غده یا توده سفت زیر پوست

ورم گره‎های لنفاوی، ارتریت روماتوئید، لوپوس، لنفوما، )، سرطان پستان ، لیپوما، سندرم گاردنر ، لیپوساکشن، فیبروادنوما ، فیبروادنوم،

توده سفت زیر پوست ضرورتاً نشان دهنده سرطان نیست.

تغییر اندازه و نوع قلم متن

پیش فرض
پیش فرض
تغییر اندازه صفحه

• علل ایجاد توده سفت زیر پوست
• چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
• تشخیص توده سفت زیر پوست
• خلاصه

کشف یک توده سفت زیر پوست می‌تواند نگران کننده باشد اما به ندرت علتی برای نگرانی است. چندین عامل می‌توانند باعث ایجاد این توده‎ها زیر پوست شوند و به طور معمول درمان‌پذیرند.

علل ایجاد توده سفت زیر پوست
علل ایجاد یک توده سفت زیر پوست شامل موارد زیر است:

کیست
کیست یک توده بافت مسدود حاوی مایع یا مواد زائد است. کیست در هر جای بدن ممکن است شکل بگیرد. بافت کیست‌ها بر مبنای مواد به دام افتاده درون آنها متفاوت است.
کیست ممکن است به علت انسداد یک غده روغنی یا فولیکول مو ایجاد شود. کیست‌ها وقتی در نزدیکی سطح پوست شکل گرفته باشند شبیه به تاول‌های نرم احساس می‌شوند، اما در صورت شکل‌گیری در نقاط عمقی‌تر زیر پوست ممکن است حسی نظیر توده‌های سفت ایجاد کنند.
یک کیست سفت نزدیک به سطح پوست معمولاً حاوی سلول‌های مرده پوست یا پروتئین است. انواع این کیست شامل موارد زیر است:
•   کیست گانگلیون، که روی مچ دست شایع است
•   کیست سینوویال، که روی ستون فقرات ظاهر می‌شود
•   کیست پیلار، که روی جمجمه بروز می‌کند
•   کیست مخاطی که روی پاها، انگشتان پا یا داخل دهان ایجاد می‌شود
کیست‌ها به ندرت نیاز به درمان دارند، و اغلب رشد آنها متوقف شده و سپس خود به خود از بین می‌روند. در برخی موارد یک جوش سرسیاه ممکن است در نزدیکی مرکز کیست ایجاد شود. وقتی چنین اتفاقی رخ می‌دهد کیست ممکن است سر باز کرده، ترشحات سفید یا زرد رنگ از آن خارج گردد.
کیست عفونی که قرمز رنگ و متورم یا دردناک است احتمالاً به درمان پزشکی نظیر موارد زیر نیاز دارد:
•   آنتی‌بیوتیک
•   آسپیراسیون سوزن
•   تزریق کورتیکوستروئید
•   عمل جراحی برای خارج کردن کیست

درماتوفیبروما (درماتوفیبروم)
درماتوفیبروم‌ها برآمدگی‌های قهوه‌ای یا قرمز سفتی هستند که زیر پوست شکل می‌گیرند. آنها معمولاً در قسمت‌های در معرض پوست مثل پاها، بازوها و پشت بروز می‌کنند. درماتوفیبروم‌ها به سرطان تبدیل نمی‌شوند.
در کل، مردم مبتلاء به فیبروم دچار علایم دیگری نمی‌شوند. به هر جهت در برخی موارد درماتوفیبروم‌ها ممکن است خارش، و تحریک‌پذیری ایجاد کرده یا در لمس حساس به نظر بیایند.
درماتوفیبروم‌ها وقتی ایجاد می‌شوند که سلول‌ها به شکل اضافی در زبرترین لایه پوست یعنی درمیس جمع می‌شوند.
علت دقیق ایجاد درماتوفیبروم روشن نیست، اما علل بالقوه در این مورد عبارتند از:
•   تروما یا آسیب دیدن پوست
•   نیش یا گزش عنکبوت
•   اسپلینترها
درماتوفیبروم‌ها عموماً نیاز به درمان ندارند اما گرایشی به بقاء مادام‌العمر در آنها دیده می‌شود.
در صورت ناخوشایند یا آزارنده بودن سطح بروز آنها مردم می‌توانند از پزشک بخواهند که درماتوفیبروم را از طریق عمل جراحی بردارد.
دیگر گزینه‌های درمانی فقط به برداشتن بخشی از درماتوفیبروم منجر می‌شوند و عبارتند از:
•   فریز کردن آن با نیتروژن مایع
•   تزریق کورتیکوستروئید
•   پاک‌تراش کردن لایه‌های رویی توده
•   برداشتن قسمت مرکزی آن

