چیلیت گوشه‎ای یا چیلیت انگولار - آنچه دانستنش نیاز است

چیلیت گوشه‎ای، چیلیت انگولار، استوماتیت انگولار، پرلچه، عفونت مخمری، برفک دهان، کورتیکوستروئیدها، آنتی‎بیوتیک‌ها، بیماری کرون، رتینوئید خوراکی، پروتز، آنمی، دیابت، سرطان، درماتولوژیست، پماد استروئیدی، روغن نارگیل، بزاق دهان

اختلال مورد بحث ممکن است برای مردم در هر سنی، شامل نوزادان و اطفال رخ دهد. علایم چیلیت انگولار تقریباً در تمامی موارد در گوشه‎های دهان بروز می‎کند.

مقالات پوست / درماتولوژی

• دکتر دنیل مورل، آنا گاتر
• ترجمه پریسا شعله‌دوست

چیلیت گوشه‌ای (چیلیت انگولار) که به نا‎م‌های استوماتیت انگولار و پرلچه نیز شناخته می‎شود، لکه‎های متورم قرمز رنگ در گوشه‌های بیرونی لب‌ها ایجاد می‎کند.
این اتفاق ممکن است در یک سمت دهان یا هر دو سمت آن رخ دهد. اختلال مزبور از نوع التهابی است و ممکن است چند روز طول بکشد یا به مشکلی مزمن تبدیل شود. اختلال مورد بحث ممکن است برای مردم در هر سنی، شامل نوزادان و اطفال رخ دهد.

[در این مقاله:]
• علایم چیلیت انگولار
• علل چیلیت انگولار
• تشخیص چیلیت انگولار
• عوارض چیلیت انگولار
• درمان چیلیت انگولار
• دورنما در چیلیت انگولار

علایم چیلیت انگولار
علایم چیلیت انگولار تقریباً در تمامی موارد در گوشه‎های دهان بروز می‎کند. علایم مزبور ممکن است دردناک و آزار دهنده باشد. علایم می‎تواند صرفاً شامل قرمزی خفیف بوده یا به تاول‌های باز و خونریزی دهنده منجر شود.
اگر کسی دچار چیلیت انگولار باشد، گوشه‎های دهان وی ممکن است درگیر موارد زیر شود:
• خونریزی
• قرمزی
• ورم
• ترک خوردگی
• تاول زدگی
• پوسته دادن
• خارش
• فلس مانند شدن
• دردناک شدن
دیگر علایم در این مورد عبارتند از:
• احساس طعم و مزه بد در دهان
• احساس سوزش روی لب‎ها یا دهان
• احساس خشکی و ترکی خوردگی لب‌ها
• دشواری خوردن غذا بر اثر آزردگی دهان

چه چیز سبب چیلیت انگولار می‎شود؟
چیلیت انگولار به چند علت مختلف ایجاد می‎شود. شایع‎ترین علت بروز آن عفونت مخمری ناشی از بزاق است.
بزاق دهان ممکن است انباشته و در گوشه‎های لب‎ها محبوس شود، که این سبب ترک خوردن لب‎ها می‎شود. شخص دچار این وضعیت ممکن است در تلاش برای آرام کردن درد یا خشکی ایجاد شده در لب‌ها، آنها را بیش از میزان معمول بلیسد. بزاق اضافی در گوشه‎های لب‌ها جایگیر می‎شود، که محیط گرم کاملی برای رشد قارچ‎هایی مثل مخمر است.
ویروس‎ها و باکتری‎ها نیز می‎توانند سبب ایجاد چیلیت انگولار شوند.
برخی از مردم شامل گروه‎های زیر در ریسک بالاتری برای ابتلاء به چیلیت انگولار قرار دارند:
• افراد دارای لب بالایی بیش از حد آویزان، که باعث ایجاد زوایای عمیق‌تری در قسمت گوشه لب‌ها می‎شود
• افراد دچار برفک دهان به شکل مکرر
• افرادی که مکرراً از کورتیکوستروئیدها یا آنتی‎بیوتیک‌ها استفاده می‎کنند
• افراد دارای پوست حساس
• افراد دچار دیگر بیماری‌های التهابی مثل بیماری کرون
• افراد مصرف کننده داروی رتینوئید خوراکی
• افرادی که از بست‎های دهانی یا پروتز استفاده می‎کنند
• افراد مصرف کننده دخانیات
• افراد دچار آنمی، دیابت، یا سرطان

