علل و درمان پرسبیوپیا یا پیرچشمی

• علایم پیرچشمی
• چه چیز سبب پیرچشمی می‌شود؟
• درمان پیرچشمی
• پیرچشمی بخشی از روند پیری است

پرسبیوپیا [پیرچشمی] کاهش طبیعی توانایی تمرکز بر فاصله نزدیک است که بر اثر افزایش سن بروز می‌کند. اغلب مردم اثرات پیرچشمی را در دوران پس از چهل سالگی تجربه می‌کنند، زمانی که برای خواندن حروف ریز شامل متن‌ پیامک‌های تلفن همراه با مشکل مواجه می‌شوند.
حتی اگر شخص در گذشته هرکز با مشکلی در مورد بینایی خود مواجه نبوده باشد راهی برای گریز از ابتلاء به پیرچشمی وجود ندارد. حتی مردم نزدیک‌بین نیز متوجه می‌شوند که بینایی آنها در مورد فواصل نزدیک، وقتی از عینک معمول خود یا لنزهای تماسی برای تصحیح فاصله بینایی استفاده می‌کنند، دچار تاری دید می‌شود.
پژوهشگران تخمین می‌زنند که تقریباً 2 میلیارد نفر از جمعیت کره زمین با پیرچشمی مواجه هستند.
با وجودی که پیرچشمی یک تغییر نرمال در چشم‌ها بر اثر بالا رفتن سن است، این رویداد اغلب واقعه‌ای مهم و عاطفی محسوب می‌شود زیرا نشانه‌ای از پیری است که نادیده گرفتن آن غیر ممکن و پنهان کردنش دشوار است.
در بخش‌هایی از جهان که در آنها هیچ امکانی برای مراقبت از بینایی نیست، پیرچشمی چیزی بسیار بیشتر از یک کمبود یا ناراحتی است، پیرچشمی در این مناطق باعث اختلالی در بینایی می‌شود که کیفیت زندگی و میزان بهره‌وری آنان را کاهش می‌دهد.

علایم پیرچشمی
وقتی کسی دچار پیرچشمی می‌شود ناچار خواهد بود تا تلفن همراه هوشمند و دیگر اشیاء و مواد نیازمند خواندن (کتاب، مجله، منوها، برچسب‌ها و غیره) را برای افزایش شفافیت دید در فاصله نزدیک به چشم‌ها نگه دارد.
شوربختانه وقتی مردم چیزها را از چشم خود دور می‌کنند آنها از نظر اندازه کوچک‌تر به نظر می‌رسند، بنابراین نزدیک شدن به آنها برای بهتر دیدن صرفاً یک راه حل موقتی و با موفقیت نسبی در مورد پیرچشمی محسوب می‌شود.
اگر هم شخص بتواند اشیاء نزدیک را کماکان خوب ببیند، پیرچشمی می‌تواند سبب سردرد، فشار چشم و خستگی مفرط بصری شود که باعث می‌گردد تا خواندن متون و دیگر تکالیف نیازمند دید از فاصله نزدیک کمتر با آرامش همراه بوده و خسته کننده‌تر باشد.

چه چیز سبب پیرچشمی می‌شود؟
پیرچشمی یک فرآیند مرتبط به پیری است. پیرچشمی نتیجه زمخت شدن و کاهش تدریجی انعطاف‌پذیری عدسی‌های داخل چشم است.
این تغییرات مرتبط به سن در پروتئین‌های عدسی‌ها بروز می‌کند، که باعث سفت‌تر شدن و کاهش انعطاف آنها به مرور زمان می‌شود. تغییرات مرتبط به سن همچنین در الیاف عضلانی پیرامون عدسی‌های چشم نیز اتفاق می‌افتد. با کاهش میزان انعطاف‌پذیری، تمرکز بر اشیاء نزدیک برای چشم دشوار می‌شود.

درمان پیرچشمی
پیرچشمی را می‌توان با استفاده از عینک (شامل عینک‌های مطالعه)، لنزهای تماسی و جراحی چشم درمان کرد.