ورم گره‎های لنفاوی
گره‌های لنفاوی غدد کوچکی هستند که مواد مضر را از مایع لنفاوی فیلتر می‌کنند. مایع لنفاوی مایعی شفاف است که در عروق لنفاوی جریان دارد.
این غدد کوچک لوبیا شکل یک جزء حیاتی در سیستم ایمنی هستند. آنها سلول‌های سفید خون را که برای نابود کردن پاتوژن‌های مسبب بیماری و مواد زائد به کار می‌روند تولید و ذخیره می‌کنند.
برخی از اوقات گره‎های لنفی در پاسخ به عفونت‎های باکتریایی یا ویروسی متورم می‌شوند. این گره‌ها ممکن است سفت و دردناک شوند.
ورم گره‌های لنفاوی به طور معمول در سر، گردن، یا کشاله ران بروز می‌کند.
چند عامل مختلف شامل موارد زیر می‎تواند باعث ورم گره‎های لنفاوی شوند:
•   سرماخوردگی یا دیگر عفونت‌های ویروسی
•   عفونت‌های باکتریایی
•   عفونت‌های دندان
•   عفونت گوش
•   اختلالات پزشکی آسیب زننده به سیستم تنفسی مثل ارتریت روماتوئید یا لوپوس
مردم دچار ورم گره‎های لنفی براثر عفونت محتمل است که دچار علایم دیگری مثل موارد فهرست زیر شوند:
•   آبریزش بینی
•   سرفه
•   گلودرد
•   تب
•   سردرد
•   خستگی مفرط
در اغلب موارد ورم گره‌های لنفاوی خود به خود و بدون درمان پزشکی برطرف می‌شود. اگر چنین اتفاقی رخ ندهد، تمرکز درمان باید بر علت زیربنایی متمرکز شود که معمولاً یک عفونت است.
یک گره لنفاوی که سفت و لاستیک مانند احساس شود یا از جای خود حرکت نکند می‌تواند نشان دهنده یک اختلال پزشکی جدی باشد.
برخی سرطان‌ها مثل لنفوما (لنفوم)، لوسمی، و سرطان پستان می‌توانند گره‌های لنفاوی را درگیر کنند. هر کسی که در مورد ورم گره‌های لنفاوی خود دچار نگرانی باشد باید به پزشک مراجعه کند.

لیپوما
لیپوما یک تومور خوش‌خیم تشکیل شده از بافت چربی است. این توده‌های غیر سرطانی درست زیر پوست تشکیل می‌شوند، و رنگ پریده یا بی‌رنگ به نظر می‌رسند. لیپوما معمولاً نرم احساس می‌شود و به آسانی جابجا می‌گردد.
در مجموع لیپوماها علامتی ایجاد نمی‌کنند. به هر حال، وقتی یک لیپوما چند رگ خونی یا عصب را درگیر کند ممکن است حساس یا دردناک احساس شود.
علت دقیق لیپوما شناخته شده نیست. برخی اختلالات ژنتیک مثل سندرم گاردنر می‌توانند احتمال ایجاد لیپوما را افزایش دهند.
لیپوما نیازی به درمان پزشکی ندارد مگر اینکه دردناک و آزار دهنده بوده یا در توانایی عملکرد نرمال شخص مبتلاء اختلال ایجاد کند.
گزینه‌های درمانی لیپوما شامل موارد زیر است:
•   لیپوساکشن
•   تخلیه
•   تزریق استروئید
•   برش جراحی

