• دکتر دانیل میورل، آماندا دلگادو
• ترجمه محمدقاسم رافعی
کرم‌های قلابدار پارازیت یا انگل هستند. این بدین معنی است که آنها درون جانداران دیگر زندگی میکنند. کرم‌های قلابدار بر ریهها، پوست، و روده کوچک تأثیر منفی میگذارند. انسان از طریق ابتلاء به لارو کرم قلابدار که در کثافات آلوده به مدفوع وجود دارد دچار این بیماری می‌شود.
بر مبنای اعلام CDC تقریباً 576 تا 740 میلیون نفر در سطح جهان به عفونت کرم قلابدار آلوده هستند. این بیماری عمدتاً در کشورهای در حال توسعه مناطق استوایی و تحت استوایی مشاهده می‌شود و علت آن فقر بهداشتی است. این نوع عفونتها به ندرت در کشورهایی مثل ایالات متحد آمریکا بروز میکنند.
[در این مقاله میخوانید:]
• علایم عفونت کرم قلابدار
• علل عفونت کرم قلابدار
• اثرات درازمدت عفونت کرم قلابدار
• درمان عفونت کرم قلابدار
• پیشگیری از عفونت کرم قلابدار
نشانههای عفونت کرم قلابدار کدامند؟
فرد مبتلاء به کرم قلابدار ممکن است در صورت سالم بودن از جهات دیگر، کم بودن تعداد انگل در بدن، و خوردن غذاهای حاوی آهن زیاد فاقد هر گونه علامتی دال بر وجود عفونت باشد.
اگر کسی دچار علایم شود این علایم به طور معمول با خارش و راش کوچکی ناشی از واکنش آلرژیک در ناحیه ورود لارو انگل به درون پوست شروع می‌شود. این خارش عموماً اسهال به دنبال دارد زیرا کرم قلابدار درون روده به رشد خود ادامه می‌دهد. دیگر علایم مطرح در این مورد عبارتند از:
• درد شکم
• کولیک، یا کرامپ و گریه بیش از حد در نوزادان و اطفال خردسال
• کرامپهای روده
• تهوع
• تب
• وجود خون در مدفوع
• فقدان اشتها
• راش خارش‌دار
چه چیز سبب عفونت‌های کرم قلابدار می‌شود؟
کرم‌های قلابدار انگلی باعث این عفونتها محسوب می‌شوند. دو نوع اصلی کرم قلابدار که سبب ایجاد عفونت می‌شوند شامل ناکاتور آمریکانوس و آنکیلوستوما دودناله است.
تخمکهای این کرم‌های قلابدار پس از دفع از مدفوع انسان روی زمین پخش می‌شوند. تخمکها به لارو تبدیل می‌شوند که در خاک باقی میمانند تا زمانی که شانس ورود به بدن انسان از طریق پوست برای آنها ایجاد شود.
عفونت‌های کرم قلابدار چگونه گسترش پیدا میکنند؟
در صورت تماس با خاک آلوده به لارو این انگل فرد ممکن است دچار عفونت کرم قلابدار شود. لارو انگل وارد پوست می‌شود، از طریق جریان خون به سفرش در بدن میزبان ادامه می‌دهد و وارد ریهها می‌شود. آنها در هنگامی که فرد سرفه میکند از ریهها خارج شده و با مخاط سرفه بلعیده می‌شوند. وقتی رشد آنها کامل شده باشد، این انگل‌ها میتوانند پیش از دفع شدن از طریق مدفوع به مدت یک سال یا بیشتر در روده کوچک به زندگی ادامه دهند.
مردمی که در مناطق گرم دچار فقر بهداشت و نظافت زندگی میکنند در ریسک بالاتری برای ابتلاء به عفونت‌های کرم قلابدار قرار دارند.
آیا احتمال بیمار شدن توسط حیوانات خانگی وجود دارد؟
احتمال بروز عفونت‌های کرم قلابدار در حیوانات خانگی به ویژه توله سگها و بچه گربهها وجود دارد. اگر حیوان خانگی کسی دچار عفونتی شود صاحب حیوان ممکن است به طور غیر مستقیم به آن عفونت مبتلاء گردد. مردم از طریق نگهداری سگ یا گربه دچار این انگل نمیشوند. تخمکها از طریق مدفوع دفع شده و به لارو تبدیل می‌شوند. تخمکها و لارو در کثافتی که در آن مدفوع حیوان خانگی هست یافت می‌شود. مردم ممکن است از طریق لمس کثافت آلوده با دست یا پای برهنه دچار عفونت کرم قلابدار شوند. در عین حال امکان ابتلاء به عفونت در صورت خوردن اتفاقی خاک آلوده به لارو انگل وجود دارد.
