• علایم سل ریوی (سل پولمونری)
• علل سل ریوی
• درمان سل ریوی
• چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
• دورنما
• خلاصه
سل یک عفونت باکتریایی است که می‌تواند از طریق هوا بین مردم منتشر شود. وقتی سل دچار ریه‌ها شود اصطلاح پزشکی مورد استفاده برای آن سل پولمونری [سل ریوی] است. سل ریوی می‌تواند باعث درد قفسه سینه، سرفه شدید، و طیفی از علایم دیگر شود.
باکتری سل عمدتاً در ریه‌ها رشد می‌کند اما این باکتری می‌تواند دیگر قسمت‌های بدن را نیز درگیر کند. سل میلیاری شکل پیشرفته‌ای از این بیماری است که هنگامی ایجاد می‌شود که باکتری سل در جریان خون گسترش یافته از طریق آن دستگاه‌های دیگر بدن - غیر از ریه‌ها - را درگیر می‌کند.
علایم سل ریوی
علایم سل به کندی ایجاد شده و متفاوتند. علایم اصلی سل ریوی شامل موارد زیر است:
• سرفه سختی که دستکم به مدت 3 هفته ادامه پیدا می‌کند
• درد قفسه سینه
• بالا آوردن خون یا خلط از ریه‌ها
• بی‌نفسی
علایم عمومی‌تر سل شامل موارد زیر است:
• کاهش وزن
• فقدان اشتها
• تهوع و استفراغ
• کمبود انرژی یا خستگی مفرط
• تب و لرز
• تعریق شبانه
مردم دچار سل پنهان ممکن است دچار هیچ علامتی نشده یا احساس بیمار بودن نداشته باشند.
علل سل ریوی
سل عفونتی است که توسط نوعی باکتری به نام مایکوباکتریوم توبرکولوزیس (ام. توبرکولوزیس) ایجاد می‌شود.
در حدود یک‌سوم کل جمعیت جهان به این نوع باکتری آلوده هستند. به هر جهت، فقط در حدود 10 تا 20 درصد این گروه به "سل فعال" دچار می‌شوند.
کسی که حامل باکتری سل بوده اما علامتی در او به چشم نمی‌خورد دچار "سل پنهان" [سل نهفته] است. این نوع سل مُسری نیست، اما در نهایت می‌تواند به سل فعال تبدیل شود، به ویژه اگر سیستم ایمنی شخص بر اثر اختلالاتی مثل HIV تضعیف گردد.
سل زمانی فعال می‌شود که سیستم ایمنی بدن قادر به پیشگیری از تکثیر باکتری سل نباشد. در هر حال، بسیاری از مردم دچار سل پنهان هرگز به شکل فعال این بیماری مبتلاء نمی‌شوند. پزشکان می‌توانند برای بررسی وجود ام. توبرکولوزیس از یک تست پوست یا آزمایش خون استفاده کنند.
مردم دچار سل ریوی فعال باکتری‌ها را به صورت ذرات ریز قطرات آب در هنگام عمل بازدم هنگام سرفه، عطسه یا صحبت کردن از دهان خود خارج می‌کنند. این قطرات از طریق هوا جابجا شده و دیگران ممکن است آنها را با تنفس به بدن خود منتقل کنند.
به هر جهت برای ابتلاء به سل معمولاً نیاز است که مردم در تماس درازمدت و نزدیک با شخص مبتلاء به سل فعال قرار داشته باشند. عفونت سل در دیگر نقاط بدن - غیر از ریه‌ها - به ندرت مسری است.
یک واکسن سل به نام باسیلوس کالمت-گوئرین (BCG) در دسترس است اما در سطح ایالات متحد که در آنجا نرخ سل پایین است، کاربرد گسترده ندارد. به هر جهت، پزشکان این واکسن را برای کودکان یا کارکنان سیستم خدمات پزشکی که در ریسک بالایی برای ابتلاء به سل قرار دارند توصیه می‌کنند.
درمان سل ریوی
درمان به این موضوع بستگی دارد که شخص مبتلاء به سل فعال است یا سل پنهان.
در مورد مردم مبتلاء به سل پنهان پزشک درمان پیشگیرانه را توصیه می‌کند، که به طور معمول شامل گرفتن آنتی‌بیوتیکی به نام ایزونیازید است که روزانه به مدت 6 تا 9 ماه استفاده می‌شود.
مردم مبتلاء به سل فعال به طور معمول نیاز است تا ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها را به مدت 6 تا 12 ماه مصرف کنند. گزینه‌های خط مقدم درمان در این مورد شامل ایزونیازید، ریفامپین، اتامبوتول، و پیرازینامید است.
در حالی که برای برخی مردم مبتلاء به سل فعال بستری شدن کوتاه مدت در بیمارستان نیاز است، بسیاری از این بیماران را می‌توان در محیط خانه درمان کرد.
