پارافیلیا یا انحراف جنسی - انواع، علل، و درمان

• دکتر تریسی سی. جانسون
• ترجمۀ فرهنگ راد

پارافیلیاها رفتارهای یا انگیزش‌های غیر عادی هستند که با فانتری‎ها و نیازهای عاجل برگشت کننده مشخص می‎شوند. نیازهای عاجل و رفتارهایی که ممکن است متوجه اشیاء، فعالیت‎ها یا موقعیت‎هایی شوند که به طور معمول عوامل برانگیختگی یا تحریک جنسی برای دیگران نیستند.
اغلب اوقات این احتمال مطرح است که پارافیلیا برای فرد مبتلاء به آن برای اقدام به عمل جنسی ضروری باشد، حتی علی‎رغم این واقعیت که این عامل برانگیزاننده ممکن است منبعی برای ایجاد دیسترس یا پریشان‌حالی قابل توجهی نیز باشد. پارافیلیاها می‎توانند به بروز مشکلات شخصی، اجتماعی، و شغلی قابل توجهی منجر شوند؛ و فرد دچار پارافیلیا ممکن است "عوضی" یا "منحرف" لقب بگیرد. رفتارهای مرتبط نیز ممکن است تبعات اجتماعی و قانونی جدی برای فرد دچار پارافیلیا در پی داشته باشد.

در این مقاله می‎خوانیم:
• چه رفتارهایی پارافیلیا تلقی می‌شوند؟
• پارافیلیاها چقدر شایعند؟
• چه چیز سبب پارافیلیا می‎شود؟
• پارافیلیا چگونه درمان می‌شود؟
• درمان پارافیلیا چقدر با موفقیت همراه است؟

چه رفتارهایی پارافیلیا تلقی می‎شوند؟

خودعریان‎نمایی ("فلاشینگ")
خودعریان‎نمایی شامل در معرض دید قرار دادن یا نشان دادن ناحیه تناسلی برای افراد غریبه و بی‎خبر از "ماجرا" است. فرد دچار این مشکل که گاهی از اوقات "فلاشر" خوانده می‎شود نیاز دارد تا "قربانی" خود را شگفت‎زده کرده، شوکه کند یا تحت تأثیر قرار دهد. این اختلال به طور معمول به همین حد اکتفا می‌کند و به بروز رفتارهای مضر دیگری پیشرفت نمی‎کند. به هر حال "افشاء ناخوشایند" غیر قانونی است. تماس جنسی عملی با قربانی مورد نادری است. فرد ممکن است در حال نمایش اندام و اعضاء خود به خودارضایی بپردازد یا در هنگام خواب و خیال‌پردازی در مورد نمایش دادن خود به این وضعیت دچار شود.

در این زمینه بیشتر بخوانیم:

پدوفیلیا [پدوفیلی، بچه‌نوازی]

فتیشیزم
مردم مبتلاء به فتیش (طلسم، بت) دچار نیاز عاجل و گریزناپذیر جنسی در پیوند با اشیاء بی‌جان هستند. فرد دچار فتیشیزم با پوشیدن یا لمس برخی اشیاء دچار برانگیختگی جنسی می‎شود. برای مثال، شیء فتیش یا طلسم می‎تواند یک تکه پارچه، لباس زیر زنانه یا شورت باشد. فتیش می‌تواند جایگزین ارتباط جنسی با شریک زندگی فرد شود یا با فعالیت جنسی در کنار یک شریک جنسی همنوا، یکپارچه گردد. وقتی فتیش به تنها شیء برانگیزنده اشتیاق جنسی تبدیل می‎شود، انگاه فرد دچار آن اغلب اوقات از روابط جنسی اجتناب می‎کند. یک اختلال مرتبط، به نام پارشیالیزم (جزءپردازی)، شامل ایجاد برانگیختگی جنسی توسط بخشی از بدن مثل پاها، پستان‎ها یا باسن است.

فروتریزم
در این مشکل تمرکز نیاز عاجل جنسی فرد مبتلاء به صورت مالیدن یا تماس ایجاد کردن ناحیه تناسلی خود با بدن یک فرد غریبه و از موضوع بی‎خبر نمود پیدا می‌کند. در اغلب موارد فروتریزم، مردان آلت جنسی خود را به بدن یک زن آن‎هم در مکان‌های شلوغ عمومی می‎مالند. این نوع تماس با افراد دیگر غیر قانونی است.

