پوست / درماتولوژی

اگرچه پاپیلوماها سرطان‌زا نیستند، برخی از آنها با ریسک بالاتری برای سرطان مرتبطند. برای مثال، زنانی که برای پاپیلوماهای متعدد روی پستان مورد درمان قرار گرفته‌اند احتمال دارد که فقط برای اینکه احتمال بروز سرطان وجود دارد مورد پایش قرار گیرند.

پاپیلوماها خوش‌خیمند، توده‌های برآمده از پوست هستند که در برخی موقعیت‌ها ممکن است سبب مشکلاتی شوند. زگیل‌ها منتشر نمی‌شوند. آنها تهاجمی یا سرطان‌زا نیستند. با وجود بر این نشان دادن هر نوع توده یا ضایعات پوستی به پزشک مهم است. این به خاطر آن است که خوش‌خیم بودن توده مشخص و رفع نگرانی شود. اگر یک تودة پوستی دارای مشکلات نگران کننده ظاهر شود، تشخیص و درمان آن اهمیت دارد. اگرچه پاپیلوماها سرطان‌زا نیستند، برخی از آنها با ریسک بالاتری برای سرطان مرتبطند. برای مثال، زنانی که برای پاپیلوماهای متعدد روی پستان مورد درمان قرار گرفته‌اند احتمال دارد که فقط برای اینکه احتمال بروز سرطان وجود دارد مورد پایش قرار گیرند.

پسوریازیس تقریباً مبتلابه 3 درصد کل مردم جهان است

پسوریازیس (سوریازیس داءالصدف) اختلالی است که در آن پوست، فلس‌مانند و خشک می‌شود. پسوریازیس یک بیماری رایج، مزمن و نوعی التهاب خودایمنی است که میلیون‌ها نفر (سه درصد کل جمعیت) در سطح جهان به آن مبتلاء هستند. تحقیقات نشان داده‌اند که این بیماری وقتی بروز می‌کند که سیستم ایمنی به اشتباه وارد عمل می‌شود و بازتولید بسیار سریع سلول‌های پوست را آغاز می‌کند. به طور معمول جایگزینی سلول‌های پوست در حدود 21 تا 28 روز طول می‌کشد، اما در مورد بیماران دچار پسوریازیس این روند فقط در حدود 2 تا 6 روز زمان می‌برد.

میلیا اغلب اوقات در نوزادان دیده می‌شود و تا 50 درصد آنها دچار این عارضه هستند. در هر حال این عارضه می‌تواند افراد را در هر سنی مبتلاء کند

پوست نوزاد تازه متولد شده همچنان که بر سنش اضافه می‌شود تغییرات بسیاری پیدا می‌کند. یکی از تغییرات می‌تواند بروز میلیا باشد. میلیاها دانه‌ها یا برجستگی‌های کوچکی هستند که بر سطح بینی، چانه، پیشانی یا گونة نوزاد رشد می‌کنند. اندازة میلیا حدود 1 تا 2 میلی‌متر است. میلیاها گاهی اوقات روی تنه، اندام‌ها، آلت تناسلی، و غشاهای مخاطی نیز ظاهر می‌شوند. در برخی اوقات ممکن است در دهان برخی نوزادان ایجاد شوند و در این حالت تحت نام مروارید اپشتین به آنها اشاره می‌شود. در حالی که میلیاها ممکن است یافته‌های هشدارآمیزی برای نووالدین باشد، آنها پدیده‌هایی عادی هستند و معمولاً چیزی نیستند که باعث نگرانی شود.