آکنه - آنچه دانستنش نیاز است

• کریستین نوردکویست، سینتیا کاب
• ترجمه محمدقاسم رافعی

آکنه یک اختلال مزمن التهابی پوست است که سبب بروز جوش و لکه به ویژه بر روی صورت، شانه‎ها، پشت، گردن، سینه و قسمت فوقانی بازوها می‎شود. جوش‎های سرسفید، جوش‌های سرسیاه، کورک‎ها، کیست‎ها و نودول‎ها همگی از انواع آکنه به شمار می‎روند.
آکنه شایع‎ترین اختلال پوستی در سطح ایالات متحد آمریکا است و سالانه مبتلابۀ بیش از 50 میلیون نفر می‎شود.
آکنه عموماً در طول بلوغ بروز می‎کند، وقتی که غدد سباکئوس فعال می‎شوند، اما امکان ایجاد آن در هر سنی وجود دارد. آکنه خطرناک نیست اما می‎تواند بر روی پوست جای زخم ایجاد کند.
غده‎ها روغن تولید می‎کنند و توسط هورمون‎های مردانۀ تولید شده توسط غدد فوق کلیوی هم در مردان و هم در زنان تحریک می‎شوند.
دستکم 85 درصد مردم در سطح ایالات متحد آمریکا در سنین 12 تا 24 سالگی دچار آکنه می‎شوند.

[مطالب این مقاله:]
• مداوای خانگی
• علل
• درمان
• انواع
• نکاتی برای مدیریت و پیشگیری

مداوای خانگی
راه‎های متعددی برای مداوای خانگی آکنه پیشنهاد شده است اما همگی آنها از پشتوانۀ حمایت تحقیقی برخوردار نیستند.
رژیم غذایی: این موضوع مشخص نیست که رژیم غذایی چه نقشی در تشدید آکنه ایفا می‎کند. دانشمندان پی برده‎اند که مردم دارای رژیم غذایی حاوی مقادیر مناسب ویتامین A و ویتامین E و زینک در ریسک پایین‎تری برای ابتلاء به اشکال شدید آکنه قرار دارند. یک مرور ارتباط میان آکنه و رژیم غذایی را "محل مناقشه" تلقی می‎کند اما در عین حال همین مرور عنوان کرده است که رژیم غذایی با بار گلیسمیک پایین در مورد آکنه می‎تواند کمک کننده باشد.
روغن درخت چای: نتایج یک مطالعه بر روی 60 بیمار که در "نشریۀ درماتولوژی، ونرولوژی، و لپرولوژی" منتشر شد عنوان کرده است روغن 5 درصد درخت چای می‎تواند در درمان آکنۀ خفیف تا متوسط مفید باشد.
چای: شواهدی در دست است که پلی‎فنول‎های مــــوجود در چای شامل چای سبز، در صورتی که به صورت موضعی مورد استفاده قرار گیرد، می‎تواند در کاهش سبوم تولید شده و درمان آکنه مفید باشد. به هر جهت، ترکیبات این مورد بیش از آنکه به مصرف مستقیم چای مرتبط بوده باشند از عصارۀ چای گرفته شده بودند.
مرطوب کننده‎ها: محققان می‎گویند این مواد می‎توانند پوست را نرم کنند، به ویژه در مورد مردمی که برای درمان آکنه از ایزوتریتینوئین استفاده می‎کنند. مرطوب کننده‌های حاوی آلو ورا با غلظت دستکم ده درصد یا نارون کوهی می‎توانند اثراتی نرم کننده و احتمالاً ضد التهابی بر روی پوست داشته باشند.

علل
پوست انسان دارای منافذی است که به غدد روغنی زیر پوست متصلند. فولیکول‎ها این غدد را به منافذ مزبور مرتبط می‎کنند. فولیکول‎ها کیسک‌هایی [کیسک به معنی کیسه کوچک است. م] هستند که مایع تولید و ترشح می‎کنند.
این غده‎ها مایعی روغنی به نام سبوم تولید می‎کنند. سبوم سلول‎های مردۀ پوست در فولیکول‎ها را به سطح پوست حمل می‎کند. یک تار موی کوچک از میان فولیکول در پوست رشد می‎کند.
جوش‌ها وقتی ایجاد می‌شوند که این فولیکول‎ها مسدود می‎شوند و روغن زیر پوست جمع می‎شود.
سلول‎های پوست، سبوم و مو در این حفره با هم توده می‎شوند. این حفره توسط باکتری‎ها عفونی می‎شود و نتیجۀ آن بروز تورم است. در اینجا وقتی توده می‎ترکد جوشی ایجاد می‎شود.
پروپیونی‎باکتریوم آکنه (پی. آکنه) نام یک باکتری است که روی پوست زندگی می‎کند و باعث تقویت ایجاد عفونت جوش می‎شود.
تحقیقات عنوان کرده‎اند که شدت و تواتر آکنه به نژاد باکتری بستگی دارد. تمامی باکتری‎ها محرک جوش نمی‎شوند. یک گونه از باکتری‎ها به پوست در خلاص شدن از شر جوش‌ها کمک می‎کند.