پدوفیلیا (بچه‌نوازی)
مردم مبتلاء به پدوفیلیا دچار فانتری‎ها، خواست‌ها یا رفتارهایی هستند که مستلزم ایجاد فعالیت جنسی غیر مشروع با کودک یا کودکان است. کودکان مد نظر در این اختلال معمولاً 13 ساله یا خردسال‌تر هستند. پدوفیلیا شامل کندن لباس بچه، تشویق کودک به تماشای خودارضایی بچه‌نواز، لمس یا نوازش ناحیه تناسلی بچه، و برقراری تماس جنسی خشونت‌آمیز با کودک است.
برخی بچه‎نوازها، که بچه‎نواز صرف نامیده می‌شوند از نظر جنسی صرفاً به کودکان تمایل دارند و بزرگسالان برای آنان فاقد کشش و جذابیتند. برخی از این افراد دامنه عمل خود را به خویشاوندان شامل فرزندان خود یا اقوام نزدیک خویش محدود می‌کنند. برخی دیگر از این گروه کودکان دیگر را قربانی می‎کنند. بچه‎نوازهای درنده‌خو ممکن است از زور یا تهدید در برابر قربانیان خود استفاده کنند که این رفتار در صورت امتناع کودک از تن دردادن به تعرض رخ می‌دهد. کارکنان بخش‌های بهداشت و درمان از نظر قانونی موظفند تا چنین مواردی را به مراجغ ذی‎ربط اطلاع دهند.
بچه‌نوازی به عنوان تجاوز تلقی می‌شود و تعرضی جنایی است که مجکومیت زندان در پی دارد.

مازوخیسم جنسی (خودآزاری جنسی)
افراد دچار مازوخیسم جنسی در عمل و نه به صورت شبیه‌سازی، به تحقیر خود، زدن یا دیگر اعمال برای رنج کشیدن اقدام می‎کنند، با این هدف که به هیجان یا اوج جنسی برسند. این اعمال ممکن است به تحقیر و تخفیف کلامی محدود شود، یا ممکن است به کتک زدن خود، در قید و بند قرار گرفتن یا دیگر انواع آزار تبدیل گردد. مازوخیست‌ها ممکن است فانتزی‎های خود را بر روی شخص خود با اعمالی مثل سوراخ کردن پوست یا سوزانیدن اندام‎هایشان اِعمال کنند. یا ممکن است یک شریک جنسی بیابند که از ایجاد درد یا تحقیر و تخفیف دیگران لذت می‌برد. اعمال مرتبط به شریک جنسی می‎تواند شامل به اسارت گرفتن، پس کفل زدن یا شبیه‌سازی عمل تجاوز باشد.
فانتزی‎ها و اعمال سادومازوخیستی (خودودگرآزاری) در میان بزرگسالان همراه ناشایع نیست. در اغلب این موارد، به هر حال، تحقیر و تعرض به شکل سرگرمی جلوه می‎کنند. مشارکت کنندگان در این اعمال به این موضوع وقوف دارند که رفتار آنان نوعی "بازی" است و از ایجاد درد و رنج واقعی اجتناب می‎شود.
یک عمل بالقوه خطرناک و گاه مهلک مازوخیستی خودشهوت‌گرایی به واسطه خفگی جزئی است. در این عمل، فرد دچار اختلال مزبور از طناب، کمند یا کیسه‌های پلاستیکی برای القاء وضعیتی شبیه به خفگی (قطع تنفس) در مقطعی از ارگاسم استفاده می‌کند. این کار برای تقویت ارگاسم انجام می‎شود، اما امکان مرگ تصادفی بر اثر آن هر از گاه بروز می‌کند.

سادیسم جنسی (دگرآزاری جنسی)
افراد دچار سادیسم جنسی (دگرآزاری جنسی) فانتری مداومی دارند که در آن هیجان جنسی بر اثر اعمال رنج روانی یا فیزیکی (شامل تحقیر و ایجاد هراس) در شریک جنسی آنان به دست می‌آید. سادیسم جنسی با اعمال خشونت جنسی خفیف در فعالیت جنسی - برای مثال سکس خشونت‌بار - متفاوت است. در برخی موارد سادیست‌های جنسی می‎توانند شرکای جنسی مشتاقی برای انجام رفتارهای سادیستی خود پیدا کنند.
در بالاترین حد خود سادیسم جنسی شامل رفتارهای غیر قانونی مثل تجاوز، شکنجه، و حتی قتل است که در آن مرگ قربانی فرد سادیستی، در او هیجان جنسی ایجاد می‌کند. این موضوع را باید به خاطر سپرد که اگرچه تجاوز به عنف می‌تواند یکی از تبارزات سادیسم جنسی باشد، تحمیل رنج و درد انگیزش بسیاری از سادیست‎ها نیست، و درد قربانی به طور معمول باعث افزایش هیجان جنسی در فرد متجاوز نمی‎شود؛ بلکه تجاوز به عنف شامل ترکیبی از سکس و اِعمال قدرت بر روی قربانی است. این افراد نیاز به درمان روان‌شناختی دقیق دارند و باید برای مجازات اعمال خود زندانی شوند.

