پولیپ بینی - علل، علایم، و درمان‎ها

• کریستین نوردکویست
• زیر نظر دانشکده پزشکی دانشگاه ایلی‎نویز - شیکاگو
• ترجمه هامیک رادیان

پولیپ بینی توده‎ای گوشتی است که درون جدار بینی و سینوس‎های پشت بینی (فضاهای پر از هوا، مرتبط به حفرۀ بینی) ایجاد می‎شود. پولیپ‌ها توده‌های غیر سرطانی هستند.
پولیپ‎ها اندازه‌های متفاوتی دارند. آنها ممکن است زرد و قهوه‎ای یا صورتی باشند و به شکل قطرات اشک هستند. وقتی پولیپ‌ها رشد می‌کنند، در نهایت از پایه شکل انگور به نظر می‌رسند.
پولیپ‌ها ممکن است همزمان در یکی از سوراخ‎های بینی یا در هر دو ظاهر شوند. آنها ممکن است به صورت منفرد یا گروهی رشد کنند.
پولیپ‌های بزرگ یا خوشه‎ای می‎توانند باعث ایجاد مشکلات تنفسی شوند و نیز بر قوۀ بویایی بیمار تأثیر منفی بگذارند. آنها ممکن است باعث انسداد سینوس‎ها و بروز مشکلاتی مثل عفونت‎های مکرر گردند.
پولیپ‌های بینی بنا به تخمین‌ها مبتلابه 4 تا 40 درصد کل جمعیت است، و به نظر می‎رسد در مردان 2 تا 4 بار شایع‌تر از زنان باشد. مردم دچار پولیپ گرایشی به ابتلا در سنین جوانی یا سال‎های میانسالی نشان می‎دهند.
افراد دچار آسم، عفونت‎های مکرر سینوس و انواع آلرژی بیشتر احتمال دارد که به پولیپ مبتلا شوند. برخی کودکان مبتلا به فیبروز کیستیک نیز ممکن است دچار پولیپ بینی شوند.
مطالب این مقاله:
• علایم
• ریسک فاکتورها
• علل
• تشخیص
• درمان‎ها
• پیامدها
• پیشگیری

علایم پولیپ‌های بینی
افراد دچار پولیپ بینی گرایشی به ابتلا به التهاب مزمن جدار معبر بینی و سینوس‎ها (سینوزیت مزمن) نشان می‎دهند.
اگر موضوع پولیپ‎های بزرگ یا خوشه‎ای در میان باشد، امکان انسداد معبر بینی و سینوس‌های بیمار وجود دارد.
برخی افراد دچار پولیپ‎های کوچک بینی ممکن است فاقد هر گونه علامت یا نشانه‎ای از این بیماری باشند. به هر جهت، علایم و نشانه‎های زیر در پولیپ بینی شایع است:
• آبریزش بینی - این مشکل ممکن است مزمن باشد و بیمار احساس کند که همیشه دچار سرماخوردگی است
• گرفتگی و انسداد مداوم بینی - در برخی موارد، بیمار ممکن است تنفس از راه بینی را مشکل بیاید که این سبب بروز مشکلاتی در مورد خواب می‎شود
• آبریزش قسمت پشت بینی - حسی از جاری بودن مداوم مخاط در قسمت پشت بینی به سمت گلو در بیمار وجود دارد
• فقدان حس بویایی یا کاهش این حس - این عارضه ممکن است حتی پس از درمان پولیپ نیز از بین نرود
• ضعف قوۀ چشایی - این مشکل ممکن است حتی بعد از درمان پولیپ به قوت خود باقی بماند
• احساس درد ناحیۀ صورت
• سردرد
• خُر و پف
• احساس خارش در ناحیۀ اطراف چشم‎ها
• آپنه انسدادی خواب (در موارد شدید) - این مورد به ویژه اختلالی جدی است که در آن بیمار در کوران خواب از تنفس بازمی‎ماند
• دوبینی (در موارد شدید) - احتمال بروز آن هنگامی بیشتر است که بیمار دچار سینوزیت آلرژیک قارچی یا فیبروز کیستیک باشد

در زمینه پولیپ بیشتر بخوانیم:

