علایم ارتریت روماتوئید در زنان - چرا زنان در برابر ارتریت آسیب‎پذیرترند؟

• کلیر سیسونس، دکتر برندا بی. اسپریگس
• ترجمه محمدقاسم رافعی

 زنان بیش از مردان دچار ارتریت روماتوئید می‎شوند و هورمون‎های زنانه ممکن است در آغاز این بیماری نقش داشته باشند. علایم بیماری ارتریت روماتوئید در زنان و مردان اغلب یکسان است اما در زمان و چرایی شروع علایم تفاوت‎های کلیدی وجود دارد.
ارتریت روماتوئید باعث التهاب مفاصل می‎شود که می‎تواند به طیف گسترده‎ای از علایم مثل درد و خشکی منجر گردد. این علایم ممکن است بخش‌های متعددی از بدن را مبتلاء کنند.
ارتریت روماتوئید به هر فردی به شکلی متفاوت آسیب می‎زند اما قطع و وصل علایم موضوعی است که عمومیت دارد. مردم مبتلاء به این بیماری دچار عود علایم می‎شوند و بعد دوره‎های بهبود از راه می‎رسد که در آن بیماری بیشتر قابل مدیریت است.
علت بروز ارتریت روماتوئید مشخص نیست اما عوامل زیست محیطی و ریسک ژنتیک در مورد آن مطرحند، که اینها شامل اضافه وزن و مصرف دخانیات نیز می‎شود. عوامل هورمونی نیز احتمالاً تقویت کننده 75 درصد موارد ابتلاء به ارتریت روماتوئید در زنان هستند.

[مطالب این مقاله:]
• علایم ارتریت روماتوئید
• ریسک ارتریت روماتوئید و سطح هورمون‎ها
• چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
• درمان
• پیام همراه

علایم ارتریت روماتوئید
در زنان در مقایسه با مردان گرایشی به ابتلاء به ارتریت روماتوئید در سنین پایین‎تر دیده می‎شود، و علایم بیماری به طور معمول در سنین 30 تا 50 سالگی بروز می‎کنند.
علایم ارتریت روماتوئید می‎تواند بخش‌های مختلفی از بدن را درگیر کند. آسیب‌پذیرترین نواحی بدن در مقابل این بیماری در زیر فهرست شده است:

مفاصل
علایم اصلی ارتریت روماتوئید شامل درد، رنجوری و خشکی مفاصل است. این علایم به طور معمول در مفاصل کوچک‌تر و محیطی بدن مثل مفاصل انگشتان دست و پا شروع می‎شوند. ارتریت روماتوئید یک بیماری متقارن است به این معنی که به هر دو سمت بدن لطمه می‎زند.
این موضوع عمومیت دارد که بسیاری از مردم در انگشتان دست و پا، زانو، مچ پا، آرنج به ویژه در هنگام آغاز روز دچار احساس خشکی شوند. به هر حال، اگر خشکی مزبور بیش از 30 دقیقه ادامه یابد احتمالاً یک علامت زودرس ارتریت روماتوئید خواهد بود.
علایم بعدی ارتریت روماتوئید شامل ورم و سرخی در اطراف مفاصل آسیب دیده است. مفاصل ممکن است نسبت به لمس حساس باشند و حرکت دادن آنها ممکن است چالش‌برانگیز و دردناک باشد.

پوست
در حدود 20 درصد زنان دچار ارتریت روماتوئید ممکن است به ندول‏های روماتوئید مبتلاء شوند. این ندول‎ها برجستگی‎های سفت، و برجسته زیر پوست هستند.
ندول‎ها اغلب در آن نواحی از بدن مثل آرنج‎ها که در آنها پوست تحت فشار قرار دارد بروز می‎کنند.

چشم‎ها و دهان
ارتریت روماتوئید می‎تواند باعث خشک و تحریک‎پذیر شدن چشم‎ها و دهان شود. این تحریک در عین حال می‎تواند لثه‎ها را نیز درگیر کند و آنها را در ریسک بالاتری برای ابتلاء به عفونت قرار دهد.
ارتریت روماتوئید در عین حال می‎تواند به حساسیت نسبت به نور و تغییرات بینایی منجر شود.