فیبروادنوما (فیبروادنوم)
فیبروادنوم یک تومور خوش‌خیم پستان حاوی بافت‎های فیبروزه و بافت‎های غده است.
بر مبنای اعلام "انجمن آمریکایی سرطان"، فیبروادنوم‎ها بیشترین شیوع را در زنان سنین 20 تا 40 سال دارند، اگرچه امکان بروز آنها در هر سنی مطرح است. فیبروادنوم‌ها معمولاً در لمس سفت اما قابل به حرکت به نظر می‌رسند.
فیبروادنوم ممکن است بر اثر بالا رفتن میزان استروژن ایجاد شود. آنها ممکن است بر اثر افزایش این هورمون در طول بارداری بروز کنند. در مقابل، فیبروادنوم‌ها ممکن است در دوره یائسگی کوچک شوند.
فیبروادنوم در صورتی که درد ایجاد نکرده یا رشد نکند نیازی به درمان ندارد. به هر جهت، زنان باید وضعیت خود را در مورد بروز هر تغییری در اندازه یا نمای ظاهری فیبروادنوم پایش کنند.
در صورت وجود موارد زیر پزشک ممکن است برداشتن فیبروادنوم‌ها را توصیه کند:
•   سبب درد شده باشد
•   شخص دچار تغییراتی در اندازه یا نمای ظاهری پستان شده باشد
•   شخص دارای تاریخچه خانوادگی سرطان پستان باشد

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
در مجموع، برآمدگی‌های غیر سرطانی به شکل نرم و قابل جابجایی احساس می‌شوند. هر کسی که در مورد یک توده زیر پوستی در خود نگران باشد باید برای تشخیص به پزشک مراجعه کند. توده‌های سفت اغلب اوقات چیزی مگر یک کیست یا گره لنفی متورم نیستند.
در صورت مواجهه با موارد زیر مردم باید برای یک برآمدگی زیر پوستی به پزشک مراجعه کنند:
•   متوجه بروز تغییری در اندازه یا نمای ظاهری توده شوند
•   توده دردناک یا حساس باشد
•   توده قرمز یا ملتهب به نظر برسد
•   شخص در کنار توده مزبور دچار کاهش وزن ناخواسته شده باشد

تشخیص توده سفت زیر پوست
پزشک می‌تواند به تشخیص توده سفت زیر پوست با معاینه آن و مرور شرح پزشکی شخص کمک کند. در طول معاینه بالینی، پزشک ممکن است توده را به آرامی بفشارد یا در تنگنا قرار دهد.
پزشک سؤالاتی را در مورد مدت بروز توده و مسائلی مثل تغییر اندازه یا نمای ظاهری احتمالی آن مطرح خواهد کرد.
هر توده‌ای که حالت تحریک‌پذیر داشته با دارای شکل غیر نرمال باشد ممکن است به تست بیشتری نیاز داشته باشد که این تست‌ها موارد زیر را شامل می‌شوند:
•   تست‌های تصویربرداری. در این مورد از انواع MRI، تست اشعه X، سونوگرافی و CT اسکن استفاده می‌شود.
•   آزمایش خون. پزشک ممکن است از آزمایش خون برای ارزیابی تعداد سلول‌های سفید خون یا بررسی عدم تعادل‌های هورمونی استفاده کند.
•   بیوپسی سوزن. در طول بیوپسی مقدار کمی نمونه بافت درون توده زیر پوست برای ارزیابی بیشتر گرفته می‌شود.

خلاصه
توده سفت زیر پوست ضرورتاً نشان دهنده سرطان نیست. انواع عفونت، غدد مسدود شده، و تغییرات هورمونی همگی می‌توانند این توده‌ها را ایجاد کند.
مردم نباید سعی کنند تا این توده‌ها را خارج کرده یا بترکانند. انجام چنین کاری می‌تواند به عفونت منجر شده یا سبب بزرگ‌تر شدن توده شود.
در صورت وجود نگرانی در مورد توده‌های مزبور یا ایجاد تغییراتی در شکل و اندازه آنها مردم باید به پزشک مراجعه کنند.
اغلب توده‌ها تا زمانی که رشد نکرده و سبب درد نشده باشند نیاز به درمان پزشکی ندارند. مردم می‌توانند در مورد گزینه‌های درمانی با پزشک مشورت کنند./