جوش در گوش: علل، درمان، و پیشگیری

در این مقاله:
• جوش گوش چه علتی دارد؟
• آیا ترکاندن جوش ایجاد شده در گوش ایمن است؟
• جوش‌های داخل گوش معمولاً چطور درمان می‌شوند؟
• چه چیز دیگری می‌تواند باشد؟
• چگونه از جوش در گوش پیشگیری کنیم؟

آکنه عموماً به عنوان مشکلی مربوط به نوجوانان تلقی می‌شود اما این معضلی است که در تمامی گروه‌های سنی شایع است.
تقریباً 50 میلیون نفر در هر بازه زمانی مفروض در ایالات متحد آمریکا دچار آکنه هستند. این بیماری شایع‌ترین اختلال پوستی در سطح کشور محسوب می‌شود.
جوش‌ها ممکن است در هر جایی شکل بگیرند با وجود این مقدمتاً بر نواحی دارای بیشترین غدد روغنی تأثیر می‌گذارند. این نواحی صورت و پشت را شامل می‌شود.
شکل گرفتن جوش درون گوش نیز ناشایع نیست. جوش گوش را عموماً می‌توان با مداوای خانگی و بدون راهنمایی پزشک درمان کرد.

جوش گوش چه علتی دارد؟
آکنه اصطلاحی با دایره مفهومی گسترده است که طیفی از اختلالات پوست را توصیف می‌کند. آکنه به هر چیزی از جوش سرسیاه تا سرسفید تا کیست و نودول اشاره دارد.
جوش سرسفید زمانی بروز می‌نماید که روغن، یا سبوم یک پرز را مسدود می‌کند. جوش سرسیاه زمانی ایجاد می‌شود که سبوم در معرض جریان هوا قرار گرفته و تیره می‌شود. کیسک زیر پوست ممکن است پاره، تحریک یا حتی عفونی شود که این وضعیت منجر به شکل‌گیری کیست و نودول می‌شود.
آکنه در اشکال مختلف خود ممکن است در گوش، مثل مورد گوش خارجی (ائوریکل)، و کانال گوش خارجی ایجاد شود. پوست گوش خارجی غضروف و مقدار کمی چربی را می‌پوشاند. پوست کانال گوش دارای سلول‌های مویی و همچنین غددی است که روغن و موم تولید می‌کنند.
اگر این غدد دچار بیش‌تولید روغن شوند امکان ایجاد آکنه در گوش وجود دارد. این اتفاق همچنین ممکن است وقتی سلول‌های پوست مرده یا باکتری در منافذ پوست انباشته می‌شوند رخ دهد.
وقتی چنین اتفاقی رخ دهد شخص ممکن است در ناحیه آسیب دیده دچار جوش شود. اگر امکان خروج روغن از گوش نباشد یا باکتری در منفذ مسدود شده رشد کند آنگاه جوش در گوش شکل خواهد گرفت.
انباشت باکتری ممکن است بر اثر برخی مشکلات مثل چسبیدن انگشت به گوش یا استفاده از گوش‌گیر یا هدفون که اغلب تمیز نباشند ایجاد شود.
دیگر علل آکنه شامل استرس و عدم تعادل هورمونی است.
همان چیزهایی که می‌توانند باعث ایجاد آکنه در دیگر قسمت‌های بدن شوند همچنین قادرند در گوش جوش ایجاد کنند. به هر حال، به سرشت حساس گوش آکنه در این محدوده باید با دقت درمان گردد.

آیا ترکاندن جوش ایجاد شده در گوش ایمن است؟
افراد باید از این کار اجتناب کنند. این کار ممکن است به ایجاد لکه در گوش منجر شده یا حتی ممکن است وضعیت را بدتر کند.
فشار دادن جوش می‌تواند باکتری و چرک را به قسمت‌های عمقی‌تر در منافذ گوش براند. این کار می‌تواند باعث تحریک و التهاب بیشتر ناحیه شود. اگر کسی جوش و چرک را فشار داده خارج کند ناحیه آسیب دیده دچار پوسته یا زخم خواهد شد. این تروما می‌تواند محرک ایجاد جای زخم دایمی شود.
اگر جوش عفونی شود ممکن است به دمل تبدیل گردد. این برآمدگی‌های پر از جوش عموماً دردناکند و اغلب می‌توان آنها را به روشی مشابه جوش درمان کرد.
جوش ممکن است خود به خود نیز به دمل تبدیل شود. وضعیت مزبور همچنین ممکن است به علت تروما در ناحیه بر اثر کندن، ترکاندن و فشردن ایجاد گردد.

