سریش گوش یا اتیت چسبناک

سریش گوش، اتیت چسبناک، چسب گوش، عفونت گوش، غدد ادنوئید، لوله‌های استاش، آلرژی

سریش گوش می‌تواند باعث عوارض جدی شود

• چه چیزی باعث ایجاد سریش گوش می‌شود؟
• علایم سریش گوش کدامند؟
• سریش گوش و عفونت گوش
• سریش گوش چگونه تشخیص داده می‌شود؟
• سریش گوش چطور درمان می‌شود؟
• آیا می‌توان از سریش گوش پیشگیری کرد؟
• پیام همراه

سریش گوش (چسب گوش) که به نام اتیت چسبناک شناخته می‌شود اختلالی است که زمانی بروز می‌کند که قسمتی از گوش میانی با مایع پر می‌شود. این قسمت از گوش پشت پرده گوش قرار دارد. مایع مزبور می‌تواند مثل سریش غلیظ و چسبنده شود.
به مرور زمان سریش گوش احتمال دارد که به عفونت گوش میانی منجر گردد. در عین حال اتیت چسبناک می‌تواند باعث کاهش میزان شنوایی شود. چنین پیامدهایی می‌توانند جدی باشند، بنابراین این موضوع مهم است که سریش گوش شناسایی و درمان گردد.

چه چیزی باعث ایجاد سریش گوش می‌شود؟
سریش گوش زمانی بروز می‌کند که مایعی غلیظ داخل گوش میانی جمع می‌شود. همانند تمامی عفونت‌های گوش سریش گوش گرایشی به شیوع بیشتر در کودکان دارد.
علت آن است که لوله‌های استاش عمق گوش در کودکان باریک‌تر از بزرگسالان بوده و بیشتر مستعد انسداد است. این لوله‌ها مسؤول کمک به گوش برای حفظ فضای سالم عاری از مایع اضافی هستند.
در حالت نرمال فضای پشت گوش میانی فقط با هوا پر می‌شود. اما گاهی از اوقات بر اثر بیماری‌هایی مثل موارد ناشی از سرماخوردگی یا ویروس امکان آن وجود دارد که فضای مزبور پر از مایع شود.
آلرژی‌های شدید نیز می‌توانند باعث ایجاد چنین مشکلاتی داخل گوش میانی شوند. در چنین مواردی لوله استاش متورم و محدوده شده به تجمع مایع منجر می‌گردد.
دیگر ریسک فاکتورهای سریش گوش شامل موارد زیر است:
• سن، مخصوصاً سنین زیر 2 سال
• تغذیه از بطری
• تنظیمات مراقبت روزانه مثل شیرخوارگاه و مهد کودک‌ها، به علت ریسک بالاتر قرار گرفتن در معرض اجرام
• آلرژی‌های فصلی
• کیفیت پایین تهویه هوا
• قرار گرفتن در معرض دود تنباکو

علایم سریش گوش کدامند؟
مشکلات شنوایی شایع‌ترین علامت در کودکان است. در واقع، کودک دچار سریش گوش ممکن است هیچ شکایتی از وضعیت خود نداشته باشد. والدین ممکن است متوجه شوند که کودک:
• بلندتر از حالت نرمال حرف می‌زند
• برای شنیدن حرف‌های دیگر با حالت نرمال دچار مشکل است
• قادر به شنیدن سر و صداها از دور نیست
• از دیگران می‌خواهد تا حرف‌های خود را تکرار کنند
• صدای دستگاه‌های الکترونیکی را بالا می‌برد
• از زنگ زدن گوش یا صدای وز وز در گوش‌های خود شکایت دارد
در کل بزرگسالان دچار سریش گوش ممکن است دچار علایمی مشابه کودکان باشند. به هر حال، شخص ممکن است دچار احساس فشار شدید در گوش‌ خود و خستگی ناشی از ناراحتی کلی باشد. در عین حال سریش گوش برخی از اوقات می‌تواند درد ایجاد کند.
سریش گوش در صورت ادامه به مدت بیش از چند ماه می‌تواند صدمات دایمی در شنوایی ایجاد کند. کودکان خردسال دچار سریش گوش همچنین در ریسک بالاتری برای ابتلاء به تأخیر در تکلم و زبان قرار دارند.

سریش گوش و عفونت گوش
کاهش شنوایی همچنین می‌تواند یک علامت عفونت گوش باشد. به هر حال، سریش گوش و عفونت گوش یکسان نیستند. خلاف سریش گوش، عفونت گوش کاملاً دردناک بوده و ممکن است با تب و تخلیه مایع همراه باشد. عفونت گوش نیاز به درمان پزشکی دارد تا از کاهش شنوایی و صدمات پرده گوش پیشگیری شود.

