روماتیسم / روماتولوژی

باکتری‌های مسبب ارتریت واکنشی بسیار شایعند.

ارتریت واکنشی می‌تواند به پاشنه پا، انگشتان پا، پشت کمر، و مفاصل به ویژه مفاصل مچ پا یا زانو آسیب برساند. با وجودی که این بیماری اغلب خود به خود برطرف می‎شود، ارتریت واکنشی می‎تواند طولانی مدت بوده و به قدری شدید شود که نیاز مراجعه به متخصص داشته باشد. درمان‌های مؤثری برای ارتریت واکنشی در دسترس است. باکتری‌های مسبب ارتریت واکنشی بسیار شایعند. در تئوری، هر کسی که توسط این اجرام دچار آلودگی یا عفونت می‎شود باید به ارتریت واکنشی مبتلاء گردد. با وجود این تعداد اندکی از مردم دچار اسهال باکتریایی در عمل به ارتریت واکنشی جدی مبتلاء می‎شوند. آنچه ناروشن باقی می‎ماند نقش عفونت کلامیدیا است که هیچ علامتی ندارد. این امکان وجود دارد که برخی موارد ارتریت با علت نامشخص نتیجه عفونت با کلامیدیا باشد.

ارتریت بیشترین میزان شیوع را در افراد بزرگسال سنین بالای 65 سال نشان می‎دهد اما احتمال ایجاد آن در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان نیز وجود دارد. ارتریت در زنان بیش از مردان و در افراد دچار اضافه وزن بیشتر دیده می‎شود

ارتریت [آرترایتیس] التهاب مفاصل است. این بیماری می‎تواند یک مفصل منفرد یا چند مفصل را درگیر کند. بیش از 100 نوع مختلف ارتریت وجود دارد که علل مختلف و درمان‌های متفاوتی دارند. دو نوع بیشتر شایع ارتریت شامل استئوارتریت [ارتریت استخوان] و ارتریت روماتوئید [ارتریت روماتیسمی] است. علایم ارتریت معمولاً در گذر زمان توسعه می‌یابد اما در عین حال امکان بروز این علایم به شکل ناگهانی وجود دارد. ارتریت بیشترین میزان شیوع را در افراد بزرگسال سنین بالای 65 سال نشان می‎دهد اما احتمال ایجاد آن در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان نیز وجود دارد. ارتریت در زنان بیش از مردان و در افراد دچار اضافه وزن بیشتر دیده می‎شود

علت دقیق تب ارتریت روماتوئید شناخته شده نیست، اما بسیاری از مردم بر این گمانند که این تب نتیجۀ التهاب مزمن است که وجه مشخصۀ ارتریت روماتوئید محسوب می‎شود

تب یک علامت شایع ارتریت روماتوئید است که اغلب توسط متخصصان بالینی و پژوهشگران نادیده گرفته می‎شود. وقتی مردم به ارتریت روماتوئید فکر می‎کنند اغلب مواردی مثل ورم، خشکی، و درد مفاصل به ذهنشان خطور می‎کند. در هر حال، ارتریت روماتوئید می‎تواند به شکل گسترده‎ای به دستگاه‏‌های مختلف بدن لطمه بزند و سبب بروز التهاب گسترده شود که به تب منجر می‏‌گردد. ارتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است، که بدین معنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول‎های خود را مورد حمله قرار می‎دهد. نتیجۀ این وضعیت بروز التهاب گسترده در مفاصل است که سبب بروز خشکی، ورم و درد مفاصل می‎شود.

روماتیسم هنوز در فرهنگ‎های لغت وجود داشته و به تعدادی از اختلالات عضلانی و مفصلی اشاره دارد

گیج شدن بین اصطلاحات ارتریت و روماتیسم قابل درک است. اگرچه کلمه "روماتیسم" دیگر در فرهنگ لغات پزشکی جایی ندارد، کماکان به شکل غیر رسمی برای توصیف علایم مشابه علایم مرتبط به استئوارتریت به کار می‎رود. در گذشته روماتیسم و ارتریت هر دو برای توصیف طیفی از علایم مثل درد و التهاب مفصل به کار می‎رفتند. در این مقاله به شکل دقیق معنی اصطلاحات "ارتریت" و "روماتیسم" توضیح داده می‌شود و اینکه اصطلاحات دوران مدرن چگونه این دو اختلال متفاوت را توضیح می‎دهند: استئوارتریت و ارتریت روماتوئید. به طور خلاصه می‎توان گفت: متخصصان مراقبت‎های پزشکی دیگر از لغت "روماتیسم" استفاده نمی‎کنند، اما این کلمه در تداول عام باقی مانده است، و هیچ تفاوت واقعی بین روماتیسم و ارتریت وجود ندارد.

علت بروز ارتریت روماتوئید مشخص نیست اما عوامل زیست محیطی و ریسک ژنتیک در مورد آن مطرحند. عوامل هورمونی نیز احتمالاً تقویت کننده 75 درصد موارد ابتلاء به ارتریت روماتوئید در زنان هستند.

زنان بیش از مردان دچار ارتریت روماتوئید می‎شوند و هورمون‎های زنانه ممکن است در آغاز این بیماری نقش داشته باشند. علایم بیماری ارتریت روماتوئید در زنان و مردان اغلب یکسان است اما در زمان و چرایی شروع علایم تفاوت‎های کلیدی وجود دارد. ارتریت روماتوئید باعث التهاب مفاصل می‎شود که می‎تواند به طیف گسترده‎ای از علایم مثل درد و خشکی منجر گردد. این علایم ممکن است بخش‌های متعددی از بدن را مبتلاء کنند. ارتریت روماتوئید به هر فردی به شکلی متفاوت آسیب می‎زند اما قطع و وصل علایم موضوعی است که عمومیت دارد. مردم مبتلاء به این بیماری دچار عود علایم می‎شوند و بعد دوره‎های بهبود از راه می‎رسد که در آن بیماری بیشتر قابل مدیریت است.

بر مبنای اعلام "بنیاد ارتریت" در حدود 10 درصد مردم دچار ارتریت روماتوئید به برخی اشکال بیماری روماتوئید ریه مبتلاء می‎شوند

ارتریت روماتوئید به طور معمول به مفاصل آسیب می‎زند اما در عین حال می‎تواند بر ریه‎ها نیز تأثیر منفی داشته باشد. ارتریت روماتوئید در ریه‎ها جراحت، التهاب و ندول‎های ریه ایجاد می‎کند. بیماری روماتوئید ریه ممکن است به عنوان یکی از عوارض ارتریت روماتوئید بروز کند. ارتریت روماتوئید نوعی بیماری خودایمنی است که به طور معمول باعث ایجاد التهاب در مفاصل می‎شود اما در برخی از بیماران ارتریت روماتوئید در عین حال به التهاب و جراحت در دیگر سیستم‎ها و بخش‎های بدن بیمار منجر می‎گردد. ریه‎ها خارج از محدوده مفاصل شایع‎ترین محل برای بروز التهاب در مردم دچار ارتریت روماتوئید است. بر مبنای اعلام "بنیاد ارتریت" در حدود 10 درصد مردم دچار ارتریت روماتوئید به برخی اشکال بیماری روماتوئید ریه مبتلاء می‎شوند.