برای کاهش خطر ابتلاء مردم باید حیوانات خانگی خود را به طور کامل واکسینه و توسط دامپزشک کرمزدایی کنند. همچنین، مردم باید در جاهایی که حیوانات خانگی مدفوع میکنند از راه رفتن با پای برهنه خودداری نمایند. این موضوع به ویژه در هنگامی مهم است که فرد ممکن است با مدفوع حیوانی آلوده شود که وضعیت سلامت آن مشخص نیست، مثل مواردی که فرد در پارکها با آنها مواجه می‌شود.
عفونت کرم قلابدار چقدر جدی است؟
در صورتی که کسی در درازمدت دچار عفونت کرم قلابدار باشد احتمال بروز آنمی در وی وجود دارد. آنمی با کاهش تعداد سلول‌های قرمز خون مشخص می‌شود، که در موارد بسیار شدید می‌تواند به نارسایی قلبی منجر گردد. آنمی ناشی از کرم قلابدار به این دلیل است که این انگل از خون میزبان خود تغذیه میکند. خطر بروز آنمی شدید هنگامی بیشتر است که فرد دارای تغذیه مناسب نبوده، باردار یا دچار مالاریا باشد.
دیگر عوارضی که ممکن است بر اثر عفونت کرم قلابدار در مردم ایجاد سوند شامل کمبودهای تغذیهای و اختلالی به نام آسیت است. آسیت بر اثر کاهش شدید پروتئین رخ می‌دهد و باعث تجمع مایع در ناحیه شکم می‌شود.
کودکانی که مکرراً دچار عفونت کرم قلابدار می‌شوند ممکن است به کندی یا تأخیر رشد جسمی و ذهنی دچار گردند که علت آن از دست دادن آهن و پروتئین بدن است.
درمان عفونت‌های کرم قلابدار چگونه انجام می‌شود؟
درمان عفونت‌های کرم قلابدار با هدف خلاص شدن بیمار از شر انگل، بهبود تغذیه، و درمان عوارض ناشی از کم‌خونی انجام می‌شود. پزشک برای بیمار داروهای نابود کننده انگل مثل البندازول (البنزا) و مبندازول (ایمورم) تجویز میکند. این داروها به طور معمول در یک دوز برای درمان عفونت استفاده می‌شوند.
در عین حال اگر مسأله آنمی در بیمار مطرح باشد پزشک برای رفع این اختلال ممکن است مصرف مکملهای آهن را توصیه کند. پزشک در عین حال کمک میکند تا بیمار از کمبودهای غذایی مبتلابه وی خلاص شود. اگر بیمار دچار آسیت شده باشد، به او توصیه می‌شود تا میزان مصرف پروتئین خود را افزایش دهد.
چگونه می‌توان از عفونت‌های کرم قلابدار پیشگیری کرد؟
مردم میتوانند از طرق زیر خطر بروز عفونت مزبور را در مورد خود کاهش دهند:
• پوشیدن کفش در هنگام راه رفتن در فضای آزاد، به ویژه در آن نواحی که احتمال وجود مدفوع در خاک مطرح است
• نوشیدن آب سالم
• تمیز کردن و پختن کامل غذا
• شستشوی کامل دستها
در نواحی دچار شیوع عفونت کرم قلابدار، بهبود سطح بهداشت و نظافت می‌تواند تعداد موارد عفونت مزبور را کاهش دهد. این بهبود شامل استفاده از سیستمهای دفع فاضلاب بهتر و کاهش موارد دفع مدفوع در فضای آزاد است.
برخی کشورهای در حال توسعه از درمان پیشگیرانه استفاده میکنند. این روش شامل درمان گروه‌هایی از مردم است که در ریسک بالاتری برای ابتلاء به عفونت قرار دارند که شامل موارد زیر می‌شود:
• کودکان خردسال
• زنان در سنین بچهآوری
• زنان باردار
• زنان شیرده
• افراد بزرگسالی که به علت شرایط شغلی خود در ریسک ابتلاء به عفونت‌های شدید قرار دارند./
Source:
Healthline
Hookworm Infections
Medically reviewed by Daniel Murrell, MD
on February 21, 2018 —
Written by Amanda Delgado
