها به دیگران، این موضوع اهمیت دارد که مردم دارای فعالیت جنسی ملاحظات پیشگیرانه را مراعات کنند. این ملاحظات موارد زیر را شامل می‌شود:
• اجتناب از برقراری ارتباط جنسی
• استفاده از محافظ سکس مثل کاندوم یا محافظ دندان
• زنان باید از واکسن HPV استفاده کنند
• باید در مورد اطلاع‌رسانی به شریک جنسی خود در مورد زگیل‌های تناسلی شفاف و صادق بود
• ترک سیگار
رعایت ملاحظات مربوط به سکس سالم و ایمن برای مردم فعال از نظر جنسی اهمیت حیاتی دارد. ناحیۀ تناسلی هر یک از شریکان جنسی ممکن است فاقد HPV به نظر برسد زیرا ممکن است زگیلی در آن مشاهده نشود. به هر جهت باید به خاطر داشت که زگیل حتی در شرایط فاقد علامت همچنان قابل گسترش و انتقال است.

در همین زمینه بیشتر بخوانیم:

علایم، علل، تشخیص، و درمان زگیل‌های معمولی

تست‌های پاپ و زگیل‌های تناسلی
تست پاپ که به نام پاپ اسمیر نیز شناخته می‌شود عملی است که برای بررسی وضعیت گردن رحم در زنان صورت می‌گیرد. این تست شامل گردآوری نمونه از گردن رحم زنان است. سرطان گردن رحم یک پیامد محتمل عفونت HPV محسوب می‌شود.
زنان باید واکسیناسیون HPV و معاینات منظم ناحیۀ لگن و انجام تست پاپ را در دستور کار قرار دهند. این موارد در عین حال می‌توانند تغییرات بروز یافته در ناحیۀ گردن رحم و واژن را که ممکن است محرک آغاز زگیل‌های تناسلی شوند، کشف ‌کنند.
واکسیناسیون HPV باعث محافظت در برابر تمامی انواع HPV نمی‌شود. به زنان توصیه می‌شود که پس از انجام واکسیناسیون نیز تست‌های غربالگری را انجام دهند.

علل
زگیل‌های تناسلی همانند دیگر انواع زگیل در نتیجۀ ابتلا به یکی از صد و چند نوع HPV بروز می‌کند که لایه‌های رویی پوست را عفونی می‌کنند. تنها شمار اندکی از گونه‌های این ویروس مزبور می‌توانند باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی شوند.
این انواع به میزان بسیار زیادی مسری هستند و در طول مقاربت جنسی از فرد دچار HPV به شریک جنسی وی منتقل می‌شوند. دیگر انواع HPV حامل چنین خطری نیستند.
بر مبنای تخمین‌های موجود 65 درصد مردمی که با فرد دچار زگیل‌های تناسلی ارتباط جنسی دارند خود نیز به این ویروس آلوده می‌شوند.

عوارض
HPV می‌تواند ساختار سلول‌های عفونی شده را تغییر دهد و به عوارض بیشتری منجر شود.
سرطان: عفونت HPV با بروز سرطان گردن رحم و همچنین سرطان ولوا، مقعد، دهان، و گلو مرتبط است. تمامی موارد عفونت HPV به سرطان گردن رحم منجر نمی‌شوند اما برای حفظ سلامت زنان در درازمدت این موضوع حیاتی است که آنان تست غربالگری پاپ را به صورت منظم انجام دهند.
مشکلات بارداری: ریسک اندکی در این مورد وجود دارد که در طول وضع حمل زگیل‌های تناسلی از مادر به بچه منتقل شود. امکان بروز پاپیلوماتوزیس لارنژیال وجود دارد.
نوزاد دچار پاپیلوماویروس لارنژیال ممکن است در ناحیۀ دهان دچار زگیل‌های تناسلی شود. تغییرات هورمونی در طول بارداری در عین حال ممکن است سبب رشد، خونریزی یا تکثیر زگیل‌های تناسلی شوند.

ریسک فاکتورها
موارد مندرج در فهرست زیر ریسک ابتلا به زگیل‌های تناسلی را افزایش می‏دهند:
• اقدام به سکس بی‌پروا و ناایمن
• داشتن ارتباط جنسی ناایمن با افراد مختلف
• داشتن رابطۀ جنسی با فردی که تاریخچۀ جنسی نامشخصی دارد
• سکس دهانی
• آغاز روابط جنسی در سنین کم
• داشتن استرس و یا عفونت‌های ویروسی به صورت همزمان مثل موارد HIV و هرپس

تشخیص
دکتر به طور معمول با دیدن زگیل تناسلی می‏تواند آن را تشخیص دهد.
معاینۀ بالینی ممکن است شامل بررسی داخل واژن و مقعد باشد. در موارد نادر دکتر ممکن است برای تشخیص زگیل بیوپسی انجام دهد.
مردم باید در صورت مطرح بودن موارد زیر تحت بررسی پزشکی قرار گیرند:
• ابتلا به زگیل‌های تناسلی
• فردی با علایم اخیراً بروز یافته که با یک شریک جنسی جدید رابطۀ جنسی محافظت نشده داشته است
• فرد دچار علایم یا شریک جنسی وی با فردی ثانوی رابطۀ جنسی محافظت نشده داشته است
• شریک جنسی فرد دارای علایم اعلام می‌کند که دچار یک عفونت واگیردار جنسی است
• علایم عفونت واگیردار جنسی مطرح است
• بیمار باردار بوده یا در صدد باردار شدن باشد
دکتر ممکن است از بیمار بخواهد حتی در صورت عدم کشف آثار زگیل دوباره به پزشک مراجعه کند. احتمال دارد که زگیل‏‌ها بلافاصله پس از بروز عفونت ظاهر نشوند.
برخی از زگیل‌های تناسلی به قدری کوچکند که آنها را صرفاً می‌توان با استفاده از یک معاینۀ کولپوسکپی گردن رحم یا تست پاپ اسمیر مشاهده کرد. کولپوسکپ دستگاهی بصری است که برای بررسی مشروح گردن رحم به کار می‌رود.

دورنما
زگیل‌های تناسلی خطرناک نیستند اما می‌توانند نشانگر وجود HPV باشند. برخی از انواع HPV می‏‌توانند به سرطان منجر شوند. برداشتن زگیل‌ها می‌تواند به پیشگیری از انتقال آنها به دیگران کمک کند اما حتی اگر زگیل‌های قابل رویت برداشته شوند ویروس می‌تواند به زندگی خود ادامه دهد./

Source:
What you need to know about genital warts
Last updated Thu 21 December 2017
By Christian Nordqvist
Reviewed by Daniel Murrell, MD