اجکشن فراکشن یا کسر تخلیه قلب

• کسر تخلیه قلب به چه معنی است؟
• کسر تخلیه قلب چگونه اندازه‌گیری می‌شود
• کسر تخلیه قلب در چه طیف‌هایی ایجاد می‌شود؟
• چگونه کسر تخلیه قلب را بهبود ببخشیم
• خلاصه

اجکشن فراکشن (کسر تخلیه قلب) به مقدار خونی اشاره دارد که در طول هر انقباض قلب از آن خارج می‌شود. غیر نرمال بودن کسر تخلیه قلب می‌تواند یک نشانه نارسایی قلبی باشد.
برخی از افراد ممکن ست برای بهبود کسر تخلیه قلب به درمان نیاز داشته باشند.

کسر تخلیه قلب به چه معنی است؟
کسر تخلیه قلب مقیاسی برای میزان کفایت عملکرد قلب در پمپ کردن خون در بدن است. قلب در زمان تپش خود منقبض و ریلکس (شل) می‌شود. در طول فرآیند انقباض قلب خون را به خارج حفره‌های بزرگ موسوم به بطن‌ها می‌فرستد. این بطن‌ها در زمان ریلکس شدن عضله دوباره با خون پر می‌شوند.
کسر تخلیه قلب درصد خونی است که قلب در کوران هر انقباض از خود خارج می‌کند. این درصد به طور معمول به کسر تخلیه قلب بطن چپ اشاره دارد، محفظه‌ای در قلب که خون را به سر، دست‌ها، تورسو (تاب‌گشت)، شکم، و پاها پمپاژ می‌کند.
کسر تخلیه قلب یک مقیاس مهم برای اندازه‌گیری عملکرد قلب محسوب می‌شود. برای مثال، پایین بودن میزان کسر تخلیه قلب می‌توان نشان دهنده وجود یک اختلال قلبی باشد.
پزشک می‌تواند از رقم مربوط به اندازه‌گیری کسر تخلیه قلب به عنوان راهنمایی برای تصمیم‌گیری درمانی استفاده کند.

کسر تخلیه قلب چگونه اندازه‌گیری می‌شود
چند راه برای اندازه‌گیری کسر تخلیه قلب وجود دارد.
یک روش متداول از اکوکاردیوگرام استفاده می‌کند. اکوکاردیوگرام نوعی اسکن اولتراسوند (سونوگرافی) است که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از ارگان‌های داخلی بدن استفاده می‌کند.
برای انجام اکوکاردیوگرام پزشک یک پروب (کاوشگر) کوچک را روی قفسه سینه قرار می‌دهد. سپس پزشک پروب را در اطراف قفسه سینه به حرکت درمی‌آورد تا تصاویری زنده روی صفحه مونیتور ظاهر شود.
دیگر تست‌های در دسترس عبارتند از:

کاتتریزاسیون کاردیاک (کاتترگذاری قلب)
پزشک یک لوله بلند و باریک را از طریق یک رگ خونی به قلب هدایت می‌کند. او سپس یک رنگ کنتراست را داخل کاتتر تزریق می‌کند و به مشاهده این موضوع می‌پردازد که در زمان تپش قلب چه مقدار از رنگ مزبور توسط شریان‌ها از قلب خارج می‌شود.

ونتریکولوگرافی رادیونوکلاید
این تست که گاهی از اوقات زیر عنوان اسکن MUGA به آن اشاره می‌کنند، با استفاده از یک دوربین مخصوص و یک ردیاب رادیواکتیو در خون تصاویری از قلب ایجاد می‌کند.

کسر تخلیه قلب در چه طیف‌هایی ایجاد می‌شود؟
وقتی پزشک کسر تخلیه قلب را اندازه‌گیری کرده باشد آن را با طیف‌های نرمال مقایسه می‌کند که به قرار زیرند:

کسر تخلیه قلب نرمال
بر مبنای اعلام "انجمن آمریکایی قلب"، کسر تخلیه نرمال بین 50 درصد تا 70 درصد است. نمره نرمال برای این تست به این معنی است که قلب با هر انقباض مقدار کافی از خون را به بدن پمپ می‌کند.
کماکان این امکان هست که شخص در عین برخورداری از کسر تخلیه قلب نرمال دچار نارسایی قلبی باشد. پزشکان به این اختلال به عنوان نارسایی قلبی با حفظ کسر تخلیه (HFpEF) یا نارسایی قلبی دیاستولیک اشاره می‌کنند.
این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که عضله قلب بیش از حد ضخیم یا خشک است و به قدر کافی ریلکس نمی‌شود که امکان دهد تا حجم نرمالی از خون بطن‌ها را پر کند. در این وضعیت قلب ممکن است به میزان نرمال خون را پمپ کند اما مقدار خون ممکن است بسیار کم باشد.
عضله قلب با بالا رفتن سن ممکن است ضخیم شود. ضخیم شدن عضله قلب ریسک فیبریلاسیون شریانی را در سالمندان افزایش می‌دهد.

