بیماری‎های جنسی مسری؛ تریکومونیازیس یا تریک

• لوری اسمیت، دکتر دِبرا رُز ویلسون
• ترجمه هستی فراست‌فر

تریکومونیازیس یک عفونت جنسی واگیردار است که توسط یک انگل ایجاد می‎شود. این بیماری می‎تواند از طریق سکس واژینال، دهانی یا مقعدی منتقل شود.
تریکومونیازیس یا تریک، بسیار قابل علاج، اما در برخی از افراد مبتلا فاقد علامت است. در صورت عدم درمان، تریکومونیازیس می‎تواند به بروز عوارضی منجر گردد.
تریکومونیازیس شایع‎ترین نوع عفونت‎های جنسی واگیردار (STIs) در ایالات متحد آمریکا محسوب می‌شود. گمان می‎رود که در حدود 3.7 میلیون فرد بزرگسال به این بیماری مبتلا باشند اما فقط 30 درصد آنها دارای علایم هستند.
به نظر می‎رسد که ابتلا به تریک ریسک ابتلا به HIV و انتقال آن را افزایش می‎دهد.
مطالب این مقاله:
• تریکومونیازیس چیست؟
• ریسک فاکتورها: چه کسی ممکن است دچارش شود؟
• علایم
• عوارض
• تشخیص
• درمان
• پیشگیری

تریکومونیازیس چیست؟
تریکومونیازیس یا "تریک" یک عفونت واگیردار جنسی است (STI) است که توسط یک انگل میکروسکپی تک سلولی به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‎شود. این انگل در طول مقاربت جنسی منتقل می‎گردد.
در زنان، تریک بیشتر محتمل است که بخش تحتانی دستگاه تناسلی را مبتلا ‎کند. در مردان، تریکومونیازیس به مجرای ادرار یا لوله‎ای که ادرار از طریق آن از بدن خارج می‎شود آسیب می‎رساند.
بخش‎های دیگری از بدن مثل مقعد، دست‎ها، یا دهان به طور معمول عفونی نمی‎شوند.
بر مبنای اعلام CDC، تریکومونیازیس شایع‌ترین بیماری واگیردار قابل معالجه محسوب می‎شود.

ریسک فاکتورها: چه کسی احتمال ابتلاء دارد و چگونه؟
انگل در طول مقاربت جنسی از یک شریک جنسی به دیگری منتقل می‎شود.
افراد فهرست زیر شانس بیشتری برای ابتلا به تریک دارند:
• زنان و به ویژه زنان مسن‎
• مردم دارای بیش از یک شریک جنسی
• افراد دارای سابقۀ تریک یا دیگر بیماری‎های جنسی واگیردار
• مردمی که دارای روابط جنسی بی‎پروا و محافظت نشده هستند
تریک می‎تواند از طریق سکس دهانی، مقعدی یا واژینال و نیز از طریق لمس ناحیۀ تناسلی منتقل شود.
ریسک این بیماری با افزایش تعداد شرکای جنسی فرد افزایش پیدا می‎کند.

علایم
علایم بیماری می‏‌تواند بین 5 تا 28 روز پس از تماس ایجاد شود، یا بعدتر بروز کند و یا اصلاً هیچ علامتی نداشته باشد.
تا 70 درصد مردم، مخصوصاً مردان، وقتی دچار تریک می‎شوند هیچ علامتی ندارند.
وقتی علایم این بیماری بروز می‎کنند ممکن است نوع بروز آنها در زنان و مردان متفاوت باشد.
علایم خفیف شامل تحریک‎پذیری است اما افراد دچار اشکال شدیدتر بیماری ممکن است دچار التهاب و ترشح شوند.
علایم برای زنان شامل موارد زیر است:
• ترشح کف‎دار و بدبو از واژن، که ممکن است دارای رنگ شفاف، سفید، خاکستری، زرد یا سبز باشد
• ترشح واژینال که خون‎آلود است
• تحریک‎پذیری واژینال
• احساس سوزش در اطراف ناحیۀ تناسلی یا هنگام ادرار کردن
• ورم در ناحیۀ کشالۀ ران
• دردناک شدن مقاربت جنسی که به نام دیس‎پرونیا شناخته می‎شود
• نیاز مکرر به ادرار کردن
• دردناک شدن ادرار کردن یا دیس‌یوریا
علایم در مردان شامل موارد زیر است:
• وجود ترشح در مجرای ادرار یا آلت تناسلی
• احساس خارش در آلت تناسلی
• احساس سوزش پس از انزال یا ادرار کردن
• نیاز مکرر به ادرار کردن
• احساس درد در هنگام ادرار کردن

عوارض
تعدادی از عوارض با تریک مرتبطند:

