گوش، حلق و بینی

هر کسی که در کنار تغییر رنگ زبان دچار حالت ناراحتی یا علایم اضافی است باید به پزشک مراجعه کند

نگاه کردن به خود در آینه و مواجه شدن با زبانی که از صورتی به قرمز یا نارنجی تغییر رنگ داده است می‎تواند نشانه‎ای هشدار دهنده باشد. خوشبختانه، زبان نارنجی رنگ شده معمولاً نتیجۀ غذایی نارنجی رنگ مثل بستنی یخی، آب نبات، ژلاتین و دیگر غذاهای حاوی رنگ صناعی است که فرد خورده است. به هر جهت اگر کسی اخیراً از این نوع غذاها نخورده و در عین حال زبان وی به رنگ نارنجی درآمده باشد این و ضعیت می‎تواند نشان دهندۀ وجود یک اختلال زیربنایی پزشکی تلقی شود.

برخی علل بروز مزه شور ادامه‎دار در دهان نیاز به تشخیص و درمان پزشکی دارد.

خوردن غذاهای نمک‎دار اغلب اوقات پس‌مزه‎ای در دهان باقی می‎گذارد؛ به هر جهت، وقتی این طعم و مزه در درازمدت به جای خود باقی بماند، شاید علامتی از یک مشکل زیربنایی باشد. مزه شور یا مزه‎های غریب در دهان معمولاً علتی برای نگرانی نیست اما این علایم می‎توانند آزار دهنده و باعث حواس پرتی شوند. برخی علل مزه شور ادامه‎دار در دهان نیاز به تشخیص و درمان پزشکی دارد. در این اثناء مداواهای خانگی می‎توانند به تخفیف علایم کمک کنند. برخی علل ایجاد مزه شور در دهان بی‌ضررند در حالی که دیگر موارد باید توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرند.

مزه تلخ یا ناگوار در دهان می‎تواند واکنشی نرمال به خوردن غذاهای تند یا ترش باشد. به هر جهت، وقتی احساس بدمزگی در دهان برای مدتی طول می‎کشد یا به شکل نامنتظره اتفاق می‎افتد، این موضوع می‎تواند نگران کننده باشد.

مزه تلخ یا ناگوار در دهان می‎تواند واکنشی نرمال به خوردن غذاهای تند یا ترش باشد. به هر جهت، وقتی احساس بدمزگی در دهان برای مدتی طول می‎کشد یا به شکل نامنتظره اتفاق می‎افتد، این موضوع می‎تواند نگران کننده باشد. مزه حس پیچیده‎ای است که می‎تواند بر اثر عوامل متعددی شامل بهداشت دندان، خشکی دهان یا بارداری لطمه ببیند. درمان مزۀ ناگوار دایمی مستلزم درمان علل زیربنایی است، اما مردم می‎توانند در این اثناء مزه نامطبوع را با برخی راهکارهای ساده در خانه مدیریت کنند. مزۀ دگرگون شدۀ مداوم در دهان از نظر پزشکی زیر عنوان دیسگوسیا شناخته می‎شود. این مزه به عنوان نامطبوع توصیف می‎شود و می‎تواند زمان درازی ادامه داشته باشد تا اینکه علت زیربنایی بروز آن درمان شود.

کیست‎ها هر از گاه ممکن است علامتـی از وجود نوعی ناهنجاری ژنتیکی باشند

کیست‌ها و دیگر توده‎ها تقریباً می‎توانند در همۀ نقاط بدن شامل نرمه گوش بروز کنند. در اغلب اوقات این کیست‎ها سبب بروز درد نمی‎شوند، سرطانزا نیستند و باعث ایجاد مشکلات جدی نیستند. کیست‎های نرمه گوش که از جهات دیگر کیست‎های اپیدرموئید یا کیست‎های اپیدرمال نامیده می‎شوند به کُندی رشد می‎کنند. پزشکان به طور معمول فقط وقتی برداشتن این کیست‌ها را توصیه می‎کنند که آنها سبب بروز درد، کبودی یا عفونت شده باشند. کیست‎ها عموماً در بزرگسالان و در نواحی فاقد پوشش گستردۀ مو مثل صورت، گردن، یا تنه ظاهر می‎شوند. در این مقاله در مورد آنچه انتظار می‎رود تا فرد پس از مواجهه با کیست روی نرمه گوش با آن مواجه شود و نیز علایم و درمان کیست نرمه گوش بحث خواهد شد.

تینیتیس بسیار شایع است و تخمین زده می‎شود که فقط در سطح ایالات متحد آمریکا 50 میلیون نفر به آن مبتلا هستند

تینیتیس (Tinnitus، که تی-نی-تیس تلفظ می‎شود و در برخی ترجمه‌ها در فارسی به صورت تینیتوس ضبط شده است) یا زنگ زدن گوش‎ها، احساس شنیدن صدای زنگ، وز وز، هیس، جیر جیر، سوت زدن یا سایر صداها است. این سر و صدا ممکن است متناوب یا مداوم بوده و نیز می‎تواند از نظر میزان بلندی صدا متفاوت باشد. صدای مزبور اغلب در زمان پایین بودن صدای زمینه‎ای بدتر می‎شود، بنابراین مردم ممکن است بیشتر اوقات در هنگام شب که در اتاق ساکت در صدد به خواب رفتن هستند از آن باخبر شوند. در موارد نادر این صدا همزمان با صدای قلب به گوش می‎رسد (تینیتیس ضربان‎دار)

اضطراب می‎تواند به شکل علایم فیزیکی شامل تنگی گلو خود را نشان دهد. دشواری تنفس و این حس که گلو در حال کیپ شدن است نشانه‎های کلاسیک حملات پانیک محسوب می‎شود.

تنگی در گلو دلایل متفاوتی می‎تواند داشته باشد. این وضعیت ممکن است پایدار یا متناوب بوده و طیفی از خفیف تا شدید را شامل گردد. تنگی گلو ممکن است نشانۀ اختلالی بسیار جدی نباشد. به هر جهت در برخی موقعیت‌ها، درمان اورژانسی این اختلال باید در دستور کار قرار گیرد به ویژه اگر با مشکلات تنفسی یا دشواری بلع همراه شود. تنگی گلو ممکن است بر اثر موارد زیر ایجاد شود: گلو متورم باشد، عضلات گلو قفل شده باشند، توده‎ای در گلو وجود داشته باشد، یک نوار سفت بسته شده دور گلو را مجروح کرده باشد، حساسیت، فشار، یا درد گلو، احساس نیاز به بلع مکرر.