پایین بودن کسر تخلیه قلب
کسر تخلیه قلب 40 درصد یا کمتر از آن پایین محسوب می‌شود.
پایین بودن کسر تخلیه قلب یک نشانه دیگر نارسایی قلبی یا کاردیومیوپاتی است که نوعی بیماری عضله قلب محسوب می‌شود.
در مردم دچار پایین بودن کسر تخلیه، قلب قادر به پمپ کردن مقدار کافی خون خارج شده از قلب برای تأمین نیازهای بدن نیست.
برخی نشانه‌های پایین بودن کسر تخلیه قلب شامل موارد زیر است:
• خستگی مفرط
• تنگی نفس
• ورم پا
برخی پزشکان کسر تخلیه قلب بین 41 تا 49 را محدوده مرزی پایین تلقی می‌کنند. این میزان می‌تواند نشانه آسیب دیدن قلب بر اثر حمله قلبی باشد.

بالا بودن کسر تخلیه قلب
کسر تخلیه قلب بیشتر از 75 درصد بالا محسوب می‌شود. بالا بودن کسر تخلیه قلب نیز می‌تواند نشان دهنده وجود نوعی اختلال قلبی باشد.
برای مثال، بالا بودن کسر تخلیه قلب ممکن است نشانه‌ای از کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک باشد. این اختلال می‌تواند شخص را در هر سنی مبتلاء کند. کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک باعث ضخیم شدن عضله قلب شده و می‌تواند به ارست کاردیاک (ایست قلبی) منجر شود.

چگونه کسر تخلیه قلب را بهبود ببخشیم
افرادی که کسر تخلیه قلب آنان خارج از طیف نرمال است ممکن است برای اختلالی زیربنایی نیاز به درمان داشته باشند.
برخی توصیه‌های عمومی برای مردم مبتلاء به نارسایی قلبی شامل موارد زیر است:
• محدود کردن مصرف نمک به کمتر از 2300 میلی‌گرم در روز
• مدیریت کردن مقدار مایع مصرفی
• ورزش منظم
• حفظ وزن در محدوده نرمال
• اجتناب از مصرف الکل، سیگارت (سیگار) و مواد مخدر
• مدیریت استرس
• شناسایی و درمان علل محتمل نارسایی قلبی مثل هیپرتانسیون
پزشکان ممکن است برای کمک به درمان نارسایی قلبی دارو تجویز کنند. برخی داروها مثل بتا بلوکرها، می‌توانند از تضعیف عضله قلب پیشگیری کنند. قرص‌های آب یا دیورتیک‌ها، می‌توانند باعث تخفیف ورم و تنگی نفس همراه نارسایی قلبی شوند.
اگر نارسایی قلبی به علت بالا بودن فشار خون یا اترواسکلروزیس باشد، درمان اختلالات مزبور به عنوان بخشی از رویکرد مطرح خواهند بود.
استفاده از پیس‌میکر دوبطنی یک گزینه دیگر است. این دستگاه زمان نامنظم بودن ضربان قلب، و بیش از حد تند بودن یا بیش از حد کُند بودن آن را تشخیص می‌دهد. برای افزایش برون‌ده قلب پیس‌میکر از یک جریان الکتریکی استفاده می‌کند که باعث می‌شود تا بطن راست و چپ با همدیگر پمپاژ خون را انجام دهند.

خلاصه
کسر تخلیه قلب یک مقیاس مهم برای اندازه‌گیری سلامت قلب است. کسر تخلیه قلب خارج از طیف نرمال می‌تواند نشانه‌ای از نارسایی قلبی باشد.
درمان پایین بودن کسر تخلیه قلب بر اثر نارسایی قلبی شامل تغییرات سبک زندگی، دارودرمانی و در مورد برخی افراد استفاده از پیس‌میکر دوبطنی است. هدف گرفتن علل زیربنایی نارسایی قلبی نیز موضوعی حیاتی محسوب می‌شود./

• دکتر کوین اُ. هوانگ، آرون کندولا
• ترجمه هامیک رادیان

Source:
Medical News Today
Understanding ejection fraction
Medically reviewed by Kevin O. Hwang, MD, MPH
On March 5, 2020
New —
Written by Aaron Kandola