عوامل هورمونی
طیفی از عوامل محرک آکنه می‌شوند اما گمان می‎رود که علت اصلی افزایش سطح اندروژن باشد.
اندروژن نوعی هورمون است که میزان آن در هنگام آغاز نوجوانی افزایش می‎یابد. در زنان اندروژن به استروژن تبدیل می‎شود.
افزایش سطح اندروژن باعث می‎شود تا غدد روغنی زیر پوست رشد کنند. بزرگ شدن غدد به تولید سبوم بیشتر منجر می‎شود. سبوم اضافی می‎تواند باعث پاره شدن دیوارۀ سلولی در منافذ پوست شده باعث رشد باکتری‎ها شود.

دیگر محرک‎های محتمل
برخی مطالعات عنوان می‎کنند که عوامل ژنتیکی می‎توانند ریسک ایجاد آکنه را افزایش دهند.
دیگر علل در این مورد عبارتند از:
• برخی داروهای حاوی اندروژن و لیتیم
• مواد آرایشی روغنی
• تغییرات هورمونی
• استرس عاطفی
• خونریزی عادت ماهانه

درمان
درمان آکنه به شدت و مداومت آن بستگی دارد.

آکنه خفیف
آکنه خفیف را می‎توان با داروهای غیر نسخه‎ای مثل انواع ژل، صابون، پد، کرم، و لوسیون‎های مخصوص استفاده در پوست درمان کرد.
کرم‎ها و لوسیون‎ها برای پوست حساس بهترین گزینه محسوب می‎شوند. ژل‎های بر پایۀ الکل پوست را خشک می‎کنند و برای استفاده در مورد پوست‎های روغنی مناسب‎ترند.
داروهای غیر نسخه‎ای آکنه ممکن است حاوی ترکیبات فعال زیر باشند:
• ریسورکینول: به درهم شکستن جوش‎های سرسفید و سرسیاه کمک می‎کند
• بنزویل پراکساید: باکتری‎ها را می‎کشد، روند جایگزینی پوست را شتاب می‎دهد و شتاب تولید سبوم را کند می‎کند
• اسید سالیسیلیک: به روند شکستن جوش‌های سرسیاه و سرسفید یاری کرده و به کاهش التهاب و تورم کمک می‎کند
• سولفور: کارکرد دقیق آن مشخص نیست
• رتین – آ: به رفع انسداد منافذ پوست از طریق تغییر و تبدل سلولی کمک می‎کند
• اسید آزلائیک: سلول‎های دیوارۀ فولیکول‎ها را تقویت، و فوران سبوم را متوقف می‎کند و رشد باکتری را کاهش می‎دهد. در مورد آکنه کرم آن وجود دارد اما دیگر اشکال آن برای روساسه (روزاسه) استفاده می‎شود.
استفاده از کم‎توان‎ترین انواع آن برای شروع درمان قابل توصیه است زیرا برخی ترکیبات آن می‎توانند باعث تحریک پوست، سرخی یا سوزش پوست در نخستین بار استفاده از آن شوند.
عوارض جانبی مصرف این دارو به طور معمول با تداوم استفاده از بین می‎رود. در غیر این صورت فرد باید به پزشک مراجعه کند.

درمان آکنه متوسط تا شدید
متخصص پوست می‎تواند اشکال شدیدتر آکنه را درمان کند.
دکتر ممکن است ژل یا کرم مشابه انواع غیر نسخه‎ای منتهی اشکال قوی‎تر را تجویز کند یا استفاده از آنتی‎بیوتیک موضعی یا خوراکی را در دستور کار قرار دهد.

