نرخ سقط جنین ناخواسته یا غیر عمدی بر مبنای هفته بارداری

• زاون ویلینز، دکتر والیندا ریجینز اِن‌وادایک
• ترجمه هستی فراست‎فر

 نرخ یا دامنۀ سقط جنین ناخواسته در میان زنان بسیار متفاوت است. در هر حال نسبت ابتلاء به سقط جنین ناخواسته یا از دست دادن بارداری به میزان پیشرفت بارداری کاهش پیدا می‎کند. آمار ریسک از دست دادن بارداری صرفاً ارقام میانگین هستند، بنابراین این ریسک در مورد هر زنی بر مبنای طیفی از عوامل ممکن است بالاتر یا پایین‎تر باشد.
از دست دادن بارداری (سقط جنین ناخواسته) ممکن است حتی پیش از آنکه زن از باردار شدن خود باخبر شود اتفاق بیفتد. وقتی تست اولتراسوند وجود ضربان قلب سالم را کشف می‎کند، ریسک از دست دادن بارداری به شکل قابل ملاحظه‎ای کاهش می‎یابد.
اگر زنی در مورد بارداری آگاه باشد ریسک از دست دادن بارداری در حدود 10 تا 15 درصد خواهد بود.
از دست دادن بارداری به معنی از دست دادن جنین است که پیش از هفته 20 بارداری رخ می‎دهد. مُرده‌زایی نیز از دست دادن بارداری در هر زمانی پس از هفته 20 بارداری است.

[مطالب این مقاله:]
• نرخ سقط جنین ناخواسته بر مبنای هفته
• نرخ سقط جنین ناخواسته بر مبنای سن
• دیگر ریسک فاکتورها
• نشانه‎ها و علایم
• چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
• جمع‎بندی

دامنۀ سقط جنین ناخواسته بر مبنای هفته
اغلب موارد از دست رفتن بارداری به علت عواملی است که کنترل آنها از عهده زنان خارج است. در اوایل بارداری مشکلات ژنتیکی یک علت عمده سقط جنین ناخواسته محسوب می‎شود.
در حدود 80 درصد موارد سقط جنین ناخواسته در طول سه ماهه اول بارداری اتفاق می‎افتد که هفته صفر تا 13 بارداری را شامل می‎شود.
اگرچه از دست دادن بارداری می‎تواند ویرانگر باشد، این مشکلات ژنتیکی به این معنی هستند که بچه نمی‎توانسته در محیط خارج از رحم به بقاء خود ادامه دهد. حتی اگر زنی دچار این نوع از دست دادن بارداری شده باشد وی به طور معمول قادر خواهد بود تا از یک بارداری سالم نیز برخوردار شود.
جنین در اوایل رشد خود بسیار آسیب‎پذیر است، بنابراین عوامل دیگری مثل قرار گرفتن در معرض الکل می‎تواند بیشترین تأثیرات منفی را در این زمان بر جنین داشته باشد. دلیل اینکه چرا بیشتر موارد از دست دادن بارداری مربوط به این دوره زمانی است همین است.
وقتی جنین قوی‎تر می‎شود میزان آسیب‌پـذیری آن در برابر صدمات کاهش می‎یابد. همچنین زنان می‏توانند در صورت اطلاع از باردار بودن خود عوامل آسیب زننده به بارداری را در سبک زندگی خود تغییر دهند.
یک تخمین کلی برای ریسک از دست دادن بارداری بر مبنای هفته به صورت زیر است:

هفته‎های 4-3
القاء به طور معمول در حدود سه هفته پس از آخرین پریود زن و در حدود یک هفته پس از تخمک‌گذاری صورت می‎گیرد. در هفته چهارم زن می‎تواند بر مبنای انجام یک تست خانگی بارداری نتیجۀ مثبت بگیرد.
در حدود 50 تا 75 درصد بارداری‎ها پیش از خوانش نتیجۀ مثبت در تست بارداری خاتمه پیدا می‎کنند. اغلب زنان هرگز از باردار بودن خود باخبر نمی‌شوند، اگرچه برخی از آنها ممکن است به علت از بین رفتن علایم بارداری نسبت به موضوع مشکوک شوند.

