• علایم راش گرما
• انواع راش گرما
• چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
• علل راش گرما
• ریسک فاکتورهای راش گرما
• عوارض راش گرما
• پیشگیری از راش گرما
• تشخیص راش گرما
• درمان راش گرما
راش گرما که زیر عنوان عرق‌سوز و میلیاریا نیز شناخته می‌شود مختص نوزادان نیست. این راش به ویژه در هوای گرم و مرطوب دچار افراد بزرگسال نیز می‌شود.
راش گرما هنگامی بروز می‌کند که منافذ مسدود شده پوست (مجاری تعریق) عرق بدن را زیر پوست به دام می‌اندازند. علایم طیفی از تاول‌های سطحی تا برآمدگی‌های عمقی قرمز رنگ را شامل می‌شود. برخی اشکال راش گرما بسیار زبر یا دارای خارش شدید احساس می‌شوند.
راش گرما معمولاً خود به خود از بین می‌رود. اشکال شدید این اختلال ممکن است به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشند، اما بهترین راه برای تخفیف علایم خنک نگه داشتن پوست و پیشگیری از تعریق آن است.
علایم راش گرما
افراد بزرگسال معمولاً در نقاط چین خورده پوست و جاهایی که با لباس اصطکاک پیدا می‌کند دچار راش گرما می‌شوند. در اطفال این نوع راش عمدتاً در ناحیه گردن، شانه‌ها و قفسه سینه بروز می‌کند. راش مزبور در عین حال ممکن است در ناحیه زیر بغل، شکن‌های آرنج و کشاله ران ایجاد شود.
انواع راش گرما
انواع میلیاریا بر مبنای میزان عمقی بودن مجاری تعریق بلوک شده طبقه‌بندی می‌شود. نشانه‌ها و علایم هر نوع متفاوتند.
• خفیف‌ترین شکل راش گرما (میلیاریا کریستالینا) به مجاری تعریق لایه رویی پوست آسیب می‌زند. این شکل از راش گرما با تاول‌های شفاف پر از مایع و برآمدگی‌هایی که به آسانی می‌ترکند، مشخص میگردد.
• یک نوع آن که به شکل عمیق‌تری در پوست بروز می‌کند (میلیاریا رابرا) گاهی از اوقات عرق‌سوز نامیده می‌شود. نشانه‌ها و علایم شامل برآمدگی‌های قرمز رنگ و خارش یا زبری در ناحیه آسیب دیده است.
• گهگاه، کیسک‌های حاوی مایع (وزیکولها) میلیاریا رابرا ملتهب و پر از چرک می‌شوند. این شکل از راش گرما میلیاریا پوستولوسا نامیده می‌شود.
• یک شکل کمتر شایع راش گرما (میلیاریا پروفوندا) به درمیس آسیب می‌رساند که لایه عمقی‌تر پوست است. عرق حبس شده از غدد تعریق به داخل پوست نشت می‌کنند و سبب ایجاد ضایعات گوشتی رنگ می‌شود که مشابه برآمدگی‌های پوست قاز است.
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
راش گرما معمولاً با خنک نگه داشتن پوست و اجتناب از قرار گرفتن در معرض گرما که مسبب آن است برطرف می‌شود. در صورتی که علایم بیش از چند روز ادامه داشته باشند، چنین به نظر برسد که راش در حال بدتر شدن است، یا اگر نشانه‌هایی از عفونت مثل موارد فهرست شده در زیر بروز کند، مردم باید به دکتر مراجعه کنند:
• افزایش درد، ورم، سرخی یا حالت گرمی در اطراف ناحیه آسیب دیده
• ترشح چرک از ضایعات
• ورم گره‌های لنفاوی در زیر بغل، گردن یا کشاله ران
• تب یا لرز
علل راش گرما
راش گرما وقتی ایجاد می‌شود که برخی از مجاری تعریق مسدود می‌گردند. به جای تبخیر، عرق بدن زیر پوست به دام می‌افتد که این باعث ایجاد التهاب و راش می‌شود.
علت مسدود شدن مجاری تعریق همیشه مشخص نیست، اما چنین به نظر می‌رسد که برخی عوامل شامل موارد زیر در این مورد نقش دارند:
• مجاری تعریق نارس. مجاری تعریق نوزادان به طور کامل توسعه نیافته‌اند. آنها ممکن است به سادگی پاره شوند، و عرق بدن را زیر پوست حبس کنند. راش گرما ممکن است در طول هفته اول زندگی نوزاد ایجاد گردد، به ویژه اگر نوزاد در انکوباتور گرم شده باشد یا اگر لباس بیش از حد گرم تن او کنند یا اگر تب داشته باشد.
• مناطق استوایی. هوای گرم و مرطوب می‌تواند باعث ایجاد راش گرما شود.
• فعالیت جسمانی. ورزش شدید، کار سخت یا هر گونه فعالیتی که باعث تعریق شود می‌تواند به راش گرما منجر گردد.
