• جین لئونارد، دکتر نانسی کوآی
• ترجمة هستی فراستفر
وایاگرا دارویی شناخته شده برای درمان اختلال نعوظ، یکی از اختلالات شایع و پریشانخاطر کننده، است.
جایگزینهای متعددی برای وایاگرا وجود دارد، که میتوانند مشکل اختلال نعوظ را بهبود ببخشند یا از بین ببرند. این گزینهها انواع دارو، درمانهای طبی، تغییرات شیوة زندگی و مداواهای جایگزین را شامل میشوند.
آنچه در این مقاله میخوانید:
• وایاگرا چیست؟
• اختلال نعوظ چیست؟
• جایگزینهای دارویی وایاگرا
• مکملهای غذایی و مداواهای گیاهی
• تغییرات شیوة زندگی برای اختلال نعوظ
وایاگرا چیست؟
وایاگرا در انگلستان تولید شد. در سال 1998 کمپانی دارویی آمریکایی، فایزر / Pfizer، آن را روانة بازار کرد.
نام ژنریک وایاگرا سیلدنافیل / sildenafil است. وایاگرا نام تجاری دارو است که همچنین تحت نام ریواتیو / Revatio عرضه میشود. وایاگرا از طریق کُند کردن فعالیت PDE5، آنزیمی که در بافت آلت تناسلی مردانه فعالیت دارد، کار میکند.
PDE5 آنزیم مسؤول تجزیة مادهای است که سبب جریان یافتن خون در آلت تناسلی مردانه میشود. مهار کردن PDE5 میزان جریان خون در آلت تناسلی را افزایش میدهد. این روند به مردان در ایجاد نعوظ و حفظ آن کمک میکند.
در هر حال، سیلدنافیل صرفاً به شرطی میتواند در حفظ نعوظ کمک کند که آلت تناسلی به صورت فیزیکی تحریک شود. بدون تحریک فیزیکی، سیلدنافیل قادر به ایجاد نعوظ نیست.
عوارض جانبی وایاگرا یا سیلدنافیل شامل سردرد، گُرگرفتگی صورت، سوءهاضمه، گرفتگی بینی و ایجاد نوعی پردة حایل آبی رنگ در برابر بینایی است.
اختلال نعوظ چیست؟
اگر مردی قادر به ایجاد نعوظ یا نگهداری آن در حد مورد نیاز برای مقاربت جنسی نباشد، یا نتواند آلت تناسلی خود را به نعوظ برساند، یا نعوظ را در کوران رابطة جنسی نتواند حفظ کند، اینها میتوانند علایمی از اختلال نعوظ باشند.
مشکلات نعوظ شایع است، و آنها در برههای از زندگی مردان بزرگسال دامنگیر آنها میشود. در هر حال، یک مشکل مداوم که مکرراً به عملکرد نعوظ در مرد آسیب بزند تحت عنوان اختلال نعوظ طبقهبندی میشود.
آمار نشان میدهد که اختلال نعوظ سالانه دچار بیش از 600000 مرد آمریکایی میشود. اگرچه تواتر این مشکل همراه سالخوردگی افزایش پیدا میکند، محدود به دوران پیری نمیشود.
علل اختلال نعوظ
اختلال نعوظ میتواند ناشی از دلایل پزشکی، روحی روانی، عاطفی یا ترکیبی از اینها باشد.
اختلالات پزشکی که به مشکل اختلال نعوظ مرتبطند عبارتند از:
- فشار خون بالا
- دیابت
- بیماری قلبی
- اترواسکلروزیس، که در آن در پلاک در شریان ایجاد میشود.
- بیماری کلیوی
- مالتیپل اسکلروزیس
- بیماری پیرونی / Peyronie's disease، که در آن داخل آلت تناسلی مردانه دچار جراحت میشود
- آسیب به آلت تناسلی، پروستات، مثانه، لگن خاصره یا طناب نخاعی بر اثر عمل جراحی یا به دلایل دیگر.
مسایل روحی روانی که به اختلال نعوظ کمک میکنند شامل اضطراب، افسردگی، احساس گناه، استرس، و پایین بودن عزت نفس است.
