• دکتر شوانی سانیال، آن پیترانجلو
• ترجمه محمدقاسم رافعی
لابیرینیت [لابیرینایتیس] یک اختلال گوش داخلی است. دو عصب وستیبولار در گوش داخلی اطلاعات مربوط به جهت‌یابی فضایی و کنترل تعادل را به مغز ارسال می‌کنند. وقتی یکی از این عصب‌ها ملتهب می‌شود، وضعیتی به نام لابیرینیت ایجاد می‌شود.
علایم لابیرینیت شامل سرگیجه، تهوع و کاهش شنوایی است. ورتیگو، که یکی دیگر از علایم است، نوعی سرگیجه است که با حس در حرکت بودن مشخص می‌شود حتی در شرایطی که فرد در حالت ساکن قرار دارد. این وضعیت می‌تواند در رانندگی، کار، و دیگر فعالیت‌های فرد اختلال ایجاد کند. داروها و تکنیک‌های خودمراقبتی می‌توانند شدت ورتیگو را کاهش دهند.
چند عامل مختلف شامل انواع عفونت و ویروس می‌توانند باعث ایجاد این اختلال شوند. مردم باید در مورد هر عفونتی در گوش تحت درمان کامل قرار گیرند اما هیچ راه شناخته شده‌ای برای پیشگیری از لابیرینیت وجود ندارد.
درمان لابیرینیت به طور معمول مستلزم استفاده از دارو برای کنترل علایم است. اغلب مردم در طول یک تا سه هفته بهبود مییابند و در طول یک تا دو ماه سلامت کامل به آنها بازمی‌گردد.
[مطالب این مقاله:]
• علایم لابیرینیت [لابیرینایتیس]
• علل لابیرینیت
• چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
• تشخیص لابیرینیت
• درمان لابیرینیت
• دورنما
• پرسش و پاسخ
علایم لابیرینیت کدامند؟
علایم لابیرینیت به سرعت شروع می‌شوند و ممکن است برای چندین روز این علایم شدید باشند. علایم مورد اشاره پس از این مدت فروکش می‌کنند اما ممکن است در هنگام حرکت ناگهانی سر دوباره بروز کنند. این اختلال به طور معمول باعث ایجاد درد نمی‌شود.
علایم مورد بحث عبارتند از:
• سرگیجه
• ورتیگو
• فقدان تعادل
• تهوع و استفراغ
• تینیتیس که با زنگ زدن گوش یا پیچش صدا در گوش مشخص می‌شود
• کاهش شنوایی در طیف فرکانس بالا در یک گوش
• دشواری متمرکز کردن دید چشمها
در موارد بسیار نادر عوارض این بیماری می‌تواند شامل کاهش شنوایی دایمی باشد.
چه چیز باعث لابیرینیت می‌شود؟
لابیرینیت ممکن است در هر سنی بروز کند. طیفی از عوامل شامل موارد زیر می‌توانند سبب لابیرینیت شوند:
• بیماری تنفسی مثل برونشیت
• عفونتهای ویروسی گوش داخلی
• ویروس‌های معده
• ویروس‌های هرپس
• عفونتهای باکتریایی شامل عفونتهای باکتریایی گوش میانی
• ریزذرات عفونی مثل ارگانیسم‌های مسبب بیماری لایم
در صورت داشتن شرایط زیر ریسک بروز لابیرینیت در فرد افزایش خواهد یافت:
• سیگار کشیدن
• نوشیدن مقادیر زیاد مشروب الکلی
• داشتن تاریخچه آلرژی
• احساس خستگی به صورت دایمی
• قرار داشتن تحت استرس شدید
• مصرف برخی داروهای نسخه‌ای
• مصرف داروهای غیر نسخه‌ای (به ویژه آسپیرین)
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
اگر کسی دچار علایم لابیرینیت باشد، باید برای تعیین علت بروز آن به پزشک مراجعه کند.
برخی علایم ممکن است نشانههایی از اختلالی جدیتر باشند. علایم زیر را موقعیتی اورژانسی تلقی کنید و در جستجوی برخورداری از مراقبت پزشکی فوری باشید:
• غش کردن
• تشنج
• اختلال تکلم
• تب
• ضعف
• فلج
• دوبینی
لابیرینیت چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشکان به طور معمول می‌توانند لابیرینیت را در طول یک معاینه بالینی تشخیص دهند. در برخی موارد، این اختلال در کوران معاینه خود را نشان نمی‌دهد، بنابراین معاینه بالینی کامل شامل یک ارزیابی نورولوژیک باید انجام شود.