خطر HIV
عفونت تریک می‎تواند ریسک ابتلا به HIV و دیگر بیماری‎های واگیردار جنسی را به ویژه در میان زنان افزایش دهد.
این موضوع می‎تواند به عوامل زیر مربوط باشد:
• التهاب
• تضعیف پاسخ ایمنی
• بروز تغییر در فلور واژن

مشکلات دورۀ بارداری
تریکومونیازیس با شماری از عوارض در طول بارداری همراه است. این مشکلات عبارتند از:
• زایمان زودرس
• پارگی زودهنگام غشاء
• تولد نوزاد کم‎وزن یا نوزاد با وزن کمتر از 2.5 کیلوگرم
• انتقال عفونت به نوزاد در طول وضع حمل
خوشبختانه تریک را می‎توان در دورۀ بارداری با استفاده از آنتی‎بیوتیک به صورت ایمن درمان کرد.

تشخیص
برای تشخیص عفونت تریکومونیازیس دکتر از روش‎های زیر استفاده می‎کند:
• انجام معاینۀ لگن
• گرفتن نمونۀ واژن از زنان یا نمونه از آلت تناسلی مردان برای بررسی زیر میکروسکپ
• ارسال نمونۀ گرفته شده به آزمایشگاه برای بررسی
آماده شدن جواب آزمایشگاه در مورد بررسی تریک به حدود یک هفته وقت نیاز دارد.
برای آمادگی جهت تست زنان باید:
• در فاصلۀ 24 مانده به آزمایش از گرفتن دوش واژینال خودداری کنند زیرا این کار باعث شستن و پاک شدن ترشح می‎شود
• از دئودورانت در ناحیۀ والوا استفاده نکنند، زیرا این کار بوی ناحیه را ماسکه می‌کند و می‎تواند سبب ایجاد تحریک شود
• در فاصلۀ 24 تا 48 ساعت پیش از تست از مقاربت جنسی یا فرو کردن چیزهایی مثل تامپون در واژن مثل خودداری کنند
• زمان‌بندی انجام تست را طوری در نظر بگیرند که با عادت ماهانه تداخل نداشته باشد
تست پاپ یا اسمیر برای بررسی تریک به کار نمی‎رود. اگر در تست پاپ فرد مشکلی وجود نداشته باشد وی کماکان ممکن است دچار تریک یا دیگر بیماری‎های جنسی واگیردار باشد.
وقتی نتیجۀ تست فردی برای تریک مثبت باشد وی باید برای دیگر بیماری‎های جنسی واگیردار نیز مورد آزمایش قرار گیرد.
از آنجا که تریک ریسک انتقال HIV را افزایش می‎دهد، زنان دچار HIV نیز باید سالانه یک بار یا بیشتر تست مربوط به تریک را انجام دهند.

درمان
درمان تریک در زنان و مردان شامل زنان در دورۀ بارداری به آسانی امکان‌پذیر است.
درمان تریک معمولاً شامل استفاده از یک دوز واحد مترونیدازول (فراژیل) یا تینیدازول (تینداماکس) است. اینها آنتی‎بیوتیک‎هایی هستند که انگل‎ها را می‎کشند. این داروها به شکل قرص بوده و خورده می‎شوند.
اگر علایم پس از انجام درمان ادامه داشته باشند، فرد باید برای بررسی مجدد به پزشک مراجعه کند.

پیشگیری
برای پیشگیری از عفونت یا عفونی شدن مجدد، فرد و شریک جنسی وی هر دو باید تحت درمان قرار گیرند.
راه‎های پیشگیری از خطر عفونت یا عفونت مجدد شامل موارد زیر است:
• اجتناب از سکس با چندین شریک جنسی
• اجتناب از مقاربت جنسی به مدت 7 تا 10 روز پس از درمان تریک
• عدم استفاده از دوش واژینال زیرا این کار به باکتری‎های سالم درون واژن آسیب می‎زند
• خودداری از مصرف مواد مخدر و الکل زیرا اینها خطر تن دردادن به سکس ناسالم را افزایش می‎دهند
• استفادۀ درست از کاندوم در طول سکس
کاندوم می‎تواند در نقاط پوشش داده شده از انتقال تریک جلوگیری کند اما این انگل می‎تواند از نواحی پوشش داده نشده عبور کند بنابراین کاندوم در مورد تریک ابزار پیشگیری قابل اعتمادی نیست.
هر کسی که علایم تریک را در خود مشاهده می‎کند یا ظن به تماس با آن در وی وجود دارد باید به پزشک مراجعه نماید./

Source:
What you should know about trichomoniasis
Last updated Mon 16 October 2017
By Lori Smith BSN MSN CRNP
Reviewed by Debra Rose Wilson, PhD, MSN, RN, IBCLC, AHN-BC, CHT