• دکتر استیسی آر. سمپسون، ریچل نل
• ترجمه نادر اکبری سراوانی
پرورایتس اصطلاح پزشکی معرف خارش بر اثر وجود حسی تحریک کننده روی پوست است که فرد را وادار به خاراندن خود می‌کند. این حس ممکن است در هر نقطهای از پوست بروز کند. پا به ویژه در این مورد حساس است زیرا مردم گرایشی به قرار دادن آن در شرایط مختلف باعث تحریک مثل انواع پوشش پا (جوراب، کفش و غیره) دارند. بسیاری از این شرایط می‌توانند به خارش پا منجر شوند که از جملۀ آنها می‌توان موارد زیر را نام برد.
• رطوبت
• محیط خشکی که به ایجاد خشکی پوست منجر می‌شود
• مواد محرک موجود در محیط، در زمان راه رفتن با پای برهنه
• انواع باکتری، ویروس، پارازیت یا قارچ عفونی
اگرچه خارش پا اکثر اوقات علتی برای نگرانی ندارد، این وضعیت می‌تواند نشان دهنده وجود یک اختلال زیربنایی پوست یا حتی یک بیماری داخلی جدی باشد. درک اینکه در مورد چه علایمی باید نگران بود و چه علایمی نگران کننده نیستند می‌تواند باعث رفع نگرانی مرتبط به خارش پا شود.
چه چیز سبب خارش پا می‌شود؟
خارش پا ممکن است بر اثر طیفی از علل شامل موارد زیر ایجاد شود:
بیماری‌ها
خارش پا به علت یک اختلال پزشکی می‌تواند به افزایش تولید نوروترانسمیتر (واسط عصبی) سروتونین باشد. به همین دلیل پزشکان ممکن است یک داروی مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) را برای درمان خارش تجویز کنند. اختلالات پزشکی که می‌توانند سبب ایجاد احساس خارش شوند عبارتند از:
• بیماری کبد
• کولستیسیس (کلستاز)، که کاهش جریان صفرا از طریق سیستم صفراوی است
• سرطان
• نوروپاتی محیطی، اختلالی که عموماً با دیابت ملیتوس همراه است
• پلیسیتمی روبرا ورا
• بیماری کلیه
• بیماری غده تیروئید
• پرورایتس گراویداروم در طول بارداری (این اختلال ممکن است با کلستاز همراه باشد یا نباشد)
اختلالات پوست
اختلالات پوست مسبب بروز خارش پا شامل موارد زیر است:
• درماتیت تماسی آلرژیک، که ممکن است بر اثر چیزی مثل ماده شوینده که به تازگی مورد استفاده قرار گرفته، ایجاد شود
• پای ورزشکار، یا تاینیا پدیس (نوعی عفونت قارچی)
• درماتیت اتوپیک
• درماتیت پلانتار نوجوانی
• پسوریازیس
• جای زخم
• گزش حشرات
• خشکی پوست
• آلوده شدن به آفتهایی مثل شپش یا گال
قرار گرفتن در معرض مواد محرک
محرک می‌تواند شامل هر ماده‌ای باشد که سبب ایجاد یک واکنش در بدن فرد می‌شود. این ماده محرک حتی ممکن است داروها یا پمادهای موضعی باشد که فرد برای درمان اختلالات دیگری از آنها استفاده می‌کند. داروهایی که به عنوان مسبب ایجاد خارش پا شناخته می‌شوند شامل مخدرها یا نارکوتیکهایی مثل مرفین سولفات، مهار کنندههای ACE و استاتینها است.
علایم و نشانه‌های خارش پا کدامند؟
خارش پا فرد را وادار به خارش دادن یا سابیدن پوست می‌کند. تغییرات ایجاد شده در پوست ممکن است با حس خارش همراه باشد. مثال‌هایی در مورد تغییرات پوست شامل موارد زیر است:
• تاول
• ترک پوست
• پلاکهای فلس مانند خشک
• خارش
• راش
• سرخی
• ورم
• لکه‌های سفید رنگ
همچنین ممکن است پا بدون وجود هر گونه نشانه فیزیکی بر سطح پوست دچار خارش شود.
چه هنگامی به پزشک مراجعه کنیم
در صورتی که خارش پوست بر اثر مداوای خانگی برطرف نشود یا علایم با گذشت زمان بدتر شود فرد باید به پزشک مراجعه کند.