هفته 5
نرخ از دست دادن بارداری در این مقطع به شکل قابل ملاحظه‎ای متفاوت است. یک مطالعه در سال 2013 پی برد که ریسک کلی از دست دادن بارداری پس از هفته 5 به میزان 21.3 درصد است.

هفته‎های 7-6
مطالعه مورد اشاره عنوان می‎کند که پس از هفته 6، نرخ از دست دادن بارداری فقط 5 درصد است. در اغلب موارد احتمال کشف ضربان قلب جنین در تست اولتراسوند در پیرامون هفته 6 وجود دارد.

هفته‎های 13-8
در نیمه دوم سه ماهه اول بارداری نرخ از دست دادن بارداری بین 2 تا 4 درصد است.

هفته‎های 20-15
بین هفته‎های 13 تا 20 ریسک دچار شدن به از دست دادن بارداری کمتر از یک درصد است.
از هفته 20 از دست دادن بارداری به عنوان مرده‎زایی شناخته می‎شود و می‎تواند باعث ایجاد شرایط وضع حمل در زن شود.
مرده‎زایی پدیده نسبتاً نادری است و از آنجا که با پیشرفت‎های جدید پزشکی نوزادان بسیار نارس را می‎تواند در خارج از رحم و درون دستگاه‎های مدرن زنده نگه داشت از میزان مرده‎زایی هر چه بیشتر کاسته می‎شود.
بر مبنای اعلام یک گروه تحقیقی در بریتانیا، شانس اندکی برای زنده ماندن نوزادی که در هفته 22 بارداری متولد شده است وجود دارد. این شانس بر مبنای هر هفته افزایش در زمان بارداری افزایش می‎یابد.
در کشورهای پردرآمد، 77 درصد نوزادان زاده شده در هفته 26 بارداری به شکل نادر زنده می‎مانند، در حالی که تقریباً تمامی نوزادان متولد شده در هفته‎های 30 به بعد زنده می‎مانند.

آیا من دچار سقط جنین ناخواسته خواهم شد؟
یک مطالعه در سال 2012 به بررسی ریسک کلی از دست دادن بارداری در طول سه ماهه اول و دوم بارداری پرداخت و به این نتیجه رسید که این میزان برای هفته‎های 5 تا 20 بارداری 11 تا 22 درصد است.
در هر حال مطالعات دیگر این رقم را بین 10 تا 15 درصد تعیین کرده‎اند.
آمارهای مزبور عنوانگر این موضوع هستند که ریسک از دست دادن بارداری از زنی به زن دیگر متفاوت است و به مجموعه‎ای از عوامل شامل سن و سلامت کلی زن بستگی دارد.

نرخ از دست دادن بارداری بر مبنای سن
سن یک ریسک فاکتور اصلی در از دست دادن بارداری است. دلیل این موضوع آن است که با بالا رفتن سن کیفیت تخمک در زنان کاهش پیدا می‎کند.
ریسک متوسط از دست دادن بارداری بر مبنای سن مادر به قرار زیر است:
• زیر 35 سال. شانس از دست دادن بارداری 15 درصد است
• بین 35 تا 45 سال. شانس از دست دادن بارداری بین 20 تا 35 درصد است
• پس از 45 سالگی. شانس از دست دادن بارداری 50 درصد است
به خاطر سپردن این موضوع اهمیت حیاتی دارد که این ارقام میانگین محسوب می‎شوند و دیگر عوامل دخیل در موضوع را لحاظ نمی‎کنند.
تأثیرات مربوط به مشکلات سبک زندگی، مثل سیگار کشیدن یا سبک زندگی فاقد تحرک، می‌‏توانند به معضل اضافه شدن سن اضافه شوند، مشکلات زیربنایی سلامت را تشدید کنند و به میزان باز هم بیشتری ریسک از دست رفتن بارداری را افزایش دهند.
به هر حال برخی از زنان در سال‎های 40 زندگی بارداری‌های موفقی داشته و تعداد اندکی حتی در سنین 50 نیز به همین موفقیت رسیده‎اند.

