• جنا فلچر، دکتر استیسی سمپسون
• ترجمه هامیک رادیان
گلوسایتیس [گلوسیت] معمولاً با التهاب زبان مشخص میگردد. گلوسیت می‌تواند تغییراتی در بافت و رنگ زبان ایجاد کند.
در کنار ورم، گلوسیت می‌تواند رنگ، و بافت سطحی زبان را تغییر دهد زیرا باعث بروز تودههای کوچکی بر سطح زبان می‌شود که فشرده شده، و سطحی قرمز رنگ و صیقلی ایجاد میکنند.
موارد شدید گلوسیت میتوانند دردناک بوده و بر شیوه غذا خوردن یا حرف زدن فرد تأثیر بگذارند.
[مطالب این مقاله:]
• علایم گلوسیت
• علل گلوسیت
• تشخیص گلوسیت
• درمان گلوسیت
• پیشگیری از گلوسیت
• دورنما در گلوسیت
انواع مختلفی از گلوسیت شامل موارد زیر وجود دارد:
• گلوسیت حاد. این نوع گلوسیت اغلب به شکل ناگهانی بروز میکند و می‌تواند باعث ایجاد علایم شدید شود.
• گلوسیت مزمن. بروز التهاب مزمن زبان اغلب اوقات نتیجۀ وجود یک اختلال زیربنایی است.
• گلوسیت اتروفیک. در عین حال گلوسیت هانتر نیز نامیده می‌شود. در این مورد تعداد زیادی از تودههای کوچک روی زبان (پاپیلاها) کوچک یا منقبض میشوند، که که این باعث تغییر سطح زبان شده آن را بیشتر به حالت صیقلی درمیآورد.
• گلوسیت رومبوئید میانی. در اغلب اوقات یک عفونت مخمری کاندیدا می‌تواند باعث ایجاد این نوع گلوسیت شود.
علایم گلوسیت
علایم گلوسیت از فردی به فرد دیگر متفاوت است. در عین حال تفاوت علایم بر اساس تفاوت علل زیربنایی بروز این اختلال مطرح خواهد بود.
علایم شایع در مورد گلوسیت شامل موارد زیر است:
• تورم زبان
• بروز درد در زبان
• بروز خارش یا سوزش در زبان
• ایجاد تغییر در بافت سطح زبان به علت تغییرات ایجاد شده در اندازه و شکل پاپیلا
• بروز تغییرات رنگ در سطح زبان
• کاهش توانایی صحبت کردن یا غذا خوردن در فرد
• دشواری بلع
علل گلوسیت
طیفی از عوامل مختلف میتوانند سبب ایجاد گلوسیت شوند، که عبارتند از:
واکنش آلرژیک
وقتی گلوسیت بر اثر واکنش آلرژیک رخ داده باشد، فرد مبتلا به اغلب احتمال دچار گلوسیت حاد می‌شود و تورم ناگهانی زبان و درد ایجاد میگردد. آلرژی نسبت به غذاهای خاص، دارو، یا مواد محرک خاص میتوانند باعث بروز این واکنش شوند.
آسیب دیدگی زبان
صدمات زبان مثل بریدگیهای کوچک ناشی از لوازم دندانی یا سوزش ناشی از خوردن غذای داغ می‌تواند باعث ایجاد التهاب و ورم زبان شود.
وقتی وسایل دندانی باعث ایجاد گلوسیت باشد، فرد در ریسک بالاتری برای ابتلاء به گلوسیت مزمن قرار خواهد داشت زیرا در این وضعیت خطر بروز جراحتهای مکرر در دهان و زبان بیشتر خواهد بود.
بیماریها
برخی بیماریها به ویژه مواردی مثل بیماری سلیاک، سوءتغذیه پروتئین - کالری، و آنمی پرنیشیوس که در آنها کمبودهای تغذیهای بروز میکنند، میتوانند باعث ایجاد گلوسیت شوند.
بیماریهای آسیب زننده به سیستم ایمنی مثل سندرم سیوگرن میتوانند باعث بروز تغییرانی در دهان شوند که به گلوسیت منجر میگردند.
عفونتها
عفونتهای باکتریایی، ویروسی، و قارچی همگی میتوانند سبب ایجاد گلوسیت شوند. در هر حال، هرپس (تبخال) دهانی که نوعی عفونت ویروسی است، و عفونتهای مخمری در میان مسببان اصلی ایجاد گلوسیت قرار دارند.