ترانس‌وستایتیزم (ترانس‎وستیتزم) یا خوددگرنمایی
ترانس‌وستیتزم یا فتیشیزم ترانس‌وستیک، به اعمال برخی مردان دگرجنس‌گرا اشاره دارد که برای تقویت برانگیختگی جنسی به پوشیدن لباس‌های زنانه اقدام می‎کنند. تحریک جنسی عموماً نتیجۀ وجود و حضور یک شریک جنسی در عالم واقع نیست بلکه شامل خیال‌پردازی‌هایی در این مورد است که خود فرد در عین حال شریک جنسی خویش نیز است. برخی از مردان دچار این اختلال صرفاً یک تکه از پوشش زنانه مثل لباس زیر را می‌پوشند؛ در حالی که مابقی کاملاً در پوشش زنانه فرو می‎روند که این شامل آرایش صورت و حالت دادن به موها نیز می‎شود. پوشیدن لباس جنس مخالف به عنوان یک ترانس‌وستیک مشکلی نیست مگر اینکه برای فرد در رسیدن به تحریک جنسی یا تجربه ارگاسم ضروری باشد.

وُیریزم ("تام چشم‌چران")
ویریزم اختلالی است که تحقق برانگیختکی جنسی در آن از طریق مشاهده یک فرد بی‌خبر از ماجرا و ناموافق یا آن در حال کندن لباس یا درگیر در فعالیت جنسی، صورت می‌گیرد. این رفتار ممکن است با انجام خودارضایی از سوی فرد چشم‌چران یا دیدزننده خاتمه یابد. فرد چشم‌چران در صدد تحقق ارتباط جنسی با فردی که در معرض دید او قرار دارد، نیست.

پارافیلیاها چقدر شایعند؟
اغلب پارافیلیاها مواردی نادرند و میزان شیوع آنها در میان مردان بیست برابر زنان است. به هر حال، دلیل وجود چنین اختلافی در میان دو جنس به روشنی درک نشده است. در حالی که برخی از این اختلالات با رفتارهای پرخاشگرانه و تهاجمی همراهند مابقی آنها تهاجمی یا مضر نیستند. برخی پارافیلیاها - مثل پدوفیلیا، خودعریان‌نمایی، ویریزم، سادیسم، و فروتریزم بزه جنایی محسوب می‌شوند.
به هر حال داشتن سوداهای پارافیلیک همیشه به این معنی نیست که فرد دچار بیماری روانی است. فانتری‌ها و رفتارها می‎توانند در اشکالی با شدت کمتر بروز کنند که به هیچ روی سوءعملکردی در آنها نیست، باعث ایجاد اختلال در روابط سالم نمی‌شوند، به خود شخص یا دیگران آسیبی نمی‌رسانند، و عقوبت قانونی برای آنها مطرح نیست. آنها ممکن است به خواب و خیال‌پردازی در طول خودارضایی یا مقاربت جنسی با شریک جنسی محدود شوند.

چه چیز باعث ایجاد پارافیلیا می‌شود؟
علت ایجاد پارافیلیا مشخص نیست. برخی کارشناسان آنها را نتیجه بروز ترومایی در دوران کودکی مثل قرار گرفتن در معرض سوء استفاده جنسی می‎دانند. دیگران می‎گویند که اشیاء یا موقعیت‌ها می‎توانند عامل تحریک جنسی باشند اگر مکرراً و مداوماً با فعالیت جنسی لذت‌بخش همراه شوند. در اغلب موارد، فرد دچار پارافیلیا در ایجاد روابط شخصی و جنسی با دیگران دچار مشکل می‌شود.
بسیاری از پارافیلیاها در کوران سال‌های کودکی و نوجوانی ایجاد می‌شوند و در دوران بزرگسالی ادامه پیدا می‌کنند. شدت و بروز فانتزی‌های مرتبط به پارافیلیا بسته به شخص مبتلا متفاوت است اما اکثر این موارد با رسیدن به دوران پیری فروکش می‌کنند.

پارافیلیاها چگونه درمان می‌شوند؟
اغلب موارد پارافیلیا با مشاوره و درمان برای کمک به فرد در تعدیل و تنظیم رفتار خود مداوا می‎شوند. داروها ممکن است در کاهش تکانش‌های مرتبط به پارافیلیاها و کاهش تعداد فانتزی‌ها و رفتارهای جنسی انحرافی مفید باشند. در برخی موارد، برای افرادی که مکرراً رفتارهای جنسی غیر نرمال یا خطرناک از خود نشان می‎دهند هورمون درمانی تجویز می‎شود. بسیاری از داروهای مورد اشاره از طریق کاهش میل جنسی در فرد عمل می‌کنند.

درمان پارافیلیاها تا چه حد با موفقیت همراه است؟
برای نیل به حداکثر موفقیت، درمان پارافیلیا باید بر مبنای برنامه‌ای درازمدت استوار باشد. بی‎میلی نسبت به مشارکت در درمان می‌تواند میزان موفقیت آن را کاهش دهد. این موضوع ضروری است که مردم دچار پارافیلیاهای دارای سرشت یا طبیعت غیر قانونی پیش از آنکه به خود یا دیگران آسیب بزنند یا مشکلات قانونی برای خود یا دیگران ایجاد کنند، از کمک‎های تخصصی برخوردار شوند./

Source:
Paraphilias
WebMD Medical Reference
Reviewed by Traci C. Johnson, MD
on September 09, 2018