عفونت کرم قلابدار - آنچه دانستنش نیاز است

• دکتر دانیل میورل، آماندا دلگادو
• ترجمه محمدقاسم رافعی

کرم‎های قلابدار پارازیت یا انگل هستند. این بدین معنی است که آنها درون جانداران دیگر زندگی می‎کنند. کرم‌های قلابدار بر ریه‎ها، پوست، و روده کوچک تأثیر منفی می‎گذارند. انسان از طریق ابتلاء به لارو کرم قلابدار که در کثافات آلوده به مدفوع وجود دارد دچار این بیماری می‎شود.
بر مبنای اعلام CDC تقریباً 576 تا 740 میلیون نفر در سطح جهان به عفونت کرم قلابدار آلوده هستند. این بیماری عمدتاً در کشورهای در حال توسعه مناطق استوایی و تحت استوایی مشاهده می‎شود و علت آن فقر بهداشتی است. این نوع عفونت‎ها به ندرت در کشورهایی مثل ایالات متحد آمریکا بروز می‎کنند.

[در این مقاله می‎خوانید:]
• علایم عفونت کرم قلابدار
• علل عفونت کرم قلابدار
• اثرات درازمدت عفونت کرم قلابدار
• درمان عفونت کرم قلابدار
• پیشگیری از عفونت کرم قلابدار

نشانه‎های عفونت کرم قلابدار کدامند؟
فرد مبتلاء به کرم قلابدار ممکن است در صورت سالم بودن از جهات دیگر، کم بودن تعداد انگل در بدن، و خوردن غذاهای حاوی آهن زیاد فاقد هر گونه علامتی دال بر وجود عفونت باشد.
اگر کسی دچار علایم شود این علایم به طور معمول با خارش و راش کوچکی ناشی از واکنش آلرژیک در ناحیه ورود لارو انگل به درون پوست شروع می‎شود. این خارش عموماً اسهال به دنبال دارد زیرا کرم قلابدار درون روده به رشد خود ادامه می‎دهد. دیگر علایم مطرح در این مورد عبارتند از:
• درد شکم
• کولیک، یا کرامپ و گریه بیش از حد در نوزادان و اطفال خردسال
• کرامپ‎های روده
• تهوع
• تب
• وجود خون در مدفوع
• فقدان اشتها
• راش خارش‎دار

چه چیز سبب عفونت‌های کرم قلابدار می‎شود؟
کرم‌های قلابدار انگلی باعث این عفونت‎ها محسوب می‎شوند. دو نوع اصلی کرم قلابدار که سبب ایجاد عفونت می‎شوند شامل ناکاتور آمریکانوس و آنکیلوستوما دودناله است.
تخمک‎های این کرم‌های قلابدار پس از دفع از مدفوع انسان روی زمین پخش می‌شوند. تخمک‎ها به لارو تبدیل می‎شوند که در خاک باقی می‎مانند تا زمانی که شانس ورود به بدن انسان از طریق پوست برای آنها ایجاد شود.

عفونت‎های کرم قلابدار چگونه گسترش پیدا می‎کنند؟
در صورت تماس با خاک آلوده به لارو این انگل فرد ممکن است دچار عفونت کرم قلابدار شود. لارو انگل وارد پوست می‎شود، از طریق جریان خون به سفرش در بدن میزبان ادامه می‎دهد و وارد ریه‎ها می‎شود. آنها در هنگامی که فرد سرفه می‎کند از ریه‎ها خارج شده و با مخاط سرفه بلعیده می‎شوند. وقتی رشد آنها کامل شده باشد، این انگل‌ها می‎توانند پیش از دفع شدن از طریق مدفوع به مدت یک سال یا بیشتر در روده کوچک به زندگی ادامه دهند.
مردمی که در مناطق گرم دچار فقر بهداشت و نظافت زندگی می‎کنند در ریسک بالاتری برای ابتلاء به عفونت‎های کرم قلابدار قرار دارند.