علایم، درمان و پیشگیری از پولیپ گردن رحم یا پولیپ سرویکال

ریسک‎ فاکتورهای پولیپ‎های بینی
ریسک فاکتورها در این بیماری شامل موارد زیر است:
• حساسیت به آسپیرین - مردم دچار پاسخ آلرژیک به آسپیرین یا داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی بیشتر در معرض خطر ابتلا به پولیپ قرار دارند.
• آسم.
• سینوزیت آلرژیک قارچی - آلرژِی نسبت به قارچ قابل انتقال از راه هوا
• رینیت / رینوسینوزیت - التهاب معبر بینی و سینوس‌ها، که به طور معمول 12 هفته یا بیشتر ادامه پیدا می‎کند. این اختلال شامل تب یونجه است.
• فیبروز کیستیک - یک بیماری مزمن است که به دستگاه‎هایی نظیر کبد، ریه‎ها، لوزالمعده و روده‎ها آسیب می‎زند.
• سندرم چونگ - اشتراوس - نوعی بیماری است که بر اثر التهاب رگ‎های خونی ایجاد می‎شود.
• سن - پولیپ‎های بینی در هر سنی امکان بروز دارند اما جوانان و میانسالان در معرض ریسک بالاتری هستند.
• ژنتیک - افرادی که والدین آنها دچار پولیپ بینی بوده‎اند در ریسک بالاتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند.

علل پولیپ‎های بینی
علل دقیق بروز پولیپ بینی شناخته شده نیست. با وجود بر این تعداد قابل توجهی از موارد بیماری به آسم غیر آلرژیک مرتبط است، و در برخی موارد اثری از محرک تنفسی یا آلرژیک مشاهده نمی‎شود.
پولیپ‎های بینی هیچ ارتباطی با پولیپ‌های مزمن یا رحمی که به ترتیب در دستگاه گوارش یا رحم دیده می‎شوند، ندارند
ساز و کار دقیق تشکیل پولیپ مشخص نیست، اما اغلب محققان بر سر این مورد توافق دارند که پولیپ‌ها نتیجۀ بروز ورم (التهاب) در بینی یا سینوس‎ها هستند - آنها بیماری نیستند.
برخی کارشناسان بر این باورند که التهاب سبب انباشت مایع در فضای بینابینی (فضای میان سلول‎های تشکیل دهندۀ مخاط) بینی و سینوس‌ها می‎شود. در نهایت، گرانش (جاذبه) سبب به زیر کشیدن این سلول‎ها می‎شود که نتیجۀ این روند ایجاد پولیپ است. دانشمندان معتقدند که محرک‎های محتمل، عفونت باکتریایی یا ویروسی، آلرژی یا پاسخ ایمنی در مقابله با قارچ‎ها است.
پولیپ‎های بینی اغلب اوقات در ناحیۀ نزدیک به ورودی سینوس‏ها (درون معبر بینی) ظاهر می‎شوند؛ به هر جهت، آنها ممکن است در هر نقطه در سراسر معبر بینی یا سینوس‎ها ظاهر شوند.

تشخیص پولیپ‎های بینی
پزشک معمولاً می‎تواند پس از پرسش در مورد علایم و معاینۀ بیمار پولیپ بینی را تشخیص دهد. اغلب اوقات پولیپ‎های حتی کوچک را به کمک ابزار پزشکی مجهز به چراغ می‎توان مشاهده کرد.
دکتر در عین حال ممکن است انجام تست‎های زیر را درخواست دهد:
• اندوسکپی بینی - یک لولۀ باریک مجهز به دوربین (یا لنز مغناطیسی) به درون بینی فرستاده می‎شود.
• CT اسکن - این تست امکان مشخص کردن محدودۀ قرارگیری پولیپ و دیگر ناهنجاری‎های مرتبط به التهاب مزمن را به‌پزشک می‎دهد. دکتر در عین حال قادر خواهد بود با استفاده از این تست دیگر انسدادهای موجود را مشاهده کند.
• تست خراش پوستی آلرژی - اگر دکتر بر این گمان باشد که ممکن است آلرژی عامل تقویت کنندۀ بروز پولیپ باشد، ممکن است این تست را انجام دهد.
• فیبروز کیستیک - اگر بیمار کودک خردسال باشد، دکتر ممکن است درخواست انجام تست فیبروز کیستیک را مطرح کند.

