علاج اختلال نعوظ در سالمندان

در این مقاله:
• اختلال نعوظ چیست؟
• اختلالات پزشکی و اختلال نعوظ
• داروها و اختلال نعوظ
• سطح تستوسترون و اختلال نعوظ
• درمان اختلال نعوظ
• خلاصه

اختلال نعوظ ناتوانی در رسیدن به نعوظ آلت تناسلی یا حفظ این نعوظ است. علاج اختلال نعوظ می‌تواند شامل استفاده از دارو، عمل جراحی، تغییرات سبک زندگی، یا مدیریت کردن اختلالات زمینه‌ای سلامت باشد.
"مطالعه سالمندی مردان ماساچوست" یکی از نخستین مطالعاتی بود که اپیدمیولوژی (علت‌شناسی) اختلال نعوظ را در ایالات متحد آمریکا گزارش داد. در مجموع، مطالعه مزبور پی برد که اختلال نعوظ مبتلابه 52 درصد جمعیت مردان 40 تا 70 ساله است.
"نظرسنجی سلامت جامعه ناحیه بوستن" نیز عنوان کرده است که اختلال نعوظ در 10 درصد جمعیت مردان سنین 30 تا 39 سال وجود دارد و این رقم برای سنین 70 تا 79 سال به 59 درصد افزایش می‌یابد.

اختلال نعوظ چیست؟
اختلال نعوظ یک اصطلاح پزشکی برای تبیین وضعیتی است که مرد در تحقق نعوظ یا حفظ آن دچار مشکل می‌شود.
چند عامل مختلف می‌توانند مرد را دچار اختلال نعوظ کنند یا عامل تقویت بروز آن باشند. سالخوردگی یک از این دلایل است زیرا مردان سالمند بیشتر محتمل است تا دچار موارد زیر گردند:
• ابتلاء به اختلالات پزشکی که می‌توانند عامل تقویت اختلال نعوظ باشند
• مصرف داروهایی که ممکن است عامل تقویت اختلال نعوظ باشند
• دچار شدن به کاهش میزان تستوسترون که می‌تواند به کاهش برانگیختگی جنسی منجر گردد

اختلالات پزشکی و اختلال نعوظ
مردان سالمند بیشتر محتمل است که به مشکلات پزشکی تقویت کننده اختلال نعوظ مبتلاء باشند. مثال‌هایی از اختلالات سلامت مورد اشاره عبارتند از:
• دیابت
• بیماری قلبی
• بالا بودن فشار خون
• بالا بودن کلسترول
• چاقی
اختلالات مزبور می‌توانند بر جریان خون یا حس عصب تأثیر منفی بگذارند، که هر دوی آنها برای نعوظ ضروری هستند. کاهش جریان خون، که به نام عدم کفایت عروقی شناخته می‌شود یکی از شایع‌ترین علل اختلال نعوظ است.

داروها و اختلال نعوظ
مردان سالمند بیشتر محتمل است که برای مدیریت کردن اختلالات پزشکی زمینه‌ای داروهایی مصرف کنند. در حالی که این داروها ممکن است باعث تقویت سلامت عمومی شخص شوند برخی از آنها سبب تقویت علایم اختلال نعوظ می‌شوند. داروهای مورد اشاره ممکن است شامل موارد زیر باشند:
• داروهای کاهش دهنده فشار خون مثل:
-تیازیدها
-بتا بلوکرها
-دیورتیک‌ها
• آریتمی قلب یا دیگر مشکلات قلبی
• بیماری پارکینسون
• داروهای کاهش دهنده درد مثل کدئین و مورفین (مرفین)
• داروهای مورد استفاده برای شیمی درمانی
کسانی که ظن آن دارند که داروهای مصرفی آنان عامل تقویت کننده اختلال نعوظ است باید به پزشک مراجعه کنند. پزشک می‌تواند دوز دارو را کاهش دهد یا داروی جایگزین تجویز کند.
هیچ‌کس نباید داروهای مصرفی خود را قطع کند مگر آنکه پیشتر موافقت پزشک خود را برای این کار گرفته باشد.

سطح تستوسترون و اختلال نعوظ
تستوسترون یک هورمون است که دارای عملکردهای مهمی در بدن است. این هورمون به جنبه‌های مختلف سلامت جنسی در مردان شامل موارد زیر کمک می‌کند:
• تنظیم میل جنسی
• حفظ بافت‌های تغذیه خون آلت تناسلی مرد با خون
میزان تستوسترون مردان به طور معمول با بالا رفتن سن دچار کاهش می‌شود. این وضعیت می‌تواند به کاهش میل جنسی منجر گردد که ممکن است عامل تقویت کننده اختلال نعوظ باشد. وضعیت مزبور همچنین احتمال آسیب دیدگی شبکه وریدی در آلت تناسلی مرد را افزایش می‌دهد که باعث نقصان جریان خون به آلت می‌شود.

درمان اختلال نعوظ
در زمان درمان اختلال نعوظ، پزشکان اغلب ترکیب از تغییرات سبک زندگی و دارو را توصیه می‌کنند.

