در این مقاله:
• بیگورکسیا چیست؟
• علایم بیگورکسیا کدامند؟
• ریسک فاکتورهای ایجاد بیگورکسیا کدامند؟
• آیا بیگورکسیا قابل درمان است؟
• مقیاس‌های خودمراقبتی
• درمان‌های پزشکی
• چگونه با بیگورکسیا مقابله کنیم؟
• خلاصه
بیگورکسیا که به نام دیسمورفی عضلانی نیز شناخته می‌شود یک اختلال سلامت است که میتواند باعث گردد تا شخص مداوماً در فکر عضله‌سازی برای بدن خود باشد. بیگورکسیا دارای برخی علایم مشابه با دیگر اختلالات مثل آنورکسیا نرووسا است و نوعی اختلال دیسمورفیک بدن به شمار می‌رود.
چنین به نظر می‌رسد که بیگورکسیا به ویژه در بزرگسالان جوان رو به افزایش دارد.
بیگورکسیا چیست؟
"راهنمای تشخیصی و آماری (DSM-5) بیگورکسیا را به عنوان نوعی اختلال دیسمورفیک بدنی تعریف می‌کند که محرک اشغال ذهن با این فکر می‌شود که بدن شخص بیش از حد کوچک بوده یا فاقد عضلات کافی است.
وقتی کسی دچار بیگورکسیا باشد، مداوماً در این فکر خواهد بود که چیزی در نمای ظاهری بدن وی اشتباه به نظر می‌رسد. این وضعیت میتواند بر رفتار شخص تأثیر بگذارد. دیسمورفی عضلانی ممکن است شبیه به بسیاری چیزها شامل موارد زیر به نظر برسد:
• گذراندن ساعات طولانی در سالن ورزش، تحمیل دشواری‌های خارج از حد تحمل بدن به آن، احساس اجبار به بازگشت به سالن ورزش و انجام کارهای مورد اشاره در بیشتر روزهای هفته
• دنبال کردن رژیم غذایی در راستای کاهش وزن و افزایش عضله که به نظر می‌رسد پایانی برای آن متصور نیست
• تنفر از بدنی که شخص صاحب آن است و دچار شدن به این تصور که کم و کاستی‌های تصوری از بدن خود به همان اندازه بر کسی که شخص را می‌بیند آشکار است
در صورت عدم درمان بیگورکسیا ممکن است تشدید شود و منجر گردد به:
• سوءمصرف استروئید
• افسردگی
• فکر خودکشی
دیگر اختلالات سلامت روانی مثل اختلال خوردن و اختلال وسواس ناگزیر نیز ممکن است نقشی در این وضعیت داشته باشند.
همچنین در جامعه پزشکی بحثی در این مورد وجود دارد که آیا بیگورکسیا را باید به سادگی به عنوان نوعی اختلال دیسمورفیک بدنی طبقه‌بندی کرد یا بیشتر با اختلالات خوردن یا اعتیاد همراهی دارد.
علایم بیگورکسیا کدامند؟
بیگورکسیا مقدمتاً یک اختلال روانی است اما میتواند به اشکال جسمانی بروز کند.
شخص مبتلاء به بیگورکسیا ممکن است به برخی از علایم زیر دچار شود:
• وسواس در مورد ظاهر که گاهی اوقات واکاوی آینه نامیده می‌شود
• متمرکز شدن بر رژیم غذایی و مکمل‌های غذایی
• مصرف دارو و استروئید مرتبط به تناسب جسمانی
• ناخشنودی از وضعیت ظاهر خود که به خشم یا افسردگی منجر می‌شود
بسیاری از علایم بیگورکسیا ممکن است نسبتاً نرمال احساس شوند. اما وقتی کسی از بدن خود را برای تناسب جهت اهدافی که همیشه دور از دسترس به نظر می‌رسند کار می‌کشد این موضوع ورای حرکت صرف به سوی برخورداری از شکل مناسب است.
ریسک فاکتورهای ایجاد بیگورکسیا کدامند؟
همیشه مشخص نیست که چه کسی دچار بیگورکسیا خواهد شد.
بر مبنای نظر مایو کلینیک، برخی تجارب زندگی و عوامل زمینه‌ای روان‌شناختی ممکن است شخص را بیشتر در معرض ابتلاء به دیسمورفی بدنی قرار دهند.
هم زنان و هم مردان ممکن است دچار دیسمورفی عضلانی شوند. تجارب منفی دوران کودکی مثل قرار گرفتن در معرض قلدری یا ریشخند شدن در مورد ابعاد و اندازه بدن می‌توانند در ابتلاء به این اختلال نقش داشته باشند.
یک مطالعه مربوط به سال 2019 بر روی بیش از 14.000 فرد جوان پی برده است که 22 درصد مردان و 5 درصد زنان خبر از الگوهای دچار اختلال خوردن مرتبط به ورزش و رسیدن به عضلات بیشتر می‌داده‌اند.
همان مطالعه همچنین پی برده است که ابتلاء به دیگر اختلالات سلامت روانی میتواند شخص را در ریسک بالاتری برای ابتلاء به بیگورکسیا قرار دهد. افراد فعال در بدنسازی، برخی ورزش‌ها یا کشتی نیز بیشتر احتمال دارد که به این وضعیت دچار باشند.