انتخابهای مربوط به شیوة زندگی که با اختلال نعوظ مرتبط دانسته شدهاند شامل موارد زیر هستند:
- سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
- اضافه وزن
- فقدان ورزش
- مصرف دخانیات
چه هنگامی باید به دکتر مراجعه کرد
اختلال نعوظ یک مشکل پزشکی است، و در مواردی که برای چند هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد باید به دکتر مراجعه کرد. این موضوع مشخصاً در مورد کسانی که مشکوکند که اختلال نعوظ در آنها مرتبط به علل دیگر نظیر بیماری قلبی یا دیابت است، اهمیت دارد.
برخی داروهای نسخهای مرتبط به اختلال نعوظ در بازار وجود دارند. آنهایی که این داروهای نسخهای را میگیرند ممکن است مایل به صحبت با پزشک در مورد عوارض جانبی و جایگزینهای این داروها باشند.
جانشینهای دارویی وایاگرا
چند جانشین دارویی برای وایاگرا در مورد مردان دچار اختلال نعوظ وجود دارد.
داروهای خوراکی
داروهای خوراکی شامل وایاگرا معمولاً اولین دورة درمان پیشنهادی برای مردان دچار اختلال نعوظ است.
مهارکنندههای PDE5 جایگزین وایاگرا که در آمریکا تنها از طریق نسخه در دسترس قرار دارند عبارتند از:
- وردنافیل /Vardenafil: با نامهای تجاری لویترا / Levitra و استکسین / Staxyn به فروش میرسد. این دارو در شکل قرص و پودر قرص در دسترس است. برای تأثیربخشی، باید 1 ساعت پیش از ارتباط جنسی مصرف شود. این دارو میتواند تا 7 ساعت اثربخشی خود را حفظ کند.
- تدالافیل /Tadalafil: با نامهای تجاری ادسیرکا / Adcirca و سیالیس / Cialis به فروش میرسد. تدالافیل را میتوان 1 تا 2 ساعت پیش از رابطة جنسی مصرف کرد. این قرصها برای 36 ساعت اثربخشی خود را حفظ میکنند.
- اوانافیل / Avanafil: در بازار ایالات متحد آمریکا با نام تجاری استندرا / Stendra به فروش میرسد. قرصهای اوانافیل را میتوان 15 تا 30 دقیقه پیش از رابطة جنسی مصرف کرد و اثربخشی آن تا 6 ساعت ادامه دارد.
داروهای غیر خوراکی
جایگزینهای داروهای خوراکی عبارتند از:
- داروی خودتزریقی برای آلت آلت تناسلی: داروهایی مثل الپروستادیل، پاپاورین، و فنتولامین را میتوان مستقیماً به کناره یا انتهای آلت تناسلی تزریق کرد. این میتواند به ایجاد یا حفظ نعوظ تا حداکثر 40 دقیقه کمک کند.
- شیاف مجرای ادرار: شیافهای بسیار کوچک الپروستادیل را میتوان با استفاده از ابزار مخصوص در مجرای ادراری قرار داد. این شیاف در طول 10 دقیقه ایجاد نعوظ را تحریک میکند و میتواند تا 60 دقیقه کارآیی خود را حفظ کند.
- جایگزینی تستوسترون: این درمان ممکن است برای کسانی که اختلال نعوظ در آنها مرتبط به پایین بودن میزان تستوسترون است تجویز شود. هورمون تستوستون را از طرق مختلف شامل تزریق، پچ یا داروهای خوراکی میتوان در اختیار فرد قرار داد.
دیگر درمانهای دارویی
ممکن است یا به دلیل دیگر اختلالات پزشکی یا دلایل دیگر داروهای مزبور برای برخی مردان مناسب نباشند. در این شرایط ممکن است دیگر درمانهای پزشکی برای مبتلایان به اختلال نعوظ توصیه شود.
دستگاههای واکیوم نعوظ تیوپهای توخالی هستند که به نام پمپهای آلت تناسلی نیز شناخته میشوند. آنها از طریق پمپاژ دستی یا وابسته به باتری کار میکنند و کارشان راندن خون به درون آلت تناسلی است. آنها به ایجاد نعوظ کمک میکنند و میتوان حلقههای کششی را برای حفظ نعوظ ایجاد شده مورد استفاده قرار داد.