عادت‌های مفید
تغیرات سبک زندگی به شرح زیر می‌توانند به درمان یا پیشگیری از اختلال نعوظ کمک کنند:
• خوردن غذاهای سالم
• اقدام به انجام ورزش به شکل منظم
• کاهش وزن در صورتی که شخص دچار اضافه وزن یا چاقی باشد.
• توقف مصرف دخانیات (سیگار، سیگارت و...)
• محدود کردن مصرف الکل یا اجتناب از آن
• مدیریت کردن اختلالات زمینه‌ای سلامت مثل فشار خون بالا یا دیابت
• بهبود عادات خواب
فقدان میل جنسی نیز می‌تواند بر اختلال نعوظ در مردان پیر مؤثر باشد. بر مبنای یک مرور مربوط به سال 2020، در حدود 82.4 درصد مردان سنین 80 و بالاتر خبر از فقدان میل جنسی می‌دهند. جستجو برای یک سکس‌درمانگر گزینه‌ای است می‌تواندباعث بهبود میل جنسی و کاهش علایم اختلال نعوظ گردد.

داروهای اختلال نعوظ
در کنار مقیاس‌های مربوط به سبک زندگی، پزشکان می‌توانند داروهایی نیز برای درمان اختلال نعوظ تجویز کنند. اکثر این داروها برای افراد سالمند ایمن هستند، با وجودی که یک متخصص پزشکی نیاز خواهد داشت برای بررسی انطباق با دیگر داروهای مصرفی مردان سالمند بررسی لازم را انجام دهند.
در ادامه برخی داروهایی که پزشکان برای درمان اختلال نعوظ تجویز می‌کنند فهرست شده است.

مهار کننده‌های فسفودی‌استراز-5
یکی از متداول‌ترین درمان‌های پزشکی برای اختلال نعوظ در مردان سالمند یک کلاس دارویی به نام مهار کننده‌های فسفودی‌استراز-5 (PDE-5) است. این داروها عروق خونی را گشاد و ریلکس می‌کنند و باعث بهبود جریان خون به آلت تناسلی می‌شوند.
بر مبنای یک مرور مربوط به سال 2017، مهار کننده‌های PDE-5 به طور معمول برای سالمندان شامل مبتلایان به بیماری‌های قلب و عروق ایمن هستند. به هر حال، این داروها برای افرادی که جهت اختلالات قلبی خود نیترات می‌گیرند مناسب نیستند.
برخی مثال‌ها در مورد مهار کننده‌های PDE-5 شامل موارد زیر است:
• اوانافیل (استندرا)
• سیلدنافیل (وایاگرا)
• تدالافیل (سیالیس)
• وردنافیل (لویترا، استاکسین)

درمان جایگزینی تستوسترون
اگر مرد سالمند دچار مشکل پایین بودن میزان تستوسترون باشد، دکتر ممکن است درمان جایگزینی تستوسترون (TRT) تجویز کند. این رویکرد شامل تحویل منظم تستوسترون از طریق تزریق، ژل، یا پچ پوستی است.
به هر حال درمان جایگزینی تستوسترون برخی از علل بیشتر شایع اختلال نعوظ در سالمندان، یعنی موارد مثل کاهش جریان خون یا آسیب عصب را هدف قرار نمی‌دهد.

تزریق‌های اینتراکاورنوسال
الپروستادیل یک داروی تزریقی یا شیاف داخل آلت مردانه است که برخی مردان برای رسیدن به نعوظ از آن استفاده می‌کنند. این دارو به سرعت رگ‌های خونی آلت تناسلی را منبسط کرده به تحقق نعوظ در فاصله 8 تا 10 دقیقه کمک می‌کند.
داروهای الپروستادیل تزریقی شامل موارد زیر است:
• کاورجکت
• ایدکس
• پروستین وی‌آر
الپروستادیل یک مثال از داروهای تزریقی اینتراکاورنوسال است اما پزشکان ممکن است ترکیبی از 3 دارو به نام تریمیکس را به کار ببرند که شامل الپروستادیل، فنتولامین، و پاپاورین است.
پزشکان ممکن است یک شیاف تزریقی را نیز تجویز کنند که به عنوان یک واسطه مجرای ادراری برای نعوظ شناخته می‌شود.

عمل جراحی
جراحی یک درمان محتمل برای مردان دچار اختلال نعوظ در زمانی است که درمان‌های دیگر مؤثر نیستند.
جراحی ایمپلنت آلت دارای بالاترین میزان خشنودی بیمار و شریک جنسی وی در میان تمامی درمان‌های اختلال نعوظ شامل مهار کننده‌های خوراکی PDE-5 و تزریق درون آلت است.

خلاصه
افراد سالمند در مقایسه با اشخاص جوان بیشتر دچار اختلال نعوظ می‌شوند. آنان در عین حال بیشتر احتمال دارد که دچار مشکلات پزشکی باشند و داروهایی بگیرند که باعث افزایش احتمال ایجاد اختلال نعوظ می‌شوند. نزول مرتبط به سن در میزان تستوسترون نیز عامل تقویت کننده اختلال نعوظ است.
هر کسی که در مورد اختلال نعوظ نگران است باید به پزشک مراجعه کند. پزشک می‌تواند روی علت ایجاد این وضعیت بررسی کرده و درمان مناسبی پیشنهاد دهد.
در زمان درمان اختلال نعوظ در افراد مسن، دکتر ممکن است تلفیقی از تغییرات سبک زندگی و درمان‌های پزشکی را توصیه کند. افراد می‌توانند در مورد گزینه‌های درمانی با پزشک مشورت کنند تا رویکرد دارای بهترین کارآیی برای آنان مشخص گردد./

علاج اختلال نعوظ در سالمندان
 دکتر مت کاورد، ریچل نل
ترجمه هامیک رادیان

Source:
Medical News Today
Erectile dysfunction cures for older adults
Medically reviewed by Matt Coward, MD, FACS —
Written by Rachel Nall, MSN, CRNA
On November 4, 2020