بیش از نیمی از مبتلایان سندرم خستگی مزمن بیش از آن احساس ناخوشی می‌کنند که قادر به کار کردن باشند، و تقریباً دوسوم آنان بر اثر ناخوشی خویش دچار محدودیتهای مختلف می‌شوند
سندرم خستگی مزمن وضعیتی شامل خستگی یا فرسودگی درازمدت و شدید است. این نوع خستگی بر اثر استراحت بهبود نمییابد و به طور مستقیم از دیگر اختلالات یا مشکلات نشأت نمیگیرد. این اختلال که زیر عنوان انسفالومیلیت میالژیک / سندرم خستگی مزمن (ME/CFS) نیز شناخته می‌شود، شامل ضعف ناتوان کننده یا خستگی مفرط همراه با علایم غیر خاص است. خستگی مفرط و علایم دیگر دستکم شش ماه ادامه پیدا می‌کنند، آنها قابل ارجاع به علتی خاص نیستند، و بر اثر استراحت در بستر نیز بهبود پیدا نمیکنند. سندرم خستگی مزمن (CSF) چیزی بیش از احساس خستگی صرف در اغلب اوقات است. این وضعیت در زندگی روزمرۀ فرد مشکل ایجاد کرده و می‌تواند عملکردهای متعارف زندگی را دچار اختلال کند.
