• علل و انواع تاول
• درمان تاول
• پیشگیری از تاول
• خلاصه
تاول‌ها کیسک‌هایی پر از مایع هستند. اصطکاک ناشی از پوست، جوراب یا کفش می‌تواند باعث ایجاد تاول لای انگشتان پا شود. تاول‌ها همچنین یک علامت برخی اختلالات پوست به شمار می‌روند.
در اغلب موارد، تاول بدون نیاز به درمان در طول یکی دو هفته خود به خود از بین می‌رود. تاول‌های ناشی از یک اختلال پوستی ممکن است با خارش همراه بوده و به درمان پزشکی نیاز داشته باشند.
علل و انواع تاول
انواع مختلفی از تاول به دلایل مختلف ممکن است لای انگشتان پا ایجاد گردد:
تاول اصطکاک یا سایش
شایع‌ترین نوع تاول روی پا تاول سایشی است که بر اثر آزرگی پوست با سایش ایجاد می‌شود. این مورد ممکن است هنگامی بروز کند که انگشتان پا روی همدیگر یا چیز دیگری مثل قسمتی از کفش مالیده یا کشیده می‌شوند.
برخی ریسک فاکتورها شامل موارد زیر احتمال ایجاد تاول سایشی روی انگشتان پا را افزایش می‌دهند:
• گرما و رطوبت پوست مثل هنگامی که پاها در گرمای کفش دچار تعریق می‌شوند
• حرارت زیاد
• پوشیدن کفش‌های نو یا نامناسب برای پا
• عوامل آناتومیک مثل داشتن انگشتانی که روی همدیگر قرار می‌گیرند
تاول‌های سایشی اغلب خود به خود و به مرور زمان سر باز می‌کنند و از آنها مایعی خارج می‌شود. برخی از اوقات تاول پس از پاره شدن ترمیم می‌شود. پاره کردن یا کندن تاول می‌تواند سبب عفونت و طولانی شدن زمان التیام شود، بنابراین مردم باید تاول‌های سایشی را بپوشانند و در حد امکان از پاره کردن آنها خودداری کنند.
گزش حشرات
نیش یا گزش برخی حشرات سبب ایجاد تاول روی پوست می‌شود. این تاول‌ها ممکن است شبیه به تاول سایشی به نظر رسیده و حس شوند اما آنها اغلب با خارش همراه هستند.
همانند مورد تاول سایشی این موضوع مهم است که مردم از کندن یا ترکاندن تاول ناشی از گزش حشرات خودداری نمایند.
سوختگی
سوختگی‌های سطحی، سوختگی شیمیایی و سوختگی با یخ می‌توانند تاول ایجاد کنند. مثل تاول‌های ایجاد شده در تاول‌های سایشی، تاول در این صدمات مربوط به حرارت می‌تواند به عنوان یک حائل طبیعی عمل کرده زخم ایجاد شده را از عفونت محافظت کند.
عفونت
عفونت‌های متعددی شامل موارد زیر می‌توانند روی پا یا لای انگشتان تاول ایجاد کنند:
• بیماری دست، پا، و دهان. بیماری دست، پا و دهان یک بیماری ویروسی است که سبب ایجاد تاول‌های دردناک در پا، دست و دهان می‌شود. این بیماری بسیار مسری است و بیشترین شیوع آن مربوط به کودکان خردسال است. در بیشتر مردم این بیماری خود به خود و در طول چندین روز از بین می‌رود.
• ایمپتیگوی بالوس. ایمپتیگو یک عفونت باکتریایی پوست است. برخی از اوقات این عفونت می‌تواند با تاول همراه باشد که در این صورت به نام ایمپتیگوی بالوس شناخته می‌شود.
• تیاینا پدیس وزیکوبالوس. تاینیا پدیس، که به نام عفونت پای ورزشکار نیز شناخته می‌شود یک عفونت قارچی در پا است. برخی از اوقات این عفونت با تاول همراه است.
• سلولیت. سلولیت عفونت لایه‌های عمقی پوست است. سلولیت زمانی بروز می‌کند که باکتری، اغلب از راه جراحتی مثل تاول سایشی، وارد پوست می‌شود. سلولیت را با آنتی‌بیوتیک درمان می‌کنند.
اختلالات پوستی موجب تاول
برخی اختلالات پوست شامل موارد زیر می‌توانند باعث ایجاد تاول بین انگشتان پا شوند:
• اپیدرمولیس بالوسا. اپیدرمولیس بالوسای ارثی یک اختلال پوستی مزمن است که به طور معمول در دوران نوزادی یا کودکی بروز می‌کند. مردم دچار این بیماری بر اثر کمترین تروما دچار تاول می‌شوند.
• اگزمای دیشیدروتیک. این نوع اگزما باعث ایجاد تاول در کف پا و بین انگشتان پا یا کف دست و روی انگشتان می‌شود. پزشکان به طور کامل علت بروز اگزما را نمی‌دانند، اگرچه به نظر می‌رسد که عوامل ژنتیکی و زیست‌محیطی در این مورد نقش دارند.