دیگر ریسک فاکتورها
اغلب زنانی که دچار سقط جنین ناخواسته یا غیر عمدی می‎شوند در ادامه زندگی خود بارداری‎های سالمی را تجربه می‎کنند. یک بار از دست دادن بارداری به این معنی نیست که زن در بارداری‌های بعدی خود نیز با مشکل مواجه خواهد شد.
در واقع، یک مطالعه در سال 2016 پی برد که زنان در صورت مواجهه با سقط جنین غیر عمدی یا ناخواسته احتمال بیشتری دارد که بلافاصله دوباره باردار شوند.
برخی زنان پس از یک یا دو بار دچار شدن به سقط جنین ناخواسته در صدد انجام تست ژنتیک برمی‎آیند. تست ژنتیک می‎تواند به پزشک کمک کند تا علت بروز سقط جنین ناخواسته را بفهمد.
برخی ریسک فاکتورهای سقط جنین ناخواسته عبارتند از:
• سن بالای زن باردار
• مصرف دخانیات
• استفاده از مواد مخدر به ویژه مواد مخدر محرک مثل کوکائین یا دوزهای بالای کافئین
• اختلالات مزمن کنترل نشده مثل دیابت یا فشار خون بالا (هیپرتانسیون)
• اختلالات هورمونی که برای بدن امکان تولید هورمون‎های لازم برای بارداری را مشکل می‎کنند.

نشانه‎ها و علایم
در اغلب موارد اولین نشانه سقط جنین ناخواسته خونریزی است. در هر حال، تمامی موارد خونریزی مرتبط به سقط جنین ناخواسته نیست.
در حدود 20 تا 30 درصد زنان در طول بارداری دچار لکه‎بینی می‎شوند. خونریزی بیشتر زمانی که شدید و سنگین باشد، به مرور زمان شدیدتر شود یا با کرامپ‌های شدید همراه گردد محتمل است که نشانۀ سقط جنین ناخواسته باشد.
سقط جنین ناخواسته در عین حال ممکن است بدون خونریزی صورت گیرد.
برخی از دیگر علایم سقط جنین ناخواسته شامل موارد زیر است:
• کاهش ناگهانی در علایم بارداری، اگرچه علایم مزبور ممکن است بدون وقوع سقط جنین ناخواسته به علت نوسانات هورمونی نیز کاهش یابند
• کاهش میزان حرکات جنین در سه ماهه دوم
• کرامپ‌های شدید
• بیرون ریختن لخته‎های خون

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
زنان باید در مورد هر گونه خونریزی بروز یافته در دوره بارداری با پزشک مشورت کنند. اگر خونریزی مزبور سنگین یا دردناک باشد بهترین راهکار مراجعه به اورژانس است.
برخی از دیگر نشانه‎ها که باید مراقب آنها بود عبارتند از:
• کرامپ
• فقدان علایم بارداری
• عدم احساس حرکت بچه پس از بروز حرکات منظم از سوی وی

جمع‎بندی
اغلب بارداری‎ها به تولد نوزاد سالم ختم می‎شوند حتی اگر مادر در تاریخچۀ زندگی خود دارای ریسک فاکتورهای سقط جنین ناخواسته باشد.
هیچ راه درست یا غلطی برای واکنش به از دست رفتن بارداری وجود ندارد. این تجربه می‎تواند با واکنش عاطفی یا شک و تردید عمیق نسبت به بارداری‎های بعدی همراه باشد. در مقابل برخی زنان از این موضوع شگفت‌زده می‎شوند که به واکنش شدیدی نسبت به سقط جنین ناخواسته دچار نمی‎گردند.
از دست دادن بارداری همیشه نتیجۀ خطای کسی نیست. اغلب زنان می‎توانند پس از تجربۀ سقط جنین ناخواسته بارداری سالمی را تجربه کنند.
کیفیت مراقبت پزشکی، حمایت دوستان و اعضاء خانواده، و صرف زمان برای التیام می‎تواند به زنان در مدیریت موفق فرآیند مورد بحث کمک کند./

Source:
What are the miscarriage rates by week?
Last reviewed Tue 31 July 2018
By Zawn Villines
Reviewed by Valinda Riggins Nwadike