سریش گوش چگونه تشخیص داده می‌شود؟
سریش گوش توسط دکتر و معاینه در مطب تشخیص داده می‌شود. پزشک از یک اسکپ با قدرت بزرگ‌نمایی مجهز به چراغ برای مشاهده داخل گوش استفاده می‌کند. این دستگاه کمک می‌کند تا پزشک بتواند محل تجمع مایع را تشخیص دهد.
اگر سریش گوش برگردد یا اگر به مدت بیش از 3 ماه دوام داشته باشد شخص نیاز است تا به یک متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کند.
در طول معاینه پزشک در عین حال می‌تواند بگوید که سریش گوش به عفونت تبدیل شده است یا خیر.

سریش گوش چطور درمان می‌شود؟
بیشتر موارد سریش گوش خود به خود برطرف می‌شود. به هر حال، سریش گوش که به عفونت گوش میانی تبدیل شده باشد با آنتی‌بیوتیک قابل درمان است.
یک راه کاهش تجمع مایع در محیط خانه خودبادکردگی است. این کار شامل دمیدن در یک شبه بادکنک با هر یک از سوراخ‌های بینی است. برای رسیدن به بهترین نتیجه، خودبادکردگی چند بار در روز باید انجام شود. استفاده از این روش برای کودکان زیر 3 سال توصیه نمی‌شود.

کمک شنوایی و گفتار درمانی
موارد شدید یا مزمن سریش گوش نیاز به درمان توسط متخصص، مثل متخصص گوش، حلق و بینی دارد.
دستگاه‌های کمک شنوایی موقتی را می‌توان برای کمک به بهبود مهارت‌های شنوایی در زمان وجود مایع در گوش مورد استفاده قرار داد. اگر فقدان شنوایی بر کیفیت رشد کودک تأثیر منفی گذاشته باشد، دکتر ممکن است گفتار درمانی را نیز توصیه کند.

عمل جراحی
سریش گوش مزمن گاهی از اوقات با استفاده از نوعی عمل جراحی به نام ادنوئیدکتومی درمان می‌شود. در طول این عمل پزشک غدد ادنوئید را که می‌توانند باعث تقویت انباشت مایع در گوش شوند از پشت بینی خارج می‌کند.
غدد مزبور به پایه لوله‌های استاش متصلند. وقتی ادنوئید تحریک یا متورم می‌شود، لوله‌های استاش ممکن است به همین وضعیت دچار گردند و این وضعیت به انباشت مایع و عفونت گوش منجر شود.
در طول جراحی و پس از آن، نیاز است تا شخص لوله‌های کوچکی به نام گرامت، که عموماً به آنها تحت عنوان لوله‌های گوش یا لوله‌های متعادل کننده فشار اشاره می‌شود درون گوش خود قرار دهد. این لوله‌ها از طریق ایجاد امکان تخلیه مایع از پشت پرده گوش به باز نگه داشتن شدن آن کمک می‌کنند. گرامت‌ها صرفاً موقتی هستند و به طور معمول در طول یک سال خود به خود از گوش بیرون می‌افتند.

آیا می‌توان از سریش گوش پیشگیری کرد؟
پیشگیری از سریش گوش به ویژه در کودکان خردسال ممکن است دشوار باشد. یک راه برای کمک به پیشگیری از سریش گوش مزمن تلاش برای حفظ سلامت و تقویت رشد سیستم ایمنی بدن کودک یا فرد بزرگسال است.
همچنین، شناسایی و درمان انواع آلرژی و محدود کردن میزان تماس با سیگار و سایر مواد محرک استنشاقی مفید خواهد بود.

پیام همراه
اگرچه سریش گوش می‌تواند باعث عوارض جدی شود، این اختلال شایع دوران کودکی در بسیاری موارد گرایشی به برطرف شدن خود به خودی نشان می‌دهد. التیام کامل از این بیماری ممکن است به 3 ماه زمان نیاز داشته باشد. همچنان که مایع از گوش خارج می‌شود شنوایی شخص خود به خود بهتر خواهد شد.
اگر کسی با مشکلات قابل توجهی در شنوایی، نشانه‌های عفونت گوش مواجه شود، یا اگر سریش گوش بیش از 3 ماه ادامه پیدا کند، آنگاه زمان مراجعه به دکتر فرا رسیده است. وقتی کسی دچار سریش گوش باشد، نیاز است تا برای اطمینان از عدم تجمع مایع در گوش میانی و ایجاد مشکلات شنوایی منظماً به پزشک مراجعه کند./

• کاریسا استیفنز، کریستین چرنی
• ترجمه هامیک رادیان

Source:
Healthline
What Is Glue Ear?
Medically reviewed by Carissa Stephens, RN, CCRN, CPN
On November 8, 2018 —
Written by Kristeen Cherney

بیماری‌های کودکان