• درماتیت تماسی آلرژیک. واکنش‌های آلرژیک می‌توانند سبب بروز تاول در سراسر بدن شوند و نیز ممکن است این تاول فقط در آن قسمت از بدن که با ماده آلرژی‌زا تماس داشته ظاهر گردد. مردم در صورت آلرژی داشتن به چیزی در کفش خود، یا استفاده از یک لوسیون برای پاها ممکن است دچار تاول آلرژیک بین انگشتان پا شوند. این اختلال زیر عنوان درماتیت تماسی آلرژیک شناخته می‌شود.
درمان تاول
درمان عفونت‌ها و تاول‌های اختلالات پوستی بسته به علت بروز تاول متفاوت است. کسی که دچار تاول خیلی دردناکی است که ناشی از سایش نیست، یا دچار تاول‌های سایشی است که به شکل قابل ملاحظه‌ای بدتر شده‌اند، باید به پزشک مراجعه کند.
درمان اغلب موارد تاول سایشی در محیط خانه کاری ایمن است. مردم می‌توانند راهکارهای زیر را امتحان کنند:
• تاول را بپوشانید. تاول پوشانده نشده ممکن است بترکد و سبب عفونت، صدمات پوست و تاول‌های بیشتر شود.
• کفش‌های راحت بپوشید که با تاول اصطکاک پیدا نمی‌کنند.
• تاول را تمیز نگه دارید. اگر تاول باز و تخلیه شده باشد، ناحیه را به ملایمت با آب و صابون بشویید. استفاده از ژل نفتی می‌تواند به فرآیند التیام کمک کند.
• برای التیام تاول از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی غیر نسخه‌ای استفاده نکنید، زیرا این کار می‌تواند در برخی افراد به درماتیت تماسی آلرژیک منجر شود.
"آکادمی آمریکایی درماتولوژی" می‌گوید که مردم باید از ترکاندن تاول در خانه خودداری کنند مگر اینکه آنها بسیار بزرگ یا بسیار دردناک باشند.
به دکتر مراجعه کنید اگر:
• نشانه‌های عفونت مثل ورم، سرخی، تب، لرز، تخلیه چرک یا درد شدید وجود داشته باشد.
• تاول در طول چند روز خود به خود برطرف نشده باشد.
• تاول به قدری دردناک باشد که در فعالیت روزانه فرد اختلال ایجاد کند.
پدهای تاول می‌توانند درد و ناراحتی تاول زدن را کاهش داده و فرآیند التیام را تقویت کنند. مردم می‌توانند پدهای مخصوص تاول را برای انگشتان از داروخانه‌ها خریداری کنند.
پیشگیری از تاول
راهکارهای مربوط به کاهش سایش روی پا و بین انگشتان می‌تواند از بروز تاول سایشی پیشگیری کند. این راهکارها می‌توانند کمک کننده باشند:
• کفش مناسب بپوشید.
• با کفش‌های نو پیاده‌روی طولانی انجام ندهید. برخی از اوقات پاها برای همخوانی پیدا کردن با کفش نو به زمان نیاز دارند و قرار داشتن پا در کفش‌هایی که هنوز با پا متناسب نشده‌اند می‌تواند تاول ایجاد کند.
• در صورت مرطوب شدن جوراب بر اثر عرق یا دیگر منابع رطوبت جوراب خود را تعویض کنید.
• نواحی مستعد تاول پا را با پد یا بانداژ بپوشانید.
• برای نواحی دچار تاول به ویژه در هنگام پوشیدن کفش تازه از ژل نفتی استفاده کنید.
• اگر کفش ناراحت کننده بوده یا به پا آسیب می‌زند آن را عوض کنید یا دست از فعالیت با پا بردارید. اگر انجام این کار ممکن نباشد برای پیشگیری از تاول بین انگشتان پا را با پد بپوشانید.
خلاصه
تاول‌های سایشی ممکن است دردناک یا ناراحت کننده باشند اما اغلب بی‌ضررند. تا زمانی که شخص تاول را تمیز نگه دارد، خطر بروز عفونت جدی پایین است. به هر حال تاول‌های دیگر، ممکن است نشانه‌ای از عفونتريال سوختگی، یا یک بیماری مزمن پوستی باشند. این موضوع مهم است که مردم در مورد تاول‌هایی که برطرف نمی‌شوند یا بیش از حد دردناک هستند، تحت درمان قرار گیرند./
• زاون ویلینز، دکتر اُوِن کرامر
• ترجمه نادر اکبری سراوانی
Source:
Medical News Today
Blisters between the toes: Causes and treatments
Last reviewed Wed 7 August 2019
By Zawn Villines
Reviewed by Owen Kramer, MD
نظرات (1)