تزریق کورتیکوستروئید
اگر کیست آکنه شدیداً ملتهب شود احتمال پارگی آن وجود دارد. این وضعیت می‎تواند به ایجاد جای زخم منجر شود.
متخصصان ممکن است کیست ملتهب شده را با تزریق کورتیکوستروئیدهای رقیق شده مورد درمان قرار دهند.
این کار می‎تواند از بروز جای زخم پیشگیری کرده، التهاب را کاهش دهد و التیام را سرعت بخشد. کیست در طول چند روز از بین می‎رود.

آنتی‎بیوتیک‎های خوراکی
در موارد آکنه متوسط تا شدید احتمال تجویز آنتی‎بیوتیک‎های خوراکی برای مدت حداکثر 6 ماه وجود دارد.
هدف در این درمان کاهش تعداد پی. آکنه است. دوز دارو ابتدا بالا در نظر گرفته می‎شود و با بهبود آکنه این دوز کاهش پیدا می‎کند.
پی. آکنه می‎تواند در گذر زمان نسبت به‌آنتی‎بیوتیک مقاوم شود و در نتیجه به‌تغییر نوع آنتی‎بیوتیک نیاز خواهد بود. احتمال مقاوم شدن آکنه نسبت به‌آنتی‎بیوتیک‎های موضعی بیش از انواع خوراکی این داروها است.
آنتی‎بیوتیک‎ها می‎توانند با رشد باکتری مقابله کنند و میزان التهاب را کاهش دهند.
اریترومایسین و تتراسایکلین عموماً در مورد آکنه تجویز می‎شوند.

داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی
داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی می‎توانند از طریق سرکوب بیش‌فعالی غدد به کنترل آکنه در زنان کمک کنند. این قرص‌ها عموماً در درمان درازمدت آکنه تجویز می‎شوند.
استفاده از این نوع درمان در زنان گروه‎های زیر مناسب نیست:
• زنان دچار اختلال لخته شدن خون
• زنان سیگاری
• زنان دارای تاریخچۀ ابتلا به میگرن
• زنان در سنین بالای 35 سال
بررسی پیشاپیش موضوع با متخصص زنان ضروری است.

داروهای ضد میکربی موضعی
داروهای ضد میکربی موضعی همچنین هدف کاهش پی. آکنه را در بیماران دچار اشکال متوسط تا شدید آکنه دنبال می‎کنند. مثال‌هایی در این مورد شامل کلیندامایسین و سدیم سولفاستامید است.
متخصص پوست ممکن است یک رتینوئید موضعی تجویز کند.
رتینوئیدهای موضعی یکی از مشتقات ویتامین A محسوب می‎شوند. آنها پرزهای پوستی را از حالت انسداد خارج می‎کنند و از توسعۀ جوش‎های سرسفید و سرسیاه پیشگیری می‎نمایند.
مثال‌هایی از رتینوئیدهای موضعی تجویز شده در ایالات متحد آمریکا شامل آداپلین، تازاروتین و تریتینوئین است.

ایزوتریتینوئین
ایزوتریتینوئین یک رتینوئید خوراکی قوی است که برای درمان آکنه کیستیک شدید و آکنه شدید استفاده می‎شود که به دیگر درمان‎ها و داروها جواب نمی‎دهند.
داروی مزبور یکی از داروهای شدیداً نیازمند مصرف تحت کنترل دقیق و به شکل بالقوه دارای اثرات جانبی حاد است. بیمار پیش از استفاده از این دارو باید برگه‎ای را امضاء کند که در آن اقرار می‎نماید که نسبت به ریسک‎های مصرف داروی مزبور آگاه است.
عوارض جانبی شامل خشکی پوست، خشکی لب‌ها، خونریزی از بینی، ناهنجاری‎های جنین در صورت استفاده از آن در طول بارداری و نوسانات خلقی است.
بیماران مصرف کنندۀ ایزوتریتینوئین باید از مصرف مکمل‌‏های ویتامین A پرهیز کنند زیرا اینها می‎توانند به مسمومیت ویتامین A منجر شوند.

