پیوند اعضاء / اهداء عضو

بیماری پیوند در برابر میزبان یک پاسخ ایمنی به یک بدن بیگانه است. در این بیماری، بدن بیگانه سلول‎های اهدا کننده نیست بلکه سلول‎های خود فرد گیرندۀ پیوند است.

بیمارانی که برای برخی انواع سرطان تحت درمان قرار دارند گاهی از اوقات همراه شیمی‎درمانی یا اشعه‎درمانی تحت پیوند سلول بنیادی نیز قرار می‎گیرند. سلول‎های بنیادی سالم یا از خود فرد بیمار یا از اهداء کننده گرفته می‎شود. پیوند آلوژنیک فرآیندی است که در آن سلول‎های گرد آمده از اهدا کنندۀ سالم فاقد ابتلاء به سرطان که با نوع بافت فرد بیمار همخوانی دارد، گرفته می‎شود. اغلب اوقات اهداء کننده از جملۀ خویشاوندان نزدیک بیمار مثل خواهر یا برادر اوست. استفاده از اهدا کننده برای پیوند سلول بنیادی باعث بروز اختلالی می‎شود که آن را اثر پیوند در برابر میزبان سرطان می‎نامند، که در آن سلول‌های بنیادی گرفته شده از اهدا کننده (گرافت) می‎تواند به تمامی سلول‎های سرطانی موجود در بدن گیرنده (میزبان) حمله کند.

لوزالمعده منبع تولید انسولین در بدن انسان است.

پیوند لوزالمعده (پانکراس) وقتی برای بیمار انجام می‌شود که لوزالمعدة وی دیگر قادر به تولید انسولین نیست. در این روند لوزالمعدة سالم تولید کنندة انسولین فردی که مرده است به بیمار پیوند می‌شود. اولین مورد پیوند لوزالمعده در سال 1966 انجام شد. در هر حال، پذیرش گستردة این نوع پیوند نزد پزشکان تا دهة نود میلادی طول کشید.