شنوایی / ناشنوایی

اغلب مردم دچار برخی انواع کاهش شنوایی دچار کری پسازبان‎آموزی هستند. این گروه از مردم پیش از کر شدن مهارت تکلم را آموخته‎اند. از دست دادن قدرت شنوایی ممکن است بر اثر عوارض جانبی داروها، تروما، عفونت، یا ابتلا به یک بیماری در این گروه ایجاد شده باشد

اختلال شنوایی، ناشنوایی، یا کاهش شنوایی، به ناتوانی در شنیدن، یا به صورت کامل یا به شکل تقریبی اشاره دارد. علایم ممکن است خفیف، متوسط، شدید، یا عمیق باشد. بیمار دچار افت نسبی شنوایی ممکن است با مشکلاتی در فهم صحبت‎ها به ویژه در صورتی که در محیطی پر سر و صدا قرار گیرد، مواجه شود؛ حال آنکه افراد دچار ناشنوایی در حد متوسط ممکن است برای شنیدن به وسایل کمک شنوایی نیاز داشته باشند. برخی از مردم عمیقاً کر هستند و در هنگام صحبت با دیگران به لب‌خوانی متکی‎اند. افراد دچار ناشنوایی کامل (عمیق) به هیچ روی صدایی را نمی‌شنوند. برای ایجاد ارتباط بلافاصله و سریع با دیگر مردم آنان مجبورند تا به طور کامل به مهارت لب‌خوانی یا زبان اشاره متکی باشند. در مقایسه با کسانی که توانایی شنوایی در آنها در طول زندگی مختل می‎شود یا از بین می‎رود، کران مادرزاد دچار دشواری بیشتری در مورد فراگیری لب‎خوانی هستند.