انواع
جوش‎های آکنه از نظر اندازه، رنگ و میزان ایجاد درد متفاوتند.
احتمال بروز انواع فهرست شده در زیر وجود دارد:
• جوش‌های سرسفید: این جوش‎ها زیر پوست باقی می‎مانند و ابعاد کوچکی دارند
• جوش‎های سرسیاه: به وضوح قابل دیدن هستند، سیاه رنگند و بر سطح پوست ظاهر می‎شوند.
• پاپول‎ها: معمولاً توده‎های صورتی رنگ و کوچکی هستند که بر سطح پوست قابل رویتند
• پوسچول‎ها: آشکارا بر سطح پوست دیده می‎شوند. آنها در قسمت پایۀ خود قرمز رنگند و در قسمت بالای خود دارای چرک هستند
• نوبول‎ها: آشکار بر سطح پوست دیده می‎شوند. آنها جوش‎های بزرگ، سفت و دردناکی هستند که عمیقاً در پوست جایگزین می‎شوند
• کیست‌ها: آنها به روشنی روی پوست قابل مشاهده‎اند. کیست‎ها دردناک و پر از چرک هستند. آنها می‎توانند بر روی پوست جای زخم ایجاد کنند.

نکاتی برای مدیریت و پیشگیری
• صورت خود را با استفاده از آب گرم و صابون‎های ملایم مخصوص آکنه حداکثر دو بار در روز شستشو کنید.
• پوست را خارش ندهید و جوش‌ها را نترکانید زیرا این کار می‎تواند به عمقی‎تر شدن عفونت منجر شود، انسداد بیشتری در پرزهای پوست ایجاد کند و تورم و سرخی بیشتری پدید آورد.
• از ترکاندن جوش‌ها خودداری کنید زیرا این کار احتمال ایجاد جای زخم را افزایش می‎دهد.
• در صورتی که به دلایل زیبایی‌شناختی نیاز به برداشتن جوش باشد این کار را می‎توان به کمک متخصص پوست انجام داد.
• از لمس صورت خودداری کنید.
• در هنگام صحبت با تلفن گوشی را از صورت دور نگه دارید زیرا امکان بر جای ماندن سبوم و پوست بر روی آن وجود دارد.
• دست‎ها را مکرراً شستشو دهید به ویژه پیش از استفاده از لوسیون‎ها، کرم‎ها یا آرایش.
• عینک خود را به طور منظم تمیز کنید زیرا آنها باعث تجمع سبوم و باقی مانده پوست می‎شوند.
• اگر آکنه در ناحیۀ پشت، شانه‎ها یا قفسه سینه بروز کرده باشد از لباس‎های راحت استفاده کنید تا پوست امکان تنفس داشته باشد. از کاربرد پوشاک تنگ مثل سربندها، کلاه‌ها و روسری و شال خودداری کنید یا در صورت استفاده آنها را مداوماً بشویید.
• از لوازم آرایشی مخصوص پوست‌های حساس استفاده کنید و از فرآورده‎های بر پایۀ روغن اجتناب نمایید. آرایش خود را پیش از خواب کاملاً پاک کنید.
• برای اصلاح صورت از ماشین ریش‌تراش یا تیغ‎های دارای ضریب ایمنی بالا استفاده کنید. پیش از استفاده از کرم اصلاح پوست را با استفاده از آب گرم و صابون نرم کنید.
• موی خود را تمیز نگه دارید زیرا باعث تجمع باقی ماندۀ پوست می‎شود. از کاربرد فرآورده‎های روغنی برای مو همانند مواد حاوی کرم کاکائو خودداری کنید.
• از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور آفتاب خودداری کنید زیرا آفتاب می‎تواند باعث افزایش میزان تولید سبوم در پوست شود. برخی داروهای آکنه باعث افزایش ریسک آفتاب سوختگی می‎شوند.
• از اضطراب و استرس اجتناب کنید زیرا آنها باعث افزایش تولید کورتیزول و آدرنالین می‏‎شوند که اینها خود می‎توانند به تشدید آکنه منجر گردند.
• برای پیشگیری از تعریق سعی کنید تا از گرما و رطوبت پرهیز کنید و محیط را خشک و خنک نگه دارید.
آکنه مشکلی شایع است. آکنه می‎تواند به ناخشنودی شدید منجر شود اما درمان‎هایی برای آن در دسترس است و این درمان‎ها در بسیاری از موارد مؤثر هستند./

در مورد آکنه بیشتر بخوانیم:

آکنه هورمونی یا آکنه ولگاریس

Source:
What you need to know about acne
Last updated Mon 27 November 2017
By Christian Nordqvist
Reviewed by Cynthia Cobb, APRN