خشکی واژن - علل، تشخیص، و درمان

• دکتر تریسی سی. جانسون
• ترجمه هستی فراست‌فر

در حالت نرمال، دیواره‎های واژن با پوششی از لایۀ نازکی از مایع به رنگ شفاف به حالت لیز و روغنی باقی می‎مانند. هورمون استروژن به حفظ مایع مورد اشاره کمک می‎کند و جدار واژن را سالم، زبر و انعطاف‎پذیر نگه می‏‌دارد.
اُفت میزان استروژن مقدار مرطوب کننده در دسترس را کاهش می‎دهد. این اختلال ممکن است در هر سنی برای زنان رخ دهد و علل مختلفی می‎تواند داشته باشد.
وضعیت مزبور ممکن است به شکل تحریکی خفیف جلوه کند. اما فقدان رطوبت واژن می‎تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی جنسی زنان بر جای بگذارد. خوشبختانه درمان‌های مختلفی برای تسکین و کاهش خشکی واژن در دسترس است.

مطالب این مقاله:
• علل خشکی واژن
• تشخیص خشکی واژن
• دارو برای خشکی واژن
• دیگر فرآورده‌ها

علل خشکی واژن
خشکی واژن یک علامت شایع در دورۀ یائسگی است - و نزدیک به یک زن از هر سه زن در هنگام پشت سر گذاشتن تغییرات مربوط به یائسگی با آن مواجه می‌شوند.
سطح هورمون استروژن در عین حال ممکن است به دلایل زیر دچار افت شود:
• زایمان
• شیردهی از پستان
• اشعه درمانی برای سرطان
• شیمی درمانی برای سرطان
• خارج کردن تخمدان‎ها با عمل جراحی
• داروهای ضد استروژن معمول در درمان فیبروئید رحم یا اندومتریوز
دیگر علل خشکی واژن شامل موارد زیر است:
• سندرم سیوگرن (نوعی اختلال خودایمنی که در آن بیماری به سلول‎های تولید کنندۀ رطوبت در بدن حمله می‎کند)
• داروهای آلرژی و سرماخوردگی
• برخی از داروهای مورد استفاده در درمان افسردگی
• دوش واژینال
• عدم ناز و نوازش و آماده‎سازی کافی پیش از سکس
فارغ از علت بروز آن، خشکی واژن می‎تواند مشکلی بسیار ناراحت کننده باشد. خشکی واژن به بروز خارش، سوزش، و دردناک شدن مقاربت جنسی منجر می‎شود.

تشخیص خشکی واژن
بروز هر نوع سوزش، خارش یا احساس ناراحتی در ناحیۀ واژن ارزش آن را دارد که زنان به پزشک یا متخصص بیماری‎های زنان مراجعه کنند. پزشک پرسش‌هایی در مورد پیشینۀ سلامت زن، مدت زمان ابتلاء وی به علایم خشکی واژن، و شرایط تشدید این اختلال مطرح می‎کند.
دکتر سپس ناحیۀ لگن را مورد معاینه قرار داده و واژن را برای مشاهدۀ علایم و نشانه‎های مربوط به باریک شدن یا سرخی بررسی می‎کند. معاینۀ مزبور به پزشک این امکان را می‎دهد که دیگر عوامل منجر به بروز ناراحتی در زنان نظیر عفونت واژن یا عفونت دستگاه ادراری را از تشخیص خارج کند. در عین حال این احتمال وجود دارد که برای بررسی دیوارۀ واژن یا گردن واژن (سرویکس) و انجام تست پاپ اسمیر پزشک به نمونه‎گیری از واژن اقدام کند.

درمان‎های خشکی واژن
رایج‎ترین درمان برای خشکی واژن بر اثر کمبود میزان استروژن استفاده از درمان با استروژن موضعی است. این درمان به جایگزینی مقداری از هورمونی که دیگر در بدن تولید نمی‎شود اقدام می‎کند. درمان مورد بحث کمک می‎کند تا علایم واژینال تخفیف پیدا کنند اما میزان استروژن وارد شده به جریان خون از طریق درمان مزبور هم‎اندازۀ میزانی که از طریق مصرف قرص به بدن می‎رسد، نیست.
اغلب زنان یکی از سه طرق زیر را برای دریافت استروژن واژینال مورد استفاده قرار می‎دهند:
• حلقه (استرینگ): خود زن یا پزشک وی این حلقۀ نرم و انعطاق‌پذیر را به درون واژن فرو می‎برد تا جریان ملایم و مداومی از استروژن به طور مستقیم به بافت‎های واژن برسد. حلقۀ مورد اشاره هر سه ماه یک بار تعویض می‎شود.
• قرص (واژیفم): زنان از یک اپلیکاتور یک بار مصرف برای گذاشتن یک قرص به داخل واژن در هر روز برای دو هفتۀ اول درمان استفاده می‎کنند. سپس همین کار به میزان دو بار در هفته انجام می‎شود تا زمانی که دیگر نیازی به استفاده از درمان وجود نداشته باشد.
• کرم (استریس، پریمارین): زنان می‎توانند با استفاده از یک اپلیکاتور کرم را به درون واژن انتقال دهند. این کار به طور معمول یک تا دو بار در طول هفته انجام می‎شود، سپس بر مبنای دستورالعمل پزشک این روند برای مدت یک تا سه هفته قطع می‎گردد.
تمامی فرآورده‎های استروژن می‎توانند عوارض جانبی نظیر خونریزی واژن و درد پستان به همراه داشته باشند. استروژن موضعی ممکن است در صورت مواجهه زنان با موارد زیر برای آنان تجویز نشود:
• ابتلا به سرطان پستان به ویژه اگر زن مبتلا در حال گرفتن مهار کنندۀ اروماتاز باشد
• اگر زن دارای تاریخچۀ ابتلا به سرطان اندومتریوز باشد
• اگر زن دچار خونریزی واژن باشد که علت آن مشخص نیست
• اگر زن باردار بوده یا در کوران شیردهی از پستان قرار داشته باشد
تحقیقات کافی در مورد اثرات درازمدت استفاده از استروژن موضعی در دست نیست، اما پزشکان استفاده از آن را ایمن تلقی می‎کنند.

دیگر محصولات
زنان می‎توانند مرطوب کننده‎های واژن (نظیر ریپلینز) را از داروخانه‎ها خریداری کنند.
زنان باید پیش از آغاز سکس وقت کافی برای اطمینان از ریلکس و برانگیخته شدن کامل خود کنار بگذارند. برای این کار استفاده از یک لوبریکانت یا لیز کنندۀ بر پایۀ آب برای کمک به لذت بردن بیشتر از مقاربت جنسی مفید خواهد بود.
زنان باید از گرفتن دوش واژینال، حمام حباب، صابون‎های معطر و انواع لوسیون برای ناحیۀ حساس اطراف واژن خودداری کنند. این محصولات می‎توانند در عمل به خشکی بیشتر واژن منجر شوند./

Source:
Vaginal Dryness: Causes and Moisturizing Treatments
Reviewed by Traci C. Johnson, MD on February 25, 2018