جوش‌های داخل گوش معمولاً چطور درمان می‌شوند؟
شخص می‌تواند از کمپرس گرم برای شل کردن و نرم کردن جوش‌های موجود استفاده کند. این گرما به آوردن چرک به سطح کمک کرده و امکان تخلیه خود به خود آن را ایجاد می‌کند.
اگر اتفاق مزبور رخ دهد باید مایع ایجاد شده به سرعت و با دقت تمیز شود. شخص نباید ناحیه آسیب دیده را بیشتر تحریک کند، و نباید باکتری گسترش پیدا کند. ناحیه آسیب دیده باید کاملاً شستشو شود.
اگر کسی دچار طغیان‌های مداوم یا دردناک باشد، باید به پزشک مراجعه کند. پزشک آکنه را مورد معاینه قرار داده و آن را بر مبنای یکی از این "درجات" تقسیم‌بندی می‌کند:
• خفیف
• متوسط
• متوسط متمایل به شدید
• شدید
بر مبنای نیازهای شخص پزشک یک پلن درمانی مناسب توصیه خواهد کرد. این درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• داروهای موضعی. داروهای موضعی مشتق از ویتامین A به صورت نسخه‌ای و نیز غیر نسخه‌ای در دسترسند. تریتینوئین (رتین-A) متداول‌ترین گزینه نسخه‌ای است.
• بنزویل پروکساید. طیفی از ترکیبات غیر نسخه‌ای بنزویل پروکساید در دسترس است. برای موارد متوسط آکنه از محلول حاوی بنزویل پروکساید 5 درصد استفاده کنید. از این محلول‌ها نباید در محل زخم باز یا غشاء مخاطی مثل داخل بینی یا دهان استفاده کرد.
• آنتی‌بیوتیک. پزشک ممکن است یک داروی آنتی‌بیوتیک مثل مینوسیلین یا دکسی‌سایکیلین را برای درمان باکتری مرتبط به آکنه تجویز کند. به هر حال درمان آکنه با آنتی‌بیوتیک اکنون به اندازه گذشته خواستار ندارد. نگرانی‌ها در مورد مقاومت آنتی‌بیوتیکی و درمان با آنتی‌بیوتیک رو به افزایش است.
• داروهای سیستمیک. داروهای سیستمیک مشتق از ویتامین A مثل ایزوتریتنوئین، معمولاً برای موارد شدید آکنه کیستیک در نظر گرفته می‌شوند. این داروها مؤثرند اما با عوارض جانبی متعددی مرتبط شده‌اند.
ضایعات آکنه، مشخصاً موارد ایجاد شده توسط آکنه شدید ممکن است دردناک باشند. درمان مناسب و کامل را می‌توان با داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی مثل ایبوپروفن (ادویل) یا ناپروکسن (ناپروسین) انجام داد. پزشک شما ممکن است در صورت ناکارآمد بودن این داروها گزینه‌های نسخه‌ای توصیه کند.
درمان‌های مختلف آکنه ممکن است انواع فعل و انفعال دارویی جدی و پیچیده در پی داشته باشند. برای مثال، برخی تحقیقات نشان می‌دهند که آنتی‌بیوتیک اثربخشی داروهای پیشگیری از بارداری هورمورنی را کاهش دهد. با برخی آنتی‌بیوتیک‌ها، ترکیبات ویتامین A و NSAIDs، میزان حساسیت به آفتاب افزایش می‌یابد.

چه چیز دیگری می‌تواند باشد؟
آکنه ممکن است در هر جایی ظاهر شود و ضایعه‌ای در گوش یا روی آن به سهولت ممکن است برای دوره‌ای طولانی دور از چشم مانده یا نادیده گرفته شود. به هر حال، این امکان نیز وجود دارد که برآمدگی بیرون یا داخل گوش نتیجه اختلال دیگری باشد.
اختلالات محتمل که ممکن است مشابه جوش به نظر برسند عبارتند از:
• گرانولوما فیسوراتوم. این لکه‌های حساس و قرمز رنگ پوست معمولاً بر اثر استفاده از عینک ایجاد می‌شوند.
• کلوئید. کلوئیدها نودول‌های قرمز یا بنفش رنگی هستند که اغلب با برش‌های ریزی همراهند.
• کراتوسیس سبورئیک. کراتوزیس سبورئیک نوعی توده پوستی است که به صورت ضایعات هموار و دارای رنگ قهوه‌ای روشن ظاهر می‌شود.
• کیست اپیدرموئید. کیست‌های اپیدرموئید برآمدگی‌های کوچک دارای رشد آهسته هستند که زیر پوست شکل می‌گیرند. به این کیست‌ها گاه به اشتباه کیست سباسه گفته می‌شود.
• کارسینوم سلول بازال. این احتمال وجود دارد که تومورهای ایجاد شده توسط این نوع سرطان پوست با جوش‌های دایمی اشتباه گرفته شود.
استفاده از مراقبت پزشکی در صورت ناحیه اطراف برآمدگی دردناک، تحریک‌پذیر یا دایمی باشد، اهمیت دارد. ضایعاتی که به درمان‌های موضعی آکنه پاسخ نمی‌دهند ممکن است آکنه نباشند و آنها نیز باید توسط پزشک بررسی شوند.
در یک مطالعه مربوط به سال 2012 بر روی اشخاص هندی که با مشکلات درماتولوژیک گوش به پزشک مراجعه کرده بودند، شایع‌ترین تشخیص تاینیا فاسئی (کرم حلقوی)، پسوریازیس (سوریازیس)، و هرپس زوستر (زونا) بود.
آکنه نادر بود و فقط برای حدود 1 درصد موارد تشخیص داده شده لحاظ شد. با وجود این میزان شیوع آکنه ممکن است در دیگر گروه‌های قومی متفاوت باشد.

چگونه از جوش در گوش پیشگیری کنیم؟
اگرچه آکنه ممکن است غیر قابل پیش‌بینی باشد، چند کار هست که شخص می‌تواند برای کاهش ایجاد آن انجام دهد:
• صورت، گردن، و گوش‌های خود را از روغن و اجرام اضافی که می‌توانند به آنها بچسبند تمیز کنید.
• به جای صابون مرسوم از یک پاک کننده با pH متعادل استفاده کنید.
• پوست خود را به ملایمت و با دقت تمیز کنید.
• گوش‌گیرها و هدست‌های خود را منظماً تمیز کنید. این کار می‌تواند به پیشگیری از مشکلات گوش کمک کند./

جوش در گوش: علل، درمان، و پیشگیری
دکتر ساریکا راماچادران، الیزابت کونور
ترجمه پریسا شعله‌دوست

Source:
Healthline
Pimple in Ear: How It Happens and How to Treat It
Medically reviewed by Sarika Ramachandran, MD —
Written by Elizabeth Connor —
Updated on March 17, 2021