آیا احتمال بیمار شدن توسط حیوانات خانگی وجود دارد؟
احتمال بروز عفونت‌های کرم قلابدار در حیوانات خانگی به ویژه توله سگ‎ها و بچه گربه‎ها وجود دارد. اگر حیوان خانگی کسی دچار عفونتی شود صاحب حیوان ممکن است به طور غیر مستقیم به آن عفونت مبتلاء گردد. مردم از طریق نگهداری سگ یا گربه دچار این انگل نمی‎شوند. تخمک‎ها از طریق مدفوع دفع شده و به لارو تبدیل می‎شوند. تخمک‎ها و لارو در کثافتی که در آن مدفوع حیوان خانگی هست یافت می‎شود. مردم ممکن است از طریق لمس کثافت آلوده با دست یا پای برهنه دچار عفونت کرم قلابدار شوند. در عین حال امکان ابتلاء به عفونت در صورت خوردن اتفاقی خاک آلوده به لارو انگل وجود دارد.
برای کاهش خطر ابتلاء مردم باید حیوانات خانگی خود را به طور کامل واکسینه و توسط دامپزشک کرم‎زدایی کنند. همچنین، مردم باید در جاهایی که حیوانات خانگی مدفوع می‎کنند از راه رفتن با پای برهنه خودداری نمایند. این موضوع به ویژه در هنگامی مهم است که فرد ممکن است با مدفوع حیوانی آلوده شود که وضعیت سلامت آن مشخص نیست، مثل مواردی که فرد در پارک‎ها با آنها مواجه می‌‏شود.

عفونت کرم قلابدار چقدر جدی است؟
در صورتی که کسی در درازمدت دچار عفونت کرم قلابدار باشد احتمال بروز آنمی در وی وجود دارد. آنمی با کاهش تعداد سلول‎های قرمز خون مشخص می‌شود، که در موارد بسیار شدید می‎تواند به نارسایی قلبی منجر گردد. آنمی ناشی از کرم قلابدار به این دلیل است که این انگل از خون میزبان خود تغذیه می‎کند. خطر بروز آنمی شدید هنگامی بیشتر است که فرد دارای تغذیه مناسب نبوده، باردار یا دچار مالاریا باشد.
دیگر عوارضی که ممکن است بر اثر عفونت کرم قلابدار در مردم ایجاد سوند شامل کمبودهای تغذیه‎ای و اختلالی به نام آسیت است. آسیت بر اثر کاهش شدید پروتئین رخ می‎دهد و باعث تجمع مایع در ناحیه شکم می‎شود.
کودکانی که مکرراً دچار عفونت کرم قلابدار می‎شوند ممکن است به کندی یا تأخیر رشد جسمی و ذهنی دچار گردند که علت آن از دست دادن آهن و پروتئین بدن است.

درمان عفونت‎های کرم قلابدار چگونه انجام می‎شود؟
درمان عفونت‎های کرم قلابدار با هدف خلاص شدن بیمار از شر انگل، بهبود تغذیه، و درمان عوارض ناشی از کم‌خونی انجام می‎شود. پزشک برای بیمار داروهای نابود کننده انگل مثل البندازول (البنزا) و مبندازول (ایمورم) تجویز می‎کند. این داروها به طور معمول در یک دوز برای درمان عفونت استفاده می‎شوند.
در عین حال اگر مسأله آنمی در بیمار مطرح باشد پزشک برای رفع این اختلال ممکن است مصرف مکمل‎های آهن را توصیه کند. پزشک در عین حال کمک می‎کند تا بیمار از کمبودهای غذایی مبتلابه وی خلاص شود. اگر بیمار دچار آسیت شده باشد، به او توصیه می‎شود تا میزان مصرف پروتئین خود را افزایش دهد.

چگونه می‎توان از عفونت‎های کرم قلابدار پیشگیری کرد؟
مردم می‎توانند از طرق زیر خطر بروز عفونت مزبور را در مورد خود کاهش دهند:
• پوشیدن کفش در هنگام راه رفتن در فضای آزاد، به ویژه در آن نواحی که احتمال وجود مدفوع در خاک مطرح است
• نوشیدن آب سالم
• تمیز کردن و پختن کامل غذا
• شستشوی کامل دست‎ها
در نواحی دچار شیوع عفونت کرم قلابدار، بهبود سطح بهداشت و نظافت می‎تواند تعداد موارد عفونت مزبور را کاهش دهد. این بهبود شامل استفاده از سیستم‎های دفع فاضلاب بهتر و کاهش موارد دفع مدفوع در فضای آزاد است.
برخی کشورهای در حال توسعه از درمان پیشگیرانه استفاده می‎کنند. این روش شامل درمان گروه‌هایی از مردم است که در ریسک بالاتری برای ابتلاء به عفونت قرار دارند که شامل موارد زیر می‎شود:
• کودکان خردسال
• زنان در سنین بچه‎آوری
• زنان باردار
• زنان شیرده
• افراد بزرگسالی که به علت شرایط شغلی خود در ریسک ابتلاء به عفونت‎های شدید قرار دارند./

Source:
Healthline
Hookworm Infections
Medically reviewed by Daniel Murrell, MD
on February 21, 2018 —
Written by Amanda Delgado