چیلیت انگولار چگونه تشخیص داده می‎شود؟
از آنجا که چیلیت انگولار می‎تواند نشانه‎ای از یک عفونت قارچی یا باکتریایی باشد، فرد باید برای درمان آن به پزشک مراجعه کند. پزشک می‎تواند در مورد چگونکی درمان این اختلال تصمیم بگیرد. وی می‎تواند چیلیت انگولار را تشخیص دهد اما درمان بهینه چیلیت انگولار در تخصص متخصص پوست (درماتولوژیست) است.
پزشک، پوست را معاینه کرده و سؤال‎هایی در مورد دیگر آزردگی‎های پوستی دیگر نقاط بدن مطرح می‎کند. پزشک احتمالاً در مورد تاریخچه فردی و خانوادگی ابتلاء به برفک دهان و عفونت مخمری پرسش خواهد کرد. وی در عین حال از دیگر اختلالات احتمالی که ممکن است فرد به آنها مبتلاء باشد، و نیز نوع داروهای مصرفی او سؤال می‎کند.
احتمال آن وجود دارد که پزشک یک سواب از گوشه دهان برای ارسال به آزمایشگاه تهیه کند. این آزمایش به پزشک کمک می‎کند تا علت را قطعاً تشخیص دهد.

آیا چیلیت انگولار می‎تواند سبب بروز عوارضی شود؟
اگرچه بسیار از موارد چیلیت انگولار به راحتی درمان می‎شوند، وقتی پزشک علتی زیربنایی برای آن شناسایی کند، فرد نیاز به درمان این علت خواهد داشت.
اگر چیلیت انگولار نتیجه یک عفونت باکتریایی یا قارچی باشد، که در اغلب موارد همین‎طور است، عفونت مورد اشاره می‎تواند در پوست نواحی مجاور ناحیه آسیب دیده گسترش پیدا کند. این وضعیت می‎تواند به بروز برفک دهان منجر شود.

چیلیت انگولار چطور درمان می‌شود؟
علت زیربنایی چیلیت انگولار نوع درمان آن را تعیین می‎کند. اگر پزشک به وجود یک کمبود تغذیه‌ای مشکوک باشد آنگاه احتمالاً توصیه‎هایی در مورد رژیم غذایی یا مصرف مکمل غذایی ارائه خواهد داد.
اگر مخمر وجود داشته باشد در این صورت پزشک احتمالاً یک داروی موضعی ضد قارچ تجویز می‎کند. در صورتی که عفونت باکتریایی مسبب ایجاد چیلیت انگولار باشد در این صورت آنتی‎بیوتیک موضعی تجویز می‎شود.
دیگر گزینه‌های درمانی شامل موارد زیر است:
• ضد عفونی‎ کننده‌های موضعی برای تمیز نگه داشتن زخم‌های باز
• پماد استروئیدی برای استفاده موضعی
• تزریقات فیلر برای کاهش چروک‎های ایجاد شده در گوشه‌های دهان
مردم در عین حال می‎توانند از درمان‌های خانگی شامل موارد زیر برای مداوای چیلیت انگولار استفاده کنند:
• استفاده از موم لب به شکل منظم برای پیشگیری از ترک خوردن لب‎ها
• استفاده از ژل نفتی یا روغن نارگیل برای گوشه‎های دهان، که می‎توانند به عنوان حایلی در برابر بزاق دهان عمل کنند

دورنما در مورد چیلیت انگولار چیست؟
در صورتی که پزشک بتواند علت زیربنایی چیلیت انگولار را مشخص کند، به طور معمول این اختلال به درمان خوب جواب می‎دهد. بسیاری از موارد حتی خارج از دایره درمان‌های خانگی به روالی منظم نیاز به هیچ مراقبت اضافی ندارند.
اگر کسی درمان‎های خانگی را امتحان کرده و علایم چیلیت انگولار در طول دو هفته بهبود نیافته باشد، آنگاه باید به پزشک مراجعه کند./

Source:
Healthline
What You Need to Know About Angular Cheilitis
Medically reviewed by Daniel Murrell, MD
on December 6, 2018 —
Written by Ana Gotter