ریه‎ها و قلب
در مردم دچار ارتریت روماتوئید امکان التهاب و جراحت ریه‎ها مطرح است، که به بروز مشکلات تنفسی منجر می‎گردد. التهاب در عین حال می‎تواند به قلب و رگ‎های خونی آسیب برساند.
التهاب ناحیه قلب می‏تواند سبب بروز درد در قفسه سینه یا تب شود، در حالی که التهاب رگ‎های خونی می‎تواند به پوست یا دیگر دستگاه‎های بدن آسیب برساند.

کل بدن
ارتریت روماتوئید می‎تواند سبب علایم فیزیکی دیگری مثل کاهش وزن، محدودیت حرکت مفاصل و ضعف عضلانی شود.
این بیماری در عین حال می‎تواند بر سلامت روانی و تلقی فرد در مورد سلامت تأثیر منفی بگذارد. مردم مبتلاء به ارتریت روماتوئید در ریسک بالاتری برای خستگی مفرط و افسردگی قرار دارند.

ریسک ارتریت روماتوئید و سطح هورمون‎ها
در مورد زنان ارتباطی میان هورمون‎ها و آغاز ارتریت روماتوئید وجود دارد. نویسندگان یک مرور مربوط به سال 2017 عنوان کرده‎اند که استروژن، پروژسترون و اندروژن‎ها بر ایجاد ارتریت روماتوئید مؤثر هستند.
به هر حال هورمون‎ها موضوعی پیچیده هستند و نقش آنها در ارتریت روماتوئید ناشناخته مانده است. چنین به نظر می‎رسد که هورمون‎ها در برخی موارد باعث افزایش خطر بروز ارتریت روماتوئید شده حال آنکه در موارد دیگر باعث کاهش ریسک بروز این بیماری می‎شوند.
سطح هورمون‎های مختلف در کل زندگی زنان دستخوش نوسان می‎شود. در زیر چگونگی تأثیر ارتریت روماتوئید بر وقایع زندگی و برعکس مورد بررسی قرار گرفته است:

بارداری
زنان دارای سابقه باردار شدن بیش از زنانی که سابقه بارداری نداشته‎اند در خطر ابتلاء به ارتریت روماتوئید قرار دارند. اگر زنی مبتلاء به ارتریت روماتوئید باردار شود احتمالاً علایم بیماری وی در طول بارداری کاهش خواهد یافت.

پس از زایمان
زنان در نخستین سال پس از زایمان در معرض ریسک بالاتری برای ابتلاء به ارتریت روماتوئید قرار دارند. کارشناسان معتقدند که این ممکن است به علت تغییر سریع سطح هورمون‎ها در بدن در این مقطع زمانی باشد.

شیردهی
شیر دادن از پستان به مدت یک سال می‎تواند ریسک ابتلاء به ارتریت روماتوئید را در زنان کاهش دهد. به هر حال، کارشناسان در این مورد که شیر دادن از پستان به بچه در زمانی بیش از یک سال باعث افزایش ریسک بروز ارتریت روماتوئید در زنان می‎شود یا خیر، هم‎نظر نیستند.

یائسگی
سطح استروژن در سال‎های چهل زندگی گرایشی به کاهش از خود نشان می‎دهد. زنان در سنین بالای چهل سالگی در ریسک بالاتری برای ابتلاء به ارتریت روماتوئید قرار دارند و زنانی که دچار علایم زودرس یائسگی می‎شوند در بالاترین ریسک قرار دارند. ارتریت روماتوئید در صورت بروز در دوران پس از یائسگی ممکن است به سرعت بیشتری پیشرفت کند.

اندومتریوز
اندومتریوز اختلالی است که در آن بافت‎های اندومتریال در نواحی غیر از محدوده رحم رشد می‎کنند. اگرچه هورمون‎های زنانه رشد این جداره را تحریک می‎کنند، اندومتریوز در عین حال ممکن است مرتبط به سیستم ایمنی بدن باشد.
اندومتریوز می‌‏تواند سبب ایجاد طیفی از علایم شامل درد و مشکلات باروری شود. زنان مبتلاء به اندومتریوز ممکن است در ریسک ابتلاء به ارتریت روماتوئید قرار داشته باشند.

