کلسترول

مردم به طور معمول در زمان ابتلاء به هیپرلیپیدمی علایمی را تجربه نمی‌کنند

هیپرلیپیدیمیا (هیپرلیپیدمی) یا بالا بودن کلسترول به افزایش میزان چربی‌ها در خون اشاره دارد. اغلب مردم به طور معمول در زمان ابتلاء به هیپرلیپیدمی علایمی را تجربه نمی‌کنند اما ابتلاء به هیپرلیپیدمی خطر ایجاد بیماری قلبی، استروک و مرگ را افزایش می‌دهد. کلسترول یک مولکول چربی موم‌وار است که توسط کبد تولید می‌شود. کلسترول برای سلامت غشاهای سلول، عملکرد مغز، تولید هومورن، و ذخیره کردن ویتامین نقش اساسی دارد. دو نوع پروتئین، یا لیپوپروتئین‌ کلسترول را به سلول‌ها حمل می‌کنند: لیپوپروتئین کم-چگالی (HDL) یا کلسترول بد، و لیپوپروتئین پرچگالی (HDL) یا کلسترول خوب. 

تجمع کلسترول در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد اما احتمال بروز آن در دوران میانسالی فرد بیشتر است. این ضایعات در زنان بیش از مردان شایع است.

کلسترول می‎تواند پیرامون چشم‎ها جمع شده، توده‎های زرد رنگ چرب ایجاد کند. اگرچه این توده‎ها معمولاً بی‌ضرر هستند، گاهی از اوقات پیامی در مورد یک اختلال زیربنایی به شمار می‎روند. چربی‎های طبیعی شامل کلسترول می‎توانند در اطراف پلک چشم جمع شوند. یکی از این توده‎ها زنتلاسما نام دارد. چند توده در کنار هم زنتلاسماتا نامیده می‎شوند. بروز زانتلازما ممکن است هیچ علتی نداشته باشد. به هر جهت، گاهی از اوقات این وضعیت نشان دهندۀ بالا بودن کلسترول، هیپوتیروئیدیسم یا اختلالات کبد است.

در موارد نادر، امکان افزایش بیش از حد کلسترول HDL وجود دارد

بسیاری از  مردم در مورد کلسترول اینطور فکر می‎کنند که باید در حد ممکن پایین باشد. از همۀ موارد گذشته بالا بودن کلسترول یک ریسک فاکتور مستند شدۀ بیماری قلبی است. کلسترول HDL ممکن است به  روفتن کلسترول LDL منجر شود که باعث تقویت امکان انسداد شریان‎ها می‎شود. آیا این موضوع که HDL از قلب محافظت می‎کند به این معنی است که باید در حد امکان بالا باشد؟ جواب به این سؤال ممکن است بسته به چند عامل مختلف باشد.

در هیپرکلسترولمی خانوادگی، خطر بالا بودن کلسترول نتیجه یک نقص (جهش) در یک ژن است

هیپرکلسترولیمیای خانوادگی [هیپرکلسترولمی خانوادگی] بر مسیر پردازش کلسترول توسط بدن تأثیر می‌گذارد. در نتیجه مردم مبتلاء به هیپرکلسترولمی خانوادگی در ریسک بالاتری برای ابتلاء به بیماری قلبی و حمله قلبی زودرس قرار دارند. ژن مسبب هیپرکلسترولمی خانوادگی ارثی است. این اختلال از زمان تولد شخص با اوست. درمان شامل استفاده از دارو و رفتارهای سالم سبک زندگی است که می‎توانند به کاهش ریسک کمک کنند. بالا بودن کلسترول یک اختلال پزشکی شایع است اما اغلب اوقات نتیجه گزینه‌های ناسالم سبک زندگی و بنابراین قابل درمان است. در هیپرکلسترولمی خانوادگی، خطر بالا بودن کلسترول نتیجه یک نقص (جهش) در یک ژن است که بر چگونگی پردازش کلسترول تأثیر می‎گذارد. 

برخورداری از سطح کلسترول صحیح در بدن به حفظ مقادیر درست ویتامین D و هورمون‎ها کمک کرده و برای گوارش صحیح مفید است.

مشخص کردن نسبت کلسترول در بدن فرد مهم است زیرا به پزشک در تصمیم‎گیری برای تعیین میزان ریسک بیماری قلبی در فرد کمک می‎کند. دکترها نسبت کلسترول افراد را با تقسیم کلسترول توتال یا کلی آنها به میزان لیپوپورتئین پرچگالی آنان تعیین می‎کنند. نسبت بهینه در این مورد 3.5 بر 1 است. افزایش نسبت مزبور خطر ابتلاء به بیماری قلبی را در افراد افزایش می‎دهد. سطح کلسترول توتال از سه نوع مختلف کلسترول تشکیل می‎شود. لیپوپروتئین پرچگالی یا HDL کلسترول "خوب" تلقی می‎شود. این نوع کلسترول تا 20 یا 30 درصد میزان کلسترول توتال بدن فرد را تشکیل می‎دهد.

کلسترول به صورت طبیعی در کبد ساخته می‌شود و آنگاه توسط پروتئین‎ها و به واسطۀ جریان خون به سراسر بدن منتقل می‎گردد. کلسترول یکی از آجرهای اصلی ساختمان غشاء سلولی است. کلسترول همچنین در تولید هورمون‎ها، ویتامین D، و مواد دخیل در هضم غذاهای دارای چربی دخالت دارد. در هر حال عوامل ژنتیکی و سبک زندگی می‎توانند باعث تولید کلسترول بیش از حد توسط بدن شوند.