آیا بیگورکسیا قابل درمان است؟
اگر کسی دچار بیگورکسیا باشد ممکن است در جستجوی راهی برای کنترل علایم آن بربیاید.
در حالی که کارهایی هست که شخص میتواند آنها را در خانه انجام دهد، نیاز است که یک متخصص سلامت روانی برای درمان شخص مبتلاء وارد عمل شود.
مقیاس‌های خودمراقبتی
شما می‌توانید با ایجاد تغییراتی شامل موارد زیر درمان بیگورکسیا را شروع کنید:
• ورزش و فعالیت‌های وزنه‌برداری خود را به 30 دقیقه در روز محدود کنید
• مصرف استروئیدها، معجون‌های پروتئین و مکمل‌های بدنسازی را متوقف کنید
• محاسبه کننده‌های کالری و اپلیکیشن‌های مربوط به تناسب اندام را از گوشی خود حذف کنید
• رفتارهای دیگری مثل پاکسازی، مصرف دخانیات، پرخوری، و پرنوشی الکل را که ممکن است نقشی در اختلال مورد بحث داشته باشند شناسایی کرده و هدف قرار دهید
درمان‌های پزشکی
شما در عین حال ممکن است بخواهید با یک متخصص سلامت روانی در مورد علایم خود، به ویژه اگر دیسمورفی بر روابط شما تأثیر گذاشته و باعث شده باشد تا شما به خودآزاری رسیده باشید، مشورت کنید. درمان‌های موجود موارد زیر را شامل می‌شوند:
• درمان شناختی رفتاری برای شناسایی الگوهای فکری و تغییر روش پاسخ‌دهی مغز
• قرار گرفتن در معرض درمان/آیین پیشگیری (E/RT) برای کمک به شما در راستای یافتن راه‌های جایگزین برای مقابله با مشغله‌های ذهنی
• بازپروری ادراکی برای تغییر روشی که به جسم خود نگاه می‌کنید
اگر کسی در کنار دیسمورفی عضلانی دچار دیگر اختلالات سلامت روانی باشد درمانگر ممکن است دارویی مثل یک مهار کننده بازجذب انتخابی سروتونین را برای کمک به تثبیت خلق شخص در طول درمان توصیه کند.
چگونه با بیگورکسیا مقابله کنیم؟
زندگی با بیگورکسیا به معنی یافتن راهکارهای مقابله‌ای دارای کارآیی است. این راهکارها می‌توانند به شخص دچار علایم کمک کنند و حسی از کنترل بر موارد زیر ایجاد کنند:
• حضور در ریکاوری و گروه‌های حمایتی برای افراد دچار دیسمورفی جسمانی.
• انجام مدیتیشن و تمرینات تنفس عمیق.
• گذراندن زمان فعالیت خود در محیط بیرون به جای سالن ورزش.
• تهیه دفتر یادداشتی برای ثبت علایم و نوع احساس شخص.
• شناسایی محرک‌ها و اجتناب از آنها هر جا که ممکن باشد.
بر مبنای تخمین‌ها اکنون از هر 50 نفر 1 نفر دچار نوعی از دیسمورفی بدنی است. ک مستند به نام "بیگورکسیا" تأثیرات دیسمورفی عضلانی را برای جامعه بدنسازان حرفه‌ای روشن کرده است.
صحبت با یک دوست، عضو خانواده، یا کسی که شخص به وی اعتماد داشته باشد، در مورد تجارب خود در باره بیگورکسیا میتواند یک قدم نخست مفید در کنترل مجدد بر زندگی خود در مورد وسواس در نگاه به برخی مسائل باشد.
خلاصه
دیسمورفی عضلانی یک اختلال سلامت واقعی است و مدیریت علایم آن ممکن است دشوار باشد.
مردم بسیاری از دیسمورفی بدنی و مشکلات مرتبط به آن آگاه می‌شوند زیرا چهره‌های مشهوری شامل جین فوندا، التون جان، پرنسس دایانا، لیدی گاگا، زین مالک و تیلور سوئیفت در مورد ابتلاء به نگرانی در مورد تصویر جسمانی خود صادقانه برخورد کرده‌اند.
هر قدر تعداد بیشتری از افراد دچار این اختلال در مورد آن صحبت کنند داغ ننگ و افسانه‌های پیرامون آن ناپدید خواهد شد.
اگر شما در شرایط ابتلاء به دیسمورفی عضلانی زندگی می‌کنید برای شما کمک و حمایت وجود دارد. یک متخصص سلامت روانی میتواند برای شما یک پلن درمانی ارائه دهد و تغییرات خودمراقبتی میتواند باعث گردد تا علایم شما تحت کنترل قرار گیرند./
بیگورکسیا یا دغدغه مدام برای پرورش عضلات
دکتر مارنی ای. وایت، کاترین واتسون
ترجمه نادر اکبری سراوانی
Source:
Healthline
What Is Bigorexia?
Medically reviewed by Marney A. White, PhD, MS —
Written by Kathyrn Watson
On November 23, 2020