سندرم تخمدان پلی‎کیستیک (PCOS)
سندرم تخمدان پلی‎کیستیک بر میزان هورمـــون‎های بدن تأثیر می‎گذارد و می‎تواند باعث ایجاد بی‎نظمی در پریود و مشکلات باروری شود. PCOS می‎تواند خطر بروز ارتریت روماتوئید را افزایش دهد اما این ریسک واقعی محتمل موضوع پیچیده‎ای و نیاز به تحقیق بیشتر دارد.

داروهای ضد استروژن
داروهای ضد استروژن می‎توانند به درمان ناباروری، سرطان پستان و استئوپوروزیس پس از یائسگی کمک کنند. بسته به دوز مصرف، این دارو می‎تواند خطر ایجاد ارتریت روماتوئید را در زنان افزایش دهد.

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
هر کسی که دچار علایم ارتریت روماتوئید باشد باید به پزشک مراجعه کند.
پزشک معمولاً یک معاینه بالینی مقدماتی را پیش از ارجاع بیمار به متخصص روماتولوژی انجام می‎دهد. روماتولوژیست‎ها متخصص بیماری‎های آسیب رساننده به مفاصل و بافت متصل هستند.
روماتولوژیست پرسش‎هایـی در مورد تاریخچه پزشکی فرد و علایم بیماری مطرح می‎کند. یک آزمایش خون می‌‏تواند التهاب را اندازه‎گیری کرده و وجود آنتی‎بادی‎های خاص را تأیید کند. تست‎های تصویربرداری مثل اشعه X، می‎توانند بروز هر گونه آسیب به مفاصل یا التهاب در بافت‎های پیرامون مفاصل را آشکار کنند.

درمان ارتریت روماتوئید
هدف اولیه در درمان ارتریت روماتوئید معمولاً پیشگیری از بروز التهاب یا کاهش میزان بروز آن است.
کنترل التهاب در ارتریت روماتوئید می‎تواند شانس آسیب دیدن مفصل‎ها یا دستگاه‎های بدن را کاهش دهد. اگر میزان التهاب کاهش یافته یا نشانه‎های آن کاملاً از بین رفته باشد آنگاه پزشکان ارتریت روماتوئید را در وضعیت بهبود ارزیابی می‎کنند.
کاهش ورم باعث افزایش دامنه حرکتی می‎شود مشروط بر اینکه عود پیشین بیماری به مفاصل آسیب نرسانده باشد.
پزشکان اغلب برای کاهش و فروکش علایم و التهاب داروهایی تجویز می‎کنند. پزشک ممکن است داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی (NSAIDs) را به شکل قرص خوراکی یا به شکل کرم موضعی برای مالیدن به مفاصل تجویز کند.
در برخی موارد، احتمال آن وجود دارد که برای ترمیم یا جایگزینی مفاصل به عمل جراحی نیاز باشد. جراحی می‎تواند به کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی کمک کند.

پیام همراه
ارتریت روماتوئید یک بیماری شدید است که می‎تواند تمام بدن را درگیر کند و اغلب سبب ایجاد درد و ناتوانی می‎شود.
CDC توصیه می‎کند که مردم دچار ارتریت روماتوئید وزن خود را در محدوده سالم حفظ و از مصرف دخانیات پرهیز کنند. داشتن اضافه وزن و مصرف دخانیات در شرایط ابتلاء به ارتریت روماتوئید می‎تواند علایم بیماری را افزایش داده و احتمال ایجاد ریسک فاکتورهایی مثل فشار خون بالا را برای دیگر بیماری‎ها افزایش دهد.
ارتباطی میان هــورمون‎های زنانه و آغاز ارتریت روماتوئید وجود دارد، که در آن گرایشی به ابتلاء پیش‎رس‎تر به این بیماری در زنان دیده می‎شود. تغییرات هورمونی در سراسر زندگی زنان صورت می‎گیرد و این تغییرات مثل بارداری یا یائسگی می‎توانند بر علایم بیماری تأثیر بگذارند.
زنان می‎توانند تأثیرات ارتریت روماتوئید را در زندگی خود با استفاده از درمان زودهنگام و پیگیری دستورات پزشک برای اداره علایم بیماری کاهش دهند./

Source:
Rheumatoid arthritis symptoms in women
Last reviewed Wed 12 September 2018
By Claire Sissons
Reviewed by Brenda B. Spriggs, MD, MPH, FACP