کمبودهای تغذیهای
کمبود آهن هنگامی بروز میکند که فرد در رژیم غذایی خود به مقدار کافی آهن دست نمییابد. این وضعیت می‌تواند باعث ایجاد گلوسیت شود زیرا کمبود سطح آهن به کمبود میزان میوگلوبین منجر می‌شود، مادهای در خون که نقش قابل ملاحظهای در سلامت تمامی عضلات بدن شامل زبان ایفا میکند.
کمبود ویتامین B12 نیز می‌تواند به گلوسیت منجر گردد.
تشخیص گلوسیت
اگر کسی دچار علایم گلوسیت باشد وی باید به پزشک مراجعه کند. در طول معاینه پزشک از بیمار شرح حال پزشکی میگیرد و علایم مبتلابه فرد را مورد بررسی قرار میدهد.
پزشک یا دندانپزشک در مرحله بعد به بررسی کامل دهان و زبان فرد خواهد پرداخت. پزشک هر گونه ناهنجاری بروز یافته در سطح زبان را ثبت کرده و به تودهها یا تاولهای ایجاد شده بر روی زبان یا لثهها دقیق خواهد شد.
پزشک در عین حال ممکن است سوابی از بزاق دهان تهیه کند تا بر روی آن آزمایش انجام شود و نیز انجام آزمایشهای خون را برای بررسی کمبودهای تغذیهای یا بیماریهای زیربنایی در دستور کار قرار میدهد.
درمان گلوسیت
درمان گلوسیت به علت بروز آن بستگی دارد. به طور کلی گلوسیت زمانی که پزشک علت زیربنایی بروز مشکل را به درستی تشخیص داده باشد به درمان خوب جواب میدهد.
دکتر ممکن است داروهایی را برای مردم دچار گلوسیت بر اثر بیماری یا عفونت تجویز کند. آنتیبیوتیک، داروهای ضد قارچ، یا داروهای ضد ویروسی میتوانند به رفع باکتریها، قارچها یا عفونتهای ویروسی کمک کنند.
پزشک ممکن است برای فرد دچار گلوسیت بر اثر کمبودهای تغذیهای برخی مکملهای غذایی را تجویز کند. پزشک در عین حال احتمال دارد راههایی را برای افزودن بخش‌های دچار کمبود در رژیم غذایی فرد تجویز نماید.
اگر کمبود تغذیهای به علت نوعی بیماری زیربنایی مثل بیماری سلیاک باشد، پزشک ممکن است درمانی شامل تغییرات رژیم غذایی را برای مدیریت اختلال زیربنایی باعث گلوسیت توصیه کند.
پیشگیری از گلوسیت
ممکن است در تمامی موارد امکان پیشگیری از گلوسیت وجود نداشته باشد. در هر حال، هر کسی می‌تواند با رعایت موارد زیر ریسک ابتلاء به گلوسیت را در مورد خود کاهش دهد:
• حفظ یک رژیم غذایی سالم
• رعایت بهداشت مناسب دهان از طریق مسواک زدن منظم، استفاده از نخ دندان و دهانشویهها
• اجتناب از مواد محرک مثل غذاهای تند و چاشنیدار، سیگار و غذاهای اسیدی
دورنما در گلوسیت
فرد دچار گلوسیت می‌تواند عموماً انتظار رسیدن به بهبود کامل را داشته باشد اما این کار به زمان و درمان کامل نیاز دارد. در طول مدت درمان، مردم باید از خوردن غذاهای تحریک کننده زبان خودداری کنند و بهداشت دهان و دندان شامل مسواک زدن منظم، استفاده از نخ دندان و دهانشویه را در دستور کار قرار دهند.
اگر علایم گلوسیت پس از مدتی از بین نرود، مردم باید به پزشک مراجعه کنند. در مواردی که زبان دچار ورم شدید شده باشد و این وضعیت باعث انسداد راههای هوایی شود فرد دچار این وضعیت باید مورد مراقبت اورژانسی قرار گیرد زیرا ورم شدید می‌تواند نشان دهندۀ وجود یک اختلال زیربنایی جدی باشد./
Source:
What to know about glossitis
Last reviewed Wed 13 June 2018
By Jenna Fletcher
Reviewed by Stacy Sampson, DO