• گرمای بیش از حد. گرمای بیش از حد در کل - لباس بیش از حد گرم پوشیدن یا خوابیدن زیر پتوی الکتریکی - می‌تواند به ایجاد راش گرما منجر شود.
• استراحت طولانی مدت در بستر. راش گرما در عین حال ممکن است در مردمی که به شکل طولانی مدت زمان را در بستر می‌گذرانند، به ویژه در صورت ابتلاء به تب، بروز کند.
ریسک فاکتورهای راش گرما
عواملی که می‌توانند مردم را در برابر راش گرما آسیب‌پذیرتر کنند عبارتند از:
• سن. نوزادان بیش از دیگر گروههای سنی در این مورد آسیب‌پذیر هستند.
• مناطق استوایی. مردمی که در مناطق استوایی زندگی می‌کنند بسیار بیشتر محتمل است که نسبت به مردم ساکن مناطق با آب و هوای معتدل دچار راش گرما شوند.
• فعالیت فیزیکی. هر چیزی که باعث تعریق شدید شود، به ویژه اگر شخص دارای لباسی نباشد که به عرق امکان تبخیر بدهد، می‌تواند محرک ایجاد راش گرما شود.
عوارض راش گرما
راش گرما معمولاً بدون ایجاد مشکلی التیام پیدا می‌کند، اما در عین حال می‌تواند به عفونت باکتریایی منجر شود که سبب ایجاد التهاب و پوسچولهای خارش‌دار می‌شود.
پیشگیری از راش گرما
برای کمک به محافظت خود یا فرزند خویش از ابتلاء به راش گرما:
• از پوشیدن لباس بیش از حد خودداری کنید. در تابستان مردم باید لباس‌های سبک، نرم و نخی بپوشند. در زمستان، لباس تن بچه‌ها باید به اندازه لباس بزرگسالان گرم باشد.
• از پوشیدن لباس‌های تنگ خودداری کنید. این لباس‌ها می‌توانند باعث آزردگی پوست شوند.
• در هوای بیش از حد گرم در سایه یا در ساختمان دارای تهویه مطبوع بمانید یا از پنکه و سایر وسایل برای خنک کردن هوا استفاده کنید.
• محیط خواب خود را خنک و دارای هوای مناسب نگه دارید.
تشخیص راش گرما
برای تشخیص راش گرما نیاز به انجام هیچ تستی نیست. دکتر می‌تواند آن را صرفاً از طریق مشاهده تشخیص دهد.
درمان راش گرما
اجتناب از گرمای زیاد شاید همه آن چیزی باشد که برای موارد خفیف راش گرما نیاز است. وقتی پوست خنک می‌شود، راش گرما گرایشی به برطرف شدن سریع از خود نشان می‌دهد.
پمادها
موارد شدیدتر راش گرما ممکن است نیاز به استفاده از پمادهایی برای مالیدن روی پوست برای تخفیف ناراحتی و پیشگیری از عوارض داشته باشد. این داروهای موضعی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
• لوسیون کالامین باعث آرامش پوست می‌شود
• لانولین انهیدورز که می‌تواند از انسداد مجرا پیشگیری و ایجاد ضایعات تازه را متوقف کند
• استروئیدهای موضعی در موارد بسیار جدی مورد استفاده قرار می‌گیرند
سبک زندگی و مداوای خانگی
نکاتی در مورد کمک به التیام راش گرما و ایجاد آرامش بیشتر می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• در هوای گرم، لباس راحت و سبک بپوشید که عرق از بدن دور شود.
• در حد امکان زمان را در محیط دارای تهویه مطبوع سپری کنید.
• با آب خنک حمام کرده یا دوش بگیرید و از صابون غیر خشک کننده پوست استفاده کنید، و سپس اجازه دهید تا پوست به جای استفاده از حوله در معرض هوا خشک شود.
• از لوسیون کالامین یا کمپرس خنک برای پوست خارش‌دار و تحریک شده استفاده کنید.
• از مصرف کرم‌ها و پمادهای حاوی مواد نفتی یا معدنی خودداری کنید زیرا آنها می‌توانند به انسداد بیشتر منافذ پوست منجر شوند./
• مایو کلینیک
• ترجمه پریسا شعله‌دوست
مطالب پیشنهادی ما برای مطالعه
کدئین برای کودکان بسیار خطرناک است
آکادمی کودکان آمریکا اصرار دارد که والدین و مراقبان بهداشتی، دادن کُدئین به کودکان را متوقف کنند، و به آموزش‌های بیشتر در مورد ریسک‌ها و محدودیت‌های استفاده از کدیین در بیماران زیر 18 سال فراخوان می‌د
یک بار بیهوشی به بهرة هوشی کودکان خردسال آسیب نمی زند
یک مطالعة طولی همگروهی که در JAMA منتشر شده است عنوان می‌کند، یک بار قرار گرفتن در معرض مواد بیهوشی استنشاقی در کودکان دارای سن کمتر از 36 ماه با توسعة اختلالات عصبی و رفتار نابهنجار در دوران کودکی مر