پزشک یک شرح حال کامل پزشکی از بیمار میگیرد و برای تشخیص علل خارش پا معاینه بالینی انجام می‌دهد. پرسش‌هایی که پزشک ممکن است مطرح کند شامل موارد زیر است:
• آیا شما اخیراً مصرف داروی تازه‌ای را شروع کردهاید؟
• آیا شما در معرض تماس با یک ماده بالقوه محرک قرار داشتهاید؟
• آیا شما دچار یک اختلال پزشکی مزمن مثل دیابت ملیتوس یا اگزما هستید؟
• آیا در بین اعضاء خانواده، دوستان یا همکاران شما کسی هست که اخیراً به مشکلی مرتبط به پوست دچار شده باشد؟
در صورت لزوم پزشک می‌تواند از تستهایی شامل موارد زیر استفاده کند:
• تست خراش پوست
• کشت بافت پوست
• بیوپسی پوست
• آزمایشهای خون
برخی تستها ممکن است برای بررسی سطح پوست یا درون آن برای مشخص کردن احتمال وجود اجرامی مثل قارچها انجام شود.
خارش پا چگونه درمان می‌شود؟
پزشک خارش پوست پا را بر مبنای علت بروز آن درمان می‌کند. در مورد واکنش‌های آلرژیک، اجتناب از فرآورده یا فرآورده‌های مسبب واکنش آلرژیک می‌تواند به کاهش خارش کمک کند.
دارودرمانیهایی که می‌توانند به تسکین خارش پوست کمک کنند شامل موارد زیر است:
• آنتیهیستامینهای بلوک کننده H1 مثل دیفنهیدرامین (بنداریل) می‌توانند باعث تسکین خارش شوند. آنتیهیستامینها ممکن است اثرات سداتیو (آرامبخش) و دیگر اثرات جانبی ناخواسته داشته باشند.
• اگر کسی دچار مشکل عفونت پای ورزشکار باشد، اسپریها یا کرمهای ضد قارچ در این مورد مفیدند. عفونت‌های قارچی مزمن ممکن است نیاز به استفاده از داروهای ضد قارچ تجویز شده از سوی پزشک داشته باشند.
• داروهای ضد خارش موضعی، نرم کننده‌هایی مثل پترولاتوم و کرمهای استروئیدی می‌توانند به کاهش خارش محدود به سطح پا کمک کنند.
• به علاوه، داروهای نسخهای مثل SSRIs، گاباپنتین، یا ضد افسردگی‌های سه‌حلقه‌ای می‌توانند در مورد برخی از بیماران مفید باشند.
من چگونه میتوانم از خارش پا پیشگیری کنم؟
داشتن عادات خوب در مورد مراقبت از پا می‌تواند میزان خارش پا را کاهش داده و در برخی موارد مثل عفونت قارچی از بروز این مشکل پیشگیری کند. این عادات شامل پوشیدن کفشهای ضد آب مثل فلیپ - فلاپها در محیطهای عمومی نظیر سالنهای ورزش است. مردم در عین حال می‌توانند از موازین مراقبتی زیر استفاده کنند:
• اجتناب از پوشیدن جوراب و کفش تا هنگام خشک شدن کامل پاها
• شستشوی منظم پاها با صابون ملایم، دقت کامل در شستشوی نواحی بین انگشتان و استفاده از مرطوب کننده پس از پایان استحمام
• استفاده از جوراب نخی یا پشمی
• استفاده از کفشهای دارای منافذ تهویه هوا که به خشک ماندن پوست کمک می‌کنند
اگر کسی مکرراً دچار مشکل پای ورزشکار می‌شود، می‌تواند پیش از پوشیدن جوراب و کفش از یک پودر ضد قارچ برای پاهای خود استفاده کند./
Source:
Healthline
What Causes Feet Itching?
Medically reviewed by Stacy R. Sampson, DO
on October 28, 2016 —
Written by Rachel Nall, RN, BSN
مطالب پیشنهادی ما برای مطالعه
کشف آنتی‌بیوتیک‌های جدید برای درمان سل
دانشمندان یک گام مهم به طراحی کلاس تازه‌ای از آنتی‌بیوتیک‌ها برای مقابله با عفونت‌های مقاوم در برابر دارو نظیر سل نزدیک‌تر شده‌اند. در مقاله‌ای که در نشریة نیچر بیولوژی شیمیایی / Nature Chemical Biolo
مونو یا مونونوکلئوز: نشانه‌ها و علایم اولیه کدامند؟
مونونوکلئوز که معمولاً "مونو" نامیده می‌شود نوعی بیماری است که توسط ویروس اپشتین – بار ایجاد می‌شود. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) می‌گوید 90 درصد مردم جهان در برهه‌ای از زندگی خود توسط ویر