عینک
عینک‌های دارای لنزهای پیشرونده محبوب‌ترین راه‌حل برای پیرچشمی در مورد اغلب مردم سنین بالای 40 است. این لنزهای چند کانونی فاقد خط باعث حفظ بینایی فاصله نزدیک شده و برای تمامی فواصل دید مناسب ایجاد می‌کنند.
یک گزینه درمانی دیگر برای پیرچشمی استفاده از عینک دارای لنزهای دو کانونی است، اما این عینک‌ها باعث ایجاد محدودیت‎هایی برای میدان دید بسیاری از مردم دچار پیرچشمی می‌شوند.
همچنین این موضوع در مردم دچار پیرچشمی شایع است که متوجه شوند میزان حساسیت آنان نسبت به نور و روشنایی به علت تغییرات سالخوردگی در چشم‌هایشان افزایش پیدا می‌کند. لنزهای فتوکرومیک که به شکل خودکار در آفتاب تیره رنگ می‌شوند گزینه خوبی برای این مورد به شمار می‌روند.
گزینه دیگر عینک مطالعه است. خلاف لنزهای دو کانونه و پیشرونده (تصاعدی)، که اغلب مردم تمام روز از آنها استفاده می‌کنند، عینک‌های مطالعه صرفاً در موقع لزوم و برای شفاف‌تر دیده شدن اشیاء نزیدک و حروف چاپی کوچک به کار می‌روند.
اگر کسی از لنزهای تماسی استفاده می‌کند، این احتمال وجود دارد که چشم‌پزشک وی عینک‌های مطالعه‌ای را تجویز کند که بتواند آنها را در هنگام استفاده از لنزها به چشم بزند. مردم می‌توانند عینک‌های مطالعه را در عینک فروشی‌ها خریداری کرده یا انواع باکیفیت‌تر آنها را بر مبنای نسخه چشم‌پزشک تهیه کنند.
فارغ از اینکه مردم کدام انواع عینک را برای تصحیح پیرچشمی انتخاب می‌کنند، آنها باید قطعاً لنزهای دارای پوشش ضد انعکاس را انتخاب کنند. این لنزها بازتاب‌هایی را که می‌توانند باعث تحریف بینایی شده و به خستگی چشم منجر شوند از بین می‌برند. لنزهای مزبور در عین حال به کاهش تشعشعات و افزایش شفافیت دید در هنگام رانندگی در شب کمک می‌کنند.

لنزهای تماسی
مردم دچار پیرچشمی در عین حال گزینه لنزهای تماسی مولتی‌فوکال (چند کانونی) را در اختیار دارند که در اشکال لنزهای ساخته شده از مواد نرم یا گاز نفوذپذیر در دسترس است.
یک نوع دیگر تصحیح لنزهای تماسی برای پیرچشمی، مونویژن است، که در آن برای یک چشم از لنز تجویز شده برای فاصله دور و برای چشم دیگر از لنز تجویز شده برای فاصله نزدیک استفاده می‌شود. مغز یاد می‌گیرد که از یک چشم یا دیگری برای وظایف مختلف استفاده کند.
در حالی که برخی از مردم از این راه‌حل احساس خشنودی می‌کنند، دیگران از کاهش حدت بینایی و در برخی موارد از فقدان درک عمق میدان دید شکایت دارند. از آنجا که چشم انسان بر اثر بالا رفتن سن دستخوش تغییر می‌شود نیاز است که عینک‌های مخصوص پیرچشمی یا لنزهای تماسی مرتبط به مرور زمان تغییر کنند. مردم باید انتظار داشته باشند که پزشک برای تصحیح دید هر از گاه عینک یا لنز قوی‌تری تجویز کند.

عمل جراحی برای پیرچشمی
اگر کسی مایل نباشد که برای رفع پیرچشمی از عینک یا لنز تماسی استفاده کند برخی گزینه‌های جراحی نیز در این مورد وجود دارد.
یک اقدام برای تصحیح پیرچشمی که در حال دست یافتن به محبوبیت عام است پیوند "لنز" قرنیه است.
لنز قرنیه که به طور معمول در قرنیه چشم غیر غالب شخص پیوند می‌شود عمق تمرکز دید چشم درمان شده را افزایش داده و نیاز به عینک مطالعه را بدون تأثیرگذاری قابل توجهی به کیفیت بینایی دور شخص کاهش می‌دهد.
قدم اول برای تعیین اینکه شخص کاندیدای مناسبی برای انجام عمل مزبور است معاینه کامل چشم و مشورت با یک جراح انکساری متخصص در تصحیح پیرچشمی به روش جراحی است.

پیرچشمی بخشی از روند پیری است
پیرچشمی بخش نرمالی از فرآیند پیر شدن است و هر انسانی ناگزیر است که برخی اوقات در سنین پس از چهل سالگی با آن مواجه شود. فارغ از گزینه مورد نظر شخص - عینک، لنز تماسی یا عمل جراحی – با درمان این مشکل شخص خواهد توانست پیامک‌ها را بر روی صفحه نمایش تلفن یا صفحات کتاب بدون مواجهه با مشکل بخواند.
اگر کسی متوجه بروز علایم و نشانه‌های پیرچشمی در خود شده باشد باید برای معاینه چشم و مشورت در مورد بهترین گزینه درمانی برای خود به چشم‌پزشک مراجعه کند./

• گریچین بیلی، دکتر ونس تامپسون
• ترجمه نادر اکبری سراوانی

Source:
All about vision
Presbyopia: What causes it and how to treat it
By Gretchyn Bailey 
Reviewed by Vance Thompson, MD
Page updated April 2019