اغلب مردم در طول چند هفته از آغاز درمان بهتر می‌شوند و دیگر نمی‌توانند بیماری را به دیگران انتقال دهند.
به هر حال برای دور نگه داشتن بیماری و برگشت و پیشگیری از ایجاد مقاومت دارویی نیاز است تا بیماران کل دوره درمان را دقیقاً بر مبنای دستور پزشک به پایان برسانند. درمان سل مقاوم به دارو بسیار دشوارتر است و در صورت انتقال به دیگران می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
سل قابل علاج است اما در صورت عدم برخورداری از درمان درست می‌تواند مهلک باشد. همچنین سل پنهان در صورت عدم دریافت درمان پیشگیرانه می‌تواند به سل فعال تبدیل شود.
دکتر می‌تواند ابتلاء شخص به عفونت سل را با استفاده از یک تست پوستی یا آزمایش خون تعیین کند.
تست پوستی شامل تزریق مقدار کمی از مایعی به نام توبرکولین به قسمت ساعد است. اگر پوست در طول 48 تا 72 ساعت پس از تزریق دچار برآمدگی یا ورم شود، نتیجه تست مثبت است.
آزمایش خون مستلزم گرفتن مقدار کمی خون و آنالیز آن در مورد پاسخ سیستم ایمنی به باکتری سل است.
اگر تست کسی در مورد باکتری سل مثبت باشد، پزشک از یک تست اشعه X قفسه سینه یا تست خلط نیز برای تعیین اینکه عفونت به شکل فعال بیماری پیشرفت کرده است استفاده می‌کند.
هر کسی که دچار علایم سل باشد باید برای آزمایش به پزشک مراجعه کند. همچنین هر کسی ظن ارتباط نزدیک با بیمار دچار سل در مورد وی مطرح است باید به پزشک مراجعه نماید.
دورنما
بر مبنای اعلام CDC، سل با تقریباً 1.3 میلیون مورد مرگ در سال 2017 یکی از کشنده‌ترین بیماری‌ها در سطح جهان است. سل در عین حال یک علت پیشتاز بروز مرگ در میان بیماران مبتلاء به HIV محسوب می‌شود.
در هر حال CDC گزارش می‌دهد که شیوع سل در ایالات متحد امریکا از سال 1993 به این سو مداوماً در حال کاهش بوده است. میزان شیوع سل در سال 2018 تعداد 2.8 مورد به ازاء هر 100.000 نفر بود، که این کمترین میزان گزارش شده در سطح کشور در طول تاریخ محسوب می‌شود.
در سال 2016، پزشکان 528 مورد مرگ بر اثر سل را در ایالات متحد مشخص کردند که این نشانگر افزایش این تعداد از 470 مورد در سال 2015 است.
CDC تخمین می‌زند که تا 13 میلیون نفر از مردم آمریکا دچار سل پنهان هستند که در حدود 1 نفر از هر 10 نفر این بیماران دچار سل فعال خواهند شد.
خطر پیشرفت سل پنهان به سل فعال در میان مردم دارای ضعف سیستم ایمنی، شامل بیماران مبتلاء به HIV یا بیماران دریافت کننده درمان سرکوب سیستم ایمنی مثل سرطان یا پیوند اعضاء بیشتر است.
در صورت مواجهه با علایم بیماری سل ضروری است که مردم به پزشک مراجعه کنند. این بیماری بسیار درمان‌پذیر است، به ویژه در زمانی که تشخیص آن به صورت زودهنگام انجام شده باشد.
خلاصه
سل ریوی یک عفونت باکتریایی ریه‌ها است که می‌تواند سبب بروز طیفی از علایم شامل درد قفسه سینه، بی‌نفسی و سرفه شدید شود. سل ریوی در صورت عدم دریافت درمان می‌تواند کشنده باشد.
بیماری سل می‌تواند از راه هوا منتقل شود. به هر حال، برای ابتلاء به سل نیاز است که شخص برای طولانی مدت در تماس نزدیک با منبع آلودگی باشد.
اغلب افراد دچار عفونت باکتری سل احساس بیمار بودن ندارند و علایمی را تجربه نمی‌کنند. پزشکان این وضعیت را به عنوان سل پنهان می‌شناسند. سل پنهان مسری نیست اما در نهایت می‌تواند به سل فعال تبدیل شود.
پزشکان سل پنهان را با تجویز یک دوره طولانی مدت مصرف آنتی‌بیوتیک درمان می‌کنند. معمولاً بیمار چند هفته‌ای پس از آغاز درمان علایم بهبود را احساس می‌کند./
• زاون ویلینز، دکتر جی. کیت فیشر
• ترجمه نادر اکبری سراوانی
Source:
Medical News Today
What to know about pulmonary tuberculosis
Last reviewed Thu 20 June 2019
By Zawn Villines
Reviewed by J. Keith Fisher, M.D.