علایم لابیرینیت ممکن است با علایم ناشی از برخی اختلالات دیگر همپوشانی داشته باشند. پزشک ممکن است برای از تشخیص خارج کردن این اختلالات، شامل موارد فهرست زیر، تست‌هایی انجام دهد:
• بیماری منیر، که یک اختلال گوش داخلی محسوب می‌شود
• میگرن
• مینی استروک
• هموراژ مغزی، که زیر عنوان " خونریزی مغزی" شناخته می‌شود
• آسیب دیدن شریان‌های ناحیه گردن
• ورتیگوی وضعیتی پاروکسیسمال خوش‌خیم، که یکی از اختلالات گوش داخلی است
• تومور مغزی
آزمایش‌های مورد استفاده برای این اختلالات شامل موارد زیر است:
• تست‌های شنوایی
• آزمایش‌های خون
• CT اسکن یا MRI سر برای ثبت تصاویر ساختارهای داخل جمجمه
• الکتروانسفالوگرام (EEG) که یک تست امواج مغزی است
• الکترونیستاگموگرافی (ENG)، که یک تست حرکت چشم است
درمان لابیرینیت
علایم لابیرینیت ممکن است با مصرف برخی داروها، شامل موارد فهرست زیر تخفیف یابد:
• تجویز آنتی‌هیستامین، مثل دسلوراتادین (کلارینکس)
• داروهای کاهش دهنده سرگیجه و تهوع مثل مکلیزین (انتیورت)
• آرام‌بخش‌هایی مثل دیازپام (والیوم)
• کورتیکوستروئیدهایی مثل پردنیزون
• آنتیهیستامینهای غیر نسخه‌ای مثل فکسوفنادین (الگرا)، دیفن‌هیدرامین (بنداریل)، یا لوراتادین (کلاریتین)
اگر کسی دچار یک عفونت فعال باشد، پزشک احتمالاً برای او آنتی‌بیوتیک تجویز خواهد کرد.
در کنار مصرف دارو چند تکنیک یا روش برای کاهش میزان ورتیگو وجود دارد:
• از تغییر ناگهانی وضعیت قرارگیری بدن یا حرکات ناگهانی پرهیز کنید.
• در زمان بروز حملات ورتیگو بنشینید.
• برای برخاستن از حالت نشسته به آهستگی عمل کنید.
• در طول حمله ورتیگو از نگاه کردن به صفحه تلویزیون، کامپیوتر، و چراغهای فلاشدار خودداری کنید.
• اگر ورتیگو زمانی بروز می‌کند که شما در بستر قرار گرفته‌اید، سعی کنید روی یک صندلی بنشینید و سر خود را بی‌حرکت نگه دارید.
اگر ورتیگو در کسی به شکل درازمدت ادامه یافته باشد، درمان‌های فیزیکی و کاردرمانی می‌توانند در آزموش حفظ تعادل مفید باشند.
ورتیگو می‌تواند در توانایی راندن اتومبیل یا استفاده از ماشین آلات اختلال ایجاد کند. مردم در صورت ابتلاء به این اختلال باید تا زمان رفع کامل مشکل از رانندگی یا کار با ماشین آلات خودداری کنند.
دورنمای درازمدت برای لابیرینیت
در اغلب موارد، علایم در طول یک تا سه هفته برطرف می‌شوند، و فرد قادر خواهد بود تا در طول چند ماه بهبود کامل خود را به دست بیاورد. در این اثناء علایمی مثل ورتیگو و استفراغ می‌توانند در توانایی فرد برای کار کردن، رانندگی، یا مشارکت در فعالیت‌های ورزشی اختلال ایجاد کنند. مردم باید سعی کنند تا پس از بهبود فعالیت‌های مورد اشاره را به تدریج از سر بگیرند.
اگر علایم پس از گذشت چند ماه بهبود نیابند دکتر انجام برخی تست‌های تکمیلی را برای از تشخیص خارج کردن دیگر اختلالات یا در صورت عدم برطرف شدن علایم در دستور کار قرار می‌دهد.
اغلب مردم فقط دچار یک دوره منفرد لابیرینیت می‌شوند. این اختلال به ندرت حالت مزمن پیدا می‌کند.
پرسش و پاسخ:
سؤال:
چه وزش‌های ساده‌ای هست که من بتوانم برای بهبود تعادل انجام دهم؟
جواب:
- راه رفتن از پاشنه به پنجه. تصویر کنید که در طول یک خط فرضی کف اتاق راه می‌روید. پاشنه یک پا را هنگام قدم برداشتن جلو پنجه پای دیگر قرار دهید. برای حفظ تعادل دست‌هایتان را در طرفین باز کنید.
- حفظ تعادل روی یک پا. با استفاده از پشتی یک صندلی برای حفظ تعادل ابتدا روی یک پا و سپس روی پای دیگر بایستید. تعادل خود را روی هر پا به مدت 15 ثانیه حفظ کنید. این حرکت را 10 تا 15 بار تکرار نمایید.
- قدم‌رو. با دست‌های باز و دور از طرفین پهلو به آرامی یک پا را بلند کنید و یک قدم رژهای یا نظامی به پیش بردارید. سپس پای عقبی را بلند کرده و قدم دیگر به پیش بروید. 20 قدم به جلو بروید، بچرخید، و حرکت را تکرار کنید./
Source:
Healthline
Labyrinthitis
Medically reviewed by Shuvani Sanyal, MD
on August 15, 2017 —
Written by Ann Pietrangelo
نظرات (0)