پزشکی ورزشی / تناسب اندام

تاندینیتیس (تاندینیت) یا التهاب تاندون - علایم، علل، و درمان

تاندون، تاندینوزیس، تاندینوز، تاندینیت، تاندینیتیس، تاندینیت آشیل، شانه گلف‎باز، شانه تنیس، سرمادرمانی، گرمادرمانی، آیس پک، پاشنه آشیل، زانوی پرنده، فیزیوتراپی، ماساژ درمانی

آن بخش از بدن که درگیر مشکل مزبور است می‎تواند نام خود را به آن دهد که برای مثال در این مورد می‎توان به تاندینیت آخیلس (آشیل) اشاره کرد. اصطلاحات آشنا در این مورد آرنج گلف‌باز، زانوی پرنده، و شانۀ پرتابگر است.

تاندینیتیس(تاندینیت) التهاب تاندون است. این اختلال وقتی بروز می‎کند که فرد از تاندون بیش از حد کار می‎کشد یا اینکه برای مثال در هنگام ورزش دچار آسیب‎دیدگی تاندون می‎شود. تاندینیت به طور معمول با یک آسیب دیدگی شدید همراه التهاب مرتبط می‌شود. آن بخش از بدن که درگیر مشکل مزبور است می‎تواند نام خود را به آن دهد که برای مثال در این مورد می‎توان به تاندینیت آخیلس (آشیل) اشاره کرد. اصطلاحات آشنا در این مورد آرنج گلف‌باز، زانوی پرنده، و شانۀ پرتابگر است.

تاندینوزیس (تاندینوز) یا آسیب‌دیدگی مزمن بافت تاندون

تاندون، تادنینیت، تاندینوزیس، تاندینوز، تاندینیت، پاشنه آخیلس، پاشنه آشیل، رباط، غضروف، مفصل، تایپ کردن، حرکات تکراری مفصل، گرمادرمانی، سرمادرمانی

تاندینوز و تاندینیت هر دو به مشکلات مبتلابه تاندون اشاره دارند. این دو اختلال اغلب اوقات با یکدیگر اشتباه گرفته می‎شوند و جامعۀ پزشکی هنوز در حال کار بر روی تعریف دقیق این دو اصطلاح است.

تاندینوزیس (تاندینوز) آسیب‎دیدگی مزمن تاندون است. تاندینوز اختلال شایعی است اما اغلب اوقات با تاندینیتیس (تاندینیت) اشتباه گرفته می‎شود. تاندینوز وقتی بروز می‎کند که تاندون‎ها دچار تباهی یا انحطاط می‎شوند، به این معنی که روند پارگی یا شکسته شدن آنها آغاز می‎گردد. تاندون‎ها ممکن است دچار پارگی‎های کوچک شوند یا به جای فیبرهای کلاژن سرراست فیبرهای کلاژن بی‎نظم داشته باشند. این اختلال بیشترین شیوع را در ناحیۀ آرنج، شانه، زانو، ران، و تاندون‌های پاشنۀ آشیل (آخیلس) دارد.

سرمادرمانی و گرمادرمانی - موارد استفاده، بایدها و نبایدها

سرمادرمانی، کرایوتراپی، گرمادرمانی، درمان با سرما، درمان با گرما، استوارتریت، درد پشت، درد گردن، آسیب دیدگی عضله، کرامپ، اسپاسم، یخ‌درمانی، یخ، پک گرما، گرماساز، درمان گرم‌پیچی با حرارت پایین (CLHT)

گرمادرمانی معمولاً بیش از سرمادرمانی در درمان درد مزمن عضلانی یا رنجور شدن مفاصل بر اثر ارتریت (آرتروز) مؤثر است

سرمادرمانی جریان خون به ناحیۀ آسیب دیده را کاهش می‎دهد. این باعث کند شدن میزان التهاب و کاهش خطر ورم و آسیب دیدگی بافت می‎شود. سرما در عین حال بافت صدمه دیده را بی‎حس، و نقش یک بی‌حسی موضعی را بازی می‎کند، و نیز پیام‌های درد ارسال شده برای مغز را کاهش می‎دهد. یخ می‎تواند برای درمان مفصل یا عضلۀ متورم و ملتهب مورد استفاده قرار گیرد. بیشترین اثربخشی آن در حدود 48 ساعت اول پس از آسیب دیدگی است. استراحت، یخ، کمپرس و بالا نگه داشتن ناحیۀ آسیب دیده بخشی استاندارد از درمان صدمات ورزشی محسوب می‎شود. باید به خاطر داشت که یخ نباید بی‎واسطه و مستقیم با پوست تماس پیدا کند.