درمان‎های پولیپ بینی
درمان‎های فهرست زیر معمولاً برای درمان پولیپ بینی مورد استفاده قرار می‎گیرند:

1) استروئیدها
دکتر ممکن است اسپری یا قطرۀ بینی استروئیدی تجویز کند، که باعث کوچک شدن پولیپ از طریق کاهش التهاب می‎شود. این درمان در بیمارانی بیشتر عمومیت دارد که یک یا دو پولیپ کوچک دارند. عوارض جانبی این درمان شامل موارد زیر است:
• گلودرد
• سردرد
• خونریزی از بینی

2) قرص‌‏های استروئید
در موارد پولیپ‎های بزرگ‎تر یا التهاب شدیدتر، ممکن است برای بیمار قرص‏های استروئیدی تجویز شود؛ یا قرص در کنار اسپری بینی مورد استفاده قرار گیرد. اگرچه قرص‎های استروئیدی در کوچک کردن پولیپ‎ها بسیار مؤثر هستند، خطر عوارض جانبی جدی مثل افزایش وزن در میان است و این قرص‎ها اغلب اوقات نباید بیش از چند هفته مورد استفاده قرار گیرند.

3) دیگر درمان‎ها
داروهای دیگری ممکن است برای درمان اختلالاتی تجویز شود که وضعیت التهاب را تشدید می‎کنند. مثال‎ها در این مورد شامل آنتی‎هیستامین برای آلرژِی، آنتی‎بیوتیک برای عفونت‎های باکتریایی‎ها، و داروهای ضد قارچ برای آلرژی‎های قارچی است.

4) جراحی
جراحی فقط در صورتی استفاده می‎شود که پولیپ بسیار بزرگ بوده یا که بیمار به درمان‌های دیگر جواب مناسب نداده باشد.

پولیپکتومی
پولیپکتومی شایع‌ترین اقدام پزشکی برای برداشتن پولیپ‎ها است. بیمار یا مورد بیهوشی عمومی یا تحت بی‎حسی موضعی قرار می‎گیرد. یک لولۀ بلند و باریک مجهز به دوربین به درون بینی و سینوس‎ها فرستاده می‎شود.
سپس پولیپ‎ها با استفاده از میکروتلسکوپ و ابزار جراحی برداشته می‎شوند. گاهی از اوقات، ممکن است جراح تکه‎های کوچکی از استخوان بینی را برای باز کردن معبر بینی بردارد.
پس از انجام جراحی بسیار محتمل است که برای بیمار یک اسپری کورتیکوستروئیدی بینی برای پیشگیری از بازگشت پولیپ تجویز شود. برخی پزشکان استفاده از سالین (محلول آب و نمک) شستشو را برای کمک به التیام پس از عمل توصیه می‎کنند.

پیامدهای محتمل پولیپ‎های بینی
گاهی از اوقات یک پولیپ بزرگ یا خوشه‎ای از پولیپ‎ها می‎توانند جریان هوا را مسدود و مایعات سینوس یا حفره‎های بینی را تخلیه کنند. این وضعیت می‎تواند به اختلالات زیر منجر گردد:
• عفونت‌های مزمن یا مکرر سینوس
• آپنه انسدادی خواب
• امکان دگرگون شدن ساختار صورت وجود دارد که به دوبینی منجر می‎گردد. برخی از اوقات ممکن است چشم‎ها فراخ‎تر از حد نرمال شوند (بیشتر در بیماران دچار فیبروز کیستیک شایع است).

پیشگیری از پولیپ بینی
بخور - اگر هوای داخل خانه خشک است باید استفاده از دستگاه‎های مرطوب کنندۀ هوا را در دستور کار قرار داد.
بهداشت - شستشوی منظم و کامل دست ریسک ابتلا به عفونت‎های ویروسی را کاهش می‎دهد که نتیجۀ آن موارد کمتر بروز التهاب در سینوس‏ها و معبرهای بینی است.
تحریک کننده‎ها - اجتناب از مواد تحریک کننده مثل برخی آلرژی‎زاها، مواد شیمیایی و آلودگی هوا (که می‎تواند سبب التهاب شود) ممکن است برای مردم در کاهش خطر ابتلا به پولیپ کمک کننده باشد.
مدیریت آسم و آلرژی - مردمی که توصیه‌های پزشک خود در مورد توجه به مسایل مرتبط به درمان آسم و آلرژی را رعایت می‎کنند کمتر در معرض ابتلا به پولیپ بینی قرار دارند.
لاواژ بینی یا شستشوی بینی - آب‌کشی معبرهای بینی یا لاواژ بینی یا اسپری سالین می‏تواند به بهبود جریان مخاط و رفع مواد تحریک کننده و آلرژی‌زا کمک کند./

Source:
Nasal Polyps: Causes, Symptoms, and Treatments
Last updated Fri 9 September 2016
By Christian Nordqvist
Reviewed by University of Illinois-Chicago, School of Medicine