میلههای موجد تورم و خم شونده را میتوان با استفاده از جراحی در مجاری درون آلت تناسلی قرار داد. این نوع درمان معمولاً فقط هنگامی توصیه میشود که دیگر گزینههای درمانی پیشتر امتحان شده باشند.
انجام تمامی این اقدامات درمانی نیازمند متخصص کارآزمودة مراقبتهای پزشکی است.
مکملهای غذایی و مداواهای گیاهی
چند نوع مکمل غذایی، ترکیبات گیاهی و فرآوردههای تغذیهای به عنوان مداواکنندههای اختلال نعوظ به فروش میرسند.
برخی از جایگزینهای شناختهشدهتر درمانی که در مطالعات کوچک نتایج مثبتی ارائه دادهاند و عموماً ایمن تلقی میشوند عبارتند از:
- DHEA
- جینسنگ
- ال – ارژینین
- پروپیونیل – ال - کارنیتین
در هر حال مصرف کنندگان باید در هنگام خرید یا مصرف هر فرآوردة جایگزین شامل آنهایی که ادعا میشود جایگزینهای گیاهی وایاگرا هستند، احتیاط کنند.
سازمان غذا و داروی ایالات متحد آمریکا (FDA) چندین بیانیه با موضوع هشدار به مصرف کنندگان در مورد ایمنی چنین داروهایی منتشر کرده است. این بیانیهها میگویند که این فرآوردهها ممکن است حاوی مواد شیمیایی صنعتی یا دیگر ترکیبات مضر باشند. تحقیقات کافی در مورد حمایت از کاربرد این مکملها وجود ندارد.
بر مبنای اعلام FDA، تستهای آزمایشگاهی نشان دادهاند که نزدیک به 300 قلم از این مکملها یا غذاهای مرتبط به تقویت عملکرد جنسی شامل ترکیبات دارویی نامشخص هستند. هر فردی که از این مکملها استفاده می کند باید موضوع را به دکتر خود اطلاع دهد.
تغییرات شیوة زندگی برای اختلال نعوظ
برخی انتخابها در شیوة زندگی میتواند به مشکل اختلال نعوظ در بعضی مردان کمک کند. تحقیقات نشان دادهاند که برخی روندها را میتوان در بعضی شرایط با تمرکز بر عوامل مرتبط به شیوة زندگی معکوس کرد.
تغییرات مندرج در زیر ممکن است برای افراد دچار مشکل اختلال نعوظ مفید باشد:
- تغذیة متعادل: برخی مطالعات عنوان کردهاند که خوردن غذاهای غنی از فلاونوئید نظیر زغال اخته، توت فرنگی، تمشک، و مرکبات میتواند اختلال نعوظ را هم در مردان جوان و هم در مردان میانسال کاهش دهد.
- حفظ وزن در محدودة سالم: داشتن اضافه وزن یا چاقی میتواند سبب اختلال نعوظ یا تشدید آن شود.
- تمرینات منظم ورزشی: فعالیت جسمانی از چند طریق به مبتلایان به اختلال نعوظ کمک میکند. ورزش گردش خون را بهبود میبخشد، استرس را کاهش میدهد و به حفظ وزن در محدودة سالم کمک میکند.
- ترک سیگار: تحقیقات وجود ارتباطی قوی میان شدت مصرف سیگار و میزان اختلال نعوظ را خاطرنشان کردهاند. ترک سیگار میتواند اختلال نعوظ را در بسیاری از سیگاریها بهبود ببخشد.
- اجتناب از مصرف مواد مخدر و الکل زیاد: مصرف زیاد مشروب الکلی یا مواد مخدر میتواند به عملکرد جنسی مردان آسیب برساند. مصرف حشیش میتواند باعث اختلال نعوظ شود.
- کمک گرفتن در مورد مشکلات روانی یا عاطفی: کار بر روی کاهش استرس، اضطراب و دیگر انواع اختلالات احساسی و عاطفی میتواند نشانگان اختلال نعوظ را بهبود ببخشد یا رفع کند.
پزشک میتواند بهترین توصیهها را در اختیار مردان دچار مشکل اختلال نعوظ قرار دهد./
نظرات (1)